Hallo dames, Nou, hier wil het allemaal niet lukken. Vrijdag (dag 21 cyclus) had ik mijn bloed laten prikken op progesteron. Gisteren belde de arts om te zeggen dat het weer erg laag was en dat ik dus weer/nog steeds geen eisprong heb gehad... Ze stelde voor mij volgende week in de groep te gooien bij de stafartsen. Vind ik wel prettiger. Niet dat ik geen vertrouwen in haar of in haar voorganger had maar zij zijn arts-assistenten, wel arts maar nog bezig met hun specialisatie. Ze gaan altijd weer na een paar maanden weg. En ik heb er toch liever een die al gespecialiseerd is en een die er altijd is.... Maar oké. Ze had niet gedacht dat ik zo moeilijk te stimuleren zou zijn. Ze denkt aan een HSG of misschien nog een ronde Clomid en dan 150mg. Maar ik heb een keer contrastvloeistof via mijn voet in mijn been gespoten gekregen en daar reageerde ik heel allergisch op. Dit gebeurde in Cuba en ik kan er maar niet achter komen wat ze me toen in hadden gespoten. Daarom ben ik bang voor een HSG. Aan het eind van het gesprek vertelde ik dat ik gisterenochtend een paar druppels helder bloed had verloren. Gisteren was het dag 25 van mijn cyclus. Daarop zei ze dat ik dan vandaag opnieuw mijn bloed moest laten prikken op progesteron. Misschien is dag 21 voor mij wel te vroeg om te prikken. In het gunstigste geval zou het bloed kunnen zijn geweest van een innesteling. Vrijdag hoop ik antwoord te krijgen. Eerlijk gezegd geloof ik het allemaal niet meer en ik zie het ook helemaal niet meer zitten. Ik kom om in zelfmedelijden. Mijn man wordt er gek van. Ik loop alleen maar te sippen. Ik ben normaal altijd erg positief ingesteld, maar nu weet ik het niet meer. Ik vraag me af wat ik in Godsnaam fout heb gedaan in mijn leven waarop ik nu word gestraft. Waarom zij wel en ik niet? Waarom ben ik verhuisd naar een vierkamerflat terwijl we er toch maar in eentje tegelijkertijd kunnen slapen? Het was toch goed waar we zaten? Waarom heb ik mijn drukke en hectische baan ingeruild voor een wat rustigere baan? Waarom fiets ik nu iedere dag 20 km naar mijn werk en terug en ga ik niet gewoon lekker met de bus? Waarom zit ik aan de acupunctuur? Waarom neem ik iedere dag die gore kruiden weer in of foliumzuur? Het lijkt wel of het allemaal geen nut heeft. Zwanger word ik toch niet. Sorry meiden, ik moest het even van me afschrijven. Ik ga douchen en ik duik mijn bed in met een boek. Morgen hoop ik op een mooiere dag! Jacq
Lieve lieve Yake, Met tranen in mijn ogen lees ik je hopeloze berichtje! De wanhoop druipt er letterlijk vanaf! Ik kan je nu zeggen dat het betet wordt en dat je de moed wel weer terugkrijgt...maar wat heb je daar nu aan? Helemaal niks..het doet zeer, het bijt, het steekt! Hier dan de afgezaagde virtuele knuffel. Kruip lekker tegen je mannetje aan en vertel hem van je angsten en je gevoel. Ga leuke dingen plannen en zorg dat je agenda er gezellig uitziet. Niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn...en toch valt het tegen. Ik ben er voor je, dat weet je he! Liefs Elmo
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Geen enkel woord helpt op dit moment, denk ik. Ik wil in ieder geval zeggen dat ik deze week de kaarsen voor jou laat branden. Geef maar even toe aan je gevoel, en ik hoop dat je je binnenkort weer wat beter voelt. Welterusten lieverd!
Hoi Jacq, Kop op meid! Het zit iedereen wel eens tegen. Afgelopen weekend gelukkig nog een positief voorbeeld. Vrienden van ons die na 3,5 jaar "oefenen" uiteindelijk met hormonen spuiten en IUI (5e keer) zwanger zijn. Voor de meeste geldt gelukkig tegenwoordig dat het uiteindelijk wel goed komt! Hier houd ik mezelf ook maar aan vast. Iedereen heeft in meer of mindere mate wel het gevoel wat jij nu beschrijft. Heel veel vrolijkheid en positiviteit gewenst! De aanhouder wint! Liefs Gwen
Lieve Jaque, Meisje toch, wat een rot nieuws zeg. Ik ben ook sprakeloos behalve dat ik kan zeggen dat ik er voor je ben. Het is allemaal zo zwaar als het tegenzit. Begrijp heel goed dat je sip en verdrietig bent hoor! Ga de komende dagen wat leuke dingen plannen, en hopen dat er toch te vroeg bloedgeprikt is. Veel liefs van Elvira
Meid, Tuurlijk mag je ook even niet positief zijn als je de balansen op maakt, in de keuses die je gemaakt heb afgelopen tijd. Zonder dat er vruchten afgeworden worden. Sterkte weer op zoek naar een sprankje positiviteit. liek.
