In s.eks.. Met m'n partner. Hoi iedereen, Wil het toch even kwijt. Ik ben 4 maanden geleden bevallen. Voor de bevalling en zwangerschap was ons seksleven al niet optimaal, maar na m'n bevalling stelt het helemaal niks meer voor. We zijn nu 6 jaar samen. In het begin waren we net konijnen om het zo maar even te zeggen. Na een jaar of 2 heb ik een tijd met mezelf in de knoop gezeten. In die periode weinig seks gehad en als we het hadden dan was het ook niet om over naar huis te schrijven. In de periode voelde ik me ook vaak niet begrepen. Na deze periode is het eigenlijk nooit echt denderend meer geweest. Althans niet standaard. Van zijn kant is de zin er wel, maar bij mij is het er echt met vlagen. Nu vraag ik me af of er vrouwen zijn die dit herkennen. En of dit 'normaal' is. Als hij me aanraakt dan heb ik altijd zoiets van Pff.. Ik hou wel heel veel van hem en moet er niet aan denken zonder hem te moeten, maar dit is wel lastig. Graag advies
Het is niet raar hoor, ik denk dat iedereen dat gevoel wel eens gekend heeft.. En als je je eenmaal zo voelt, dan Jan dat gevoel heel moeilijk af te sluiten zijn maar het is wel heel erg belangrijk om er tijd in te steken, niet alleen voor jullie als partner maar ook voor jou als vrouw Seks hoeft niet altijd vanzelf te gaan, soms moet je samen weer even opzoek en dat maakt helemaal niet uit! Voel je daar niet schuldig of raar over want dat is helemaal niet nodig en versterkt alleen maar het negatieve gevoel wat je nu hebt... Belangrijkste is dat je erover praat en je afvraagt hoe het komt..vind je jezelf niet aantrekkelijk genoeg ? Ga dan eens echt op zoek naar een pikant setje waarin je jezelf echt mooi voelt..verwen jezelf en vraag jezelf af wat je zou willen in bed en fantaseer daar over, samen ook ! Wat zijn jullie wensen in bed... Of als het ligt aan de spanning, dan kan je daar samen over praten , fantaseren.. Dit klinkt misschien gek, maar als de stap met je man nog te groot is dan zou je misschien eens alleen met jezelf moeten beginnen en kijken en uitvinden wat jij prettig vind als je alleen ben.. (Ik spui nu maar wat hoor, ik weet natuurlijk niet wat er precies in jou hoofd omgaat, dat weet je alleen zelf )
Ach tja hier ook maar na bijna 10 jaar samen is de sleur er ook een beetje in gekomen. Trouwens tot 2 jaar geleden was hij alleen de weekenden thuis en dan is er gewoon wat meer spanning dan nu. En nu ben ik gewoon veel te moe hahaha
Hi, dit herken ik wel aardig, alleen zit het bij ons meer in de situatie. Het was al niet heeel erg veel, tot dat we voor het eerst zw probeerden te worden en toen het zkh om de hoek kwam kijken was dat heel erg snel voorbij. Nu is er al zoveel geklooi aan me lichaam dat ik sex ook als inbreuk op mijn eigen zie. Voor ml niet leuk. Gelukkig zijn we er open en eerlijk over naar elkaar. Ik heb bijv wel heel veel aan zoenen en knuffelen, maar de rest niet. Wij hebben nu de deal dat we ons zelf gewoon "helpen". Hij heeft een quota van het zkh te behalen, en soms help ik hem wel om het makkelijker te maken, maar sex is gewoon een no go. Ook durf ik nu nog niet vanwege de operatie (5wk geleden). Suc6 er samen over praten is het enige advies wat ik je kan geven. En misschien ook gewoon afspreken dat als het pijn doet of voor jouw toch niet lekker is gewoon te stoppen kan de druk er ook al afhalen.
Dank voor jullie reacties. Ik ben ook meer van het knuffelen en zoenen, maar partner heeft een enorm libido. Vaak probeer ik dan maar zin te maken, maar leuk is het niet, ook niet voor vriendlief. Ik zal eens een paar tips opvolgen en hoop dat het bij draait.
Ik weet niet of je ook aan de pil bent...maar dat kan ook een enorme libido killer zijn. Ik ben van mening dat het niet uit hoeft te maken hoe lang je samen bent..het heeft meer te maken met je eigen libido en of je de ander nog aantrekkelijk vindt. Ga na of je hem nog wel aantrekkelijk vindt en misschien kunnen jullie er dan samen aan gaan werken om het weer beter te krijgen. Vraag jezelf af: waarom heb je geen zin ( moe, geen libido door pil, voelt jezelf niet aantrekkelijk et cetera...)
Nu ik er over nadenk is het inderdaad waar. Dat merk ik bij mij. Toen ik aan de pil zat hoefde het van mij niet zo nodig initiatief kwam eigenlijk altijd van VL af. Nu niet aan de pil en ben ik vaak de initiatief neemster. Vl is er wel blij mee.
ik heb het ook hoor.. het eerste jaar net konijnen, en nu is het vaak van manlief uit. nu moeten we natuurlijk regelmatig, maar anders hoeft het van mij ook niet zo. moet wel zeggen als we eenmaal bezig zijn dan vind ik het fantastisch
Hier ook al meer dan 2 jaar zo we knuffelen wel hoor maar sex nee liever niet al dat gedoe. Doe het af en toe wel maar dan meer voor me man dan voor me zelf en sinds ik weer aan de pil ben is het wel erger geworden. Ben blij om te lezen dat ik niet de enige ben
denk dat iedereen in het begin een 'goed' sexleven heeft. en na een aantal jaren kakt het toch een beetje in, tenminste bij de meeste van ons denk ik dan. wat bij ons heeft geholpen; -tijd voor elkaar maken, niet alleen voor de sex maar ook om eens fijn te praten over je dag/hobby's etc. -1 of 2 avonden in de week de tv uit , ook de laptop/pc uit. -samen op de bank tegen elkaar zitten en elkaar wat kriebelen en dan niet de druk hoeven te voelen van ohhh dadelijk wil hij, sta ervoor open en durf zonder gevoel van alweer niet, nee te zeggen tegen hem. -vraag hoe hij zijn sexleven het liefste ziet. -bespreek met elkaar wat je fijn vindt aan elkaar alsmede aan je lichamen. hier is het soms ook op en af op het moment maar dat is nu meer omdat we 'moeten' vrijen op de vruchtbare dagen ivm nummer 2 die we graag willen, dan wordt het zo een verplichting.