Bij de oudste ben ik thuis bevallen en bij de jongste poliklinisch in het ziekenhuis. Ik vond het ziekenhuis zelf prettiger.
Poliklinisch, werd medisch en gelukkig was ik net in het ziekenhuis want als ik thuis was en moest wachten op de ambulance dan was ik bevallen in de ambulance, dat had me helemaal niks geleken
Ieder bevalling is anders. Als ik niet voor de ziekenhuis had gekozen, was er zeker iets misgegaan. Mijn bevalling ging zooo razendsnel dat mijn lijf het niet meer aan kon! Ik werd gelukkig precies op tijd door de gyn overgenomen en heb onze dochter gezond en wel ter wereld kunnen brengen Als we weer voor een tweede gaan, gaan we zeker weten weer naar het ziekenhuis! Ik neem liever het zekere voor het onzekere Bovendien wil ik alle vruchtwater en bloed etc echt niet in mn huis hebben hoor De vk zei achteraf dat als we onze bed verhoogd hadden, zij me gewoon thuis had laten bevallen (had al 8 cm ontsluiting) & dat ze enorm blij was dat wij dat niet gedaan hadden!
Door al deze verhalen twijfel ik toch weer.. ik vind het denk ook niet fijn om te bevallen en dan 2 uur later weer weg te moeten in de kou met de auto en dan dat je zelf helemaal niet lekker zit in de auto. Ik heb zelf thuis 2 honden.. en als ik thuis beval heeft t kindje ook gelijk de geur van ons en t huis.. (honden gaan naar mn ouders dan). Maar nu door dit alles twijfel ik toch wel weer... lastig allemaal! ☺ beiden heeft wel voor en nadelen ..
Waarom kijk je op t moment zelf niet wat goed voelt?? Huur een bevalbad en regel vast dat die ook in t ziekenhuis opgezet kan worden en hoppakee een ontspannen bevalling waar je ooo bent en hoef je je er nu niet druk om te maken
Ik ben 2 keer thuis bevallen en dat is goed bevallen . Bij de eerste dipte de hartslag doordat ze verkeerd lag, maar dit ging goed door om en om de persweeën weg te zuchten. Ze hebben daarna nog flink geduwd op mijn buik. Wat betreft het bloed en vruchtwater niet in huis willen hebben, mijn vliezen braken toen ik sliep dus vruchtwater konden we niets meer aan doen. En het bloed, dat komt op van die onderlegmatjes terecht en evt wat op je beddengoed maar dat gaat meteen in de was. Merk je dus niets van. Ziekenhuis is hier wel op 10 minuten afstand, langer zou ik ook niet aandurven. Vaak ga je trouwens sowieso met weeën naar het ziekenhuis, rond de 5 cm.
Twee keer thuis bevallen en deze derde gaat ook thuis geboren worden. De vk kan goed genoeg inschatten hoe het gaat en heeft een behoorlijk arsenaal aan kennis en middelen om de meeste situaties tot een goed einde te brengen. Zo heb ik bij mijn tweede een spuit in mijn been gekregen omdat mijn bm na de bevalling niet goed samentrok en ik nogal ruim bloed verloor. In mijn omgeving een paar keer meegemaakt dat een thuis bevalling toch in het ziekenhuis eindigde, maar of je nu met 5, 7 of 10 cm ontsluiting in de auto zit, vervelend is het toch wel. En een tip die ik kreeg: als het kan, altijd met je eigen auto gaan. De ambulance is echt verschrikkelijk. . Ik was vooral blij dat ik na de bevalling niets meer hoefde. Ik lag al in mijn eigen bed en alles werd geregeld. En ik hoefde er pas weer uit toen ik dat wilde. Dat lijkt me echt het aller verschrikkelijkste van een zh bevalling, dat je na de bevalling weer naar huis moet.
Dat is zeker waar. Als ik zie wat de verloskundige allemaal bij zich heeft. en wat je zegt, naar het ziekenhuid met 4 cm of met 8 cm. Lijkt me inderaad beide vervelend. Wat betreft alle ervaringsverhalen, ik weet niet of je hier zoveel aan hebt. Vriendinnen van mij verklaren mij voor gek dat ik thuis wil bevallen. Want; als zij dit hadden gedaan hadden ze misschien wel niet meer geleefd. Ja en wat heb ik aan die verhalen? Ze maken mij eerder bang. Elke situatie is anders. Ken ook genoeg verhalen van meiden die naar het zh wilde maar omdat het zo snel ging ze gewoon thuis waren bevallen. Ach, je kunt ook alles regelen voor een thuisbevalling en dan op het moment zelf besluiten of dat goed voelt ja of nee. Misschien is dat nog een optie?
