verslag positieve stuitbevalling

ik had zaterdag dat ik ietwat afscheiding had 's middags, dit is achteraf al een beetje aanleiding geweest op de aantoch van 'de bevalling' had de hele middag en avond een beurse buik gevoel. 's avonds voor dat we naar bed gingen ging ik nog naar de wc maar toen verloor ik inene wat bloederig slijm en toen heb ik direct gebeld naar het ziekenhuis(ik moest ivm stuit tat zo vlot mogelijk bellen) ze gaf aan dat dit mogelijk de slijmprop was en dat het in principe niet nodig was om te komen of ik moest denken dat het vruchtwater was dan moest ik wel komen. nou met dit telefoontje was ik in eerste instantie gerust gesteld maar toen moest ik weer naar het toilet. en toen was het wat meer zeg maar, dus gelijk weer teruggebeld en toen gaf ze aan van kom maar langs....ik mijn zus gebeld die bij ons gekomen en wij naar het ziekenhuis.(mijn zoontje kon zo lekker ongemoeid doorslapen) ik heb toen aan de ctg gehangen, echo gekregen om te kijken naar de kleine man, ivm vruchtwater en er werd gecheckt met een eendenbek(erg fijn maarniet heus ) naar vruchtwater gebroken vliezen, dit was niet het geval.
eendenbek doen ze bij stuit ipv toucheren en ivm mogelijk gebroken vliezen en dan infectiegevaar....
zodoende dus weer naar huis, wij naar bed en volgende ochtend lekker uit kunne slapen want orlando werd pas rond half negen wakker(was wel s' nachts wakker geweest hoor)
wij hebben lekker ontbeten op bed, vervolgens was mijn man al naar beneden gegaan en mijn zoontje was nog bij mij, ik wilde even naar het toilet gaan en wilde dus opstaan, toen ik inene een plonsje 'vruchtwater' verloor. mijn zoontje stond erbij en keek ernaar zeg maar. dus ik zei toen maar ; mama heeft in bed geplast oeps . dus hij ff 2 tellen later beneden(nadat ik mel had geroepen en ben gaan bellen naar de verloskamer in het zieknhuis) papa, mama bed geplast
nou al met al alles geregeld omtrent ons zoontje bij opa en oma brengen, en wij naar ht ziekenhuis.
daar weer aan het ctg en afwachten maar. om half 11 kreeg ik een heeeeel lichte wee en deze kwamen vervolgens heeel licht om het half uur, toen om een kwartier en toen om de 10 min dus ik dacht dat gaat voorspoedig net als bij orlando, nou dat had ik niet moeten denken want het stagneerde vanaf dat moment elke keer, dus het kwam regelmatiger en werd heftiger maar dan stopte het inene een half uur of drie kwartier. mijn man is op een gegeven moment naar zijn ouders gegaan om ons zoontje te zien en te verzorgen en op bed te leggen.
's nachts rond de klok van 3 dacht ik nou nu zet het enigszins door dus heb ik mijn man gebeld. maar ook daarna(na het belletje) zette het stagneren weer door ipv de weeeen . nou heeel irri dus want ze werden wel met de tijd heftiger....
om 5 uur is het dan gelukkig echt door gaan zetten en werd het ook korter qua tussenposes(rond 3 uur was het tussen de 5 a 10 min tussenposes) en om 5 uur om de 5 min....
rond 7 uur werd het heeel heftig en kwamen ze om de 2 a 3 min. dit was echt heftig omdat ik die dag ervoor er ook al op had zitten, nu begrijp ik dat sommige mensen pijnstilling willen....het vergt enorm veel energie zeker als je langere tijd weeen hebt... nou rond 9 uur was het zo heftig dat ze achter elkaar kwamen, de verpleegkundige zag aan mij dat het heel heftig was en ik zei toen op gegeven moment, ik voel een persdrang aankomen, voor die tijd hebben ze dus niet gecheckt naar de ontsluiting omdat ze dit niet doen ivm stuit en infectie ofzo...ja evt met eendenbek maar dit wilde ik niet.
dus heeft ze de gyn gebeld van je moet nu komen en met de vraag of ze het infuus al aan mocht brengen(infuus om de weeen op te wekken, dit doen ze bij een stuit omdat tijdens het bevallen van de billen en de romp de persdrang af kan nemen en dus het hoofd moeilijk word met bevallen). zij moest toestemming krijgen, toen is de gyn gekomen. met alle extra artsen etc... die ging kijken hoeveel ontsluiting ik had maar bracht ook eerst een catheter in omdat ik een heel volle blaas had...
tegelijkertijd zij hij dus ook dat ik mocht persen, dit was om 9.12 uur, en ja hoor dit ging goed, er moesten wel 3 artsen die meekeken opzij springen omdat de gyn de catheter zo snel moest plaatsen en rot had geplaatst dat ik anders iedereen had onder gepiest
maar zijn billen kwamen dus eerst vervolgens vloepten zijn benen eruit en daarna zijn romp, en natuurlijk als laatste zijn hoofdje...
hij werd gelijk op mijn buik gelegd en begon ook direct te huilen....heel goed dus....
vervolgens mocht ik hem de hele tijd bij me houden(die ervaring had ik niet met mijn andere zoontje omdat hij na 10 min gelijk de couveuse in moest ivm prematuur) dus dit was echt superrr, de placenta werd geboren, deze was idd denk ik net zo klein als die van orlando maar verder zg hij er gaaf uit. oh ja tussen de geboorte van valerius en de placenta hadden ze ook nog uit de navelstreng iets afgenomen geloof ik om te kijken hoe het kindje het in de baarmoeder heeft gehad.
ik had geen hechtingen niks niet. de gyn gaf naderhand aan, iedereen daar sprak over ons, mbt perfecte stuitbevalling
zooo dit is zo kort mogelijk de bevalling

al met al een lange aanloop maar supergoede bevalling zelf

hoop dat degene die twijfelen mbt stuitbevalling door dit positieve verhaal ook zien dat het niet alleen maar 'nare' of vervelende' bevallingen hoeven te zijn. dit kan ook 'makkelijk'

gr saskia