Heftig Isademi, wat je hebt moeten slikken van mensen. Grote schande vind ik dat, dat men niet even de moeite neemt om verder te denken en niet meteen te oordelen. Ik heb wel een reactie gehoord dat iemand het had over "zomaar" even een abortus plegen als het niet goed zou zijn. Ik ben ook behoorlijk boos geworden. Ik heb al heel wat shit achter de rug en dan moeten mensen niet met dat soort idiote reacties komen want dan ga ik steigeren! Ik zeg ook niets over mensen die niets willen weten... Laat mij dan ook met rust. Het is al zwaar genoeg! Ik ben erg blij dat het allemaal goed is afgelopen voor jou en je kindje. Superfijn! Ik hoop met heel m'n hart dat het bij mij ook goed komt. Inderdaad willen wij dan ook weten wat het is qua geslacht, dan maak je het nog een béétje "leuker"..., nouja, leuk.... Het komt nu steeds dichterbij, overmorgen al! En ik begin steeds nerveuzer te worden. Heb flinke last van misselijheid al 3 maanden continu en die is nu soms nog heviger door de spanningen. Erg vervelend. Ik heb ook een angelsound gevonden via marktplaats en hoop hem vandaag op te halen!! Je tip neem ik ter harte en hoop dat het mij ook iets van geruststelling geeft de komende week. Maar het is dus wel mogelijk om in een korte tijd de uitslag te krijgen? Bij jullie ook "maar" 5 dagen. Onze gyn had het over 3 dagen en ik vroeg het nog een keer en hij bevestigde dat nogmaals. Het lijkt me helemaal super als het zo snel kan, 3 weken wachten is bijna onmenselijk!! Maar die echo's erna.., moest je dan telkens zelf naar het ziekenhuis? Wij zitten in een andere stad dan het ziekenhuis en het is wel een half uurtje rijden. Zo'n rit lijkt me dan ook niet fijn als je 'lekt' zeg maar. Onze verlos hier in het dorp heeft geen echo-apparaat dus dat moet dan in een echocentrum in de stad. Nogmaals; ben erg blij met de reacties en jouw uitgebreide antwoorden. Geeft moed en dat kun je goed gebruiken in deze akelige situatie.
die echo's erna zijn normaal niet nodig alleen als je vruchtwater verliest natuurlijk en ja die moesten in het ziekenhuis (40 kilometer rijden heen en weer voor ons) Maar ik heb maar 2 dagen ofzo een klein beetje gelekt (puur van wat er een beetje is uitgekomen na de punctie, geen watervallen ofzo hih ik had een inlegkruisje in dat was meer dan genoeg! en na een paar dagen liggen had ik helemaal niets meer maar moesten ze wel nog extra checken (better safe than sorry toch?) Test je de Angelsound goed uit VAN TE VOREN, zodat je niet freaked als je niet kan vinden NA de punctie zodat je vast weet waar je moet zoeken e.d. (even goed de tijd nemen, alle geluiden uit, evt met een eigen hoofdtelefoon, de bijgeleverde is niet super namelijk) goed gel erbij doen.. als je weet waar je moet zoeken is alvast fijn en scheelt paniekaandal na de punctie Ik weet niet of je ver moet lopen voor de afdeling in het Radboud wel en ik vond het zo raar lopen, en ademen , was gewoon in mijn hoofd hoor want het KAN wel maar ik durfde gewoon niet, wilde niets "fout" doen, ik heb daar even moeten huilen (alle spanning eruit laten komen) als ik het opnieuw had moeten doen had ik een rolstoel gepakt en lekker mezelf laten rijden (meer relaxed) ik kreeg ook steeds een beetje krampjes (hoort er beetje bij, menstruatie achtig gevoel) en dan raakte ik in paniek en moest ik even stoppen.. Bij het weghalen van de vloeistof kan je een beetje branderig , trekkerig gevoel ervaren (niet goed te omschrijven) maar ik voelde het heel duidelijk, ook daarna voelde ik opeens heel goed onze meid bewegen, ze houden je beeb heel goed in de gaten en zodra ze maar in de buurt komt houden ze meteen even stil het moet echt 100% veilig zijn zeg maar.. maar het leek wel of ze het aanvoelde want ze lag helemaal stil en het was over en ze schopte hem na, ik kon er toen niet om lachen maar achteraf was het wel een grappig gezicht in mijn hoofd, mijn handen moesten onder mijn kont liggen zodat je niet instinctief die hand ofzo weg kan trekken / slaan en ik moet zeggen dat vond ik wel raar, niet zo fijn, maar snapte het wel! Mijn man heeft alles gevolgd op het scherm ik niet helemaal, ik moest een flinke traan laten (niet huilen want ik