Ook al is het geen opzet, misschien is het onwetendheid en kan een instantie de ouders helpen of voorlichten. Een melding bij het AMK betekent niet meteen UHP ofzo hoor, ze zijn er ook om door te verwijzen naar instanties die zorg verlenen en dergelijke, adviezen geven en begeleiden bij de opvoeding.
hoe kan het dan niet normaal zijn dat een volwassende eens een keer honger krijgt s'nachts...? toen ik zwanger was werd ik s'nachts wakker van de honger niet iedere dag maar wel 1 keer in de maand ofzo...dus een volwassenen kan nooit honger hebben s'nachts? knap!
ja dat vermeld ik ook de hele tijd, hun zeggen dat ze geen nachtvoeding geven omdat ze vinden dat ie moet doorslapen en daarom huilt ie volgens hun. Dus volgens hun wil die eten, maar geven ze niet omdat ze willen dat ie doorslaapt. Dus er komt niks in voor dat ie al vol zit of niet. En misschien is het woord verwaarlozing niet gepast, ik wist niet hoe ik het anders beter kon formuleren. Maar ik denk dat als je wekenlang een baby elke nacht hoort huilen uren achtereen en het word alleen maar erger. Je gaat naar de buren toe om te vragen of je misschien iets voor ze kan betekenen en ze zeggen heel doodnormaal dat ze geen nachtvoeding willen geven omdat ze vinden dat ie maar door moet slapen. Jij je als buurvrouw wel zorgen gaat maken over zo'n pasgeboren baby'tje.
mamaliset. wat was jou reactie daarop trouwens? ik kan voorstellen dat je wel even niet weet een reactie daarop dan
Mamaliset, ik zou als ik jou was even informatie inwinnen bij het consultatie bureau of je huisarts. Zij weten misschien wel wat je kan doen, of juist niet.
De buren die naast hun wonen dan hebben die geen last ervan of rare ideen wat er aan de hand kan zijn? die van mij laat ik nooit meer als 5 min huilen ik kan het gewoon niet aan horen het is alsof ik mezelf hoor huilen....maarja Quinn krijgen we met geen enkele mogenlijkheid stil die huilt bijna de hele dag dus die ligt naast me in de box of in de maxi cosi naast me omdat ik hem geen seconde alleen wil laten als hij huilt
Dat die ouders zelf het gehuil niet zat worden.. Snap niet dat ze dat kunnen volhouden zo'n huilende baby 's nachts. Zielig hoor. Ik zou ook even de HA bellen of CB...
@ pixie: ik was geschokt toen ze dat zei ook gewoon met een stalen gezicht. Dus wist niks te zeggen. En ik bemoei me ook gewoon niet graag met iemand anders zijn leven. Ging er al heen met veel moeite. Als ik de buren tegenkom die direct naast hun wonen tegenkom zal ik eens voorzichtig vragen of hun iets merken.
zou je niet in de wandelgangen een keer aan de ouders losjes vragen hoe het gaat en aangeven dat je hun kindje nog hoor huilen en doorvragen.. om beetje beeld te krijgen over hoe het situatie ligt.. dat ze een staal gezicht hadden hoeft niets te zeggen eigenlijk want misschien hebben ze het er wel zwaar mee.. maar willen dit niet laten merken. doe ik ook wel.. proberen maskeren hoe ik mij echt daarom voel.
ja zou het eens kunnen doen, ik woon beneden dus hoor vaak wel of mensen binnen komen of naar buiten gaan, kan dan natuurlijk ook wel eens per toeval m'n post halen.
Ik denk niet dat je het als verwaarlozing kan zien! maar sneu is het wel zeg! maar waarschijnlijk denken hun van niet!