Hoi Jacq, Ik begrijp je volkomen wat je zegt. Ik denk dat iedereen die in de MMM zit er wel eens last van heeft. Zijn ook de hormonen. Ik hoop in ieder geval dat je snel zwanger wordt van een wolk van een baby. Dan kan je geluk echt niet op. Meid, ik duim voor je! Heel veel succes, Nancy
Dag lieve meiden, even snel een berichtje van mij. Ik ben aan het werk dus kort . Heel erg bedankt voor de hartjes onder de riem.... Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik nog even mag sippen tot de lunch. Daarna moet ik weer vrolijk zijn! Ik ben gisteren weer aan de lijn gegaan. Ik ga gewoon net zo lang door totdat die eisprongen weer uit zichzelf komen! Tot later. Een hele dikke kus van Jacq, die er wel weer uitkomt!
Lieve Jacq, Mag ik vragen wat jij hebt? en hoeveel clomid je vorige ronde slikte? Ik zelf heb PCOS en clomid 50 en 100 mg werkte niet.. helemaal niks deed het.. Ik had de hoop al opgegeven op clomid en zag de injectie spuiten of een operatie al gebeuren.. Heb afgelopen maand clomid 150 mg + metformine geslikt en heb op dag 18 een super ei gehad. progesteron was 61. Ik stond al op de wachtlijst voor een leo operatie, maar het medicijn heeft dus wel aangeslagen. Ik raad je aan echt naar een volwaardige arts te gaan.. En bekijk de opties goed, metformine, puregon of misschien wel leo operatie.. Wil je heel veel succes wensen en hoop dat je snel een ei hebt. xx
Ik zou dolgraag willen weten wat ik heb! Ik weet het echt niet. Volgens de artsen geen PCOS, er zijn wel iets meer eiblaasjes dan normaal maar niet verontrustend. Ik heb geen endometriose. Mijn man is supervruchtbaar. Ik heb beide eierstokken. Mijn baarmoeder is prima. Geen enge ziektes gehad! Ja, ik heb overgewicht, ik ben al heel wat afgevallen, maar misschien toch niet genoeg dus we gaan maar weer door. Mijn streefgewicht wordt 75kg, misschien zelfs 70kg. Ik ben te dik, maar niet superdik. Het hoopt zich niet op bij alleen de buik, het is goed verdeeld.
vraag dan ook een keer naar metformine.. Ik heb gehoord dat vooral bij overgewicht het positieve resultaten oplevert.. het is eigenlijk voor diabetes patienten, maar word experimenteel gebruikt voor een eisprong.. en hou de hoop echt.. Ik was mijn hoop volledig kwijt, maar ook bij mij heeft het gewerkt..
Dat ga ik zeker doen, Mj24, da's een goede tip! Ik hoop dat mijn nieuwe arts er open voor staat! Ik kon het niet laten om hem op te zoeken in google. Ik vind dat 'ie er erg kundig uitziet, serieus en ongetwijfeld heeft ie veel in de boeken gezeten. Dit is de dokter die onze droom werkelijkheid laat worden : Prof.dr. Huppeldepup Jacq Edit: het is niet toegestaan foto's en namen te plaatsen. Je mag wel een link naar een eventuele site plaatsen. Ik heb hem vast verwijderd. Elmo
Hé meidje hoop dat je je al wat beter voelt ! If you need someone to talk to.... er komen echt prachtig mooie tijden vr je aan ! Of that i'm sure ! Liefs xxx
Ja, want ik krijg het mooiste kind van de wereld, hahaha! Half cubaans half nederlands en met ons temperament! Daar zullen we nog heel wat mee te stellen krijgen! De 2 stiefzusjes staan in mijn album. Ook die vragen elke keer over de telefoon wanneer ze er nou een broertje bij krijgen!
Helaas, uit het tweede bloedonderzoek blijkt ook dat ik geen eisprong heb gehad. Dit verontrust prof. Helmerhorst. Hij wil me daarom gelijk maandagochtend om 08.15 uur zien. Hij zegt dat meer afvallen beter zal zijn. Gelukkig ben ik net weer begonnen, want eerlijk gezegd waren er wel wat kilootjes bijgekomen. Ik ga er dus weer keihard tegenaan. Hij vindt het, net als ik, te lang duren en geeft aan dat het nu de beurt is aan het ziekenhuis om in actie te komen. Ik ben tenslotte al heel wat kwijt en heb hiermee mijn goede wil getoond. Hij vindt het onnodig om verder te gaan met Clomid. Dat zet toch geen zoden aan de dijk. Ik stelde nog een keer 150mg in combinatie met Metformine voor, maar hiervan is hij absoluut geen voorstander. Hij zei dat het gevaarlijk voor me kon zijn. Dat moet ik dan maar aannemen. Hoewel de uitslag pijn doet (ik had toch gehoopt dat dat bloedinkje een innestelingbloedinkje was geweest) ben ik erg blij en opgelucht met de reactie van prof. Helmerhorst. Ik moet er maar weer voor gaan, niet?