mocht niet schokken maar gewoon de tranen liepen over mijn wangen) vond mijn man heel erg om te zien dus keek ie maar naar het schermpje zoals hij beloofd had aan mij (hij zou het in de gaten houden en daar kon ik dan op vertrouwen) Weet je zeker als ze denken dat er wat mis is (door slechte combitest) ga je jezelf helemaal gek maken met alles, het zit in je hoofd er er is geen ruimte voor wat anders eigenlijk, dat snappen mensen denk ik niet, want ja ik had het mezelf toch aangedaan, dan moest ik maar geen combitest doen e.d. (de gedachtegang van mensen is vreemd maar goed we vergeven hen voor hun onwetendheid zullen we maar zeggen) Daarom kijk ik regelmatig hier om te proberen om goede uitleg te geven omdat goede info zelfs bij de VK vaak ontbreekt hierover! En er veel misverstanden zijn over combinatietesten en vruchtwaterpuncties (vooral de eerstgenoemde!!) Als ik maar 1 iemand een geruster / meer voorbereid gevoel kan geven of kan informeren over wat alles inhoud ben ik al happy, ik vond dat zelf toen ook erg prettig, ik wil altijd alles weten, want dan heb ik het idee dat ik voorbereid ben (ook al kan je je niet voorbereiden op alles natuurlijk) Je weet het in elk geval lekker snel, die 3 weken had ik inderdaad ook vreselijk gevonden!!! ondragelijk gewoon! Ja het enige leuke aan dit alles is dat je het geslacht 100% zeker weet, sommige mensen zeiden tegen me ja maar ze kunnen het ook verkeerd hebben gezien, jahoor nou een chromosomentest is echt wel betrouwbaar hoor maar toch heb ik het even laten checken bij de echo van 20 weken just to be sure, al was haar kamer toen al knalroze, daar heb ik me op gestort toen alles okay was en ik weer mocht lopen e.d. (al heeft mijn man het meeste gedaan haha) je kan op mijn foto's in mijn album zien tussen de 12/20 weken hoe mijn gezichtsuitdrukking staat (bezorgd, moe en dan opgelucht en moe en dan weer stralend) hoor ik heel vaak van mensen...
Toch zou ik trouwens weer een combitest laten doen bij een volgende kindje... maar je beseft wel hoe gelukkig je mag zijn met een gezond kindje (toch net even extra) We hadden de naam Miley al maar haar tweede naam "Joy" hebben we toegevoegd na dat we door alles heen waren..
Ja ik wil je vast veel sterkte wensen voor morgen en heb vertrouwen in je eigen lijf en jullie kindje meid, denk positief! We horen wel (als je daar aan toe bent) hoe het is gegaan!
Dank jullie wel voor de lieve wensen.. En super Isademi hoe je alles zo goed uitlegt. Ik wil ook altijd ALLES weten en dit helpt zeker. De handeling zelf wordt minder eng en onbekend en nu weet ik een beetje wat ik erna kan verwachten. Dus fijn dat er mensen zoals jij zijn die deze moeite nemen. TOP! En wat leuk! Joy is ook een naam die wij als 2e naam of misschien als 3e naam hebben verzonnen voor een meisje. Omdat het natuurlijk een ongelooflijke JOY is dat het nu na zoveel jaar en ellende gelukt is om zwanger te worden. En wat een mooie foto's. Je staat er prachtig op en een schitterende buik. Benijd je zeer! De Angelsound heb ik gisteren meteen bij thuiskomst uitgeprobeerd en had het hartje vrijwel meteen te pakken! Keihard en heel duidelijk. Zo super! En vandaag ook al weer geluisterd. Een megagoeie tip! Misschien post ik nog wat voordien maar zoniet zal ik snel laten weten hoe en wat na de punctie. Ik hoop dat ik alleen maar positieve verhalen mag vertellen! De punctie is om 10.50 uur. Duimen jullie?
Ok tis weer gebeurd. Prikken viel mee, voelde van binnen raar en schrok even. Maar verder ging het goed volgens gyn en assistente. Manlief hield de monitor in de gaten. Kindje lag lekker stil te slapen dus veilig kunnen prikken. Ik durfde niet te kijken en concentreerde op ademhaling en kalm blijven. Nu 24 uur als een invalide 65-plusser doen zei gyn. Vrijdag de uitslag al!!! Gyn legde uit dat men tegenwoordig een snelle uitslag had en een wat langer durende kweek. Ook het geslacht kan dus binnen een paar dagen gezien worden. Fijn zo snel!! Hoop dat er niks gaat lekken. En op naar een goede uitslag! Ben sinds gister snotverkouden en keelpijn, kriebel in keel maar durf niet te hoesten! Lig plat op bed met iPhone. Petra, hoe is het bij jou gegaan?