Ben ik blij dat je niet mijn onderbuurvrouw bent, dan had ik ze mooi voor mn deur gehad met e.oa. onderzoek of tips wat opvoeding betreft. En echt niet dat er sprake van verwaarlozing was hoor maar gewoon een baby wat niet zo heel lekker in haar velletje zat. Verder vind ik het zelf ook wel erg zielig voor de baby, zou niet mijn manier zijn. Maar voor die mensen blijkbaar wel en dat de meeste van ons het daar niet mee eens zijn hoeft niet automatisch te betekenen dat zij hun kind verwaarlozen. Sterker nog, in hun ogen is dat waarschijnlijk wat zij 'het beste voor hun kindje' vinden. Je zegt zelf dat ze uit Afrika komen. Een ander werelddeel, andere gewoontes en een andere cultuur. Dat is niet te vergelijken met NL. Hun manier hoeft niet de jouwe te zijn, maar andersom ook niet. Wel lief dat je je zorgen maakt en dat je bent gaan informeren naar hoe het met de baby gaat.
Wat een onzin, zoals ik al eerder zei: Als er niets aan de hand is, kan er ook niets gebeuren. Dus als er bij jou niets aan de hand is, heb je dus ook niets om je zorgen over te maken. Wat doet iedereen toch spastisch over het AMK zeg. Onwetendheid? Angst?
Nee maar ze zullen eerst de boel willen onderzoeken voordat ze met de conclusie kunnen komen dat er niets aan de hand is. Dat houdt volgens mij in dat ook de ouders om hun medewerking zal worden gevraagd? Als blijkt dat er dan toch niets aan de hand is dan is dat heel mooi voor het kindje, maar wat denk je dat zo'n onderzoek met die ouders zou kunnen doen? Ik persoonlijk had ze dat zeer zeker niet in dank afgenomen en al helemaal niet diegene die zich geroepen voelde het AMK te bellen omdat ze van mening was dat mijn baby te veel huilde 's nachts, of het niet eens was met míjn manier van opvoeden. Ik doe er dus niet 'spastisch' over maar ik vind het nogal wat om maar meteen het AMK in te schakelen of weet ik veel wat voor instanties als je niet eens héél maar dan ook echt héél zeker van je zaak bent! Dát vind ik nou onzin
Nogmaals: Je kunt ook gewoon advies vragen bij het AMK: Wat kan ik doen, wat is normaal etc etc, er wordt echt niet meteen een melding gemaakt omdat er een baby 's nachts huilt. Als je je zorgen maakt als buurvrouw zijnde, is het toch nooit verkeerd om te informeren? Voor je eigen gemoedsrust, al is het inderdaad bij het CB... Als er daadwerkelijk een melding wordt gemaakt na overleg vindt de AMK medewerker blijkbaar de signalen verontrustend genoeg om een onderzoek in te stellen. Dus welk belang is dan groter? Dat van de ouders of van het kind? Er is hier helemaal geen sprake van een melding maken, maar vooral om de vraag: "Wat kan ik doen? " "Wat is normaal en wat niet? " Is het dan zo raar om daar informatie over te gaan inwinnen bij instanties die bekend zijn met dit soort situaties?
Ik wil niks zeggen hoor maar dat er gezegt word dat het laten huilen van een beeb goed is (bv voor hun longen) is NIET waar! De adrenaline die vrijkomt bij het heftig huilen kan bepaalde adertjes laten knappen in hun hoofdje en lijfje Kindje heeft dan verhoogde kans op hersenbeschadiging Ik heb het dan over een kindje vanaf 0 weken tot 6 weken Daarna is het kindje gewent aan een bepaalde routine (slaap en voeding) dat je het meer en meer kan afbouwen En zelfs 6 weken is nog veelste vroeg om een kindje te laten huilen Zonder lichamelijke contact en dus troosten kan een kindje de eerste 5 jaar van zijn leventje emotionele verwaarlozing ervaren waardoor bepaalde stoornissen de vrij loop hebben Zoals borderline!
Ik ga me verder niet uitlaten over opvoeden ofzo maar ik persoonlijk vind het een schande als mensen hun baby's (jonger dan 3 maand) de nachtvoeding af willen leren! En dan vooral gewoon snachts laten krijssen...Vreselijk. Ik ben van mening dat een kind niet voor niks huilt! Potverdorie, ik kan ook niet slapen als ik honger heb!