Als klein meisje wist ik al dat ik mijn kinderen later borstvoeding zou gaan geven. Voor mij was dat iets vanzelfsprekends. Toen mijn dochter 9 maanden geleden geboren werd, had zij alleen totaal geen idee wat zij moest doen aan de borst. Ze bleek een hoog gehemelte te hebben en had bovendien geen zuigreflex voorin haar mond. Echt alles hebben we geprobeerd om haar aan de borst te krijgen, maar helaas lukte het niet. Vervolgens ben ik fulltime voor haar gaan kolven. Dit betekende in mijn geval dag en nacht elke 2 maximaal 3 uur kolven omdat ik anders niet genoeg melk voor haar had. Ik heb heel wat keren op het punt gestaan om ermee te stoppen omdat het nauwelijks te doen was. Ik kreeg totaal geen rust en ben ver over mijn eigen grens heen gegaan. In mijn omgeving zei steeds iedereen dat ik ermee moest stoppen. Mijn meisje deed het alleen zo goed op mijn melk, dat ik dit niet kon. Ik hielt mij vast aan alle voordelen van borstvoeding en vond alleen de aller beste voeding goed genoeg voor haar. Uiteindelijk ben ik met 6 maanden gestopt met 's nachts kolven. Ik kon niet meer. Niet veel later ben ik heel langzaam aan ook overdag wat minder gaan kolven. Ik kwam nergens meer aan toe en was voor mijn gevoel de hele dagen alleen maar aan het kolven. Inmiddels ben ik op het punt beland dat ik alleen nog 's ochtends en 's avonds kolf. Mijn productie trekt dit alleen totaal niet. Ik kolf steeds minder en ben steeds langer bezig om er nog wat uit te krijgen. Het einde is nou dus echt in zicht. Aan de ene kant heel fijn want al dat gekolf ben ik spuugzat. Mijn dochter is bovendien vanaf het begin af aan een behoorlijk pittige tante en echt een dramatische slaper. Wat meer rust zou wel heel fijn zijn. Het kolven is bovendien een hele uitdaging geworden want mijn dochter probeert standaard de stekker van de kolf uit het stopcontact te trekken als ik moet kolven, trekt steeds aan het snoer van de kolf en drukt steeds de luchtslangen dicht. Bovendien trekt ze alle kasten leeg en zit werkelijk overal bij, waar ze niet bij mag zitten. Weer vaker gaan kolven zie ik niet zitten. Ik ben er eigenlijk wel klaar mee. Ik had haar graag langer borstvoeding willen geven, alleen niet op deze manier. Ik vind het nou al heel wat dat ik het op deze manier toch nog 9 maanden vol gehouden heb. In het begin was het steeds van misschien moet ik proberen om het nog 1 dag vol te houden, elke dag borstvoeding is er immers weer 1. Vervolgens wou ik het nog een week proberen en dan weer een maand. Ik verlegde steeds mijn grenzen. Uiteindelijk heb ik mijn man beloofd dat ik met 9 maanden echt zou stoppen en dat hebben we nou bereikt. Aan de ene kant een hele opluchting, want ik kan eigenlijk geen kolf meer zien. Aan de andere kant voelt het alleen wel dubbel. Zo nu en dan heb ik zoiets van moet ik het toch niet nog wat langer proberen vol te houden? Ik gun mijn meisje nog steeds de beste voeding. Er zou alleen wel echt een enorme last van mijn schouders af vallen als ik niet steeds meer hoef te kolven. Ik ben eigenlijk wel benieuwt hoe het voor jullie voelde om te stoppen met borstvoeding en voor de mensen die de gehele borstvoedingsperiode net zoals ik niet ongesteld zijn geweest, hoelang duurde het nadat je gestopt was met borstvoeding voordat je cyclus weer op gang kwam.
Ik vind het ongelooflijk dat je het zolang vol hebt gehouden. Ik denk niet dat ik je dat na zou kunnen doen. Petje af! Ervaringen met stoppen heb ik nog niet, maar ik wilde je dit wel even zeggen.
Ik kan zelf ook bijna niet geloven dat ik het nog zolang volgehouden heb. Ik vond het echt loodzwaar. Ik heb het met alle liefde voor mijn dochter gedaan. Ik ben alleen wel heel blij dat het einde nou in zicht is.
