Ik las ook ergens dat Michael P. een relatie met 1 van de begeleiding had daar en dat ze zwanger van hem is.
Nee hij had een relatie met iemand van de begeleiding en had een andere patiënte zwanger gemaakt. Tenminste, dit heb ik gelezen, of het waar is is de vraag natuurlijk.
Kun je je inderdaad afvragen omdat de telegraaf dit gemeld heeft. En denk dat iedereen wel weet hoe betrouwbaar de telegraaf doorgaans is.
Er zijn meerdere landen in de wereld waar de doodstraf nog bestaat, waar mensen gemiddeld langere gevangenisstraffen krijgen (hoewel Nederland Europees gezien aan de strenge kant zit) en in geen van die landen is de criminaliteit lager. Ik ben de eerste die zal erkennen dat het beter kan, maar ik bestrijd ten zeerste de conclusie dat het systeem compleet niet werkt. Wat er met Anne is gebeurd blijft een uitzondering, een verschrikkelijke uitzondering waarbij ik inderdaad hoop dat gekeken wordt waar knelpunten zitten en geluisterd wordt naar de medewerkers wat er beter kan, maar wel een uitzondering. Ik heb erg veel moeite met de daaruit volgende hysterie. Er lopen niet op elke straathoek vele levensgevaarlijke moordenaars rond in verband met een falend rechtssysteem. Er lijkt hier sprake van hele individuele fouten, daar moeten lessen uit getrokken worden, maar geef mensen ook die mogelijkheid. Iedereen die met Michael P. werkte snapt dat heus zelf ook wel, daar hebben ze geen hysterische petitie voor nodig.
Lees nu weer een bericht dat er een 12-jarig meisje dood in de auto gevonden is. Haar stiefvader is opgepakt (was zelf naar de politie gegaan om het te melden). Meneer is een bekende van de politie en heeft een zedenverleden. Er gaat dan toch echt iets mis in het NL rechtssysteem?
Helemaal mee eens! De 'hysterie' als gevolg van deze verschrikkelijke voorval vind ik grenzen aan ramptoerisme..
Ben het echt zo eens met jou!! Ik kan zo niet tegen die massa hysterie. Nu tekenen ze massaal wel een petitie, maar over 2 weken, misschien wel 1 week, zijn ze haar allemaal weer vergeten. En dat is niet omdat Anne's leven niets waard is, maar zo gaat dat nu eenmaal. Mensen zouden eens moeten weten hoe het daadwerkelijk in de forensische psychiatrie er aan toe gaat. Als alles waar is wat er gezegd wordt door de telegraaf dan gaat er inderdaad iets mis daar. Maar om nu te zeggen dat het totale rechtssysteem niks waard is, Is simpelweg nergens op gebasseerd. Ieder mens, heeft na het uitzitten van zijn straf, recht op resocialisatie. En dat deze klinieken bestaan, is júist goed. Je moet er toch niet aan denken dat mensen met een psychiatrische achtergrond 0,0 begeleiding krijgen en na hun gevangenis straf maar zo weer de maatschappij ingestuurd worden. Michael P. Is een uitzondering. Dat is een feit. Dit gebeurt niet wekelijks of maandelijks.
Ja, of dat klootjes volk wat op een vrije middag even de vind plaats van Anne wilt bezoeken. "Om respect te tonen" ja ja, omdat je een sensatie zoeker bent. Is te bizar voor woorden.
Maar waar staat de doodsoorzaak en dat hij de dader is? Ik denk dat we met zn allen moeten leren om niet altijd gelijk conclusies te trekken, al hebben de media daar ook een grote rol in. NERGENS staat wat er gebeurd is, maar we veroordelen deze man massaal voor de dood van het kind.
Er stond ook bij "Dit meld een betrouwbare bron." Daarbij, is er door de politie niets bevestigd. Dus lijkt mij een beter plan om geen aannames te doen maar om gewoon het onderzoek en de feiten af te wachten.
