Hee allemaal, Mijn ex en ik zijn alweer bijna een maand uit elkaar, en zijn vrienden gebleven. Tot nu toe spreken we mekaar nog steeds elke dag wel, we hebben een hechte vriendschap opgebouwd en kunnen alles met elkaar delen.... Maar kan je een goede vriendschap houden met je ex? Ik vroeg me af hoe jullie hier over denken, en hoe jullie contact hebben met exen! Liefs
Ik denk dat je er over 3 a 4 maanden zelf wel achter komt, zeker als er nieuwe mensen in het spel komen. Nee, ik denk niet dat het werkt.
Mijn situatie is wat dat betreft wel een beetje vreemd misschien maar mijn huidige partner is de beste vriend van mijn ex. Nee we zijn niet vervelend uit elkaar gegaan, ik ben er ook niet vandoor gegaan met hem of andersom. Er zit bijna een jaar tussen de tijd dat het uitging met mijn ex en ik een relatie kreeg met mijn huidige partner. Maar om eerlijk te zijn wij zijn nu nog steeds heel erg goed bevriend met hem en mijn huidige vriend is nog steeds zijn beste vriend. Dus ik heb de ervaring dat je wel vrienden kan blijven met je ex. Inmiddels heeft hij ook weer een vriendin en behoort zij tot één van mijn beste vriendinnen.
Tja je bent net uit elkaar dus dan is het anders. Stel als 1 van beide een ander krijgt dan word het meestal al wat anders, hoeft niet maar 9 van 10 is dit wel het geval. Ik heb een ex, waren bijna 7 jaar samen en zijn nu 6 jaar uit elkaar. In het begin wel wat problemen gehad, helemaal toen we beide een ander kregen. Maar in de loop van de jaren is dat allemaal weer normaal geworden. Van vriendschap kan ik niet echt spreken maar we kunnen nog steeds goed praten met elkaar. En zien elkaar ook altijd met konningedag etc. En dan is het gewoon altijd goed.
Het zou kunnen maar mijn ervaring met exen zijn allemaal niet positief en ja het is tenslotte niet voor niks een ex! En idd als er een ander in het spel komt wordt de verstandhouding toch heel anders. In sommige gevallen werkt het wel maar dan denk ik voornamelijk als je kinderen hebt en elkaar toch nog regelmatig zal zien vanwege de kinderen dan is het fijn om een goede band te kunnen onderhouden. Maar zonder kinderen en er is een nieuw iemand in het spel zal het langzaam verwateren denk ik.
ik ben al 10 jaar vrienden met me ex. Wij zijn normaal uitelkaar gegaan, en kunnen het nog steeds goed vinden. Ik heb 3 kinderen, hij 1 kind niks aan de hand. Zou niet weten waarom het niet zou kunnen. Tis denk ik net hoe jullie zelf zijn. Als je je prettig bij voelt en verder er geen gevoelens of wat ook maar meer in het spel zijn dan zie ik het probleem niet, maar goed dat ben ik haha.........
Of het kan. Vast wel. De vraag is of je nieuwe partner (als je die krijgt of hebt) het prettig vindt. Ieder bepaalt dat voor zich maar in onze relatie zijn we daar vrij clear over. Dat doen we niet. Heeft niets met vertrouwen te maken zoals velen zullen zeggen. Maar wij (tenminste dat geldt voor ons) hebben allebei zoiets van 'afgesloten is afgesloten'. Anders is het als er kinderen in het spel zijn uiteraard.
ik heb ook nog steeds een goed contact met mijn ex.... niet meer zoveel als in het begin toen het uit was (toen hebben we nog 5 maanden samen gewoond en zag ik hem dus iedere dag en daarna spraken we elkaar min 1 keer per dag) Inmiddels spreken we elkaar zeker 1 keer in de maand en dat vinden we beide prettig! het kan wel maar zie het ook bij mijn broertje dat nieuwe partners ook wel eens enorm jaloers kunnen zijn.... het ligt dus voor een deel hoe je ermee omgaat en voor een deel aan je nieuwe partner.
