Verwacht ook niet dat ze me een datum voor de 38 weken zullen geven, hoor. Dat schijnt de grens zo'n beetje te zijn... Ben vandaag voor het eerst met mijn bloedwaardes prikken begonnen en het dieet en ik krijg het maar niet onder controle. Balen verdorrie, want als ik die waardes niet lager krijg moet ik vd week insuline gaan spuiten. Nouja, we zien het wel..dinsdag moet ik toch weer naar de internist en beter insuline spuiten dan dat het schadelijk is. Prikken moet ik toch wel... Nog leuke dingen gedaan het weekend?
Jeetje Babs, wat ontzettend vervelend allemaal. Maar zoals Debby ook al zei, nog een paar weekjes volhouden... Ik neem aan dat het nu toch een keizersnee gaat worden? Misschien dat dat je wel een beetje rust geeft? Je weet dan in ieder geval wanneer het gaat gebeuren en hoe het ongeveer zal gaan. Het idee van een normale bevalling geeft mij in ieder geval een hoop stress. Vooral de laatste weken...wordt niet goed van mezelf Debby - vervelend dat je zo'n last hebt van je bekken. Jij bent ook al een beetje klaar met het zwanger zijn of gaat het nog wel?
mooi hoor roos! Ik ben jaloers op je streeploze buik... hier alweer een tijgervelletje babs als je insuline spuit hoef je geen dieet te volgen toch? Dat is dan weer een voordeel... Sja of ik klaar ben met zwanger zijn... moeilijke vraag. Ik kan het nog wel even aan maar mijn bekken is idd niet fijn. Vandaag ben ik precies even ver als toen ik van mijn dochter was toen ze werd geboren... heel raar idee. Dit is waarschijnlijk wel mijn laatste zwangerschap dus wil het nog even bewust meemaken. Ik heb me gewoon ingesteld op 40 weken en hopelijk komt hij vanzelf binnen die tijd. 5 weken en 3 dagen, is wel te overzien toch
Ja, mn buik houdt zich nog goed tot nu toe. Vorige keer had ik op het eind wel wat strepen hoor. Dus verwacht ze ieder moment Die paar weken zijn natuurlijk nog wel te overzien, maar kan me voorstellen dat als je constant pijn hebt het toch allemaal niet zo prettig meer is. Hoop dat je er toch nog van kunt genieten die laatste weekjes. Snapt je dochtertje eigenlijk een beetje wat er gaat gebeuren? Ik heb sinds een paar dagen weer ontzettend veel harde buiken. Niet normaal meer gewoon. Bijna constant eigenlijk. Bij elke beweging die ik maakt wordt ie hard. Waarschijnlijk is de kleine man hard aan het groeien ofzo...
nee mijn dochter snapt het niet. Ze geeft mijn buik wel kusjes. En ze wijst ernaar als we vragen waar de baby is (ze heeft ook een babypop die baby heet) maar echt besef heeft ze niet. En jouw zoontje snapt die het een beetje? Hier ook veel harde buiken. Maar ik vind ze niet hinderlijk ofzo. Is wel een teken dat je rustiger aan moet doen, maar ja rustiger dan dit kan niet
Lucas snapt het helemaal. Hij is ook al 7 natuurlijk. Maar denk toch dat het wel even wennen zal worden voor hem. We zijn best wel lang met zn tweetjes geweest en daardoor zal de overgang straks best groot voor hem zijn denk ik. Hij smeert heel vaak mn buik in en maakt dus foto's van mn buik, allemaal uit zichzelf. Ook heeft hij het op school vaak over zijn broertje dat er aan komt. Ik vind die harde buiken wel vervelend. Niet pijnlijk ofzo, maar gewoon een vervelend gevoel. Maar goed, hoort er allemaal bij.
ik wist niet dat hij al 7 was joh... goh wat heb jij al een grote zoon dan Wel leuk straks 2 broertjes!
Jeetje zeg, langzaamaan stromen de gEboortemails binnen van die meiden van de pufclub waar ik 1 x ben geweest! Er zijn er inmiddels 3 bevallen en net kreeg ik een mailtje can een van die meiden die bevallen is van een dochtertje die al heel snel het syndroom van Down bleek te hebben! Ze beschrijft hoe ze de afgelopen dagen hebben ervaren en ondanks dat ze natuurlijk heel erg blij zijn met haar proef je ook wel het verdriet en de onmacht uit het verhaal!! Goh, ben er best van onder de indruk... Het is toch schrikken!
Dat is eigenlijk ook iets waar ik liever niet te veel aan wil denken. Zou ook echt niet weten hoe ik daar mee om zou gaan.
Nou, vanmiddag naar de gyn!! Ben benieuwd wat ie gaat zeggen en of Henkie nog steeds in stuit ligt. Ik vermoed het eerlijk gezegd wel, wat als ik mijn hand op mijn buik leg, steekt z'n koppie bijna onmiddelijk uit naast mijn navel, wat ie dus al weken doet! Heb me voorgenomen om me niet weg te laten sturen zonder datum of duidelijkheid!! Ik ben echt aan het eind van mijn latijn, ben inmiddels de hele dag bezig met mijn bloedsuikerspiegel op pijl te houden en heb de hele dag zo'n vreselijke honger. Het schijnt dat mij cellen de koolhydraten niet op kunnen nemen en daarom me steeds zo'n hongergevoel geven ookal heb ik gegeten. Vooral 's nachts en 's ochtends is het erg....misselijk van de honger gewoon! Maar eten mag niet want dat kan ik 's ochtends niet nuchter mijn bloedwaardes checken!! Daarbij vond ik het heerlijk om af en toe eens lekker met een zak chips of een stuk chocola op de bank te hangen..nu is dat allemaal taboe. En dan 's avonds nog die insuline spuiten, bah! Maargoed, we zullen zien...vanmiddag misschien meer... Komen jullie de dag nog een beetje door?
