Zoals de titel beschrijft loop ik sinds in ieder geval oktober weer te kwakkelen met mijn gezondheid (tot en met mei dit jaar ook alleen maar kwakkelen). Eind juli ben ik bevallen van mijn tweede zoontje en heb er ook al 1 van bijna 3 rondlopen. Nu ben ik constant ziekig, voel me erg vermoeid, zware/tintelende/suizende armen en benen, soms nekpijn, oorsuizen, snelle hartslag, zweetbuien, koude rillingen, verkouden. Alles kost heel veel energie, ik ben helemaal uitgeput. Vaak heb ik verhoging, tussen 37,5 en 38 graden in. Ik heb veelal nergens zin in, soms hele neerslachtige emotionele dagen. Binnenkort naar een psycholoog, de dokter denkt ook aan een postnatale depressie. Dit zou best kunnen maar ik voel mij ook juist neerslachtig omdat ik steeds ziekig ben en er maar niet bovenop kom. Momenteel ben ik fulltime thuis, heb nu geen werk. Ik zou ook niet weten hoe ik dat zou moeten doen, ben alleen maar ziek. Zijn er moeders die zich hierin herkennen? Er wordt overal steeds gezegd 'je moet zeker een jaar uittrekken voordat je weer de oude bent', of 'ja dit zijn de tropenjaren'. En ja ik vind een baby en een peuter ook zwaar, maar het constant ziek zijn is toch zeker wel hetgeen dat het zwaar maakt. Dit lijkt mij persoonlijk niet echt meer normaal. Maar de dokter vindt mijn klachten te 'vaag' om er een ziekte aan te kunnen hangen. Hij denkt aan een lage weerstand na de bevalling en door de twee kleintjes die veel energie vragen. Uit een uitgebreid bloed-, ontlasting- en urineonderzoek komt ook niets duidelijk behalve een wat lage vitamine D waar ik pillen voor slik en een wat lage ijzergehalte. Daar kan je wel moe van zijn, maar niet steeds ziek lijkt mij. Ik zie het soms echt even niet meer zitten, bang dat ik een of andere enge chronische ziekte heb ofzo. Wie kan mij gerust stellen?
Is het niet je schildklier waar je last van hebt? Zoveel verstand heb ik er niet van, maar volgens mij het neerslachtige en het zieke gevoel zou daar ook nog wel eens mee te maken kunnen hebben. Anders zou ik probiotica wat je ook wel bij de tuinen kan halen (Kruidvat heeft het vast ook, maar ik heb goede ervaringen van de probiotica die te koop is bij de tuinen). Na deze zwangerschap niet echt nodig gehad nog, maar na de tweede zwangerschap was ik ook constant aan het kwakkelen met mijn gezondheid (niet neerslachtig). En probiotica was toen het enigste dat hielp.
Bedankt voor je reactie. Volgens mij was deze ook meegenomen in de test maar 100% zeker weet ik het niet meer (zal het nog even navragen). Dat is trouwens ook een dingetje; de laatste tijd laat mijn geheugen mij enorm in de steek. Ik vergeet vaak korte termijn dingen of kan niet meer op woorden komen. Niet verward maar gewoon niet meer op kunnen komen. Misschien ook goed om te weten, mijn andere gezinsleden zijn wel een beetje verkouden maar niet steeds zo ziekig als ik mij voel.
Ik herken het op zich wel hoor. Je weerstand krijgt gewoon een fikse opdoffer door een zwangerschap/bevalling. Het eerste halfjaar na de geboorte van onze oudste ben ik echt héél vaak ziek geweest. Na de tweede had ik dat minder, maar dat viel in de zomer maanden. Deze keer valt het ontzwangeren weer in de herfst/winter en ja hoor...het kwakkelen is weer begonnen. Gelukkig gaat het ook écht weer over, al is het dan waarschijnlijk pas als de nachten beter worden en het zonnetje buiten weer gaat schijnen
Ik zou niet te snel denken aan een ernstige ziekte, maar het ook niet uitsluiten. Dus twee sporen: goed medisch onderzoek én contact met een psycholoog om evt psychische factoren te kunnen aanpakken. Heb je veel stress van de kinderen? Zijn ze altijd thuis? Dan zou ik je sowieso aanraden om een keer een weekendje bij je ouders of een vriendin lekker door te slapen en bij te tanken. Twee jonge kinderen die rondlopen helpen natuurlijk niet echt mee als je ziek bent, of dit nu een 'enge ernstige ziekte' is (wat ik niet denk hoor!) of een serie griepjes/verkoudheden achter elkaar.... Sterkte ermee!
Dat met het geheugen heb ik ook of idd niet meer op woorden kunnen komen. Ik verander woorden dan wil ik zeggen december maar blijkbaar komt er februari uit mijn mond? Levert gekke dingen op... terwijl ik het dan wel goed op papier schrijf maar ik zeg iets anders. Bij mij is er verder al een jaar om maar beter gaat het nog steeds niet echt, ook in mijn vrienden kring heeft diegene er nog last van. Kheb het idee dat ik een deel van mijn geheugen heb weg gegeven met mn kind ofzo Maar ook overal briefjes voor maken en dan vervolgens je briefje vergeten! Ik ben ook wat meer ziek, ligt verder ook niet aan mn schildklier. Ik kan ook zooo boos worden om kleine dingen en snel geirriteerd enz. Ik vind het heel lastig heb soms het idee dat ik mezelf verlies?
Ben je misschien oververmoeid door alles, incl het steeds vechten tegen virussen etc? Mn slaaptekort is echt een zeer onderschatte killer voor je immuunsysteem.
van vitamine d tekort kan je echt een algeheel malaise gevoel hebben slik je daarnaast nog een andere multivitamine? en als je geen borstvoeding geeft is misschien echinacae nog voor je weerstand fijn slaap je oudste s middags nog of niet? zo ja dan zou ik ook gewoon lekker even je bed in duiken. of anders samen op de bank hij op de tablet filmpjes kijken en jij er naast een tukje doen. als dat kan met jouw kleine en hij niet het hele huis op zijn kop zet haha.
Misschien een gekke vraag, maar heb je recent misschien een antibiotica kuur gehad? Ik heb aan het einde van mijn eerste zwangerschap ab gekregen tegen een blaasontsteking en ben het jaar daarna heel vaak ziek geweest. Tijdens mijn tweede zwangerschap was er geen antibiotica nodig. Na de bevalling was ik super snel weer op de been en heb ik nergens last van gehad. Deze zwangerschap was er helaas wel weer antibiotica nodig en nu loop ik alweer 5 maanden te kwakkelen met van álles en nog wat. Ik vind het opvallend, vandaar dat ik het even naar je wilde noemen...Misschien helpt het je in je zoektocht.