Mijn vriend en ik hebben een discussie. Mijn nicht is haar kindje verloren met 24 weken zwangerschap. Nu wilde ik in het kaartje zetten. Dat ik ondanks het grote verdriet ze ook wil feliciteren met de geboorte van hun zoon. Hij heeft ze toch immers voor het eerst papa en mama gemaakt. Volgens mijn vriend kan dat echt niet. Wat denken jullie ?
Dat is heel persoonlijk . Hangt echt van de ontvanger af. Ik zou het zelf niet op prijs stellen. Want ja, je bent misschien wel 'ouder' geworden maar je armen zijn leeg en op dat moment zou ik waarschijnlijk enkel intens gemis ervaren en zouden felicitaties heel wrang zijn. Maar het zou ook afhangen van de band die ik zou hebben met de ander. Maar goed, persoonlijk dus!
Ik zou het niet doen. Het is een mooie tekst en ik zou het waarderen. Maar een ander vind dat weer heel raar. Tenzij jij je nicht heel goed kent.
Ik vind dat je het goed doet door ze te feliciteren. Want ondanks dat ze helaas niet dagelijks mogen gaan zorgen voor hun kindje zijn ze wel papa en mama geworden. En dat is, ook bij dit grote verdriet, iets bijzonders waar bij stil gestaan mag worden.
ik zou het er wel bijzetten. juist de waardering dat ze ouders geworden zijn. gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon maar tevens ook gecondoleerd met het grote verlies. zoiets zou ik ervan maken
Mijn schoonzus is haar kindje met 38 week zwangerschap verloren. Zij vonden het juist wel fijn. Ze zijn tenslotte wel papa en mama geworden ook al is het van een vlindertje.
Ik heb nu staan; Woorden schieten te kort bij dit grote verdriet en toch willen we jullie ook feliciteren met de geboorte van jullie mooie mannetje. Hij heeft jullie voor het eerst papa en mama gemaakt. En ook al is hij niet bij jullie, hij zal nooit worden vergeten. Wij wensjen jullie heel veel sterkte de komende periode ; Mochten jullie een ander idee hebben graag
Ik dacht eerst, nee dat zou ik echt vreselijk vinden. Maar wat je zojuist heb geschreven vind ik toch echt heel mooi! Juist omdat je het zo brengt en uitlegt.
Lief hoe je erover nadenkt. Jouw boodschap komt uit jouw hart en zo'n felicitatie wordt denk ik daarom erg gewaardeerd.
Doen hoor heel mooi! En nog een tip: haal in de toekomst af en toe nog een het kindje aan bij ze (en noem 'm bij de naam), dat je nog vaak aan hem denkt oid. Dat is heel belangrijk voor ouders die hun kind zijn verloren. Denk niet dat het ze verdrietig maakt het erover te hebben. Ouders hebben meer verdriet bij de gedachte dat hij vergeten wordt of dat ouders het gevoel hebben dat hij voor de omgeving 'niet bestaan' heeft.
“Ik vind het moeilijk om de juiste woorden te vinden want ik vind het namelijk zo erg voor jullie dat jullie zo plotseling, zo snel alweer afscheid hebben moeten nemen van jullie kindje....” Ik probeer altijd vanuit mijzelf te schrijven, wat het het verlies met mij doet. Daarmee voorkom je dat je voor anderen invult hoe zij zich moeten voelen, of hoe zij het zullen beleven. Ik vond nooit echt fijn als mensen dit voor mij gingen invullen. Een zin als “ook al is hij niet bij jullie, hij zal nooit vergeten worden” ... dat klinkt een beetje beetje relativerend. En daar werd ik best wel een beetje boos van toen ik in die situatie zat. Nu zie ik wel dat het lief en inlevend bedoeld was maar goed ... ik wil gewoon meegeven dat je misschien meer vanuit een ik-boodschap een condoleance tekst kunt schrijven.
Doe het alsjeblieft! Het is ontzettend verdrietig om mee te maken maar toen we het zelf meemaakten vonden we het fijn ook gefeliciteerd te worden. We waren en zijn trots op ons mooie meisje! En zoals je het omschreven hebt is maak je ook duidelijk dat je niet hun verdriet voorbij loopt. En dat is belangrijk. En inderdaad blijf het kindje aanhalen ook later, het is fijn om haar naam af en toe nog genoemd te horen door een ander. Als je dat lastig vind omdat je niet weet of ze het fijn vinden vraag ze dan rechtuit of ze dat willen. Dan weten ze dat hun verdriet niet vergeten is.
Ik vond het alleen maar heel fijn als mensen ons feliciteerde, want ondanks al het verdriet voelde ik ook ongelofelijk veel liefde en trots toen ze werd geboren. Ze hoort er bij, dat is best een felicitatie waard vind ik.
Sluit ik mij bij aan. De tekst is heel mooi, ‘je zou de komende periode’ kunnen verwijderen, want het gemis blijft altijd, maar die zin is zeker niet onoverkomelijk. Als ouder die zijn/ haar kindje is verloren begrijp je hoe onmogelijk is voor de omstanders om de juiste woorden op te schrijven. Ik vond ‘liefs’, ‘wij denken aan jullie’ etc. mooi, maar kon het enorm waarderen als ik zag dat iemand echt de moeite had genomen een boodschap op te schrijven.