?Verdriet & Geluk op zoek naar hulp. Goedendag, Ik geef hier me verhaal op hoop op een antwoord ik weet niet waar ik terecht kan met mijn vragen. Ik had in 2009 & 2010 een rotjaar qua relatie, ik leef al bijna 6 jaar samen met me huidige vriend plus een tussenstop in augustus in augustus 2010 gingen wij uitelkaar omdat het gewoon niet meer ging wij hadden relatie problemen en groeiden uitelkaar nou ben ik 23/24 augustus ongesteld geworden en dit hield aan tot ongv 28 augustus. Ik heb een jaar daarvoor aan de prikpil gezeten en dat jaar september zou het dus uit me lichaam moeten zijn. ik heb daarna sex met mijn huidige vriend gehad tussen 5 t/m 8 september 8 september kan ik me niet herrineren want we hadden vrij vaak gemeenschap. 9 september ben ik een weekend weg gegaan tot 11 september en daar heb ik een leuke jongen ontmoet. Ik ben verhuist van me huidige woning die ik samen met mijn huidige vriend had/heb 13 september. Ik heb met die nieuwe jongen die ik leuk vond toen der tijd onbeschermt sex gehad en ik weet die datum daarvan precies 19 september 2010. Nou zit het zo ik werd maar niet ongesteld (ik weet dat me cyclus onregelmatig is maar niet langer dan 36 dagen) Ik heb in oktober ongv 9 oktober een zwangerschapstest gedaan en die was heel duidelijk en een dikke streep hier schrok ik van en ik dacht gelijk ''Van wie ben ik zwanger!) 25 oktober had ik me eerste echt en die gaf aan 8 weken en 1 dag zwanger te zijn eerst was ik 31 mei uitgerekent uiteindelijk werd het 4 juni 2011 en zo is het gebleven nou als ik ongeveer bereken en op deze pagina moet ik zwanger zijn van me huidige vriend waarmee ik bijna 6 jaar ga ( we zijn weer bij elkaar ) maar ik ben nog steeds onzeker en ik ben al 32 weken en 5 dagen ik krijg soms een verdriet aanval want ik heb een fout gemaakt dat weet ik maar ik vond abortus te ver gaan. Ik ben zeer verdrietig en zit te denken aan een prenatale zwangerschaps dna god ik ben verdrietig kan iemand mij helpen.... dit zit zwaar op me hart.? nogmaals op 19september had ik sex met een ander... Als ik dan zoals de berekening van de echo en me eigen berekening 25 september 4 weken zwanger moet zijn kan het toch niet van die andere zijn? Ik zoek een antwoord want er staat veel op het spel voor me kinderen en voormezelf.. Please
hoi Bubbels ik snap dat je wat onzeker bent over de situatie. Maar mij lijkt het toch echt van je huidige vriend te zijn. als je 6 dagen na gemeenschap te hebben gehad met die ander al 4 weken zwanger bent, dan denk ik echt niet dat het van hem is. veel succes met alles!
zoals ik het lees denk ik ook dat je gewoon zwanger bent van je huidige vriend... weet hij er wel van?? dan zou je ook een vaderschapstest kunnen doen als de kleine er is...
Nee, Hij weet er niet van de schaamte is te groot ook al waren we uitelkaar en we hebbben al een kind. (Het is net alsof me moederinstinct me telkens zegt dat het pareltje wat in me buik groeit van hem is) vanaf het begin heb ik datt maar hoe verder in de zwangerschap hoe meer duiveltjes ik in me hoofd krijg en onzekerder ik word ik vind het heel lastig maar nogmaals bedanktt hoor!!!
Ik laat er even een berekening op los gaan: Je heb dus 5 weken voor 25 oktober sex gehad en de echo zegt dat je 8,1 week zwanger bent. 2 weken krijg je er extra bij dus dan zou je op 7 weken zwangerschap zitten. Je uitrekendatum is achteraf bijgesteld zie ik naar een week later. Dus dan snap ik wel dat je bezorgt bent. Ik zou er zoiezo een dna onderzoekje aan wagen (na geboorte). Dit kan tegenwoordig ook per post hoorde ik. Ik had liever gezegt dat ik overtuigd was dan het van je huidige vriend zou zijn, maar ik twijfel. Sterkte meid!
