Je mag je volgens velen nooit bemoeien met ouders, daar ben ik het niet mee eens want sommige mensen verprutsen het in mijn ogen dan gewoon. Als je er over twijfelt probeer het dan gewoon via je vriendin te doen, naar haar zus luistert ze toch wel? Ze moeten maar gewoon accepteren dat ze nu zelf even op de tweede plek komen. een baby vraagt nu eenmaal tijd. Ik zou zelf mn kind nooit zo lang laten huilen echt nergens voor nodig. Als je zorgt dat je er steeds snel voor je baby bent als ze huilt, dan krijgt ze vanzelf veel zelfvertrouwen en huilt later minder.
Nee, maar het onderzoek toont aan dat kinderen naast gewone verzorging (eten krijgen, verschoond worden en gewassen worden) ook de behoefte hebben aan menselijk contact en fysieke aanraking (knuffelen dus). Het gaat er om dat als je je kindje bijna de hele dag alleen in zijn/haar bedje laat liggen, behalve als het moet eten of zo, dit grote gevolgen heeft voor de mentale gezondheid van het kind. En wat ik van TS begreep is dat dus wel wat die ouders doen.
Ik ben het hier mee eens. Tuurlijk ben ik het ook niet eens met hoe deze mensen het doen maar zij hebben voor een kind gekozen en zij doen dat op hun manier. Wat helpt het? Ze doen het toch op hun manier en daar hebben wij (in sommige gevallen jammergenoeg) niets over te zeggen.
Hier is het weleens een paar keer voogekomen met mijn dochter dat ik haar heb laten huilen in dr bedje toen ze nog zo klein was. Maar dat is echt maar een paar keer geweest en dat was ook gewoon echt even nodig. Ze was een huilbaby en krijste dag en nacht alles bij elkaar wanneer ik haar niet vast had en werd helemaal panisch van een draagzak. Ik heb in een paar maanden tijd toen nooit heel even rustig wat kunnen eten en dat was te merken aan mijn gewicht ook want viel na de bevalling nog eens 8 kg extra af onder mijn gewicht dan voor de zwangerschap. Overigens was mijn zoontje een heel ander typje gelukkig en heb dat nooit hoeven doen.
Tuurlijk heb je wel wat te zeggen over hoe anderen hun kinderen verzorgen en opvoeden. Gelukkig wel. Daarom heb je bijvoorbeeld het AMK. Sorry, maar als iedereen net zo'n houding zou hebben als jij en zijn kop in het zand zou steken als er iets zou gebeuren wat volgens jou niet door de beugel kan, omdat 'iedereen het op zijn eigen manier doet en dat is niet onze zaak', dan zouden er véél meer kinderen op veel ergere manieren geschaad worden door kindermishandeling of -verwaarlozing. Ik ben groot voorstander van een maatschappij waarin iedereen een beetje op elkaar let en voor elkaar zorgt!
Dat iemand geen kinderen heeft wil niet zeggen dat ze geen weet hebben van wat wel en niet goed is voor een baby'tje. Daarnaast is die zus toch juist bij TS om advies gaan vragen? Wat denk je? Dat die zus helemaal niet bezorgd is en alleen dat gezin ellende wil bezorgen?
Ja dat denk ik, Nee natuurlijk niet. Maar wat overdreven om maar direct conclusies te trekken. Heeft ze al eens gevraagd waarom ze het doen? Dit is echt niet iets om het AMK voor te bellen ( wordt ook niet gezegd, jij haalt het aan) Natuurlijk mag je elkaar in de gaten houden maar daar zitten echt wel grenzen aan.
Vind ik ook Bosi! Zulke mensen mogen ze van mijn part ook een maatregel aan hangen, die om dit soort redenen een melding gaan maken. Advies prima, maar melden? Pff.
