@ alien, hee, ik zie nu pas dat je ook bij de verloren engeltjes staat.... Heb je ook een vlindersite voor Jasmijn* (mooie naam trouwens Liefs, Florida/Wendy
hoi alien, jeemig wat een verhaal weer vind het erg knap van je dat je toch nu al weer op internet zit enzo zit dat trok ik echt toen echt nog niet hoor, maar in het verhaal van weer zwanger worden wel helemaal! ik wilde ook niets liever dan dat je bent mama geworden maar je hebt niets om voor te zorgen dat was zo moeilijk vond ik. maar ik ben nu alweer 20 weken, maar het zal helaas nooit meer zo ongedwongen zijn als de eerste x. ik wens je erg veel sterkte toe en ik hoop voor je dat je snel weer zwanger mag worden liefs
Lieve meiden, Ik kom hier helaas afscheid nemen. Voor ons is het doek helaas gevallen. We hebben zo hard gevochten om na onze kleine vlindertjes nog een keer zwanger te mogen worden, maar we hebben de strijd verloren Na 3 jaar, 30 rondes en 6 behandelingen en met 2 kleine vlindertjes erbij nemen wij met pijn hart afscheid van het zwanger worden We voelde het al aankomen dat ook deze ICSI ons geen geluk zou brengen en gisteren is er dan ook definitief het einde gekomen aan deze laatste behandeling Ik ben leeg, moe, verdrietig en boos...de mmm heeft mij verslagen, ik moet me overgeven en proberen een weg te vinden hier mee om te gaan. Met de mmm ben ook echt wel klaar, maar helaas maakt dat de wens niet minder... Ik wens jullie heel veel succes en hoop dat jullie wensen allemaal snel vervuld mogen worden! liefs Naatje
Oh Naatje, wat vind ik dit onzettend kl*t voor jullie! Ik weet hoe sterk de wens is voor een kleintje, maar julie hebben zo'n lange weg afgelegd... afschuwelijk... nu met de wetenschap dat het niet zo heeft mogen zijn... Ik hoop voor jullie dat je het op den duur een plaatsje kan geven. Ik leef met jullie mee! *knuffel*
O Naatje, wat ontzettend erg. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.
Ook in en mijn vriend zijn ons zoontje verloren. Op 8 januari zou ik mijn keizersnede krijgen omdat onze man heel mijn zwangerschap in stuit lag.Op 28 december 2008 ging ik naar het ziekenhuis omdat ik de kleine haast niet voelde bewegen.in het ziekenhuis blijkt alles goed te zijn en wordt ik weer naar huis gestuurd en ik moet die avond in de gaten houden hoevaak ik onze kleine man voel schoppen.Dat was die avond nog 3 x dus dacht dat alles goed zal zijn.De volgende ag moest ik voor controle terug omdat ik ook al wat verminderd vruchtwater had.Die dag in het ziekenhuis was een nachtmerrie voor ons. Ik moest op de onderzoekstafel gaan liggen en ze ging met een dopfhone luisteren naar het hartje.Maar ze kon niets vinden.Die gyn zei nog miss is hij wel gedraait.Toen ging ze er een dokter bij halen en die ging ook nog zoeken maar zei kon ook niets vinden.Ze zei ik denk dat ik slecht nieuws voor u heb.Me vriend vroeg hoe bedoelt u.Ze zegt ik ben bang dat het hartjuh niet meer klopt.Ik dacht nee dat kan niet ik viel als een blok in elkaar onze mannetje zo ver was ik al en dan nu dit hoe kan dat gebeuren.ZE haalde er een hogere arts bij en die ging ook nog kijken en maakte een echo voor bevestiging en ja hoor wij waren onze zoon Demian kwijt hoe kan dat nou gebeuren zo ineens gister avond voelde ik hem nog dacht ik bij mezelf. Er werd ons geadviseerd om de bevalling nog niet in te leiden omdat we precies met de feestdagen zaten en het beter is voor onze verwerking. Ik moest nu wel normaal gaan bevallen omdat er geen risico aanzat voor onze kleine man. De bevaling is dan ook 2 januari 2009 ingeleid en heeft in totaal 63 uur geduurd.Op 4 januari om 20,46 is onze mooie zoon demian geboren zo groot en hij zag er zo gezond uit dat het gwn niet waar kan zijn. Hij woog 3380 gr en was 56 cm groot. We konden het niet geloven zo mooie man op me buik. We zijn tot de begravenis die was op 8 januari 2009(ook de dag dat ik een keizersnee zou krijgen) in het ziekenhuis gebleven dat mocht ook. We zijn heel goed begeleid in dingen en mochten onze zoon demian ook elke dag zien wnr wij het wilden en ook vast houden Wij zijn heel blij dat alles gelopen is zoals wij het wilden. En de begravenis is heel mooi geweest. Maar het verlies van onze mooie zoon demian doet zo veel pijn en we hebben veel verdriet. Ook willen we proberen weer snel zwanger te raken want ik zit heel erg met me darmen heb een uitzakking dat wordt steeds erger en zou