Zwanger, maar zo onzeker....

Ik wil even mijn verhaal kwijt.
Dankzij icsi zwanger van ons tweede wondertje.
De poging verliep niet geheel vlekkeloos. Lichte overstimulatie, gedraaide eierstok en vocht en stolsels in mijn buikholte (door de punctie)
Maar vanaf het moment van de tp had ik een goed gevoel!
De kwaaltjes waren er snel en ik voelde me echt zwanger!
Vol goede moed gingen we naar de eerste echo, ik was toe 7+3 wkn zwanger.
De echo verliep toch wat anders. In eerste instantie zagen ze alleen een verdikt slijmvlies. Ik al volledig in de stress. Maar mijn blaas was te vol en drukte mijn baarmoeder weg.
De arts spoot gelijk gel op mijn buik voor een uitwendige echo. Gelukkig zagen ze toen gelijk een vruchtje met een kloppend hartje.
De groei liep wel wat achter ongeveer 2 dgn, maar de arts zei ook dat de meting niet betrouwbaar was omdat de echo uitwendig was.
De arts was zelf rustig en ik hoefde me geen zorgen te maken. Moest wel een week later terug komen voor een extra echo, maar dat was meer omdat ik vorige keer een miskraam gehad heb. Bij de mk is het hartje nooit gaan kloppen.
Na de euforie komt bij mij de onzekerheid en angst, voor het eerst sinds ik zwanger ben.
Ik focus me nu op de kwaaltjes die al een week wisselen.
Mijn man blijft heel nuchter. Maar ik ben nu zo bang voor maandag, dat we slecht nieuws krijgen.
Ik wil graag meedoen aan mvm, maar ik durf me niet op te geven.
Ik moet zoiezo naar de gyn, maar ik durf nog geen afspraak te maken.
Ik voel me nu zo onzeker...