Stoppen is afscheid nemen. Het komt (afhankelijk van je eventuele kinderwens) niet meer terug. De een heeft daar meer moeite mee dan de ander. Vooral bij de jongste was het voor mij best verdrietig (ook al ging het precies zoals ik uiteindelijk had gehoopt). Maar wat wel naar boven kwam, was een supertrots gevoel. Dat kindje, zo gezond,zo goed gegroeid, op mijn melk! Ik weet 100% zeker dat jij dat gevoel ook héél snel te pakken krijgt! Kijk naar je kindje, en dan weet je alles wat je moet weten
Nou respect hoor! Hier ook fulltime gaan kolven na een week, 6x per dag was hier gelukkig voldoende, kolfde dan bijna een liter, maar ondanks dat ben ik er na 4 weken toch al mee gestopt. Ik vond het heel erg intensief en heb nog steeds het gevoel dat ik de eerste weken van mn zoontje heb gemist en heb voor mn gevoel niet echt kunnen genieten. Aangezien mijn zoontje flesvoeding dronk alsof t gewoon borstvoeding was, was de keuze voor mij redelijk snel gemaakt en ben ik over gestapt. Ik snap je helemaal dat het zo genoeg is voor je. Je hebt een geweldige prestatie geleverd en hopelijk maakt dat het ook makkelijker voor je om te accepteren. Zijn niet veel vrouwen die je nadoen, zoals ik al schreef, ik was allang gestopt...
Ik vind het echt een hele prestatie dat je zo lang zoveel gekolfd hebt. Ik kon het al amper opbrengen om tot 9 maanden te kolven op mijn werk.... 9 maanden borstvoeding is voor veel vrouwen al een hele prestatie, 9 maanden fulltime kolven is helemaal enorm. Qua stoppen, tja, dat blijft moeilijk, kan ik je vertellen. Kijk maar naar mijn onderschrift en als ik er dan bij vertel dat ik nog 2x per dag voed...... dan ben ik wel een echte langvoedster, haha. Mijn oudste is met 15 maanden uit zichzelf gestopt. Dat vond ik toen wel jammer, maar omdat ik wist dat we heus nog wel een keer een kindje zouden krijgen en omdat hij het zelf aangaf, had ik er wel vrede mee. De middelste heb ik met 2,5 jaar laten stoppen. Toen had ik er zelf wel genoeg van. Ik dacht toen wel dat hij de laatste zou zijn, dus ik vond het wel jammer om die periode voor altijd af te sluiten, maar na 2,5 jaar was het ook wel klaar. Hij was ook wel op een leeftijd dat ik het gewoon kon uitleggen. Hij vond het niet leuk, maar deed er niet al te moeilijk over. De jongste is een heel ander verhaal. Die is allang 2,5 geweest en wil nog van geen ophouden weten. Overdag is hij 'ikke ben grote jongen', maar 's ochtends en 's avonds is hij 'ikke ben mama kleine baby'. Ik ben hem nu wel aan het voorbereiden dat het binnenkort op is (is ook echt zo, ik heb volgens mij steeds minder melk), maar dan kijkt hij me fronsend aan en is het er duidelijk niet mee eens. Ik heb er nog niet heel veel haast mee, maar ik moet wel zeggen dat ik het langzamerhand een beetje vervelend begin te vinden dat hij er gewoon over praat. Ik weet niet, borstvoeding voelt toch meer voor kleine kindjes die nog niet kunnen praten en ik vind het niet zo leuk als hij na het drinken op schoot zit en zeg: "deze is op, maar die zit nog beetje in". Tja, kweenie, gewoon een gevoel. Dus daarom wil ik wel stoppen, maar ik weet nu al dat ik het ook jammer ga vinden dat ik daarna echt nooit meer borstvoeding kan geven, want ik heb er al die 77 maanden tot nu van genoten... Oh en over ongesteld zijn, weet ik niet. Ik werd op een gegeven moment toen ik wat minder ging voeden vanzelf wel weer ongesteld en nu heb ik een spiraaltje, dus ik ben helemaal nooit meer ongesteld geweest sinds de bevalling.