Babs, het lijkt me toch dat je het wel gevoeld zou hebben als hij gedraaid zou zijn. Maar wie weet... Wat akelig dat je zo'n honger hebt, lijkt me super vervelend. Ben erg benieuwd wat ze in het ziekenhuis zeggen vandaag. Ik kom de dagen wel door, heb nu een soort van ritme met luc halen/brengen, hond uitlaten, boodschappen, middag dutje (af en toe), huishoud dingetjes e.d. Lucas maakt er ook goed gebruik van dat ik thuis ben nu, het is hier elke dag druk met jongetjes van 7 die hier komen spelen. Afgelopen maandag ben ik nog bij de verloskundige geweest. Was weer 1 kilo aangekomen, dus dat was wel netjes. Heb sinds kort een pindakaas met nootjes verslaving, dat hakt er nogal in qua call. Mn bloeddruk was nog steeds hetzelfde... geloof 60/110 en de kleine man was al ingedaald. Dat gevoel had ik zelf ook wel, had ineens meer lucht en minder last van zuur. Mn vriend is door zn rug gegaan en kan echt helemaal niks meer. Hij ligt hele dagen zielig op bed en als hij loopt is het net een oude man. Hoop wel dat het snel weer over gaat, voor hem natuurlijk, maar ook wel een beetje voor mezelf. Heb net de weekendboodschappen alleen gedaan en al die tassen sjouwen is toch niet echt bevorderlijk geloof ik.
wat vervelend dat je zo naar voelt babs... ik kom vanavond even kijken of je al nieuws hebt. Lijkt me dat ze je niet langer dan nog 2 weken laten lopen zo toch? Lijkt me helemaal niks dat hongergevoel. Roos wat erg van je man. Ik hoop voor jullie allebei dat het snel weer over is! Of ik de dagen doorkom... sja, ik ben erg moe en heb last van mijn bekken dus kom niet erg veel het huis meer uit. De dagen rijgen zich een beetje aan elkaar. En nu komende anderhalve week heb ik ook nog best veel dagen dat ik de hele dag voor mijn dochter moet zorgen en dat vind ik best heavy. Vind het moeilijk haar niet de hele dag voor de tv te zetten... Ik moet morgen weer naar de gyn. Krijg dan ook weer een groeiecho. Ik ben wel benieuwd. Het komt nu toch echt wel dichtbij he dames? Mijn man is zo zenuwachtig, alsof ik al 37 weken ben
Nou, de kogel is door de kerk!! De keizersnee wordt gepland tussen 3 en 8 februari..volgende week krijg ik de exacte datum te horen. Afspraak bij de anaesthesist staat gepland. Ik ben al te ver voor een versie, hij is al dik 7 pond!! Wat vervelend Roos, dat je vriend nu plat ligt! Dat zou bij ons een leuk verhaal worden...dan hadden we samen kunnen gaan liggen want ik kan zelf ook niks meer...
Jahoor, ben blij dat er duidelijkheid is en ik heb ook een sterker middel tegen maagzuur gekregen, dus ik hoop nu ook wat beter te kunnen slapen...jij hebt er ook last van, he? Bah..je kunt je er zo beroerd van voelen! Maar hoe bizar....dat we straks precies weten wanneer ons kind komt en dus de avond ervoor bewust nog voor het laatst met z'n 2-en zijn!!! Wat lijkt me dat een rare avond...
babs ja ik heb ook maagzuur maar niet elke nacht gelukkig. Wij hadden ook zo een avond. Wij wisten 90% zeker dat mijn dochter de volgende dag gehaald zou worden en mijn man bleef slapen in het ziekenhuis. Was een hele rare nacht...
Babs - het is wel fijn dat je nu weet waar je aan toe bent lijkt me. Duurt nu ook allemaal niet meer zo lang gelukkig. Nu hopen dat het middel tegen maagzuur gaat werken zodat je een beetje uitgerust mama kan worden straks. Het lijkt mij eerlijk gezegd best prettig om te weten wanneer het gaat gebeuren, heb er nu best stress door. Al is een keizersnee natuurlijk geen pretje. Debby - spannend dat je morgen weer een groeiecho hebt. Ben ook wel benieuwd eigenlijk. Kan me best voorstellen dat het zwaar is om nu voor je dochtertje te zorgen als je zo'n last van je bekken hebt. Nog eventjes volhouden...
Debby - hoe was je echo? Je bloeddruk nog steeds goed? Babs - werken de maagzuur medicijnen? Is het nog vol te houden? Hier alles hetzelfde. Weinig te melden eigenlijk. Mn vriend moet volgende week onverwachts nog voor zn werk naar Afganistan. Weet eigenlijk niet of ik dat zo prettig vind...je weet maar nooit wanneer de bevalling begint.