Wij hebben een witte herder reu die volgende week 2 jaar wordt. Naar ons gezin toe is hij heel erg lief, naar andere mensen toe ook, maar hij kijkt altijd wel de kat uit de boom. Van sommige andere mensen (met name mannen) moet hij echt niets hebben en hier blijft hij dan ook zoveel mogelijk bij uit de buurt. Hij is altijd al wel wat opdringerig geweest naar andere honden toe, heeft echt een bord voor zijn kop, maar de laatste maanden wordt hij ook steeds dominanter, met name richting andere reutjes. Hij markeert sinds die tijd ook zo om de vijf tot tien meter buiten. Ook eet hij met enige regelmaat slecht (heb het idee dat dit te maken heeft met zijn hormonen). Nu hebben we van verschillende kanten het advies gekregen om hem te laten castreren, onder andere van onze hondentrainster, maar ik twijfel nog heel sterk aangezien ik heel veel tegenstrijdige dingen lees op internet en mijn uitgangspunt is dat je in een gezond lijf niet moet snijden (onze teef was ook niet gesteriliseerd). Wat zijn jullie ervaringen hiermee?
Tja ik ben groot voorstander van castreren omdat het vaak ook een stuk frustratie weg neemt. En vaak (niet altijd) komt het gedrag wel ten goede zo ook bij onze hond, hij wilde wel op elke hond repen als het aan hem lag. Was toen bijna en jaar en was er zo spuug klaar mee. Markeren is wel gebleven maar hebben wij gewoon simpel weg met een commando afgeleerd ook nergens voor nodig elke 10 meter ergens tegenop plassen.
ik train nu zon 5 jaar honden met gedragsproblemen, en mijn ervaring is dat lang niet alle honden er positief op reageren, als je zegt dat hij al wat onzeker overkomt naar vreemden, heeft het dus eerder een angst achtergrond en geen dominantie achtergrond. je kan op veel tekenen letten en ik zou zeker eerst proberen met zijn gedrag aan de slag te gaan.. ik wil je hierin grag wat tips geven en je mag me dan ook een pb sturen voor mijn telefoonnummer. bedenk je goeed dat als hij angstig of onzeker is, hij nog onzekerder zal worden als je hem castreert.. ik vind het altijd nogal heftig om een hond om een gedragsprobleem af te leren, te castreren, je haalt meer weg dan alleen zijn ballen.. het is ook echt een deel van de hond. en mij ervaring is dat het een goede, maar zeker ook een verkeerde kant op kan gaan met castreren..
Je kan ook eerst een chemische castratie doen om te kijken hoe hij er op reageert. Volgens mij werkt dat een half jaar. Dan heb je even de tijd om te kijken hoe hij reageert en of het wat voor jullie is. En als het niks is verdwijnt het vanzelf weer en wordt hij weer zichzelf.
Ik zou in dat geval eerst chemisch castreren. Als je dan ziet dat het positief veranderd kun je het echt laten doen. Anders is het dus zn gedrag en moet je andere stappen nemen.
Bedankt voor jullie reacties! Ik heb zelf eerst ook gedacht aan chemische castratie, maar lees hier veel verschillende (positieve en negatieve) dingen over. En bang dat we straks een half jaar verder zijn en nog niets zijn opgeschoten/meer weten.
Dit ja Onze boxer had epileptische aanvallen die hormonaal werden aangestuurd. Reageerde heel heftig op menstruaties van vrouwen en als er een loops teefje op het veld was geweest, klapte ie zo schuimbekkend op de grond. Eerst chemische castratie geprobeerd en het was over. Toen definitief gecastreerd. Hopelijk werkt het voor je hond, want het lijkt me best lastig zo
Dat is ook heftig, epileptische aanvallen! Het is gewoon heel lastig, ik loop zelf momenteel liever niet met hem omdat hij zodra hij een andere hond ziet als een gek gaat trekken. Afleiden heeft dan geen zin, niets helpt en 33 kg houdt je dan niet zo makkelijk. Wij hebben overigens altijd de regel gehad dat hij aangelijnd niet mag ruiken of spelen met andere honden, dit mag alleen wanneer hij los loopt (in het losloopgebied). We merken nu dat hij met teefjes maar door blijft gaan en het liefst overal bovenop rijdt. Met reutjes gaat het vaak eerst goed en wordt het daarna vechten. Met een hond uit de buurt (intacte reu) wordt het meteen vechten zodra hij hem ziet. Bij andere honden is hij totaal niet angstig, hij gaat overal op af, stelt zich nooit onderdanig op, alleen sommige mannen benaderd hij liever niet. Tot nu toe drie of vier keer meegemaakt.
