vlinders voelen als je hem ziet de hele dag aan hem denken als je telefoon gaat of sms hopen dat hij het is over hem dromen
Wat goed dat je eerlijk bent tegenover je man/vriend en dat hij hier van af weet. Hoe staat hij tegenover de situatie? Hoe kijkt hij tegen jullie relatie aan? Ik lees dat je wilt vechten voor je relatie, of in elk geval wilt kijken of er nog wat uit te halen valt. Als dit voor jouw man/vriend ook geldt, vindt ik wel dat je hem de ruimte moet geven om voor jullie te vechten. Dit geld natuurlijk ook voor jou. Je hebt al geen contact meer met de persoon in kwestie, en hoe moeilijk het ook is, zou ik wel proberen dit vol te houden. Zo gaat het het 'eerlijkst' voor jullie. Hmm.. beetje een kromme zin geloof ik, maar ik weet even niet beter hoe ik het kan omschrijven. Ik hoop at je begrijpt wat ik bedoel... Ik wens jullie heel veel sterkte in deze lastige periode. Heb verder helaas geen tips voor je...
Hoi mvLiam, Wat een nare situatie zit je in. Heb helaas hetzelfde meegemaakt, maar heb helaas wel wat met mn gevoelens gedaan. Heb hier heel veel spijt van, en mijn man wilde me gelukkig wel terug (heeft al met al maar een week geduurd, maar was heel heftig kan ik je vertellen) Het ging namelijk om de naaste collega en goede vriend van mn man. Onze relatie ging heel slecht, en dat wist hij ook.. mijn man en hij praatten daar ook veel over, en hij had een oogje op mij, en ik ook een zwak voor hem. Toen het echt slecht ging tussen mij en mn man heeft hij zijn kans gegrepen... overigens had hij zelf ook al 7 jaar een relatie (net als ik). Wat iemand hierboven schrijft met ga ervoor, zou ik niet teveel volgen!! Probeer heel goed voor jezelf uit te zoeken wat je wil! Ik heb helaas ook iemand om me heen gehad die het heel erg aanmoedigde, en dat is de druppel geweest voor mij om wat met hem af te spreken.... toen ging het mis en kun je niet meer terug... We zijn inmiddels 3 jaar verder, en inmiddels zijn mn man en ik weer helemaal terug in love, maar t blijft heel moeilijk. We zijn er gelukkig wel sterker uit gekomen en NIEMAND komt meer tussen ons. Ben zow blij dat ik niet voor die verliefdheid ben gegaan.... t was ook nooit een reeele relatie geworden. Ik wens je heel veel sterkte, en zoek mensen op die je helpen met je huidige relatie verder te komen, goed van je om het contact te verbreken! Het gemis kan best een tijdje duren, maar echt het slijt!!! K hoop voor je dat je er met je man uitkomt ook voor jullie kindje. Misschien kun je iemand (psygoloog) opzoeken die je kan helpen alles op een rijtje te krijgen. Heb ik ook gedaan, ook een paar sessies met mn man en het heeft echt geholpen!! Vecht ervoor meid!! En mocht het echt niet gaan, zou ik je adviseren om eerst een tijdje alleen te zijn, zodat je ECHT kan kiezen. Ik herkan van mezelf dat ik "bang" was om alleen te blijven en zo ben ik gevlucht in een andere relatie.... Dan heb je zowiezo geen goede basis... Hoop dat je wat aan mn verhaal hebt. Mocht je vragen hebben mag je me ook pben.
o zie nu dat er staat "volg je hart", ik heb dat begrepen als "ga ervoor". Misschien niet goed geïnterpreteerd, maar ik heb mijn hart op dat moment gevolgd en voor de verliefdheid gekozen... vandaar mijn opmerking.