Juist ieder mens heeft recht op resocialisatie... iedere dader. En waar hebben slachtoffers en hun nabestaanden recht op? Ik las ergens dat in NL veel wordt gedaan aan daderrechten en slachoffers tja die hebben pecht gehad. Mensen met een psychiatrische achtergrond horen tbs te krijgen en eerst behandeld te worden alvorens ze terug in de matschappij zouden mogen. In dit geval van Michael P. betwijfel ik overigens of de maatschappij op zijn terugkeer ooit zit te wachten...
Dat geloof ik direct na het zien van deze documentaire. Wat een halfbakken figuren lopen daar rond zeg, omgelofelijk dat dit gewoon maar kan.
Allemaal sensatie. ‘De maatschappij’ wil graag een tastbare schuldige hebben om aan de schandpaal te nagelen. Met die instelling is niet veel mis, tenminste niet erger dan bij andere instellingen. Als je naar binnen wilt moet je door een poortje, dubbele deur en patiënten worden gefouilleerd en krijgen bijna dagelijks een urinetest. Er hangen in de buurt, op het terrein en naar alle wegen die naar het terrein gaan camera’s Daarbij worden hun financieeen geregeld en mogen ze eens per week een x bedrag opnemen om boodschapjes te halen. Met de Albert Heijn in de buurt is een duidelijke afspraak.. overlast = niet meer welkom. Tor op de dag van vandaag doen ze nog steeds daar onder begeleiding en individueel boodschapjes daar.
Ja ik vind dat ook echt te bizar voor woorden. Waarom? Brand dan een kaarsje voor haar als je respect wil tonen, dat is ook nog een optie.
Tuurlijk, er zijn ook gevallen waarin blijkt dat iemand niet meer terug kan keren in de maatschappij. In het geval van Michael P. lijkt mij (Ik ben geen rechter oid) ook voor de hand liggend dat hij niet meer terug keert. In ieder geval niet meer met de vrijheden die hij nu had. Mensen met een psychiatrische achtergrond hoeven niet perse TBS te krijgen. Zij kunnen ook naar een forensisch psychiatrisch ziekenhuis/kliniek. Ik weet niet of je precies weet wat dit in houdt? Ik heb iemand in mijn dichte omgeving die in zo'n instelling werkt. Het houdt globaal gezien in, dat je een maatregel krijgt naast je gevangenis straf. Je krijgt bijvoorbeeld 8 jaar opgelegd waarvan je de laatste 2 jaar doorbrengt in de forensische psychiatrie. Dit krijgt niet iedereen. Dit krijgen mensen die bijvoorbeeld autistisch zijn of geestelijk ziek. Of die bijvoorbeeld een misdrijf hebben gepleegd ten tijde van een psychose. Tijdens hun verblijf hebben ze in eerste instantie 0 vrijheden. Die vrijheden moeten zij verdienen. Je kunt dan denken aan, deelnemen aan de dagbesteding binnen de instelling, of (met of zonder begeleiding) een rondje wandelen op het terrein. Sommigen krijgen een enkelband en mogen bijvoorbeeld een half uur van het terrein af. Met of zonder begeleiding. Deze vrijheden worden niet door het verplegend personeel bepaald. Maar dit gaat in een multidisciplinair overleg. Denk hierbij aan het OM, de psychiater en reclassering. Er zijn cliënten, die al een langere tijd in de kliniek verblijven, die naar huis mogen voor een verjaardag of weekend verlof. Geloof me, er lopen er zat rond waarvan je totaal geen weet hebt, of verwacht, dat zij op verlof zijn. Er wordt ook veel gepraat over die medewerkers van die kliniek, wat voor lapzwansen het wel niet zijn, geitenwollen sokken breiers, noem het maar op. Maar deze mensen werken met gevaar voor eigen leven (in extreem gewelddadige situaties) met deze mensen. Zij zijn constant op hun hoede. Nogmaals, als het klopt wat er gezegd wordt over die kliniek, dan is er ernstig iets mis daar. Maar ik geloof niet dat het allemaal lapzwansen zijn die zich niet inzetten. Aantal weken geleden