Ik ben intussen alweer 2.5 jaar gescheiden van m'n ex-man, de vader van mn dochter, en ja we zijn nog vrienden. Morgenavond komt hij helpen versieren en zondag komt hij (en zn ouders) hier de verjaardag van onze dochter vieren. En we spreken mekaar zeker elke week, ook over andere dingen dan alleen ons kind. Ik zie steeds staan 'het is niet niets je ex', maar in mijn ogen heeft dat niet perse met het aspect vriendschap te maken. Mijn ex is juist m'n ex omdat we alleen nog maar vrienden waren, het broer/zus verhaal zeg maar. En onze scheiding heeft daar weinig aan veranderd. Sterker nog, we kunnen nu meer van mekaar verdragen omdat we nu ieder ons eigen leven hebben Dus ja, ik denk wel dat het kan, afhankelijk van hoe je uit elkaar gegaan bent en of er nieuwe partners zijn en hoe je tegenover mekaar staat etc..
De ex van mijn vriend is een heel goede vriendin van ons allebei. We zien elkaar geregeld, ze woont hier ook dicht in de buurt met haar gezin. Mijn ex woont ver weg (buiten NL). En zo eens per jaar of zo spreken we af om samen koffie te drinken, als hij weer 'ns in het land is. Mijn vriend en ik zijn al 13 jaar samen. Deze exen zijn dus van daarvoor. Allebei gaat het om partners waarmee we een aantal jaar hebben samengewoond, dus wel behoorlijk serieus. Ik ben er alleen maar blij om, dat we allebei in staat zijn een normale vriendschap te hebben met iemand die veel voor ons heeft betekend. Ik vind het een teken van volwassenheid. Zolang je op een normale manier uit elkaar bent gegaan; als er sprake is van mishandeling of zo zou ik het nogal bizar vinden om bevriend te blijven.
Ik heb 5,5 jaar een relatie gehad met mijn ex, en zijn niet echt goed uit elkaar gegaan. Voor nu gaat het wel, als we elkaar tegenkomen is het 'hoi' en 'doei', maar daar blijft het ook bij...
Ik spreek mn ex niet meer, zelfs niet over onze dochter. Dat gaat via zijn nieuwe vrouw, als ik uberhaubt al wat hoor.
tja, ik vind een ex is niet voor niets een ex ik ben zelf niet zo om er dan vriendschap mee te onderhouden of het moet een relatie zijn geweest van een paar maanden wat niet echt een relatie voorstelde.
Het hangt denk van jezelf en van je ex af. Mijn ex en ik zijn ook op goede voet uit elkaar gegaan, maar dat mocht niet baten. Mijn ex heeft een plaat voor z'n kop waar je u tegen zegt, hij heeft letterlijk gezegd dat hij nooit van me gehouden heeft (ben je 3 jaar samen geweest en koophuis ). Ook hebben we het tijdens onze relatie toen ooit over kinderen krijgen gehad. Het leek hem helemaal leuk en geweldig. Toen we uit elkaar waren heeft ie letterlijk tegen me gezegd dat hij met me mee praatte, maar hij zou nooit van z'n leven kinderen willen. Na dit soort uitspraken denkt hij dat we gewoon vrienden kunnen zijn. Nou, wat mij betreft niet dus. Het gevoel dat ik hem wel zou kunnen wurgen is nu (3 jaar nadat we uit elkaar zijn) langzaam aan verdwenen. Maar ik blijf er een zure nasmaak aan houden. Hier geen vrienden dus!
1 maand is nog wel pril. Als je mij persoonlijk vraagt of het kan.. Ik zeg nee. Maar misschien kan het bij jullie wel! En je spreekt elkaar nu elke dag? En is dat echt uit vriendschap of voel je stiekem nog wat voor hem?