Mijn zoontje is nu 3,5 maand oud. Graag wil ik een 2de. Maar ik twijfel of ik er goed aan doe als ze kort achter elkaar komen. Zijn er meer moeder die hun kindjes kort achter elkaar hebben gekregen? Hoeveel schelen je kindjes dan? En hoe bevalt het? Is het druk met 2 jonge kindje? Wat een vragen he hihi...
Wat grappig, ik wilde hetzelfde topic openen! Niet perse gericht op kort op elkaar, maar gewoon; waarom besluit je op een bepaald moment voor de tweede en wat waren de overwegingen daarbij? Ik twijfel zooooo erg. In eerste instantie wilde ik er 3 a 4 jaar tussen. Zodoende zou ik eerst kunnen afstuderen, een baan zoeken en zo extra geld binnen brengen. Daarmee zouden we een groter huis kunnen kopen (nu maar 2 slaapkamers) en zou ik niet de drukte hebben van 2 hele kleine kinderen (lijkt me zwaar!). Maar het kriebelt al ongelofelijk!! Dus zullen we niet toch eerder beginnen... Als we dat over 3 maanden zouden proberen en weer direct of snel zwanger zou raken, zou ik in een relatief rustige studieperiode bevallen wat goed zou uitkomen. Maar... dan zitten we wel langer met 2 kleine kinderen in dit iets te kleine huis. En is dat niet veel te druk? Moeten we niet langer genieten van ons zoontje? Maar aan de andere kant... als ik pas na mijn studie zwanger zou raken en bevallen, ben ik bang dat ik heel erg in de knoop kom met het zoeken van een leuke baan op niveau. Dus dan kan ik het maar beter "gehad" hebben, zodat de werkgever in kwestie niet bang hoef te zijn om een zwangere aan te nemen. Argh, tweestrijd!
Onze dochter is nu 4 maaden, en we hebben samen besloten om voor een 2de te gaan als ze 6 maanden is. We willen graag kinderen met weinig leeftijdsverschil. Dat komt omdat in mijn familie alle kinderen kort op elkaar zitten, mijn broer en ik schelen maar 14 maanden. En aan de kant van mijn vriend zit er wel veel jaar tussen en dat vind hij niks. Hij was de jongste thuis en zijn broer voor hem was al 10 jaar ouder. Ik gebruik geen anticonceptiemiddel, maar we kijken wel een beetje uit, dus stel dat ik nu alsnog zwanger wordt vinden we dat niet erg, maar als ons meisje een half jaar is gaan we er echt voor. Het zal dan de eerste periode druk zijn, maar ik denk ook heel gezellig.
Maar ik hoor bijna alleen maar drama verhalen van mensen die 2 kleine kinderen hebben... Zwaar, vermoeiend, druk... Misschien dat mensen ook goede ervaringen kunnen vertellen?
Ik denk dat een tweede kindje hoe dan ook 'zwaar' is. Mijn zoon was ruim 2 jaar toen mijn dochter werd geboren en het is gewoon weer omschakelen. Mijn keuze om te wachten totdat hij in ieder geval 2 was als zijn brusje geboren zou worden heeft vooral te maken met het feit dat ik niet 2 kinderen wilde tillen. Wilde geen duowagen en wilde dat hij zich al enigszins kon vermaken en doen. Daarbij liet mijn lichaam het ook niet toe maar dat is iets anders. Ook nu kriebelt het bij mij weer. Ik denk niet dat er ooit een derde komt, maar de kriebels zijn er wel. Het gemis van de buik, de trapjes in mn buik. Het uitkijken naar je kindje, de nieuwsgierigheid.....*zucht* Volgens mij heeft het ook erg met het ontzwangeren en een disbalans in je hormoonhuishouding te maken.
Als het aan mij zou liggen was al weer zwanger geweest (mocht het gelukt zijn). Maar we hebben heel rationeel besloten om te wachten tot na de verhuizing (wanneer die is weten we nog niet, we huren) wanneer we meer ruimte hebben. Ook wachten we omdat ik een ks heb gehad, en dit toch best wel sterk werd aangeraden door de ha.
