Tijdens mijn 1e zwangerschap 16 jaar geleden kreeg ik een verbod om te kijken naar de waargebeurde verhalenfilms op woensdagavond. Totaal helemaal van de wereld van verdriet dan hihi. Nu hebben we gelukkig nog geen tv aansluiting (komt na de verbouwing pas) dus daar heb ik geen last van. Maar wel zoals vanmorgen, vriend kreeg een vaderdagkadootje van zijn zoontje met een zelfgeschreven gedicht...meteen tranen de ik maar ik geslikt heb. Verder ben ik heel opstandig en lichtgeraakt, je hebt zo ruzie met me tegenwoordig!!
Nog niet zwanger, en nog nooit geweest, wel druk bezig. Ik schrok wel van deze verhalen...sinds ik met de pil ben gestopt ben ik nóg emotioneler rond mijn "dagen". Dan zie ik het allemaal niet meer zitten en is alles te veel en ontplof ik nog sneller dan normaal(ben nogal licht ontvlambaar van aard, hihi). Liefst kruip ik dan weg onder mijn dekbed, haha! Vraag me weleens af hoe ik me voel als ik daadwerkelijk zwanger zou zijn...volgens mij wordt ik dan echt een emotionele heks....hahaha!
Nou Nora, dat belooft idd niet veel goeds! Maar wie weet ben je wel heel erg stabiel in die periode. Ik hoop dat je het snel mag ontdekken. Mama40, die films kijk ik normaal al niet, daar moet ik nu ook echt niet aan gaan beginnen. Net als die film die flashfly in de bios gezien had. Daar begin ik echt maar niet aan!
Zit ik nou op de bank te janken, niet om niks, dat weet ik. Ik ben gewoon verdrietig en bang en onzeker. Ik ben bang dat ik het alleen moet doen, en geen steun ga krygen van myn man!! Dus bij mij is het ook nog eens echt verdriet gemengd met hormonen?? Ik ben dinsdag pas 5 weken, kan dat nou al? Wordt het verdriet dat ik heb versterkt door de nieuwe hormonen in m'n lichaam??? Sterkte iedereen iig!!!
Ben niet meer zwanger, zoon is 5,5 maand oud, maar ik jank nog steeds om het minste geringste ben nog nooit zo emotioneel geweest haha, hoop dat het na 9 maanden ontzwangeren minder word maar ben bang van niet.
Same here.... Ik word soms zo moe van mezelf. Hopelijk wordt het minder, maar ergens is het ook wel mooi. Soms ook erg genant
dit was 1 van de dingen waarvan ik dacht he! ik ben zwanger.. het ene moment kon ik mn vriend wel vermorzelen. het volgende was ik het zonnetje in huis en 20 min later lag ik te huilen.. nu wel wat minder maar gister begon ik spontaan tijdens een lachfilm(!!!) te huilen.
haha geweldig, mijn vriend had het bij mij al eerder in de gaten dan ik zelf dat was dan wel weer grappig.
bij mij mn moeder..... die kent me door en door en ik kwam een beetje saggo binnen e darna was ik weer vrolijk... ze nam me apart, he natas jij bent zwa ger he
Haha, ik kan ook huilen van hele blijde dingen. Zo kreeg ik de klassenindeling van de kinderen en ik zag dat ze alle drie in een goede klas met goede leraren komen en ik werd er helemaal emo van. Vandaag sowieso een slechte dag wat betreft kwaaltjes, erg misselijk en ook weer heel moe, dacht dat ik het ergste alweer gehad had.
Ik ben zoiezo altijd al een emotionele achtbaan, maar vorige week donderdag was het echt heel erg. Ik maakte ruzie met mijn man om he-le-maal niks! Dus ja, het is nog erger bij mij haha!
Merkte jullie al voordat je wist dat je zwanger was dat je emotioneler was? Ik ben deze week echt emotioneel een ramp huil om het minste geringste kan het niet tegen houden. Normaal kan ik wel een keer slikken en dan is het weg, maar nu...... Kan er ook wel weer om lachen hoor.
Ik moest afgelopen week huilen toen ik de groentenboullion niet kon vinden in de supermarkt, toen wist ik dat ik zwanger was