Gevoelens hebben voor een ander, zegt helemaal niets over je huidige relatie he? Nouja, in die zin: het geeft aan dat je relatie nu niet goed loopt. Maar als je je huidige relatie nu op zou geven voor die ander, neem je alle dingen die niet opgelost zijn, zo mee je nieuwe relatie in en heb je een behoorlijk grote kans dat je over een tijdje in zo'n nieuwe relatie tegen dezelfde dingen aanloopt. Gevoelens voor een ander als je al een relatie hebt, hebben ALTIJD een ondergrond van vluchten uit je huidige relatie. En als je je huidige relatie een kans wilt geven, zul je het contact met degene op wie je verliefd bent, echt helemaal moeten verbreken. Anders zul je altijd je huidige partner -van wie je al z'n gebreken onderhand van haver tot gort kent- vergelijken met die nieuwe man, die nog als ideaalplaatje in je hoofd zit en waarbij je nog maar moet gaan merken wat z'n minder leuke punten zijn. Je huidige partner zal het altijd afleggen tegen die nieuwe op die manier... Ik ben zelf christelijk, en kijk daarom wat kritisch aan tegen hoe er in onze maatschappij met relaties omgegaan wordt. Ik zie om me heen dat gevoelens hebben voor een ander/verliefdheid/enz allemaal nogal hoog aangeschreven wordt, maar hoor maar weinig dat mensen beseffen dat liefde bovenal toch een keuze is. Liefde is van die ander houden met al z'n goeie en minder goeie dingen. Dat voelt niet altijd even verliefd, maar dat hoeft ook niet. Het gaat erom dat je van beide kanten een keuze voor elkaar maakt: door dik en dun, in goeie en slechte tijden. Dat je relatie nu niet lekker loopt, hoeft bepaald geen reden te zijn om ermee te stoppen. Ik weet niet wat er allemaal precies speelt, en je hoort me ook niet zeggen dat je perse niet bij je partner weg moet gaan, maar het is misschien ook goed om je te realiseren dat relaties die zijn begonnen/ontsprongen tijdens een andererelatie nog veel vaker mislopen dan normaal... Het belangrijkste is iig dat jij en je huidige partner je allebei voor de volle 100% willen inzetten om je relatie op een hoger plan te krijgen. Als je dat beiden wilt, en je bent ook beiden bereid om daarin echt naar elkaar te luisteren, dan kun je er ook van uit gaan dat jullie relatie hier alleen maar beter van zal worden! En dan zit je beter bij je huidige partner, dan bij een nieuwe man van wie je nog maar moet gaan ontdekken wat zijn minder leuke kanten zijn... (en die zijn misschien nog wel veel minder leuk dan die van je partner ). Nouja, zo even mijn gedachten In ieder geval heel veel sterkte, lijkt me echt heel zwaar om in zo'n situatie te zitten
Bedankt voor alle lieve reacties! Het is allemaal veel te gecompliceerd om hier uit te leggen. Nouja gecompliceerd het is voornamelijk heel heeeel veel. Het moeilijke vind ik is dat mijn vriend en ik absoluut niet meer samen waren geweest als onze zoon er niet was. Mijn vriend kijkt zo anders tegen alles aan, hij is zo veranderd. Hij wil ook niets meer met mij doen. Als ik vraag waarom we niet eens samen iets gaan doen zegt hij ook gewoon dat hij het leuker vindt om met anderen iets te doen dan met mij. De afgelopen maanden stelde ik vaak voor om even tijd voor elkaar te nemen, bijvoorbeeld even uiteten. Ja dat wilde hij dan wel maar alleen als er anderen mee gaan! Als ik zeg dat ik liever dingen met hem samen wil doen, zodat we misschien weer naar elkaar toe groeien dan zegt hij dat ik maar meer met mijn vriendinnen moet doen. We doen momenteel relatietherapie maar alhoewel ik mijn best doe is hij er niet echt mee bezig. Maargoed als ik dan voorstel dat we er beter mee kunnen stoppen (met onze relatie) dan wil hij dat niet, want dan is hij bang dat hij onze zoon niet meer ziet. (Alsof ik dat zou willen, ik vind het juist zó belangrijk en fijn dat ze een goede band hebben) Ik word er gewoon zo moe van om zo te leven. Er veranderd niets, behalve dan dat ik verdrietiger en verdrietiger wordt. En hij doet vanalles met andere mensen (sporten, leuke dingen enzovoort) maar heeft totaal geen aandacht voor mij. En eigenlijk hoeft dat van mij ook niet meer, ik wil zijn aandacht niet. Ik heb zó lang gesmeekt om zijn aandacht, of hij alsjeblieft iets meer aan mij wilde denken. Het hielp nooit. Ik heb wel eens huilend gevraagd of hij alsjeblieft even wilde zeggen dat hij van me hield of me een kus wilde geven. Klinkt stom, want ik ben eigenlijk een hele sterke meid. Maar het maakt je zó verdrietig als iemand waar je zoveel van houdt je zo negeert. De eerste jaren zei ik er niets van, ik liet het allemaal maar gebeuren en hoopte dat het zou veranderen. Het enige wat ik nu wil is rust, en ik wil weer gelukkig zijn. Ik heb geen zin om maar te blijven geven en niets te ontvangen. Ik heb zoveel energie in deze relatie gestoken dat ik gewoon op ben nu. Ik zie het ook absoluut niet zitten om zo van de ene relatie in de andere te stappen, dat werkt natuurlijk ook niet. Toch vind ik het moeilijk wat ik met die gevoelens voor die ander moet doen. Ik zou er zó graag iets mee doen, ik mis hem echt heel erg en hij geeft mij zo'n goed gevoel. Soms denk ik "Waarom doe ik dit eigenlijk? Waarom geef ik nou juist ook nog datgene op wat MIJ gelukkig maakt? Dat doe ik dus voor HEM en voor ONS, maar hij zou NOOIT iets opgeven voor mij.."