Dat is met een echte castratie ook maar afwachten. En hoezo een half jaar? Na een paar weken moet je al verschil merken. Hier reu chemisch gecastreert om te kijken of dit hielp. Compleet gefrustreert en op de dagopvang was hij de hele dag aan het rijden. Chemish gecastreert en binnen 2 weken merkten ze al verschil en na nog 2 weken reed hij niet meer op andere honden. Dezlefde ervaring met andere honden. Duurde een paar weken en dan zag je merkbaar verschil. herderreu van mn ouders is qua gedrag juist dominanter gwworden na de castratie...
Ik heb gelezen dat chemische castratie niet altijd hetzelfde effect geeft als een echte castratie en het lijkt me niet verstandig om binnen een half jaar na de plaatsing van het implantaten voor de chemische castratie andere stappen te ondernemen bv een gewone castratie.
Je zou eerst een implantaat kunnen proberen. Dat heeft de zelfde werking als operatief castreren maar is dus tijdelijk (half jaar of jaar) Wij hebben onze reuen ook laten castreren. Onze Duitse Herder omdat hij een niet ingedaald bal had in de buikholte (werd dus buikoperatie en castratie) en onze Labrador omdat hij last kreeg van prostaat klachten. Bij de Labrador hebben we een half jaar een implantaat geprobeerd. Die ging werken ca. 8 weken na plaatsing. Prostaat werd kleiner en ballen werden kleiner. Na ruim 4 1/2 maand was hij uitgewerkt. Zijn ballen kwamen terug. We hebben toen gekozen voor operatief castreren. Omdat implantaat vrij prijzig is om vaak te doen. Dan ben je met operatie goedkoper uit.
Inderdaad. Met een echte castratie kun je het ook niet meer omkeren. Niet elke hond word leuker als je die geholpen hebt. Bange honden kunnen banger worden en dominnte honden kunnen nog dominanter worden. Zo'n chemische castratie kan je een idee geven van hoe je dier zal worden. Maargoed. Het is jouw keuze. Je kunt t ook gelijk voor het echt doen. Als het dan niet werkt heb je alsnog een probleem.
Ik ben voorstander van castreren (als ze volgroeid zijn). Onze buurt zit propvol honden en dit is veeeeel prettiger. Het markeren is een stuk minder en naar aardige honden e.d. is 'ie gewoon rustig. (Op een gegeven moment ging 'ie los tegen elke hond die iets te dichtbij kwam. Nu alleen nog (terecht) bij lastige honden. ) Waar het precies door komt? geen idee. Onze hond is vrij dominant, maar dat zorgde altijd juist voor rustig gedrag - hij hoefde zich niet te 'bewijzen' had ik de indruk. Na de geboorte van dl werd 'ie een stuk opgefokter. De castratie heeft verder niet echt effect op zn karakter gehad, alleen op dat typisch reuengedrag.
T kan ook heel veel frustratie geven.. T's ik ben geen voorstander van castreren tenzij medisch noodzakelijk en als laatste optie. En dan idd eerst chemisch castreren. Zou ook eens naar gedrag kijken of laten kijken. Ik laat nooit meer een hond castreren zonder eerst alle andere geprobeerd te hebben. Ik hen Nl een heel aantrekkelijke reu aan over gehouden. Reuen en verl teefjes vinden hem erg aantrekkelijk.
klopt hoor alles heeft z'n voor en nadelen. Maar in die tijd dat wij hem hadden was dat chemische castreren nog niet zo in en had er werkelijkwaar nog nooit van gehoord. En gezien zijn gedrag destijds en z'n zaadgedrup de hele dag door huis was de keus na bijna een jaar niet meer zo moeilijk. Hij was in het park haast niet meer te houden en mensen wisten al als ze hem aan zagen komen wat ie zou doen. Dat is absoluut geen pretje en met dit ras moet je gewoon voorzichtiger wezen. Dus bij ons was het 1+1=ballen eraf. En er is niks meer mee aan de hand geen spijt van gehad.