Van de eerste ben ik thuis bevallen en de tweede poliklinisch in het ziekenhuis. Ik vond het thuis een stuk fijner. Lekker je eigen omgeving. Ik vond het naar huis moeten van uit het ziekenhuis echt verschrikkelijk.
Alhoewel ik vanaf het begin riep in het ziekenhuis te willen bevallen kan ik je dit als tip meegeven.... Maak geen vaste keuze maar kijk gewoon hoe het loopt! Je mag altijd van gedachten veranderen en soms moet je van gedachten veranderen. Dus go with the flow... Ik ben uit eindelijk thuis bevallen omdat ik dit zelf - toen de bevalling was begonnen - zo wilde.
Ik wilde graag thuis bevallen. Eigen omgeving, niet naar het ziekenhuis rijden met weeën enz. Uiteindelijk mocht het niet omdat voor 37 weken de vliezen al braken en de bevalling spontaan op gang kwam. Achteraf vond ik het erg fijn in het ziekenhuis. Er werd goed voor ons gezorgd en op de kleine meid gelet. Zelfs nog een echo gehad om de ligging te bepalen omdat ze twijfelden of ze een sterrenkijker was. Ze hebben ons alle ruimte gegeven en kwamen alleen om de zoveel tijd vragen of het nog goed ging en paar keer ontsluiting nagekeken. Verder zijn we met ons tweeën geweest. Bij een eventuele volgende zou ik zonder twijfel weer in het ziekenhuis willen bevallen! Een vriendin van mij is thuis bevallen. Heeft op het randje gezeten om naar het ziekenhuis te moeten omdat ze al 2 uur aan het persen was en de kleine niet kwam. Uiteindelijk wel gelukt maar ze moest alsnog naar het ziekenhuis om gehecht te worden. Zou me niet vasthouden aan iets wat je nu wilt. Bereid je voor op beide en beslis op het moment zelf.
Ik heb aangegeven dat ik in principe in het geboortecentrum wil bevallen. Dat ligt naast het ziekenhuis. Het liefst zou ik thuis bevallen (of in ieder geval proberen), maar met gillende sirenes is het nog steeds bijna 3 kwartier rijden naar het ziekenhuis. En dat vind ik te ver voor mijn gevoel in geval van nood. Daarvoor is thuis bevallen voor mijn gevoel niet speciaal genoeg. Maar de verloskundige gaf ook aan dat als het te snel ging, ze me misschien ook niet meer naar het ziekenhuis liet gaan omdat het te ver weg zou zijn en ze me dan niet meer in de auto wil. Kortom, we gaan het wel zien. De een of andere plaats is op dit moment voor mij niet heilig. Ik denk nu vooral rationeel. Wie weet hoe ik er tegenover sta als de bevalling aanstaande is.
Ja ik denk ook dat ik op het moment zelf ga beslissen hoe het gaat enz enz.. Met de auto is het overdag wel ongeveer 25/30 minuten .. maar snachts ben je er in 15 a 20 minuten.. en als je met de ambu moet ben je er denk nog wel sneller.. Maar gewoon kijken wat op dat moment goed voelt en of het allemaal goed gaat natuurlijk. Dan kan je altijd beslissen. En wie weet loopt het allemaal anders en moet je wel naar t ziekenhuis. Ik ben wel benieuwd. Je weet nooit wanneer het komt Super spannend, maar ben niet bang of iets.
Ik ben bij de 1ste in het zh bevallen, en bij de 2e thuis. In het zh werd ik aan me lot overgelaten, en zat al na 2u thuis weer op de bank... Gevolg bijna ko door dat idiote gehaast van het zh personeel. Daarom bij de 2e lekker thuis, heeeeerlijk!!!!! Nou heb ik 2 goede en snelle bevallingen gehad dus de keuze was snel gemaakt.
Wat de verloskundige zegt is helemaal waar.en daarom ben ik 4 keer thuisbevallen. En zou niet anders willen.