Maar volgens de berekening van de verloskundige en mezelf zou ik dan 25 september 4 weken zwanger zijn elke zaterdag kom ik in een nieuwe week dat kan toch niet? Ik was 23 augustus voor het laatst ongesteld... Volgens de berekening van de verloskundige hier zou ik dan 11 september me eisprong hebben en als ik dan 31 mei was uitgerekent nog eerder dat volgens me eigen berekening en die van zwangerschapscalculator dan zou ik niet vruchtbaar zijn rond de 19e want toen heb ik gevreeen met de ander pff ik ben zo door de waar en onzeker zo intens verdrietig dat ik me spullen wil pakken en verstoppen..wat een onzekerheid
ik denk nog steeds dat het van je huidige vriend is maar kan me voorstellen dat je daar onzeker over bent... kan je er echt niet met hem over praten?? het is natuurlijk niet goed om tijdens je zwangerschap met zoveel stress te zitten en hij verdient het toch ook wel om alles te weten... zeg niet dat het makkelijk zal zijn maar misschien dat jullie dan samen kunnen beslissen wat je wilt doen... qua vaderschapstest bedoel ik dan...
Ik denk dat dat het beste is maar dan trapt ie me het huis uit wat ik dan niet erg vind maar ik denk aan me kind die zit op school en zijn leven was al een tijd zeer verwarrend nu gaat alles goed voor een keer er staat echt heel veel op het spel.. Voor me kind dan ik ben zo verdrietig voor hem en wat er komen zal... Ik weet dat ik open kaart moet spelen maar ik ben zo bang en ik heb toch hoop dat het van hem is.. Dank jullie voor jullie reacties.
Je kan beter nu open kaart spelen, dan later. Praat erover, je bent de fout in gegaan. Een fout die misschien niet te vergeven is (ik zou het mijn vriend nooit vergeven als hij vreemd zou gaan, maar een ander doet dat misschien wel). Daarnaast even het hele andere uiterste, hoop niet dat je dit fout opvat. Stel dat de baby echt totaal niet op je vriend lijkt. Qua kleur ogen, haar, huidskleur???? Sterkte en succes
Ik ben zelf niet goed in het berekenen van zulke dingen, maar ik kan je maar 1 ding zeggen! De waarheid komt aan het licht! Praat erover met je huidige vriend, mensen maken nou eenmaal fouten!
Ja jullie hebben helemaal gelijk beter nu dan later ik zal het dan maar vertellen... Maar ik ging niet vreemd we waren uitelkaar.. Is ook beter voor me zelf en me kind als ik het nu vertel. Inderdaad de waarheid komt altijd uit.
Ooh geef niks hoor ik ben blij dat ik me verhaal gedaan heb. Eerlijkheid duurt het langst ik zouu bijjna een prenatale test doen wat ik trouwens nog overweeg maar ik heb wel meer opheldering...
Ik zou na de geboorte een DNA test doen eigenlijk... Je weet praktisch zeker dat het van je huidige vriend is, waarom je hele leven overhoop halen door iets te vertellen wat er zeer waarschijnlijk helemaal niet toe doet? Ik ben ook wel voor eerlijkheid hoor, maar soms veroorzaak je meer problemen met eerlijk zijn... Jij bent het nare gevoel dan kwijt, maar je vriend is een vreselijk naar gevoel rijker. Plus de gevolgen die het kan hebben voor je kindje en je komende kindje... Je kunt heel makkelijk een haar van je vriend op z'n kussen vinden ofzo en na de geboorte met een haar van je kindje opsturen naar zo'n DNA onderzoekbureau. Ik denk niet dat het kindje van die andere man kan zijn! Wat een lastige situatie zeg... Ik leef met je mee! Liefs, Janneke
Als je zonder medeweten van je huidige vriend kan testen zou ik het nu doen. Kan dat niet zou ik wachten tot na de geboorte . Als je relatie nu goed zit en je bent tevreden met hoe t nu gaat zou ik de boel niet overhoop halen . Wie zijn billen brand moet op de blaren zitten en als het kind van je huidige vriend is dan Belast je hem voor niks met dit gegeven. Pas als je zeker weet dat het kind niet van hem is zou ik t opbiechten.
Hoe kan je dat dan testen zonder DNA van haar vriend? Volgens mij moet haar vriend toestemming geven voor zijn DNA.
Bubbels, die termijnecho's zijn best wel betrouwbaar, en rond die termijn kom je echt niet snel op een week teveel of te weinig uit. Bij narekenen kom je idd uit bij je eisprong rond 11 sept. Als je de 19e met die ander hebt gevreeen kan het nooit van hem zijn. Ik zou wel een soa test laten doen.