Hey iedereen, Voor iedereen die nog niets heeft zien passeren over mij: Een zeer korte samenvatting staat in de handtekening. Ik was even gestopt met alle behandelingen omdat ik er vreselijk veel bijwerkingen van heb. Het idee was dan ook om het rustig aan te doen met de hoop dat de cyclus zichzelf wel zou herstellen. Niet dus Na de hormonenstop heb ik 1 cyclus gehad van 32 dagen (Juich!!), dus ik begon met goeie moed aan een volgende. Deze is nu 8 weken ver, en nog geen eisprong gehad volgens de temperatuur. Er zijn dus al 10 weken voorbij sinds mijn laatste eisprong.... Bah :x De behandelingen tot nu toe voelden niet goed, standaardprocedures, zonder te weten wat de oorzaak is van mijn lange en onregelmatige cyclussen. Ziek zijn van de hormonen, zonder echt te weten of die een hogere slaagkans geven (want zelf met die hormonen is mijn cylvus nog nooit korter geweest dan 40 dagen én zodra ik hormonen zet verkort mijn fase na de eisprong, waardoor ik het gevoel heb dat zelf al zou het bevrucht zijn, het niet kan innestelen) Bij deze had ik gebeld naar het UZ Gent en lucky me, er is een plaatsje vrijgekomen dus ik hoef geen maanden te wachten (anders was de eerste plaats pas ergens midden oktober) Vrijdag mag ik dus eens gaan horen... Spannend en op het zelfde moment ook weer frustrerend. Ik zit ondertussen op een punt waar zwanger zijn fijn zou zijn, maar al niet iets meer is waar ik elke keer op zit te hopen. Maar ik zou zoooooooooo graag een gewone cyclus krijgen, een eerlijke kans... Of toch op zijn minst een oorzaak waarom dit niet kan.... De meiden van het andere MMM clubje waarmee ik indertijd was gestart zijn ondertussen allemaal zwanger. (Opnieuw juich) Ik vind het super fijn om met hun te praten, maar ik zou het toch ook fijn vinden als ik mijn gevoel weer kan delen met meiden die hetzelfde doormaken. Dus wie zin heeft om te praten... Heel graag