Ik had er ook nog nooit van gehoord. Ik leer veel laatste tijd. Het gaat er over dat het eitje uit zijn jasje springt en dan door de eileider zijn weg vindt. Die jasjes lost je lichaam vaak uit zichtzelf op zeg maar. Tijdens het meten van de vorige eitjes ( ik rijp er steeds 2), kon ze niet duidelijk zien of ze gesprongen waren. Zij maar meten en meten dus op vrijdag zei ze:'ga toch maar bloed prikken om te kijken of je eisprong al geweest is'. Toen bleek dat ik maandags of dinsdag al mijn eisprong had gehad. En met de na controle kon ze dus nog steeds die jasjes van de eitjes zien zitten. Daarom is mijn menstruatie waarschijnlijk ook zo anders geweest omdat ze nog steeds hormonen afgeven. Dus het is de vraag wat zullen we aantreffen maandag? ben er best wel beetje zenuwachtig voor... haha is het een beetje duidelijk verhaal? Ik probeer mijn man het elke keer uit te leggen maar hij snapt er allemaal maar de helft van haha
Ik ben ook al een hele tijd niet hier geweest. Maar las het berichtje van Naatje en wilde je toch ff feliciteren! Hier verder alles ok....
Moet het even kwijt....... We hebben vandaag toestemming gekregen van de gyn om weer zwanger te worden! Joehoe!
hai meiden, hier even een mega ego-bericht... Mijn waardes in het bloed waren laag dus er gebeurd niks meer. Vrijdag moeten we weer naar de poli. We hebben er heel lang over gepraat afgelopen dagen. En natuurlijk wachten we vrijdag af, maar we weten waar we de lijn trekken. Elke keer tegenslag op tegenslag weet ik het gewoon niet meer. Dus de kans is groot dat we er helemaal mee stoppen...
Meid, wat erg... hoe kan dat nou? Je had toch juist wel een eisprong? Wat voor waardes hebben ze gemeten? Enne, ik vind dit geen ego-bericht, hoor! Ik kan me (helaas) maar al te goed voorstellen hoe frustrerend en verdrietig dit is voor jullie allebei.. Dikke knuffel voor jou!
dankjewel lieverd, ben zo blij dat ik begrepen word... Ik durf zo even niet de namen te noemen, maar ze hebben gekeken naar de aanwezigheid van bepaalde hormonen of er een eirijping plaats vond. En dit was niet het geval. Ik ben zo positief gebleven door alles en nu zakt het me echt even weg. Misschien komt ze met een heel goed voorstel vrijdag. Maar probeer ook onder ogen te zien dat we misschien er even mee moeten stoppen. Totaal tegen onze wens in... Heb je dat ook wel eens dat je denkt: 'hoe zijn we hier terecht gekomen? waarvoor moet het nu zo moeilijk gaan? hebben we niet genoeg op ons bord gehad?'
he meis... wat moet je je ellendig voelen ik wou dat ik iets voor je kon doen. maar ik weet het niet ik zal vanavond een kaarsje voor je branden en stuur hier alvast een virtuele knuffel
Oh, ja zo vaak heb ik dat gevoel... Ik heb het gevoel dat ik met de dood van Sterre van het hoofdpad ben afgeraakt en dat het sindsdien niet meer goed is gekomen (terwijl wij echt een leuk leven hebben met een mooi huis, twee lieve katten, vrienden, leuke hobby's, interessant werk etc.). Dat Sterre is doodgegaan, kan ik op een bepaald niveau wel accepteren. Het is gebeurd, het had een oorzaak, dit soort zaken kan voorkomen... Maar dat ik na de miskraam van Kleintje2 niet meer zwanger ben geraakt... al die frustratie en dat verdriet... Daar heb ik het (vooral nu) heel moeilijk mee....
Gads wat een naar bericht rachje. Ik lees nog steeds mee maar reageer niet zoveel. Maar dit had ik niet verwacht. Ik voorstellen dat je er nu helemaal door zit. Ik hoop dat je goed begeleid word in het ziekenhuis. En net als loopy wou ik dat ik wat voor je kan doen, maar het enige wat ik voor je kan doen is je steunen via de site en praat het hier maar lekker van je af. liefs sette
jee rachje... wat een naar bericht zeg dus je hebt geen progesteron?' dat is het hormoon wat aangemaakt word voor een eisprong (heb ik ook niet , heb toen clomid gekregen om een eisprong op te proberen te wekken) dikke knuffel meid, volg je hart!
Hoe herkenbaar Rachje! Ook wij zitten u onverwacht in de mmm en ik vraag me dagelijks af hoe het dan mogelijk was dat we de vorige keer meteen in ronde1 zwanger werden. Ook bij mij is het progesteron ineens te laag en ook ik mag met clomid starten. Dat had jij de laatste rondes ook zo te zien? Als je even zou stoppen, is de verwachting dan dat je hormoonhuishouding zich vanzelf gaat herstellen? Of is het meer om voor jezelf alles goed op een rijtje te krijgen en weer een beetje rust in je leven te krijgen? Ik wens je in elk geval heel veel sterkte! Knuf!
Ik heb de indruk dat het wel vaker voorkomt na het verlies van een kind, dat zwanger worden niet meer (gemakkelijk) lukt. Kennelijk raakt je lichaam in de war van al dat verdriet en alle emoties. Mijn vriend kwam gisteren thuis van zijn therapeut en die had gezegd dat er echt bewijs was, dat zware psychologische stress het zwanger worden kan belemmereren (niet altijd natuurlijk, maar het komt dus wel regelmatig voor). Volgens hem moesten wij ons verdriet om Sterre scheiden van onze kinderwens. Ik vind dat heel moeilijk. Bij ons is het ook niet meer gelukt na de miskraam van Kleintje2, die volgde 6 maanden na de dood van Sterre. Terwijl er bij ons geen enkele reden is dat het niet lukt. En als ik het zo lees is het bij Elke, Loopy en Rachje ook zo dat het zwanger worden eerst makkelijk ging en nu niet meer. Vergeef me als ik het verkeerd neerschrijf.
raar he. ik raakte zelfs zwanger ondanks condooms. en nu wacht ik al zo lang ik heb er aan gedacht naar de gyn te gaan, maar ik denk dat zij zeggen dat ik eerst moet afvallen voor ze wat gaan doen. dus ga ik dat maar doen. vanavond wordt mijn nieuwe hometrainer afgeleverd.