Ik denk dat je ook te werk moet gaan met een gedragstherapeut. Ik vind het namelijk erg dubbel. Je houd hem bij je met lopen aan de riem, jij weet wat er zal komen als die andere honden zoet, spanning op de riem dus ook in de hond. Dit verergert het vaak. Ik denk persoonlijk dat je dit al goed kan oplossen met een goeie gedragtherapeut. Mocht dat niet.lukken kan je altijd verder kijken.
Totaal mee eens!! Zomaar castreren kan tot meer problemen leiden dan geen castratie. Zou eerst het gedrag eens goed onder de loep nemen met een goede proffesional. Castratie kan altijd en is niet onomkeerbaar. Ook de chemische castratie kan een andere uitwerking hebben dan de definitieve, pin je daar ook niet gelijk op vast.
Wij hebben met onze reu gedragstherapie gedaan (wat voor geen meter hielp) veel angst agressie tegenover andere honden en heel eenkennig, bang voor vreemden. Dus castratie werd echt afgeraden. Jaren later toch maar gecastreerd omdat hij begon te markeren in huis en toch ook wat dominant gedrag begon te vertonen. Nou, wij hebben spijt dat we het niet eerder gedaan hebben! Hij zit nu veel lekkerder in z'n vel, rustiger en ook minder angst agressie, het lijkt hem niets meer te schelen allemaal. Echt een wereld van verschil!
Bij mij is hier altijd de vraag of je graag een dier wilt verzorgen of een levende robot die 90% van zijn natuur kwijt moet om zo beter in onze ritme te passen. Ik zou het persoonlijk heel verkeerd vinden om een dier zo toe te takelen omdat het voor de mens niet uitkomt dat een hond zich als een gezonde volwassen hond gedraagt.
Het lijkt een beetje op mijn hond (Oud Duitse herder reu met een vleugje lab). Alleen heb ik het idee dat bij mij de problemen nog wat verder gaan, Als ie in de verte een andere hond ziet dan is hij gelijk gefixeerd en kun je hem ook niet afleiden. Als de andere hond te dichtbij komt dan word hij helemaal wild. Trekken aan de riem, springen, blaffen. Thuis is hij ook niet altijd een engeltje. Hij is sowieso voedsel agressief en waarschuwt daarbij dan ook niet met een grom of iets dergelijks. Als je aan hem komt terwijl hij eet dan valt hij aan. Wij snappen dat. Onze kat iets minder en ik ben helemaal bang dat beeb het ook niet gelijk gaat snappen al hebben wij daar natuurlijk ook een grote rol in. Daarnaast hangt zijn humeur ook af van hoe de wind staat. De ene dag is hij een enorme knuffelkont en komt hij lekker bij je voor een aai of een kusje. De andere dag begint hij gelijk te grommen als hij hem aait. Soms geeft ie dan wel kalmerende signalen af. En dan kun je stoppen voor hij gaat grommen. Als je hem perongeluk pijn doet of laat schrikken valt hij ook meteen aan. Hij is nu 2.5 en dit is pas iets van het laatste jaar. Daarvoor was ie vooral naar andere honden toe heel erg leuk en kon hij lekker spelen. Nu is dat niet meer mogelijk het draait altijd uit op ruzie. Dit is de eerste hond die ik alleen opvoed, vroeger bij mijn moeder hebben we 5 duitste herders gehad, een bouvier en een mechelaar en daar zijn nooit veel problemen mee geweest. Maar mijn moeder was dan ook van de lijfstraffen. Die sloeg, schreeuwde en schopte de hond zelfs. Ik heb zelf zoiets nog nooit gedaan omdat ik er van overtuigd ben dat het ook anders moet kunnen. Mijn vriend denkt dat al deze problemen over zijn als hij gecastreerd word. Ik ben daar nog al sceptisch over. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat al dit gedrag uit een paar ballen komt. Dit is hem trouwens