ik kan me voorstellen dat je hier helemaal kapot aan gaat , ik heb niet echt advies, kan je alleen maar heel veel sterkte wensen.
Jeetje wat een verhaal en wat een moeilijke situatie. Kan je niet een weekje bij iemand anders doorbrengen ( ouders ofzo) om even afstand van alles te nemen? Dan kan je misschien ook kijken wat er met je gevoelens voor je huidige vriend gebeurt. Dus ga je hem missen en wat mis je dan en wat mis je absoluut niet. Als je daar achter bent kan je je ook gaan bedenken of je dat bij die andere man wel zou kunnen krijgen. Plan ook een dagje helemaal voor jezelf lekker naar de sauna of zo. Om even tot rust te komen en aan jezelf te denken. Kan me namelijk goed voorstellen dat al dat gepieker het niet echt duidelijker maakt voor jezelf op dit moment.
O en ik lees mijn berichtje even terug en het is net alsof alles de schuld van mijn vriend is, dat is natuurlijk ook niet helemaal waar. Ik weet dat ik de laatste maanden ook niet meer de makkelijkste ben, ik ben gauw boos en zit niet lekker in mijn vel. Maar ik weet wel voor 100% zeker dat ik keihard voor onze relatie heb gevochten en er alles aan heb gedaan om het weer "goed" te krijgen. Mijn vriend daarentegen heeft eigenlijk nog helemaal niets gedaan, hij laat het allemaal maar op z'n beloop en ziet het allemaal wel. Hij beloofde gouden bergen maar heeft nooit ook maar iets ondernomen. Natuurlijk zal het voor hem ook niet leuk zijn om te horen dat je vriendin verliefd is op een ander, maar ik had wel iets meer reactie verwacht dan dat ik krijg. Ook dit negeert hij namelijk volkomen. Het is gewoon echt alsof het hem niets doet. Hij zegt er nooit iets over, praat er nooit over en doet gewoon alsof er niets is. Dat frustreert mij dus weer enorm, want ik wil dit gewoon graag oplossen. Wat die oplossing is weet ik niet, maar ik wil wel dat er dingen veranderen. Ik vind het zo kut dat ik overal het initiatief voor moet nemen. In onze relatie al, maar nu dus weer. Wil ik de relatie beeindigen? Dan moet IK dat doen. Maar dat is nooit mijn keuze geweest, ik heb altijd zo hard voor ons gevochten. Ik voel me dan zo de gebeten hond. Eigenlijk wil ik niet verder met ons, maar ik wil ook niet degene zijn die het "opgeeft". Stom he?
Als ik je laatste post zo lees, is het enige wat ik nog kan adviseren: kies voor jezelf! En dan ook écht even allleen helemaal voor jezelf (en je zoontje natuurlijk). Dus óók zonder die andere man. Geef jezelf weer de ruimte om te ontdekken wat je wilt, wat je voelt, en deel je leven zo in zodat je ook alleen helemaal gelukkig en tevreden bent. Mocht het zo zijn, dat één van deze 2 mannen dan weer je pad kruist, dat het dan wel 'meant to be' is. Klinkt heel makkelijk beschreven, maar dat zal het uiteraard niet zijn. Ik wens je nogmaals heel veel sterkte.
ik denk dat je de "gebeten hond" gedachte echt moet laten gaan, als jij de relatie verbreekt dan is dat misschien op dat moment jouw keuze maar uiteindelijk is zijn gedrag in jullie relatie ook een keuze.
