Ik heb er van de andere kant mee te maken. Ik ben werkgever, heb een klein kantoor met 3 personeelsleden. Mijn werknemer is nu zo'n 2 à 3 jaar bezig met IVF. Ik vind ook dat het geven en nemen is, maar helaas merk ik toch dat er best wel makkelijk mee om wordt gegaan. Ik moet alles maar goed vinden met schuiven van uren, vrij nemen etc, maar aan de andere kant wordt er niet een tandje harder gewerkt als er werk af moet. Dat vind ik wel erg jammer en ik vind dat een werkgever dan ook best wel zwak staat. Ze is ook regelmatig ziek hierdoor en wij hebben dan met een eigen risicotermijn van 2 weken gewoon pech, dat moet ik dus zelf betalen. Dat vind ik als kleine werkgever soms best lastig. Er zullen ook meer dan genoeg werknemers zijn, zoals ik hierboven lees, die wel rekening houden met hun werkgever, maar helaas loopt het bij mij iets anders.
Hallo allemaal, Ik kom ook maar even meepraten. Is toch fijn te weten dat er mensen met hetzelfde bezig zijn. Want het begint zo je leven te beheersen. Ik kan aan niets anders meer denken. Maandag begin ik te werken op een nieuwe werkplek. Heb vandaag mijn 2de IUI gehad. Ik hoop zo dat het lukt, want dan moet ik niets vertellen op mijn werk. Maar als het nu niet lukt, dan wel en dat vind ik zo moeilijk. Ik ken de mensen daar nog niet en dan gaan mensen voor mij moeten invallen omdat ik normaal 5 dagen op 5 werk met ook nog diensten (+/- 1 weekend dag per maand). Begin altijd om 8u tot +/- 18u. Bij ons in het ziekenhuis moet je voor bloedname en follikelmeting altijd in de ochtend om 8u gaan. IUI is om 11u. Maar is nog meer dan een uur rijden naar mijn werk. Dus ik ga zeker later willen werken 's avonds, maar 's ochtends moet er dan iemand altijd voor mij invallen. Weet niet goed hoe ik dat moet gaan vertellen of hoe ik dat best aanpak. Stiekem hoop ik nog zo hard dat het allemaal niet nodig is en dat het nu lukt bij onze 2de poging. Groetjes
@HF5, dat hoop ik ook voor je. Ik ben intussen 1,5 jaar en 12 IUI's verder dan werken mensen niet echt meer mee.
ga een gesprek aan Jushi!! Ik kan me zoooo goed voorstellen dat irritaties gaan oplopen en voor je het weet zit je te veel in je emoties....ik weet zeker dat een gesprek goed zou zijn; ook om je frustraties (voorzichtig) te uiten en om helder te krijgen wat er nu precies wel en niet mogelijk is!!! doe het meid, het is uiteindelijk toch het beste wat je kan doen! succes!!
Als ik het op die manier zou kunnen plannen, zou ik dat zeker doen! Alleen het 'probleem' was de laatste maand dat ik juist nét mijn eisprong had, op vrijdag. En laat dat nou juist nét de enige dag zijn dat ik de hele dag werk. Op maandag en woensdag werk ik van 7 tot 13.00, en op vrijdag van 7.00 tot 17.00. En als er dan bepaalde dingen vóór 16.00 gebeurd moet zijn, zie ik dus geen mogelijkheden om buiten werktijd te gaan. Maar goed, degene die over mijn uren gaat, heeft me ondertussen alweer gebeld, en hij vindt 'dat ik niet te ver op de zaken vooruit moet kijken, en me niet zo druk moet maken. Want het zal allemaal wel meevallen'. Duss.. fijn, dat hij zo geïnteresseerd is, hij vraagt verder ook nergens naar, en ik heb echt nog steeds niemand van personeelszaken te pakken kunnen krijgen! :x
Sja ... het is geven en nemen ... nu heb ik een extreem flexibele werkgever moet ik zeggen, maar daarentegen neem ik vaak zelf vakantiedagen op voor afspraken, dus ze doen ook niet moeilijk als ik aangeef dat ziekte-uren neem (of beter, geen verlofuren schrijf ). De enige echte ziekte-dagen die ik opgeef officieel zijn de puncties, omdat ik die ook echt als medische ingreep zie. Ik neem aan dat je een manager hebt aan wie je rapporteert? Kan je het niet met die persoon bespreken? Is het niet mogelijk om wellicht dagen te switchen? Bv. donderdag werken als je vrijdag eisprong hebt? (ik noem maar wat ). Vaak is het zo dat wanneer je jezelf flexibel opstelt, dat de werkgever doorgaans ook niet echt een probleem is. Succes!!
