Hallo allemaal, Ontzettend blij en bevoorrecht dat we een 2e kindje mogen ontvangen Maar o o wat ben ik chagie..Pff De eerste weken waren voorbeeldig,voelde me goed,goede zin la la la zoiets.Denk nou als het zo blijft loop ik er heerlijk door heen.Nu sinds een week ben ik aangebrand,manlief moet er echt aan geloven.Ook ben ik mijn goede zin kwijt,ook mijn lijf is erg vermoeid.Zou dat iets te maken hebben met de placenta,die nu de taak van de dooierzak overneemt of zo?(extra hormonen ofzo)Probeer mezelf voor te houden dat het natuurlijk tijdelijk is maar ik baal er flink van,wilde zo genieten aangezien dit waarschijnlijk ons laatste kindje is.Herkenbaar??
Ja, maar bij mij en hopelijk ook bij jou komt het in vlagen. Soms ben ik een paar dagen licht ontvlambaar en daarna zit ik weer weken goed in me vel. Bij mij werkt het vooral dat ik gewoon afentoe me mond probeer te houden, dan merkt me vriend ook niet echt hoe chagerijnig ik ben.
Heel herkenbaar , al ben ik nu niet zwanger , bij mijn eerste had ik het alleen op het laatste . Mijn man moest nog maar thuiskomen uit zijn werk en ik begon al , helaas voor hem en de rest van mijn omgeving had ik het de tweede keer bijna heel de zwangerschap . Maar jah , niks aan te doen is ook gewoon 1 van de kwalen . Lang leve de hormonen .
Heel herkenbaar meis! Ik ben vandaag ook erg shagerijnig. Niet te geloven! Mijn vriend doet niks goed en ik word gek van mezelf. Tijdens het koken ging alles mis, met afwassen liet ik alles uit mijn handen vallen.. Waardoor ik kon gaan dweilen en zelfs dat liep niet goed.. Grr.. Wat een dag! Vanavond op tijd naar bed en hopen dat het morgen beter gaat. Gelukkig kan ik de hormonen de schuld geven!
Bij mij ook erg herkenbaar ! Mijn hormonen slaan soms ineens op hol !! Dat zit ik goed in me vel... loopt er iets niet zoals ik het heb gepland..ga ik huilen of boos doen