Je hebt ontzettend veel doorzettingsvermogen geleverd en ondanks alle moeilijkheden heb je 9 maanden je eigen moedermelk kunnen geven. Dat is onder deze omstandigheden echt een hele prestatie die niet veel vrouwen je na zullen doen. Je geeft zelf al aan dat je daarbij wel flink over je eigen grenzen bent gegaan. En misschien is dat ook wel één van de dingen die het nu moeilijk maken om te stoppen. Even helemaal los van de borstvoeding, dus. Ik denk namelijk dat ook in hele andere situaties geldt dat als je lange tijd continu je eigen grenzen oprekt en overschrijdt, dat het dan moeilijk is om daarmee te stoppen. Dat lukt namelijk alleen, als je constant tegen jezelf zegt dat het moet en dat het belangrijk en goed is dat je dat doet. Met die 'peptalk' ben je deze 9 maanden door gekomen. En nu 'moet' je in plaats daarvan tegen jezelf gaan zeggen dat het niet meer moet en dat het dus ook niet meer zo belangrijk is. Het is gewoon lastig om die gedachte ineens om te draaien. Dat heeft waarschijnlijk tijd nodig. Je hebt je dochter een geweldige start gegeven. Je hebt haar antistoffen gegeven. Met die negen maanden heb je de kans op allergieën flink verkleind. Haar darmen hebben met jouw melk prachtig verder kunnen 'rijpen'. Inmiddels eet ze ook ander voedsel. Moedermelk heeft haar zelfs die eerste maanden van andere voeding nog geholpen bij die overgang van alleen melk verteren naar het verteren van andere voedingsstoffen. Ik heb mijn jongens 18 maanden en 21 maanden gevoed. Maar dat was vooral omdat het bij ons makkelijk ging en ik het gewoon handig vond. En voor hun een prettig knuffelmoment. In onze samenleving (met schoon water en voldoende gezond voedsel) heb ik altijd het idee dat je met een maand of 9 moedermelk echt de belangrijkste gezondheidsvoordelen wel te pakken hebt. Niet dat er daarna iets 'mis' is met borstvoeding, integendeel. Maar ik denk dat het verschil tussen borst en fles dan echt verwaarloosbaar wordt. Nergens op gebaseerd trouwens, gewoon een gevoel. Beetje gebaseerd op het feit dat ze tegen die tijd meestal wel redelijk gewend zijn aan vast voedsel. De beslissing om te stoppen heeft mijn oudste uiteindelijk zelf genomen (ik had al wel wat afgebouwd). Bij de jongste heb ik een ruime week geleden de knoop doorgehakt. Ik vond het ook een moeilijke beslissing. Vooral de eerste ochtenden, omdat ons zoontje er zo duidelijk nog nìet klaar mee was. Dat vond ik wel verdrietig om te zien. Maar ik vond het wel mooi geweest. En nu onze zoon het geaccepteerd heeft, geeft het mij ook meer rust. Ik hoef hem op werkdagen niet meer vroeg wakker te maken omdat ik hem nog moet voeden. En ik kan dus zelf ook nèt wat langer blijven liggen. Ik kijk nog steeds blij en tevreden terug op de tijd dat ik borstvoeding heb mogen geven. En geniet ook van het feit dat het nu niet meer hoeft.
Ik vind het super knap van je en daar mag je zeker heel erg trots op zijn. Petje af hoor, ik had het je niet na gedaan. Ik ben gestopt net na mijn zoon z'n eerste verjaardag. Echt opeens had ik het gevoel dat het genoeg was geweest en toen ben ik snel afgebouwd. Nooit spijt gehad. Een week na het stoppen werd ik ongesteld dus mijn cyclus kwam weer op gang toen ik nog maar 1 voeding gaf..