In het begin waren mijn collega's erg meelevend en vonden het niet zo erg. Maar na 6x iui en diverse tp's met icsi heb ik flinke discussie gehad en vinden ze maar dat ik gewoon moet komen werken. Ondanks dat ik soms verga van de buikpijn. Probeer zoveel mogelijk op vrije dagen te plannen, maar bij ons kan je alleen 'smorgens voor een fm komen. Dus als ik dagdienst heb is het best lastig te plannen. Mede omdat ik dus een uur enkele reistijd heb. Baas is niet het probleem hier, maar wel de collega's die mijn werk moeten overnemen. Tegenwoordig zeg ik er zo min mogelijk over en zoek ondertussen ander werk. Want na jaren mmm is er totaal geen medeleven en begrip meer bij collega's. Krijg ook te horen dat het geen ziekte is maar een eigen keus om zwanger te worden. Ja zwanger worden wel, maar de hele mmm niet en zeker niet alle mislukte pogingen.
ik kom mijn verhaal hier ook maar even neerzetten, afgelopen maandag kwam mijn werkgever bij me dat er een verzuimgesprek gaat komen as vrijdag... ik de afgelopen 2 jaar ben ik 10 keer ziek geweest, 4x hersenschudding (bedrijfsongeval, te snel weer aan het werk gegaan en zat dan weer thuis) 2x punctie en dus nog 4x normaal ziek...maar ja als ik ziek ben ben ik ook echt wel ziek(kan moeilijk aan het werk gaan als ik elke keer op het toilet zit ... nu maak ik me best wel zorgen over dat gesprek...kunnen ze je er voor ontslaan? wat moet ik nou de komende puncties? en het is allemaal al zwaar genoeg...en dan ook nog dit 'gezeik'....ben super flexibel, als ik kan ruilen met collega's doe ik dat, 2de punctie zelfs in mijn vakantie gedaan en nu dit... vindt het erg lastig...
Nee hoor, als het enigszins is zoals bij ons, dan gaan ze gewoon een gesprek aan om te kijken of er wat aan de hand is (werktechnisch gezien), of er dingen zijn die moeten veranderen (bv, je verzuim kan voortkomen uit bv. verkeerd zitten ofzo) e.d. ... Als jij gewoon kan aantonen wat er is gebeurd, dan kunnen ze je daar echt niet voor ontslaan hoor ... Maar ik kan me voorstellen dat het vervelend voelt ... alsof je je moet gaan verantwoorden Sterkte
ik zou je adviseren om voorbereid te zijn mbt argumentatie en jouw visie. Zet bijv. je ''ziekte-geschiedenis'' kort chronologisch op papier met de duur, reden en acties die je hebt ondernomen destijds. Het komt goed over als je zelf verantwoordelijkheid neemt door te laten zien dat je bereid bent mee te denken. Dat zal goodwill kweken bij je werkgever. Je kunt bijv. vantevoren dit document al mailen naar je leidinggevende, maar misschien is het slimmer op het pas tijdens het gesprek te overhandigen..... Ik zou ook vragen om een schriftelijk verslag van het verzuimgesprek. Dan staat er zwart op wit wat er besproken is voor ''je weet maar nooit''... maar het kan inderdaad meevallen, dus misschien zijn deze voorzorgsmaatregelen niet nodig. Maar beter ''te veel'' dan ''te weinig'' succes!