Het verhaal dat "artsen opgeroepen moeten worden" is puur afhankelijk van het ziekenhuis. Tegenwoordig zijn er tal van ziekenhuizen waar artsen maar ook een anesthesist gewoon 24/7 aanwezig zijn. Er zijn in deze tijd steeds minder kleine ziekenhuizen met een verlosafdeling. Vaak wordt zo'n afdeling samengevoegd en dan is er standaard een team aanwezig. Vraag jezelf af naar welke ziekenhuizen jij kunt gaan. Ik zou bijvoorbeeld altijd een ziekenhuis willen hebben waar ze het personeel gewoon in huis hebben! Je moet er niet aan denken dat in een spoedgeval jij al in het ziekenhuis bent maar de arts nog niet... Verder zou ik alleen aan thuisbevalling aandurven als jij op korte afstand van het ziekenhuis woont, er geen slechte weersomstandigheden zijn en je zeker weet dat je niet in de spits terecht komt. Oh en besef dat bij een 1e kind ruim 60% van de thuisbevallingen eindigen in het ziekenhuis. Dat speelde bij mij ook mee in de afwegingen.
Ik heb drie super makkelijke bevallingen gehad, bij de eerste twee langer gebroken vliezen maar bij eenmaal weeen ging het vlot en ook het persen, het waren droom bevallingen, zo fijn ervaren dat ik uitkeek naar mijn vierde, ( ik moet er trouwens wel bij zeggen dat ik geen keus heb en altijd in het ziekenhuis moet bevallen ) Anyway, makkelijke bevallingen, baby's deden het na dien meer dan prima, snel naar huis ook al waren ze 3 en 4 weken te vroeg, mijn lichaam had al 3 kinderen gebaard dus wat kon er in godsnaam met nr 4 misgaan ? Schijnbaar een hele hoop ! Nooit maar dan ook nooit hadden we dit zien aankomen, alle echo's waren prima, ook in Nijmegen ivm medisch hebben ze dit op echo's niet gezien, Bij de geboorte ademde hij niet, met een hand pomp werd hij beademd, een arts uit Nijmegen is met spoed gekomen om te intuberen, hij lag zeer kritiek en ze waren net op tijd met intubatie ! Hij had het niet veel langer vol gehouden. Hij werd net spoed naar Nijmegen gebracht, de volgende dag bleek na onderzoeken dat hij een midderif breuk had, hierin zijn zijn dunne darm en nieren ingeschoten hierdoor is de linkerlong in verdrukking geraakt en het hartje naar rechts verschoven waardoor ook de rechter long in de verdrukking is gekomen, zijn maag en lever waren verschoven zijn blinde darm lag los door de buikholte en zijn dikke darm had een Malrotatie waar ze godzijdank op tijd bij waren in Nijmegen. Elke 2 weken een echo gehad, soms elke week, waarvan 3 in Nijmegen. Nooit is wat afwijkends gezien. ik vond het altijd jammer dat ik de optie niet had om thuis te mogen bevallen, maar als ik thuis bevallen zou zijn dan zou de verloskundige eerst naar het streekziekenhuis gaan en de gynaecoloog en kinderarts daar laten kijken, foto's maken rontgen etc, dan pas zou Nijmegen opgebeld worden dus een extra tussenstap, wat onze zoon niet zou hebben overleefd , ( dit is overigens bevestigd door de verloskundige die bij mijn bevalling aanwezig was, mijn gynaecoloog die de bevalling begeleid heeft en de neonatoloog die mijn zoon heeft geintubeerd) Kindjes met deze aandoening moeten meteen geintubeerd worden en het was een wonder dat onze zoon het zolang vol hield voordat Nijmegen aanwezig was ) Waarschijnlijk is het nu persoonlijke ervaring, de kans is natuurlijk Maar heel klein, toch zou ik persoonlijk nu iedereen een ziekenhuis bevalling aanraden, gewoon juist door alle onderzoeken en controles en dan NOG bleek het niet goed te zijn, ik was dankbaar dat ik op de juiste plek was waar meteen actie ondernomen kon worden Maarja het is nog maar 7,5 week geleden als ik Het een plaatsje heb kunnen geven zal ik er waarschijnlijk wel weer anders over denken Mijn zusje heeft een thuis bevalling gehad en dat is haar goed bevallen, ook een ziekenhuis bevalling maar dan ingeleid die heeft ze dus wat pijnlijker ervaren door de wee opwekkers.
Mijn ervaring is juist precies andersom. Thuis werd ik echt aan mijn lot overgelaten. In je eigen omgeving is fijn, maar wordt minder relaxed als je steeds lang moet wachten als je iemand nodig hebt. In het ziekenhuis stonden ze meteen aan mijn bed bij één druk op de knop. Zo zie je maar weer dat je voor een ander niks kan beslissen. Als je het niet nodig vindt, hoef je voor de bevalling niet perse een knoop door te hakken. En dan zou ik het aanzien tijdens de bevalling. Aanzienlijke kans dat je op dat moment weinig te kiezen hebt.