De eerste stap is eng, die puntcie zelf. Ik vond het psychisch vreselijk. Zie je daar zo'n prachtig kindje lekker relaxed in je buik zweven en laat je daar iemand met een grote naald vlak naast het hoofd prikken! Daarna de spanning of er geen gekke dingen gebeuren als gevolg van de punctie. Een week er na kreeg ik echo om te controleren of alles nog goed was. Toen bleek de placenta verdikt te zijn. Ik voelde de baby ook erg bewegen, die had even wat minder ruimte. Gelukkig trok die verdikking wel weg en zag je daar bij de volgende (extra ingelaste) controle niets meer van. En dan het afschuwelijke wachten. Het duurde bijna 3 weken voor we eindelijk de uitslag kregen. Wij kregen ook geen tussenstanden of wat dan ook. Ik wist niet dat 3 weken zo lang konden duren. Ik vond het vreselijk om pas bijna halfverwege mijn zwangerschap te horen dat mijn baby o.k. was. Toen durfde ik pas blij te zijn en begon me toen ook pas voor te bereiden op zijn/haar komst. Kort na de uitslag moest ik naar het cb met mijn dochter, en daar was een heel schattig klein meisje met downsyndroom. Daar ben ik wel een paar dagen door van slag geweest. Het idee dat ik dat schattige kleine meisje niet gehouden zou hebben. Ik stond wel achter mijn keuze en redenen, maar Godzijdank heb ik die beslissing niet hoeven nemen... Toch ben ik achteraf erg blij dat ik het wel heb gedaan. Voor die uitslag zag ik ineens overal mensen met downsyndroom, waterhoofd enz en daar werd ik echt bang van (niet van die mensen zelf natuurlijk). Daar heb ik nu geen last meer van, kan nu tenminste lekker genieten en me verheugen op de baby. Heel veel sterkte met het afwachten. Ik hoop dat je de uitslag snel krijgt en die goed zal zijn.
ja ik snap wat je bedoeld met downsyndroom kindje zien en dan een steek voelen... Weet je wat het is als ze me konden garanderen dat het een kindje met down zou worden die in principe leuk mee zou kunnen (ik noem het poster syndroom van down kids, dus de leuke, gezellige "versie" ) dan hadden we het nog wel willen houden maar je hebt ook veel ergere gradaties in het syndroom van down en die zie je niet op straat want die zitten in inrichtingen en weet ik de ergste verhalen over wat voor iedereen gewoon zielig is. Die zekerheid kunnen ze je niet geven helaas. TIJDENS het wachten kwam ik wel erachter dat ik meer kon accepteren dan ik van te voren had gedacht.. maar moest ook aan onze zoon denken.. bij een eerste waren we "makkelijker" geweest..
Isademi, wanneer merkte je dat je lekte? Was dat de eerste dag al? Ik kan moeilijk blijven liggen want m'n rug en bekken doen verschrikkelijk zeer.... Dus MOET af en toe omhoog en staan en wat stapjes doen. Heb nog geen druppel vocht en bloed gezien op inlegkruisje en wel al 3 keer geplast. Buik voelt trekkerig en er steekt af en toe iets maar dat had ik ook al eerder door bandenpijn etc. Weet dus niet of dit door punctie is of niet.
bij ons is ook alles goed gegaan! baby was eerst erg beweeglijk, dus de gyn heeft even gewacht. Maar daarna ging het vlot, en na de prik ging de naald er direct uit, en blijft er alleen een plastic buisje achter, dus voelde ik me wel geruster dat de baby zich niet meer kon kwetsen. Op de echo kon de gyn ook heel goed het geslacht al zien! dus wij helemaal blij! we krijgen bijna zeker een meisje! vrijdag ook de uitslag hier. Ben blij dat het bij jou ook vlot gegaan is zeg! lig ook al heel de dag op de zetel, en heb niet echt pijn of zo.
Fijn dat het bij jou tot nu toe iig ook goed is gegaan. En tof dat ze het geslacht konden zien!!!! Daar was bij ons te weinig tijd voorleek me. En heb er niet aan gedacht. Ik heb wel af en toe wat buikpijn, een trekkerig vervelend gevoel. Maar goed, hopelijk is dat morgen weer over. Vind het nog wel spannend. Mag ik nu op m'n zij en buik slapen? Als ik wat op m'n zij ga liggen voelt dat vervelend maar dat was voor de punctie ook een beetje. Maar het gaat mij niet lukken om de hele nacht op m'n rug te liggen hoor, ben een echte buikslaper...