Ik wil ook eigenlijk 3 tot 4 jaar wachten tot de 2de. Mijn zoontje zou dan op school zitten en dan heb ik alle tijd voor de kleine. maar aan de andere kant het is ook wel leuk als ze zo weinig schelen met elkaar. Ze groeien dan echt met elkaar op vind ik dan. Er zijn gewoon voor en nadelen. Vind het erg moeilijk. Wil zo graag...
wij willen ook 3 a 4 jaar wachten, en dan weer niet, en dan weer wel en dan weer niet.......zucht......zolang we zo twijfelen doen we in ieder geval helemaal niks
Hier een moeder met twee kids met 17 maanden verschil. Het is wel druk maar je hebt nog wel het rimte te pakken van slapen enz. Straks is het natuurlijk weer makkelijker als beide uit de luiers zijn enz. Wij vonden de voordelen / nadelen aan twee kids snel achter elkaar beter dan als er een paar jaar tussen zit. Maar dat is natuurlijk ieders persoonlijke mening. En ik moet zeggen, de jongste is 4 maanden, maar nu al vind ik het steeds makkelijker gaan dan aan het begin. Ik hoop je vraag beantwoord te hebben, als je een opsomming van voor en nadelen wil hebben, hoor ik het wel.
Hier kriebelt het ook al lang, maar ik red het maar amper met 1 kindje... Dus een tweede moet echt nog even wachten, maar oooh dat gevoel! Ik hoor ook wel van: Je gaat zo mee in het ritme, maar dan denk ik: Mijn dochter sliep en slaapt amper overdag, wat als de volgende ook zo weinig slaapt? Of juist een heel druk of huilerig kindje is -wat m'n dochter dan verder weer niet is. Ik vind het ook heel moeilijk hoor. Voorlopig gaan we eerst verhuizen (volgend jaar feb.) en dan zouden we er weer voor gaan. Dus dan is m'n dochter sowieso al 2,5 minstens... wat dat betreft maakt dat alles ook weer iets gemakkelijker. Praktisch gezien kunnen we niet voor die tijd voor een 2e gaan.
Ik twijfel ook enorm!!! Wij zijn zelf met vier kids thuis. Mijn oudste broer en ik schelen 5 jaar. Mijn jongste broer en ik schelen 2.5 jaar en mijn zus en ik schelen 7 min Zelf wil ik graag max 2.5 jaar er tussen hebben. Dus dat zou betekenen dat we rond de eerste verjaardag zouden beginnen met klussen. Maar, we hebben een flat met maar 2 slaapkamers en mijn vriend studeerd nog ruim 3 jaar minimaal. Het is zo lastig!!
Ook ik wil er heel graag weer voor gaan . Mijn kleintje is nu 3.5 maand oud en eind van deze maand wil ik de pil weggooien. Aangezien ik nog wel bv geef ben ik benieuwd hoelang het gaat duren, want vooralsnog heb ik nog steeds geen menstruatie gehad. Bij mij thuis waren we vroeger ook met 4, met ook relatief weinig leeftijdsverschil ertussen.
Hoi, Mijn oudste twee kindjes schelen 14 maanden. Natuurlijk is het druk en zwaar maar ik had het niet anders gehad willen hebben, ik ben nu 28 en 20 weken zwanger van de derde. Als ik straks 33 ben zitten al mijn kindjes al op school en kun je je huishouden weer beter bijhouden dan nu, en heb je weer meer tijd voor jezelf. Ik denk dat overal voor en nadelen aan kleven maar als ik het over zou moeten doen zou ik het weer zo doen ( alleen had ik gehoopt op mijn 20 ste al zwanger te zijn van de eerste dit werd 6 jaar later) Dat is ook een feit, wie zegt dat het gelijk lukt? Misschien denk je ik wacht nog even een paar jaar met de tweede en dan blijk je niet snel zwanger te worden. Ieder zijn keus. Succes met twijfelen. Groetjes
