Thuisbevalling

Mijn bevalling ging heel snel en ik bleek thuis al op 10 cm te zitten, dus toch een thuisbevalling. Het was echt zo fijn! Je eigen omgeving, daarna lekker rustig bijkomen in je eigen bed. De kraamhulp was er vrijwel meteen. Het was echt top!
Bij een tweede zou ik graag weer thuis bevallen.

 

Vind deze zin een beetje misleidend, want er is écht niet een kans van 1 op 10 dat er iets ernstig fout gaat bij een thuisbevalling.

Bovendien is er in het ziekenhuis ook niet altijd specialist aanwezig, zeker ‘s nachts niet. Als die moet opgeroepen worden ben je in het ziekenhuis niet veiliger af dan wanneer je vanuit huis nog een ritje moet maken.

Het hangt uiteindelijk af wat je zelf het prettigst vindt. Bij mijn eerste bevalling in het ziekenhuis vond ik de begeleiding waardeloos, zeker ook ná de bevalling en met de borstvoeding. Nu wil ik dus graag thuis bevallen. Maar ik weet ook dat het ziekenhuis in geval van nood 10 minuten rijden is. Zou ik een half uur of zelfs langer moeten rijden dan zou ik er misschien voor kiezen om toch in het ziekenhuis te bevallen.

 

Hopelijk heb je bij deze 2e net zo'n ervaring thuis als ik mocht hebben ♡

 

Een kinderarts is altijd aanwezig in het ziekenhuis, ook in de nacht.
10 minuten rijden is misschien niet veel maar voordat er daadwerkelijk een ambulance is en je goed en wel op weg bent ben je wel meer dan 10 minuten verder. Dat had mijn dochter niet gered zonder hersenschade of erger.

Het zal misschien niet 1 op de 10 zijn maar het zijn er ook niet verwaarloosbaar weinig die uiteindelijk toch naar het ziekenhuis moeten per ambulance. Ik zeg alleen dat ik dat risico niet zou nemen voor mijn kind.

 

Ik typte aanwezig maar bedoelde eigenlijk beschikbaar. Heel fijn dat het in jouw situatie zo goed heeft uitgepakt in het ziekenhuis ik snap ook heel goed wat het belang van een ziekenhuis is, maar ik denk ook dat je reacties misschien af kan schrikken. Ik weet niet wat er bij jou gebeurd is, maar de kans dat het goed gaat (of je wel/niet naar het ziekenhuis moet daargelaten) is vele malen groter dan andersom. Een VK kan over het algemeen redelijk goed inschatten wanneer het tijd is om actie te ondernemen zodat je op tijd in het ziekenhuis bent als dat nodig is. Zo mag je thuis bijvoorbeeld minder lang persen dan in het ziekenhuis.

@Lenaroos thanks!

 

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en daar ben ik heel blij mee. Ik had veel pijn, dus kon pijnstilling krijgen. Verder bleek onze dochter longontsteking te hebben en zuurstoftekort na de geboorte. Als ik thuis was bevallen was het wellicht slechter afgelopen.

Dus bij een volgende ga ik zeker weer naar het ziekenhuis.

 

@krijgertje dit is ook wat er bij mij is gebeurd. Ik heb waarschijnlijk een bacterie die zeker 20 tot 25 procent van alle vrouwen bij zich draagt. Ik heb het geluk gehad dat er geen zuurstof tekort is ontstaan maar thuis was dit zeker wel gebeurd.

@Fennec ik hoop dat alles nu goed gaat met je dochter! Ook precies waarom ik een ziekenhuis bevalling altijd zou aanraden! Die angst en zorgen over je kindje zijn verschrikkelijk.

 

@Dalysa had jij streptokokken C? Mij hebben ze daarop getest, maar bleek negatief. Bij ons weten ze niet wat de oorzaak is geweest.

 

Bij mij zijn ze vergeten te testen. Dus dat doe ik bij deze zwangerschap wel op tijd voor de bevalling. Ze weten dus bij ons ook niet wat de oorzaak was.

 

Thuis lijkt me aan de ene kant fijn.. eigen terrein..
Maar ik ga toch voor ziekenhuis. Voelt voor mij veilig, en bij mijn vorige bevalling was ik ontzettend blij dat ik toch voor een ruggenprik kon gaan

 

Ik heb jaren op de verloskamers in het ziekenhuis gewerkt en werk nu alweer jaren voor een kraamzorgorganisatie waar ik zowel thuis- als poliklinische bevallingen begeleid.
Ik zou zeker weten voor een thuisbevalling gaan als er geen medische reden is!

Je hoort natuurlijk veel verhalen als: als dit thuis was gebeurd, had ik of mij kindje het niet overleeft!
Dit kun je ( bijna) nooit zeggen. Je eigen verloskundige staat 1 op 1 bij jouw thuisbevalling en stuurt je (bijna) altijd op tijd naar het ziekenhuis als ze een complicatie verwacht (en de meeste complicaties kan je van tevoren echt aan zien komen). Bovendien heeft ze (behalve een ok) alles bij de hand voor acute situaties.

Bij alle 4 de ziekenhuizen waar ik nu mee samenwerk, is 's nachts niet standaard een gyn, anesthesist en kinderarts in huis (terwijl ze dat op de info avonden wel vertellen). Dat is dus echt schijnveiligheid.

