Pantley methode maar nog steeds niet van de borst

Tja, ik snap zelf niet zo goed waarom je het als probleem ervaart. Ik snap dat je eht lastig vindt, maar echt deze periode gaat weer over, en komt ook nooit meer terug.
MIjn zoon heeft tot z´n 2e zeker de borst nodig gehad om in slaap te komen, toen was het opeens van de ene op de andere dag over.
En ja, ik baalde er ook wel eens van, tuurlijk!

En nu met mijn dochter van 1½ precies hetzelfde, maar ik weet gewoon dat het op een dag over is, dan dan sluit je dat hoofdstuk weer af. Ze worden zo snel groot.

Ik ben trouwens erg fan van Elizabeth, maar sommige dingen kan je nou eenmaal niet dwingen simpelweg omdat het kind er nog niet aan toe is, geestelijk dan wel lichamelijk.
Als je kindje er aan toe is, gebeurt het ook.
Tot die tijd probeer er toch een beetje van te genieten.

In de kinderwagen slapen heeft geen enkele zin, straks past ze er niet meer in, en wat dan?

Heb je een vast bedritueel? Dan zou ik daar aanvast houden.
Hier nog steeds: tanden poetsen, douchen, pyama aan, verhaaltje, aan de borst, en dan slapen.
En vooral in de zomer is het lastig vanwege hun bioritme.
Maar geloof me, het komt goed

 

Ik snap het probleem niet helemaal. Wordt je dochter 's nachts ook nog wakker voor een voeding, of gaat het puur om het in slaap vallen?

Zelf vond ik het fijn om ze aan de borst in slaap te laten vallen, maar dat hoeft voor jou niet zo te zijn. Overigens ging bij mij de overstap naar in slaap vallen zonder borst bijna vanzelf, dus misschien heb ik makkelijk praten.

Die methode die je noemt ken ik niet.
Bij m'n dochter moet ik niet naast haar blijven zitten tot ze in slaap valt, maar kan ik haar beter wakker in haar bedje leggen (met een vast, herkenbaar ritueeltje) en dan zichzelf in slaap laten huilen. Dat duurt meestal maar een paar minuten en soms is ze al na één enkele jengel helemaal stil. Pas als ze steeds harder gaat huilen, of als het te lang duurt, ga ik naar haar toe om haar te troosten. Maar als ik erbij blijf zitten wordt ze alleen maar boos omdat ik haar wakker hou.

Mijn zoontje vond het juist wel fijn als ik langer bij hem bleef zitten om voor te lezen en te aaien. Hij huilde ook eigenlijk nooit bij het naar bed gaan. Maar m'n dochter is een ander kind, zoals ieder kind weer anders is.
Succes met het vinden van een manier die bij jou en je dochter past!

 

Dat kan ik me héél goed voorstellen, dat je die activiteiten als probleem ervaart!
Man, ik ben er tot 10-11 maanden 1, 2 of max 3 keer per nacht uitgeweest en ik was helemaal gebroken. Sinds ze 11 mnd is, slaapt ze zeker 11 uur achter elkaar door. Héééérlijk!

Het probleem is wel dat het stoppen met BV geen garantie is dat je dochter wel gaat doorslapen.
Hier sliep ze beter als ze overdag ook voldoende slaap had gehad en als ze overdag voldoende had gegeten.
Maar zo vaak wakker als jouw dochter was ze gelukkig niet. Ben bang dat ik niet echt nuttige tips voor je heb....
Ik wil je wel heel veel sterkte wensen, en hoop dat ze gauw doorkrijgt hoe lekker het is om lang door te slapen!

 

Wat zwaar voor je zeg! Elke 1,5 - 2 uur wakker 's nachts vind ik wel heel heftig. Hoe functioneer je momenteel?

Ik heb geen ervaring met deze methode. Wel een andere, maar ik weet niet hoe je daarover denkt. Je kisest niet voor niets voor een methode waarbij de baby niet hoeft te huilen.

Onze jongste dochter heeft ook enorm gespookt 's nachts en ik was zó moe. Ze wilde rond 9-10 maanden ook zo'n 3 voedingen per nacht. Die heb ik teruggebracht naar één vroeg - in - de - ochtend- voeding rond 5.00 uur. Hier hebben we dit zo gedaan: dochter werd wakker na 3 - 6 - 9 -12 -15 minuten gingen we naar haar toe. Haalden haar uit haar bedje om haar te troosten. Daarbij zachtjes fluisteren en gezegd: Het is donker, iedereen slaapt. Jij mag ook lekker slapen Eef. Daarna weer teruggelegd. Nooit langer dan 15 minuten alleen laten huilen. Maar als je dat al te lang vind dan, moet je vooral niet voor deze methode kiezen.

Sterkte ermee!