Als ik eerlijk ben vind ik niet dat je alleen om de kleine bij elkaar moet blijven. Jij hebt ook recht op geluk in je leven. Denk je dat jij gelukkig kan worden met je huidige vriend? Dat jullie samen weer een echt stel zijn, en een gelukkig stel zijn? Zie je dat gebeuren? De rest van je leven ongelukkig zijn, dat is geen toekomst, dan laat je ook niet aan je kind zien wat je moet doen in je leven. Ik vind dat persoonlijk geluk heel belangrijk is. Natuurlijk is het geluk van je kind nog net iets belangrijker, maar je kind wordt niet gelukkig van een ongelukkige thuissituatie.
@ mvliam... wat zit jij in een moeilijke situatie... Ik ken beide kanten van je verhaal.. De slecht lopende relatie én het verliefde gevoel.. Maar 'gelukkig' heb ik dat niet gehad toen ik in de relatie zat. Ik wil je niet het advies geven om te stoppen met je relatie... Maar om wel heel goed te praten met je partner... Want ik weet dus uit ervaring hoe slopend zo'n relatie is. Na 8,5 jaar, waarvan 2,5 jaar samenwonend, zijn we uit elkaar gegaan. We waren bijna een jaar bezig oom kinderen te krijgen (gelukkig niet gelukt) en mijn ex had me 3 maanden daarvoor nog ten huwelijk gevraagd... Hoewel ik toen gelukkig was met de situatie, anders had ik geen kids gewild met hem en geen ja gezegd op zijn aanzoek, ben ik nu (3 maanden later) blij dat hij het uitmaakte... We waren achteraf gezien allebei niet gelukkig met de relatie... Hij door het weggaan met vrienden e.d. (zo herkenbaar in jou verhaal) ik door het thuis alleen en eenzaam zijn.. Ik plande mijn leven rondom mijn ex. Als hij thuis was, was ik thuis. Als hij weg was, was ik ook aan het werk. én als we samen weggingen, waren er ook anderen bij. Dus herken heel veel in je verhaal... Ik kan je alleen meegeven: bedenk goed wat je anders wilt zien. En wil je partner er niet aan werken dan moet je hem echt voor het blok zetten. Niet alleen voor jezelf maar ook voor je zoon. Die verdient een gelukkige mama! Maar... Ik snap je twijfels. Verliefdheid wat is dat? tuurlijk ben je dan dolgelukkig... Helemaal happy dat iemand je aandacht geeft wat je mist. Die je de hemel inpraat en je eigenwaarde verhoogd... Maar verliefdheid duurt maar 8 maanden. En ook die kan overgaan in houden van. Maar denk je zelf dat je dat bij die man kan krijgen??? Heel veel sterkte!
dit is precies wat ik wilde schrijven na het lezen van je "hele" verhaal. Kies nu voor jezelf en je zoontje! Alleen bij elkaar blijven voor je zoontje is niet goed! Daar wordt jij niet gelukkig van en je zoontje ook niet! Echt niet!!! Je denkt dat nu dat het beter is voor je zoontje om bij je man te blijven en ervoor te vechten maar het tegenovergestelde is waar. KIES VOOR JEZELF! Duik niet meteen in een nieuwe relatie maar zorg eerst dat je zelf helemaal goed in je vel zit! Zorg ervoor dat je de wereld weer voor de volle 1000% aankan en dan pas kun je weer gaan denken aan een nieuwe relatie. Maar als ik alles wat je hier heb geschreven zo lees dan kan ik maar 1 conclusie trekken en dat is echt dat je aan jezelf moet denken!