Zoe123: Dat trotse gevoel is er zeker wel hoor. Mijn dochter is best lang een heerlijk mollige baby geweest. Ik kreeg standaard te horen dat ze er zo goed uitzag en dat ze duidelijk niks tekort kwam en dat allemaal op mijn melk. Dat is natuurlijk helemaal super. Het is nou een heerlijk actief en gezond meisje. Olifantje 1991: fulltime kolven is inderdaad behoorlijk intensief. Ik kan mij heel goed voorstellen hoor dat je er na 4 weken mee gestopt bent. Ik heb zelf ook erg vaak op dat punt gestaan. Uiteindelijk ben ik alleen toch doorgegaan. Dat gevoel van dat je de eerste weken niet echt hebt kunnen genieten, herken ik helaas. Aan de ene kant ben ik er trots op dat ik mijn dochter toch nog 9 maanden borstvoeding heb kunnen geven. Het voelt alleen wel een beetje dubbel omdat het ten kostte is gegaan van andere dingen. Mocht ik ooit weer voor dezelfde keuze komen te staan, dan denk ik niet dat ik hier weer voor zal kiezen. Luppy: Jeetje wat heb jij lang gevoed zeg. Geweldig. Wat fijn ook dat je er altijd zo van genoten hebt. Ik kan mij wel heel goed voorstellen dat jij je er inmiddels zo nu en dan wat ongemakkelijk bij voelt. Je kindje is immers al zo groot. Waarschijnlijk zal stoppen altijd wel een beetje dubbel blijven voelen. Je sluit toch een bepaalde periode af. Tupp: De dingen die jij schrijft zetten mij echt even aan het denken. Ik heb inderdaad vaker de neiging om met bepaalde dingen echt tot het uiterste te gaan. Het is heel lastig ja om met iets te stoppen wat je zolang gedaan hebt. Ik zal mijn 'peptalk' inderdaad moeten wijzigen, wat tijd nodig heeft. Ik heb regelmatig op het punt gestaan om ermee te stoppen maar kon het uiteindelijk nooit, ook al had ik gevoelsmatig de kolf het liefst uit het raam gegooid. Jouw berichtje is voor mij aardig verhelderend. Ik heb mijzelf regelmatig voor gek verklaard en snapte mijzelf totaal niet, waarschijnlijk was dit dus het hele probleem. Bedankt voor jouw peptalk. Dat zijn precies de dingen die ik nou vaak tegen mezelf moet gaan zeggen. Jillzz: Wat fijn dat je nooit spijt hebt gehad van het afbouwen. Jouw cyclus kwam dus weer op gang toen je nog maar 1 voeding gaf. Ik ben benieuwt hoelang het hier uiteindelijk zal gaan duren.
Wat een prestatie dat je het zo lang hebt volgehouden! Echt super en je mag echt trots op jezelf zijn en op een gekke manier is het ook heel moedig om te durven stoppen en het zo genoeg te vinden. Ik zit nu aan de 6mnd fulltime kolven en soms ben ik het zoooo beu maar ik durf nog niet te stoppen. je hebt je kindje iets moois meegegeven
Ik vind het van jou ook heel knap dat je het fulltime kolven al 6 maanden volhoud. Zo te lezen komt het vaker voor dat mensen het kolven ongelofelijk beu zijn maar op de een of andere manier niet durven te stoppen. Blijkbaar ben ik dus toch niet de enige. Denk je dat je nog lang doorgaat?
ik snap je dilemma, ik heb dan wel maar kort BV gegeven, maar ik heb 1,5 dag voor het laatste gekolfd... En eerlijk.. ik voel me best schuldig, en ik baal er echt van, zeker aangezien mijn zoontje moeite heeft met poepen en met volledig bv nergens last van had... Ik vond/vind BV geven helemaal niet zo leuk als ik had gedacht... ja ik ben super trots dat hij er super goed op is gegroeid! van mijn melk Maar met alle kloven, ontstekingen, elke 2 uur voeden en nog een rondrennende peuter die aandacht wil vond ik het doodvermoeiend en werd ik er verdrietig van... nu ben ik weer verdrietig omdat ik echt ben gestopt.. die hormonen ook
Die vervelende hormonen ook inderdaad. Het is ook nooit goed. Zo lastig is dat. Ik vind het moedig dat je gestopt bent maar kan mij heel goed voorstellen dat het nog wat dubbel voelt. Hopelijk gaat dat vervelende gevoel snel weg.
tsja ach.. zo kijk je er zelf anders tegen als anderen blijkt maar weer... Jij vindt het moedig, ik vind het 'slap'
Je hebt je kindje de beste start gegeven die je hem kon geven. Als het geven van borstvoeding je heel erg tegen valt, je tegen de voedingen op ziet, je er totaal geen plezier aan beleeft en je er verdrietig van word, dan denk ik dat stoppen de juiste keuze is geweest. Mocht je toch van mening zijn dat je het te vroeg hebt opgegeven, misschien dat je het dan weer op kan bouwen? Je bent nog maar net gestopt dus dat moet mogelijk zijn.
Ik heb diep respect voor je, al 9 maanden fulltime kolven! Ik hoop dat je door al deze reacties een goed gevoel krijgt, dat je al heel veel goeds hebt gedaan voor je kindje. De keuze om misschien te stoppen is heel erg moeilijk. Ik heb bij 3 maanden kolven ook op dat punt gestaan, maar ben toen toch doorgegaan maar bij 4 maanden stond ik weer op zo'n punt. Voor m'n gevoel had ik er alles aan gedaan en toen had ik er ook vrede mee. Ik hield het gewoon niet meer vol. Achteraf ben ik blij dat ik toen gestopt ben. Gelijk meer energie over en ik werd weer wat vrolijker en had veel meer tijd voor m'n meisjes! Het is een moeilijke keuze, maar je hebt in ieder geval al iets heel moois meegegeven aan je dochter .