Vind het nogal overdreven dat hier gesproken wordt over kindermishandeling, 'dan maar geen kind krijgen', etc. Ik zeg uit ervaring: Je bent een leukere moeder en je kunt beter voor je kind zorgen als je jezelf niet wegcijfert voor je kind en ook de tijd voor jezelf neemt. Ik was dus ook zo iemand die weinig at..en als ik mijn avondeten wilde eten was dit met Yasemin in mijn armen... waardoor ik eigenlijk alles half deed. Douchen met haar in de badkamer, eten met haar in mijn armen, slapen met haar in mijn armen, etc.... Was er echt zó moe van en genoot echt niet meer van het moederschap. Ze is ook heel aanhankelijk gebleven. Ze slaapt nu pas zelf door!!! Bij de volgende wil ik het zeker anders aanpakken.
Als het verhaal waar is, vind ik het belachelijk! Tuurlijk heeft je kindje rust en regelmaat nodig, maar daar is in dit geval helemaal geen sprake van. Regelmaat niet en rust al helemaal niet, want het huilt de hele dag. Tuurlijk heb je tijd voor jezelf nodig, maar dat moet niet ten koste van je kindje gaan. Dat ze dat hummeltje wegleggen en de deur dichtdoen en zelfs de babyfoon uit, vind ik schokkend! Kyra kon toen ze zo klein was volledig hysterisch worden als ik haar zo liet en dan bleef ze er letterlijk in hangen en kwam ze er niet meer uit. Dan ging ze echt lopen hoesten en krijsen. Ik heb haar 1 of 2x zo meegemaakt en ik moest haar echt knuffelen en wiegen en dan werd ze rustig. En nee, dan huilde ze geen half uur, maar net een paar minuutjes en dan werd ze dus zo ontzettend gefrustreerd. In de ogen van zo'n kleintje is een paar minuten al heel lang, laat staan een half uur Je moet er niet aan denken dat dat frummeltje zo over de rooie gaat, dat ie er niet meer uitkomt. Ik vind het echt schokkend. En ja, die vader is niet wijs, maar de moeder ook niet! Je laat je toch zeker niet door je eigen vent verbieden om je kind te troosten? Misschien zien de ouders zelf het kwaad er niet van in. Om meteen te melden vind ik persoonlijk ook overdreven. Misschien moet er gewoon door de familie eens goed met de ouders gesproken worden over dat dit niet goed is voor de ontwikkeling van het kindje.
Even voor de duidelijkheid, ik bedoelde inderdaad niet dat hier een melding over gemaakt moest worden. Wat Cathie zegt, ben ik het helemaal mee eens. Maar daarom ook die link van mij naar dat artikel. Als de vriendin van TS dat eens leest en aan haar zus vertelt...
Sommige hebben over mijn bericht heen gelezen. Ik ben en blijf van mening dat de zussen op een normale manier met de zus moeten gaan praten en niet in het verwijtende. Als je dat doet gaat de deur dicht.. Ik vroeg ook hoe die zus zich voelde gaat het wel goed met haar wat is de reden ect en weer lees ik hier dat sommige geen begrip hebben voor anderen en ze niet begrijpen dat sommige vrouwen bij mannen blijven die niet deugen daar licht de kern.
Het is idd niet de manier om zo met je kind om te gaan, erg sneu voor het baby'tje. Waarom doen de ouders dit? zijn ze dit zo gewend van huis uit? denken ze dat het zo hoort? ik zou het iig verschrikkelijk vinden dit verhaal ooit via via terug te moeten lezen. Als ik ergens niet tegen kan is achter iemands rug om conclusies trekken. Ga eerst eens een goed gesprek met de ouders aan, en probeer er met hun uit te komen maar dit zo open en bloot op een forum plaatsen.. nee.
Het is inderdaad beter om eens met die ouders te gaan praten, op een rustige manier, en ze te vertellen dat een kindje nou eenmaal de behoefte heeft om vastgehouden te worden. Leg ze maar eens uit wat rooming in is, en het nut ervan. Nu hebben wij onze zoon ook vanaf de eerste nacht op zijn eigen kamertje gelegd om te slapen, maar verder was hij heel veel bij ons, in dezelfde kamer. Je kunt je kindje ook in de box leggen... Het kindje merkt het al als je dichtbij bent, als het je kan zien en horen. Dat scheelt al veel. Ik begrijp ook dat de moeder eigenlijk wel naar het kind toe wil maar dat dat niet mag van de vader. Ik denk dus dat het belang duidelijk gemaakt moet worden aan hem....