er aan geopereerd moeten worden. Maar als ik er aan geopereerd wordt kan ik nooit meer zwanger raken . En ik wil nog wel een kleine die we kunnen verzorgen we zullen demian egt nooit vergeten en we zullen altijd van hem blijven houden maar we willen graag een broertje of zusje voor hem die hopelijk wel levend terwereld komt. We verzorgen demians grafje maar dat is tog niet hetzelfde. Had het allemaal maar anders geweest en hadden wij met zijn allen maar een mooi kindje om voor te zorgen maar de wereld is met sommige dingen heel vreed. Wie wil er ook weer snel zwanger raken, Wie kan mij advies geven. Ik zal bij me volgende zwangerschap zkkr in onrust leven en bang zijn dat het weer gebeurd. Nou iedereen veel sterkte met het verlies van jullie kindje maar weet dat ze altijd bij ons zijn en wij zijn ook altijd bij hun ze blijven in onze harten voortgaan. Dikke Kus Dientjuh
hoi dientjuh ik kan me je gevoel echt super goed voorstellen ik heb mn zoon verloren nadat ie eerst nog 16 dagen heeft geleefd...na mn bevalling is er zelfs gezegd u bent bevallen van een gezonde zoon wat binnen een uur dus niet zo bleek te zijn.. nadat ie over is geplaats 3x is geoperrerd 3x een hartstilstand en een bloed tranfusie heeft gehad hebben ze het op gegeven.. en dan denk je ook hoe kan het alemaal waarom heeft nooit iemand iets gezien gemerkt..maar ja je zult het nooit weten. voor mij is het nu bijna een jaar geleden en ook wij zijn bezig met een 2e..merk aan mezelf dat ik er nu 1000x meer mee bezig ben dan bij de 1e..het duurt me allemaal te lang..en ik denk da tik ook de gehele zwangerschap angsten zal hebben dat het zich herhaald.. sorry voor mn lange verhaal..als je wilt mag je me altijd PBen.. liefs leonie
hallo dientuh, wat een vreselijk verhaal toch weer ik blijf erbij dat dit een van de ergste dingen is die je kan overkomen, helaas kan ik erover meepraten. vorig jaar maart ben ik onze zoon verloren na een kort ziekbed van 3 dagen hij heeft 7 dagen geleefd. Ik kan je helaas niet vertellen wat je moet doen t is zo persoonlijk. Veel praten erover hielp mij best wel maar voor mijn vriend werkte dat weer niet wij zijn ook nog een tijd begeleid door een crisiteam van ggnet. Ik weet niet of jullie nog een gesprek hebben met het ziekenhuis waaraan jullie zoon evt is overleden? Dat wij er niets aan konden doen en de artsen ook niet heeft wel geholpen met t verwerken maar ja het blijft moeilijk. Intussen ben ik vrij snel weer zwanger geraakt, volgens mij wil elke moeder die haar kind verliest dat maar het brengt ook weer xtra zorgen met zich mee het zal nooit meer makkelijk zijn ik probeer intens van deze zw te genieten maar ja als ik dadelijk uitgerekend ben weet ik niet of ik dan nog zo stevig in mn schoenen sta. Ik wens je erg veel sterkte wil je kletsen of alleen je ei kwijt kan dat hier. heel veel succes liefs violet
hey meiden Heel erg bedankt voor jullie reactie. Ik kan gelukkig ook heel goed praten met mensen om me heen. En we hebben ook nog een gesprek bij de dokters de 19de. We proberen snel weer zwanger te raken. Heel veel sterkte allemaal. Liefs geraldine
hey, Ik heb even een gekke vraag misschien, maar hoeveel tijd zat er tussen voordat jullie weer zwanger waren? Wij willen ook weer graag zwanger worden van een broertje of zusje voor Liv. Liefs
Hoi Mup, Ik ben helaas nog niet zwanger. de dag nadat ik van Robin* bevallen ben, wilde ik graag al een brusje voor haar... Dus ik hoop snel zwanger te raken.... PS; je vraag is niet zo gek hoor
voor ons is het nu 1,6 jaar geleden en we zijn nog niet zwanger maar dat komt ook omdat we alleen via ivf zwanger kunnen raken en we nu sinds de geboorte van tygo 3 behandelingen al hebben gehad
Ik was 3 maand na de geboorte van Lindy* weer opnieuw zwanger. Laureen is dus ongeveer 2 weken vóór de 1e "verjaardag" van Lindy* geboren. Heel veel sterkte en succes voor de toekomst.
Hoi, bij ons zit er ongeveer een half jaar tussen Moos* is half maart geboren en half oktober testte ik positief. Ik ben na Moos* geboorte ook niet meer aan de pil gegaan (bij Moos* heeft t nl 2,5 jaar geduurd eer ik zwanger was) ik dacht ik zie wel maar ja vriendje zit voor werk om de maand een maand in het buitenland, dus had ik na de eerste x gewoon proberen maar zo n ovulatie test gekocht en ...gelijk zwanger! Ik hoop dat t voor jullie ook weer snel raak mag zijn veel sterkte en succes liefs