hey, tja gewoon een k*t situatie!! Allereerst, er zijn veel mensen die voor kinderen bij elkaar blijven. NIET DOEN!! Ik ga zelf met een man die een kind met ex heeft... kind heeft behoorlijk geleden onder hun ruzies en het feit dat ze al jaren niet meer gelukkig waren samen. Ik denk ook dat doordat je verliefd bent op een ander, je in je eigen man al gauw alleen de negatieve dingen gaat zien... waarschijnlijk als De man op wie je in love bent zuurkool op zijn pizza zou eten je het wel grappig of schattig vond... Ik weet ook helemaal wat je bedoeld als je door de grond zakt bij het idee die man waar je smoor op bent nooit meer zou zien of spreken... ik heb het meerdere keren meegemaakt en dacht het echt niet te gaan overleven... nu denk ik haha duh schaap dat je toen was... mss is het bij jou wel degelijk de ware liefde en daarom is het ook heel goed dat je dat uit zoekt. neem vooral ook de tijd die je nodig hebt... alleen stel je kiest voor die ander... de verliefdheid gaat eraf... ok in die relatie krijg je te maken met iritatie enzo he!! En vergeet ook niet dat je door jullie kind altijd nog contact moet blijven houden met je huidige man. hij zal jaloers worden op je nieuwe vlam, jij zal er mss moeite mee hebben als hij een nieuwe vrouw heeft. Die vrouw gaat namelijk jou kind mee opvoeden... mss kan je een paar dagen weg, op vakantie naar een vriendig of ouders ofzo?!! je kunt zo ook uitzoeken of je je huidigge partnet zal missen... ik wil je iig heel veel sterkte wensen!!! Maar vergeet nooit dat je altijd het hardst aan je zelf moet denken. het is jou leven en jij moet gelukkig zijn... pas dan maak je andere ook gelukkig. liefs
oh haha en... ik heb je al meerdere keren aan willen spreken... wat heb je een leuke profiel foto... ik denk steeds dat er een vliegje op mijn scherm zit
@mvliam, ik heb gelukkig nooit in een soortgelijke situatie gezeten dus kan je niet echt advies geven... maar jij klinkt niet gelukkig en dan verdien je wel te zijn!! je bent gekwetst door je vriend, en dit zit volgens mij heel diep. klinkt heel cliche, maar je wilt aan het einde van je leven toch niet denken "was dit het nou?" ga voor je eigen geluk meid!!... met wie of zonder wie dan ook...
Hey mama van Liam Ik heb alle berichten eens doorgelezen en mijn advies veranderde per pagina. Hoe verder ik las, hoe meer er duidelijk werd. Allereerst wil ik je zeggen dat je echt wel degelijk verliefd bent. En na het lezen werd me ook duidelijk waarom. Zo te lezen is je partner niet meer in staat zijn emoties naar jou te uiten en moeite te nemen om iets met je te ondernemen. Dat lijkt me erg frustrerend als je zelf wel wilt werken aan je relatie. Lief van je dat je zegt dat jouw eigen houding binnen de relatie ook niet altijd goed is. Je bent heel bewust van jullie situatie en je weet heel goed wat de consequenties zijn als je door zou gaan met flirten met mister x dus ik neem aan dat je niet alleen van ons wilt weten of je verliefd bent. Dat weet je namelijk zelf ook wel. Volgens mij is jouw grote vraag, moet ik nu nog investeren in mijn eigen relatie terwijl mijn vriend het aan het opgeven is, of moet ik de knoop doorhakken en kiezen voor mezelf. Je bent op dit moment bezig met relatietherapie. Doen jullie dit samen? Merk je aan je vriend dat hij zich ook 100% inzet? Als ik in jouw schoenen had gestaan en als ik had gemerkt dat mijn partner niet meer samen met mij iets wilde ondernemen. En als alle gesprekken die we voerden geen oplossing zouden bieden en de liefde aan het wegzakken was, dan had ik denk ik de knoop doorgehakt. Waarom? Omdat je op een gegeven moment genoeg gevochten hebt. Het moet van 2 kanten komen. En ergens houdt het op! Als je geen licht in de tunnel ziet dan moet je kiezen voor jezelf. Het heeft geen zin om energie te stoppen in een relatie terwijl je de enige bent. En nee, natuurlijk doe je dit niet na een maand, maar als je al maanden/jaren bezig bent om uit een relatiedip te komen, dan zou het weleens een dood spoor kunnen zijn. Ik weet dat dit niet echt een antwoord op je vraag is, maar hopelijk kun je de boodschap waarderen. Geef jezelf wel het recht op geluk en plezier. Succes meid! Liefs Ellenore