Gaan er nooit dingen fout? helaas wel. Zowel thuis als in het ziekenhuis. Triest, maar het blijft mensenwerk.

 

Als je geen medische indicatie hebt, heb je ook niet perse iemand nodig die WO geschoold is.
Juist het feit dat de verloskundige jou, je geschiedenis en je zwangerschap al kent, geeft een kleinere kans op een verkeerde inschatting.

Mocht je tijdens een thuisbevalling ingestuurd wordt naar het ziekenhuis, staan die WO geschoolde mensen je overigens gewoon op te wachten. Die zijn al opgeroepen terwijl je onderweg naar het ziekenhuis bent.

Mijn ervaring in 4 ziekenhuizen is dat er niet 24/7 gyns, kinderartsen en anesthesisten beschikbaar zijn.
Heb je een medische indicatie, wordt je bevalling meestal begeleidt door een klinisch verloskundige (HBO) of arts- assistenten. Pas als er complicaties optreden wordt er een arts opgeroepen (die 's avonds, 's nachts en in het weekend veelal nog van huis moet komen).

Ik vind het getuigen van weinig vertrouwen in een verloskundige! Die zijn echt prima opgeleid om ook in acute situaties goed en levensreddend te kunnen handelen.

 

Ik denk dat je moet doen waar je je goed bij voelt.
Wilde 2x heel graag thuis bevallen maar dat is beide keren niet gelukt.
Overigens toen de gynaecoloog en anesthesist nodig waren (was toen al even in het ziekenhuis) moest ik een half uur wachten omdat de enige gyn die er was al bij een ander spoedgeval zat. Het is dus niet altijd zo dat iedereen direct klaar staat, precies wat @lies276 ook zegt: het is enigzins schijnveiligheid.

 

Wanneer er kan worden gewacht zullen ze je inderdaad niet met spoed opereren of de aanwezige anesthesioloog bij de eerste hulp weghalen. Bij mijn dochter stonden wel binnen een druk op de knop vier man (gyn, kinderarts en 2 verpleegkundigen) om heen met naalden en intubatie set. Dat was thuis niet zo gemakkelijk gegaan. Ieder zijn eigen ervaring natuurlijk.

Ik weet dat mijn dochter het niet had gered bij een thuisbevalling, reken zo'n 10 min wachten op ambulance, op de brancard zetten 5min, naar ziekenhuis rijden 10 min, ben je dus al meer dan 20 kostbare minuten kwijt. Een baby kunnen ze niet intuberen in een ambulance. Dat is voor mij reden genoeg om een slechter beeld van thuisbevallingen te hebben dan van een ziekenhuis bevalling. Ik zou het mezelf ook niet kunnen vergeven als ik mijn kind had kunnen redden door in het ziekenhuis te bevallen maar omdat ik liever koos voor de comfort van thuis dit niet was gelukt. Bij een bevalling kan 1 ding goed gaan (de bevalling) en meer dan 20 dingen fout (nabloeding, placenta die niet wil komen, longontsteking, een onopgemerkte afwijking, opstartproblemen enz enz).

Dit is hoe ik er tegenaan kijkt, ieder zijn eigen. Niks is goed of fout, dit is mijn gevoel. Ik zie het zo: Wanneer je van een trap valt wil je ook liever dat dat in het ziekenhuis gebeurd dan thuis. Natuurlijk, je kan er zonder botbreuken vanaf komen maar mocht er wel iets zijn, ben je tenminste al op de juiste plek. Na mijn bevalling zie ik bevallen nu eenmaal als iets medisch (bloed, hechtingen, naalden, slangen enz enz).

 

Naast mijn bovenstaande bericht moet ik eigenlijk ook vermelden dat ik inderdaad weinig vertrouwen heb in verloskundigen. Als ik naar haar had geluisterd, was ik doodgebloed thuis door mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik had meerdere keren gebeld over verschrikkelijke pijnen maar ze bleef herhalen dat een miskraam nu eenmaal pijn doet. Geen moment heeft ze gedacht aan een bbz of misschien zelfs een blindedarmontsteking (ik verloor geen bloed, alleen intern bloedde ik). Het is dat we zelf naar de huisartsenpost zijn gegaan anders was het heel anders afgelopen.

Vanzelfsprekend zijn niet alle verloskundigen zo maar ik heb wel vaker gemerkt (bij verschillende verloskundigen) dat er tijdens gesprekken gegoogeld wordt naar antwoorden op mijn vragen. Dat geeft niet veel vertrouwen.

 

Eerste alleen vanwege langdurig gebroken vliezen. Maar uiteindelijk hoge koorts en bleken zoontje en ik besmet te zijn met streptokokken. Kon gelukkig meteen preventief antibiotica gestart worden,omdat we dus al in het ziekenhuis waren.

Bij de tweeling was ik al in het ziekenhuis maar niet ivm bevalling.bevalling begon en ging razendsnel. Het ziekenhuis zou ik nooit hebben gehaald. Dan zou ik onderweg bevallen zijn en zou mijn tweede zoontje het niet gered hebben ivm afwijkende ligging en knoop inde navelstreng..

 

Wauw ben blij dat alles goed is gegaan met je kindjes. Lijkt mij doodeng. Toevallig dat je (gelukkig) al in ziekenhuis was. Dan heb je echt geluk gehad.

 

Heftig dat je dit hebt meegemaakt!
Kan me goed voorstellen dat dit je vertrouwen behoorlijk schaadt.