Even een vraag over het inenten. De vorige keer moest ik mijn kleine neerleggen op het verschoonkussen bij die dame op haar bureau. Ik was een beetje overdondert, maar achteraf vond ik dit niks. Had haar liever vast gehouden ook al is dit misschien moeilijker voor die verpleegkundige. Is dit een rare gedachte van mij en hoe doen jullie dit. Volgende week gaan we voor de tweede ronde...vandaar mijn vraag. Ik snap best dat ze reageert.en.he t niet prettig vindt, maar volgens mij is het.bij mama dan toch prettiger? Of zit hier nog een of ander idee achter wat ik.niet weet?
Toen mijn zoontje in Estland in het ziekenhuis lag werd hij bij me weggehaald voor bloedprikken, infuus, etc. De reden daarvoor was dat het kind dan de negatieve ervaring niet aan mama linkt maar mama enkel troost en veiligheid biedt. Of je het daarmee eens kan zijn is dan weer een andere vraag
Ook hier kind op het verschoonkussen voor de prikken, en daarna meteen bij mij voor een stevige knuffel en een troostborst Ik denk dat het kind op het kussen gaat zodat de prik makkelijker gezet kan worden.
Na een keer kind los, heb ik er daarna op gestaan dat ik ze vasthad bij het prikken, aan de borst. Dan voelen ze namelijk de minste pijn. Is onderzoek naar geweest, als ze sabbelen, borst of speen, dan zijn de stressniveaus lager en voelen ze minder van de prik.
De eerste drie keren op het aankleedkussen. De laatste keer in de houdgreep omdat hij teveel beweegt . Na de prikken altijd ff knuffelen. Zodra we de kamer uitlopen is het altijd over.
Ik heb haar 1 keer mogen vasthouden op schoot. Maar ze hebben het liever niet omdat ze op het aankleedkussen de prikjes makkelijker kunnen zetten. Maar daar heeft je moedergevoel op dat moment natuurlijk niks aan Hoewel ik het wel kan begrijpen Daarna lekker bij je nemen en knuffelen! Succes!
Hier ook steeds op het aankleed kussen. Maar steeds had ik beide handjes vast en kreeg hij kusje. En daarna gelijk knuffelen Gewoon vragen of het mag. Je zal vast niet de eerste ouder zijn die dat wil
Hier op het kussen en ik zing dan tegen haar of maak geluidjes die ze leuk vindt. Maar ik moet zeggen dat ze bij de eerste inentingen ook geen kik gaf, kan me voorstellen dat als ze echt geschreeuwd etc zou hebben, ik haar ook graag op schoot zou houden! Gewoon vragen joh, als het echt heeeel lastig is, dan geeft de arts/verpleegkundige dat wel aan.
Bij mij werd beide keren (hebben nu 2x prikjes gehad) gevraagd wat ik wilde, haar vasthouden of op het kussen. Ik heb gekozen om haar vast te houden op het kussen . Had geen idee hoe ze zou reageren dus vond dit een veiliger idee. Wel meteen na de prikjes tegen me aan gehouden tot ze stopte met krijsen (wat nog best wel even duurde). Ik had zelf ook een beetje het idee dat wanneer ik haar vast zou houden, ze misschien zou denken dat ik die prikjes gaf. Geen idee of dat zo werkt hoor, maar pak haar liever gelijk op na de prikjes, dan ben ik sowieso degene die haar troost.
Bij mij juist liever op schoot. Ligt ook een beetje aan de kundigheid en wil van de 'prikker' denk ik hoor. Ze zei tegen mij hou haar maar lekker stevig tegen je aan dan kan je meteen troosten. (al was dat niet echt nodig, onze meid is echt een bikkeltje ) Ik zou doen waar jij je het lekkerst bij voelt, daar moet zij mee om kunnegaan
Goede vraag Kattekit! Mijn dochtertje moet volgende week ook voor haar 2e enting en ik was ook redelijk overdonderd de eerste keer. Ik ga haar de volgende keer denk ik ook gewoon vasthouden. Zo alleen op dat kussen vond ik niks...
Hoi Ik houd mijn zoon altijd vast ze vinden het ook geen punt bij ons en ik vind het ook zeer fijn gelijk lekker kroelen erna. De pijn ws alle 3 de keren snel over hij was al uitgebruld voor ik het kamertje uit was. Of hij is een bikkel natuurlijk thuis stoot hij ook zonder te brullen. Gewoon doen denk wat ieder zelf fijn vind.
Bij de hielprik in het ziekenhuis (wat trouwens in de bovenkant van het handje werd gedaan) lag ze ook aan de borst, en ze maakte er niets van. Terwijl dat toch een nare prik is. De eerste ronde vaccinaties ging bij ons ook los, op het aankleedkussen en in haar dijbeentjes. Arme dochter had daarna iets opgezwollen beentjes, maar gelukkig geen koorts. De laatste twee rondes hebben we bij de ka laten doen en hij doet het ouderwets in haar billetjes. Ik kon haar dus vasthouden en ze heeft nergens last van gehad, geen zwelling of gevoelige plaats aan over gehouden. Ze huilde ook veel minder dan de eerste keer.
Bedankt voor jullie reacties! Ik pak haar de volgende keer ook lekker bij me. Ben nota bene zelf verpleegkundige, maar dit is niet mijn straatje ha ha Dat 'het is makkelijker' is voor mij een minder argument, doen ze maar meer moeite hihi, ik doe ook wel eens iets op de moeilijke manier omdat het comfortabeler is voorde patient. Bij de hielprik lag ze lekker bij me en gaf ze geen kik...maar dat gaat nu niet meer op.
De laatste 2 keer zat ze op schoot, de keren daarvoor op het aankleedkussen meen ik. Ik hield haar handje vast en praatte tegen haar, daarna kon ik haar troosten en knuffelen. Tuurlijk is het even zuur maar ach, voor we de deur uit zijn is het leed alweer geleden, ik wil er persoonlijk ook geen doetje van maken om het erger voor te doen dan het is... Dingen als dan aan de borst oid vind ik niet nodig.. Als ze smiddags/savonds koorts heeft mag ze wel lekker drinken bij me.
Hier nooit op het kussen. Heb haar altijd vastgehouden. Dat werd ook zo gezegt door de verpleegkundigen. Wist dus niet eens dat ze het ook wel eens anders doen.
Ik laat ze de vloeistof zowiezo niet ijskoud inspuiten. Ik verwarm t n beetje met m'n handen, anders doet t meer pijn.