Hier wachten we voorlopig nog even... dat hadden we vooraf al wel bedacht, maar achteraf zijn er een aantal goede redenen bijgekomen om pas na een jaar of 2 niet-zwanger weer voor een kleintje te gaan: ik heb enorm last gehad van bekkeninstabiliteit in de laatste maand van de zwangerschap. Advies van de VK, de HA en de osteopaat dus om er echt even lang tussen te laten. Ik ben ook giga beroerd geweest de hele zwangerschap, en dat ben ik nog niet helemaal te boven In die zin dat ik echt heel erg op zie tegen weer zwanger zijn. Is natuurlijk niet gezegd dat ik bij een tweede zwangerschap me weer zo beroerd ga voelen, maar toch... En de zorg voor Thirza is alle tijd al erg intensief geweest: extreme krampjes, slecht slapen, veel spugen, voorkeurshouding, wat toen allemaal kiss-syndroom bleek te zijn. Toen dat tot rust kwam, ging ze 's nachts heel erg spoken met veel voedingen door de komst van haar tandjes en momenteel komt ze nog steeds 2-3 keer 's nachts. Daar een beroerde zwangerschap bij en mijn bekken dubbel belasten met een zwangerschap en een kleintje dat nog getild moet worden, dat gaan we dus niet doen. Als al die gezondheidsredenen niet meetelden, had ik zo na Thirza's eerste verjaardag denk ik er wel weer voor willen gaan: 2 jaar ertussen zeg maar. Maar in onze situatie is even een jaar fysiek rust (niet zwanger en geen kind aan de borst) wel even zo handig. Overigens: ook al zouden we er nu voor willen gaan, dat zou waarschijnlijk toch niet lukken. Ben nog steeds niet ongesteld geweest, (da's dan weer het voordeel van al die nachtvoedingen), en heb ook niet het idee dat mijn cyclus alweer op gang is...
Ik zou ook dolgraag weer willen. Toen Milan 7 maanden was, was ik al weer zwanger, maar dat is helaas met bijna 13 weken uitgelopen op een miskraam. Nu wil manlief 't liever even (lees: een jaar!!) laten rusten. Hij denkt dat we (vooral ik) nog een miskraam niet aan zouden kunnen en daar is hij erg bang voor nu. Bovendien studeer ik nog, en vriendlief wil liever dat ik eerst op z'n minst m'n bachelor haal, voordat we aan nummer 2 beginnen. We hebben nu afgesproken dat we er vanaf Milan's 2e verjaardag (volgens jaar juni) weer voor gaan, maar ik hoop stiekem dat 't eerder al gebeurd (of dat vriendje nog van gedachten veranderd ).
Wij hebben besloten om niet voor een 2e kindje te gaan. 1 kindje vinden wij leuk, wij kunnen haar alle aandacht en liefde geven die ze verdiend. Financieel kan het nu allemaal goed, oppas is goed geregeld. Wij zien eigenlijk alleen maar nadelen aan een evt 2e kindje..
ow , ik zou ook zooooooooo graag willen ... een 2de..! alleen het gevoel van zwanger zijn , dikke buik..ik voelde me toen ik zwanger was echt zalig !!! voelde me echt sexy gewoon ! maar ik zit nog met zoveel nadelen in mijn hoofd.. ten eerste : DOORDEWEEKS STA IK ER ALLEEN VOOR..! mijn man is doordeweeks van huis voor zijn werk.. ja en valt het dan te combineren .. (het liefst zou ik tussen de 2de koter en esmee 2 jaar tussen willen hebben ) esmee naar de peuterspeelzaal en dan een kleine koter thuis..?? ga dan wel stoppen met werken , als de koters beide naar school gaan dan zou ik graag weer aan het werk willen .. denk niet dat het financieel niet haalbaar is..daar ligt het niet aan.. mijn man wil zelf ook graag wel een 2de koter erbij maar wijst me er wel op dan hij wel weg is doordeweeks.. in mijn hoofd ben ik er al druk mee bezig !! alle dagen weer.. maar ja........................................geduld....denk ik....
mijn dochter is vorige week 1 geworden en zoals je ziet ben ik bijna 35 weken zwanger, nae bevalling ben ik niet meer aan de pil gegaan,maar gebruikte we een condoom, toen zei 3 maanden was zeiden we van nou we zien het wel want bij me dochter duurde het ook een half jaar, nou hihi bij deze niet, het was dus gelijk de eerste maand raak, ik ben 11 sept uitgerekend dus dan zal er zo'n 11 maanden verschil tussen zitten, ik denk dat het heel erg druk gaat worden en ook goed moeten zoeken naar een ritme maar ik denk wel dat het erg leuk is ook voor hun om lekker samen te spelen enz