Beste mensen, wat ik nu heb , heb ik nog nooit gehoord van iemand. Toch is het voor mij niet onbekend, bij mijn vorige zwangerschap had ik het ook, dus maak ik me niet erg bezorgd.. Ik denk zelf dat het met 'bandenpijn' te maken heeft, het is in elk geval geen bekkeninstabiliteit. Ik hoef ook niet direct te weten wat het wel precies is, maar ben reuze benieuwd of er iemand is die het ook heeft gehad. Ik kan namelijk geen 5 minuten achter elkaar meer lopen! Het begint met pijn in de benen, dat wordt sterker, ook mijn onderbuik gaat zeer doen, dit wordt erger en erger, mijn hart gaat sneller bonken, als ik door ga, ga ik zweten, en trillen, mijn benen worden zo zwaar dat ik er (als ik door loop) er doorheen zak, ik val dan ook weg.. Zie dan ook erg wit. Vorige zwangerschap toen ik niet wist of het aanstellerij was, héb ik dus doorgezet. Toen ik bijna niet meer kon aan iemand om een arm gevraagd, ik ben toen echt door mijn benen gezakt en een paar seconden buiten westen geweest. Sindsdien laat ik het niet meer zo ver komen, pak de auto of fiets voor afstanden groter dan 5 minuten. Probeer heel uitgekiend om boodschappen etc. te gaan op een rustig tijdstip zodat de auto vlak bij de deur staat, probeer zo kort mogelijk de spullen te zoeken die ik nodig heb. Probeer te kijken naar zit mogelijkheden, of blijf even stil staan... Ben slechts 5 maanden zwanger. Dus echt zwaar is het kindje nog niet, dat vind ik juist het vreemde. Bij mijn vorige zwangerschap was het na 1 á 2 maanden weer een eind over en kon ik weer normale afstandjes lopen al was het natuurlijk geen kilometers... Het geeft wel beperkingen, en schaamte als je even gaat zitten, terwijl je dikke buiken om je heen gewoon rond ziet lopen, maar verder is het niet zo erg als misselijkheid. Nu ik het herken vind ik het ook wel weer komisch, ik voel me net een oud besje... Zijn er meer die dit herkennen?
Ik herken 't niet helemaal, maar ik heb wel een vrij lage bloeddruk en ik ben wel regelmatig (nou ja, eens per 2/3 weken of zo) een beetje duizelig. Ook een keer op een nacht, alles -werkelijk alles- draaide, maakte niet uit of ik lag, zat of stond, en ik voelde me heel alleen toen...hihi, want mijn vriend lag lekker te slapen natuurlijk. Die had er ook niet veel aan kunnen doen natuurlijk. Het kwam toen door mijn lage bloeddruk zei de verloskundige en verder had ik ook nergens last van eigenlijk, dus ik vond 't wel prima zo. De laatste keer bij de vk was mijn bloeddruk redelijk normaal, niet meer zo heel laag en ik ben sindsdien ook niet meer zo duizelig geweest. Ik moet alleen niet te veel doen, maar dat zit 'm niet echt in mijn aard, dus dat is wel eens lastig. Als je een normale bloeddruk hebt zou ik niet weten wat 't kan zijn, maar anders toch eens informeren bij je huisarts?
Het is vrij onbekend dus. Lage bloeddruk (te laag) ligt het niet aan zover ik me van de vorige keer kan herrinneren. Ik heb toen wel staaltabletten geslikt, maar weet niet meer of het vanaf deze klachten was. Laat me nu weer even prikken hierop, bij 11 weken was het allemaal wel goed, maar het kan zo veranderen natuurlijk. Het is toch weer heel anders als wat ik bij jou lees Marjanneke. Tja zo kun je dus ook een heel aparte zwangerschapskwaal hebben.. Je lichaam moet zoveel veranderen dat het vaak wat logisch is dat je wat voelt, maar ook wonderlijk om te weten, bijv. dat je botten de laatste maanden zachter worden zodat het kindje ook mede daardoor er beter door kan... Spieren die slapper worden etc..
Ik weet niet of ik hetzelfde heb, maar wel zoiets.. Als ik ergens heen ga, naar het centrum, heb ik na 10 minuten dat ik me al slapjes begin te voelen..ik word dan zo licht in mijn hoofd En ik krijg dan vreselijke dorst? heel raar.. dus dan moet ik eerst weer rustig zitten, wat drinken. En dan kan ik er even weer tegenaan..en inderdaad mijn buik gaat ook zeer doen, en hoe meer ik loop hoe erger de pijn word. (Dit is denk ik bandenpijn) Heb vorige week mijn ijzergehalte en suiker laten prikken, maar was allemaal goed. Heb echt geen idee dus waar het aan ligt.
Ik heb dat in mijn eerste zwangerschhap ook gehad.. alleen ik zag op het gegeven moment gewoon niets meer... weet ook niet wat het was toen... maar neem aan idd ijzer te kort of te lage bloeddruk... dat had ik toen wel...weet iig dat mijn onderdruk toen 55 was.... Even de vk bellen... Ik begin er trouwens nu ook weer last van te krijgen... naar in mijn hhoofd duizelig etc.....
Ha toch nog wat er op lijkt ja.. Heb bloed laten prikken, verloskundige zei dat het een combinatie kan zijn van lage bloeddruk, ijzertekort en bandenpijn. Het is me nu wel opgevallen dat ik er met een volle buik (gewoon vol, dus nog niet eens overvol) heel veel last heb, terwijl ik verder kan lopen als ik een redelijk lege buik heb. Dus, maar even steeds kleine beetjes eten..
Ik had dat ook de vorige zwangerschap. Alleen weet ik niet of ik in elkaar gezakt zou zijn bij te lang doorlopen, want liet het niet zover komen. Bij mij begon het met bandenpijn. Ik voelde m'n buik/banden bij elke stap meer trekken, kreeg steeds meer buikpijn en werd ook slap in m'n benen. Ik denk dat het bij mij ook meewerkte dat er 2 in m'n buik zaten, maar vervelend was het wel.