Goed hoor dat je 9 maanden gekolfd hebt! Heb ik ook gedaan . Voordeel in mijn geval was dat ik pas na 2,5 maand moest gaan kolven, nadeel was dat mijn dochter stopte met drinken en een sonde had, dat was psychisch best zwaar. Maar gaf mij wel de drive om door te gaan. Was inderdaad pittig, bv op kdv dagen ging ik om 5:30 kolven, om 6:00 douchen, om 6:30 de voeding aansluiten op de sonde, baby aankleden, peuter te eten geven en aankleden en om 7:25 bracht mijn man ze weg naar het kdv. Waren korte nachten want ze kreeg ook een avondvoeding, die duurden altijd een half uur en je kan in de tussentijd dan niet slapen, maar je doet ook niets want de pomp doet het, best irritant Ik heb tot een paar dagen voor haar eerste verjaardag gekolfd, ze heeft op haar verjaardag de laatste borstvoeding gekregen. Ik had gewoon mijn zinnen gezet op 1 jaar. Heb nog gedacht om langer door te gaan tot 14 maanden omdat de oudste ook zo lang borstvoeding had gehad, maar ik was er echt klaar mee en een jaar waarvan 9 maanden kolven is meer dan prima dacht ik zo Als ik kolfde zette ik haar trouwens vaak in de box, kon ze ook geen gevaarlijke dingen doen . Ze tijgerde al met 5 maanden dus dat was buiten de box niet altijd praktisch.
Ik denk trouwens dat we dezelfde voornaam hebben Ik was tijdens de kolf periode trouwens niet echt moe, ik gig maar door. Ben nu vaak moeier dan destijds terwijl het nu allemaal veel relaxter is allemaal. Maar met kolven was ik op een gegeven moment gewoon echt klaar.
Joiedevivre: Wat knap dat je het kolven toch nog vier maanden volgehouden hebt en wat fijn dat je er daarna ook echt vrede mee had om te stoppen. Gelijk meer energie over hebben, vrolijker zijn en veel meer tijd hebben voor je meisjes, is natuurlijk helemaal super. Daar doe je het uiteindelijk ook voor. Snoopy1979: Wat knap dat jij het ook vol gehouden hebt om 9 maanden lang te kolven voor je kindje. Heftig zeg dat je dochter stopte met drinken en een sonde had. Dat lijkt mij psychisch inderdaad erg zwaar. Wel fijn dat jij je niet echt moe voelde tijdens de kolf periode. Dat is hier wel anders. Ik ben echt ontzettend moe. Dit komt alleen vooral door chronisch slaapgebrek. Mijn dochter slaapt al vanaf dag 1 belachelijk weinig en slaapt ook nooit lang achter elkaar. Dat hakt er wel in. Zelf lijkt ze er alleen weinig last van te hebben. Het is een hele vrolijke hyperactieve meid. De box staat hier meer voor de sier, mijn dochter wil daar echt niet in, vind dat vreselijk. Ja maximaal 5 minuten, dan heeft ze het echt wel gehad. Zo snel kan ik alleen niet kolven. Wat knap dat jouw dochter al met 5 maanden tijgerde. Mijn dochter heeft een spreidbroek maar ondanks dat kon zij zich ook al vrij snel verplaatsen en snel ook. Ze probeert nou steeds met spreidbroek te staan. Ik denk dat ze er uiteindelijk ook nog wel mee gaat lopen.
Ik voelde me echt een enorme melkkoe. Ben met 3 mnd op vaste tijden gaan kolven ipv elke voeding en daarna afgebouwd na ruim 4 mnd gestopt en met 5 mnd had ze laatste bv uit de vriezer. Ik had wel het voordeel dat ik in het begin mega veel kolfde (400cc bij leegkolven in ktaamweek. Werd daarna snel minder) dus had grote voorraad liggen omdat ze niet veel dronk dus had nooit zorgen over of ik nog genoeg voorraad had ( op hoogtepunt 4 vriezerlades vol) dus tijdens afbouwen gaf ik dan gewoon de voorraad bij wat ik nog kolfde