 

ik snap je strijd ook wel. Hier met 14 maanden nog steeds nachtelijke activiteiten. Hij heeft het gewoon nodig omdat hij in een sprongetje zit, niet voor z'n voeding want hij eet genoeg. Gelukkig is het maar 1x. Zelf ben ik nog wel blij dat ik bv geef omdat ie dan zo weer in slaap valt namelijk. Ik moet er niet aan denken dat ik s'nachts loop te schouwen met een baby die niet meer in slaap valt.
Het is pittig, dat zeker. Het helpt mij om er anders naar te kijken en proberen te genieten. Ze zijn zo snel groot....
Sterkte

 

Tja, ik ben niet zo van de methodes. Ik snap wel heel goed dat je niet echt vrolijk wordt van 4 a 5 keer per nacht wakker worden.
Maar kun je het niet gewoon helemaal over een andere boeg gooien?
Dus gewoon borst voor het slapengaan, zonder verborgen Pantley-agenda's, maar gewoon als lekker moment samen om de nacht in de gaan. Dan haal je veel druk en spanning weg.
Als je kind in de nacht veel wakker wordt, kun je dan papa niet vragen om een paar nachten nachtdienst te draaien? Kind wordt wakker, papa probeert te troosten, en pas als dan blijkt dat kind echt honger heeft geeft papa kind aan jou.
Ligt je kindje wel bij je op de kamer? Dat scheelt namelijk enorm in het TE wakker worden bij jezelf als je nachtvoedingen geeft/

 

Ik zou inderdaad je kindje gewoon borst geven voor het slapen gaan en kijken of je kind het accepteert als papa snachts komt troosten ...

Bij T hebben we dat rond 9 maanden ook geprobeerd, was geen succes, was hij duidelijk nog niet aan toe, al werd hij toen wel wat minder vaak wakker .

Met ruim 1 jaar weer geprobeerd, dit keer met succes. Al moet ik eerlijk zeggen dat we hem na troosten door Jan even hebben laten brullen. Voor mij scheelde het wel dat het brullen uit boosheid was, niet uit verdriet. Met een paar dagen sliep hij door.

Als je dit geen optie vindt, of het lukt niet, dan zou ik het jezelf zo makkelijk mogelijk maken - kind op de kamer of in bed (al hebben onze kinderen nooit bij ons in bed willen slapen)

 

Ik vind het een beetje lastig om te bepalen wat normaal is, omdat we hier te maken hadden met een jongedame met behoorlijke oorproblemen, eczeem en een KMA, en die werd idd minimaal elke anderhalve uur wakker 's nachts. Rondom doorkomende tanden en kiezen was het helemaal bal en hebben we nachten gehad dat ze uberhaupt nauwelijks sliep...
Pas nadat we de allergie en de eczeem onder controle hadden en ze is geopereerd aan haar oortjes en neusamandel, werd het hier rustiger. Tenminste: we merkten overdag dat ze rustiger werd, beter in haar vel kwam en toen hebben we bij 23 maanden, (4 maanden na de operatie, inmiddels nog wat kiezenrondes, waterpokken en 6e ziekte verder), gezegd dat ze het nu zonder moest kunnen.
In plaats van dat ik dan heenging, ging mijn man. Waar dat voor die tijd een waar drama werd, (3 kwartier tot een uur brullen en dan 3 kwartier later gewoon weer wakker worden), heeft ze nu 5 minuten gehuild, getroost door papa, en sliep daarna 3 uur verder tot half 7.
De 2 nachten erop werd ze 2 keer wakker, met tussenpozen van een uur of 3, maar ging na 2-3 minuten huilen weer slapen, (mijn man bleef erbij tot ze sliep). 4e nacht 1 keer wakker en toen draaide ze zich om en ging slapen toen ze papa zag binnenkomen en nacht 5 sliep ze door.

Zoals Jingels dus zegt: een kind moet eraan toe zijn. Maar wij hebben dus ook ervaren dat het ook handig kan zijn om een bestaand patroon even te doorbreken. Of je dat bij 10 maanden al moet doen, weet ik niet. Ik moet zeggen dat ik 4-5 keer wakker wel veel vind, dus als er geen gezondheidsproblemen spelen, zou je eens kunnen kijken of onze methode werkt? Je biedt je kind dan wel veiligheid, maar maakt ook duidelijk dat de borst geen optie meer is om mee in slaap te vallen.

Je geeft verder wel aan dat ze overdag slecht eet. Zijn er mogelijkheden om dat wat op te schroeven? Want ze zou nu ook van de honger wakker kunnen worden?

 

Nog even: 's avonds nog even in slaap vallen met de borst lijkt me voor deze leeftijd nog best OK, maar 's nachts zo vaak dus niet, dus als er verder niets aan de hand is, lijkt me dat een patroon dat doorbroken moet worden.

 

Ja, was echt heel zielig. En slopend voor ons
Gebeurt me niet nog eens, want heb me steeds door professionals laten aanpraten dat er niks was, terwijl m'n intuitie wel anders zei.... Huisarts vond dat ik grenzen moest stellen en presteerde het ook nog om dat in de brief aan de kinderarts te zetten, (met 13 mnd eindelijk een verwijzing). KA zei gelukkig gelijk dat ze nog retegoed sliep met haar mate van eczeem en dat we het dus hardstikke goed deden blijkbaar!

Wat betreft eten: hier hielp het erg goed om niet de hele tijd kleine beetjes te doen, maar echt te wachten tot de dame zelf honger aangaf. Dan at ze in 1 keer veel meer dan al die kleine beetjes bij elkaar!
(En haalt je misschien ook direct wat uit dat patroon van 's nachts de hele tijd willen drinken).

Fijn dat ze 4 uur achter elkaar gepit heeft! Jij ook?