is bij die persoon die ik ken een incident op het werk geweest. Een vrouwelijke collega die deed een deur open en werd direct belaagd door een cliënt. Zij is volledig in elkaar getimmerd en had gelukkig nog tijd om op de alarm knop te drukken zodat de halve instelling aan collega's haar kon helpen. Dit bedoel ik met gevaar voor eigen leven. Nu is het dus zo dat als deze cliënten tijdens het verblijf in zo'n instelling over de schreef gaan, of niet meewerken aan hun behandeling, dat zij weer terug naar de gevangenis gaan. Je kunt het zien als een voorwaardelijke straf. Kan nog heel veel verder hier over uitweiden, maar ik probeer het juiste beeld van forensische psychiatrie te schetsen. Want in de media en op dit forum wordt er wel heel gemakkelijk over gepraat. Wat betreft de rechten van het slachtoffer. Dat ben ik met je eens. Het lijkt mij verschrikkelijk als je zoiets overkomen is zoals die meisjes die door hem verkracht zijn, te weten dat hij na wat? 12 jaar? Weer vrij zou kunnen komen en dat die al je gegevens nog weet. Maargoed. Feit blijft, hoe wrang en moeilijk te verteren, dat deze mensen het recht hebben om terug te keren in de maatschappij. En dit geldt zelfs voor kinder verkrachters, daar kookt mijn bloed alleen al van bij de gedachte. Maargoed, daar werkt die persoon in mijn omgeving dus ook mee. Ik denk dan alleen maar chapeau, want ik had het niet gekund.
Die sensatie in de media, dat kan heel vervelend zijn voor de mensen die hierbij betrokken zijn. Zowel voor de nabestaanden, de slachtoffers, als de zeer betrokken medewerkers die zich niet kunnen verweren tegen de aantijgingen omdat zij geheimhoudingsplicht hebben. Het beeld dat men krijgt van de instelling waar Michael verbleef, op basis van de mediaberichten hierover, kan ik niet anders bestempelen dan versimpeld, incompleet. De nadruk in de media ligt op het aanwijzen van een schuldige en dat snap ik wel, want de manier waarop dit misdrijf gepresenteerd is roept angst op. Maar als de schuldvraag het enige stukje waarheid is waarnaar je op zoek bent, kom je bedrogen uit. Bovendien helpt het niemand. Je helpt er de nabestaanden niet mee en je helpt er justitie niet mee, het is namelijk een zaak van de rechter om Michael P. te veroordelen als hij de dader is en hoe de processen binnen justitie werken, daar hebben de meeste mensen gewoon te weinig zicht op om iets over te kunnen zeggen. Geloof me, er zijn op dit moment vakbekwame quality controllers en auditers bezig met deze zaak, zoals ze naar iedere zaak kijken die bijzondere aandacht vraagt (en dat zijn er meer dan waar de Telegraaf sensationele stukken over schrijft). Werken bij justitie is heel erg precair en petities zoals die hier in dit topic onder de aandacht worden gebracht vragen om een versimpeling van de situatie ('die is slecht en die is goed en dit moet er gebeuren') en eerlijk... daar heb je in deze situatie niks aan. Dat is gewoon een reden om een vlotte communicatiespecialist aan te nemen die in een interview aan de Telegraaf simpele antwoorden geeft. Maar goed, als men dat nodig heeft om (overigens zeer begrijpelijke) woede te kanaliseren, be my guest. Ik schrijf dit overigens op persoonlijke titel, ik hoop dat dat duidelijk is.
Ach dit waait wel weer over... Bij rampen en vermissingen/moorden waar een heel land meeleeft is het heel normaal dat mensen boos zijn en met een vingertje moeten kunnen wijzen. Over een paar weken hoor je niemand er meer over en in ons geval zal Wilders volgende week wel ergens iets over tbs te melden hebben en over een jaar herinneren mensen zich dit alleen nog als er een soortgelijke situatie voorbij komt.