Mijn naam is Janneke, 32 jaar en ben al 4 jaar gelukkig samen met mijn lieve vriend Ivo en twee katten Atari en Sega. 5 jaar geleden heb ik voor het eerst zeer traumatisch twee operaties in 1 week tijd gehad waarvan de eerste een bbz was, de tweede een grote buikoperatie waar ze mn hele buik hebben opengemaakt om te kijken waar mijn koorts vandaan kwam (blinde darm bleek het te zijn), twee spoedoperaties dus. Nu met mijn vriend en onze kinderwens gestopt op 5 april met de pil 8 april ongi en ik voelde 23 april iets gebeuren in mn onderbuik en wist voor 99% zeker dat ik zwanger was. veel te snel een test gedaan niks te zien dus. 12 mei gingen we op vakantie nog een test gedaan weer niks te zien. Op vakantie werd ik ongi en de volgende dag was het weer weg, toen ging mn eerste alarmbel af, maar nog niet zo hard. Ik bleef een beetje vloeien en ik dacht misschien komt het door de uitwerking van de pil. De laatse dag van de vakantie weer ongi en de volgende dag weer weg en alleen wat druppels. Toen wist ik het bijna zeker. Dit bij elkaar heeft twee weken geduurd en afgelopen maandag heb ik een test gedaan, omdat ik nu ook buikpijn had. De test was positief, maar ik vond er al meteen niks positiefs aan. Ik herkende alles van de vorige keer en was in tranen. Huisartsenpost gebeld en we konden komen en ook meteen door naar het ziekenhuis en ja hoor op de ego was te zien hoe het vruchtje bewoog en compleet was, maar niet op de goede plek zat. we waren allebei erg verdrietig(zacht uitgedrukt). Verdomme weer een bbz. Ik moest geopereerd worden. Ze konden me vertellen dat de oorzaak een verkleving/zieke-eileider was, maar geen vroegere geslachtziekten e.d. Nou al met al ik ben weer thuis en zijn we erg verdrietig, maar niet negatief over de toekomst, ivf is de planning nadat ik goed emotioneel/lichamelijk genezen ben van de tweede klap. zijn er meer met zo'n verhaal, en wat is de planning bij jullie of hoe is het nu, vertel me je verhaal alsjeblieft ik voel me zo alleen! liefs van janneke
Jeetje meid heel veel sterkte! En een hele dikke knuf! Ik hoop dat het voor jullie uiteindelijk helemaal goed mag komen! groetjes jen
Heel veel sterkte toegewenst. Ik heb twee weken geleden ook een bbz gehad! Ik heb het er ook moeilijk mee! Dat je dit een tweede keer moet overkomen is natuurlijk verschrikkelijk!
dank je wel! het is inderdaad niet leuk om het nog een keer mee te moeten maken. Vandaag heb ik dan ook weer een rot dag, tenminste ik begon met tranen. En dat jij het ook heb mee moeten maken is absoluut ook niet fijn, ik wens jou ook heel veel sterkte met dat verlies! hoe ga jij er mee om, heb je veel steun, wat zijn je gedachtes e.d.? liefs janneke
bedankt voor de lieve reacties, het doet goed om mijn verhaal kwijt te kunnen. Het geeft wat adem ruimte! liefs janneke
hey lieve janneke, allereerst wil ik zeggen hoe verschrikkelijk ik dit voor je vindt meis, dat je zoiets twee keer moet meemaken, moet een hel voor je zijn! Ten tweede je bent hier altijd welkom om je verhaal te doen, je emoties en frustraties te uiten, daar hoef je je nooit voor te verontstchuldigen hoor, daarvoor zijn we hier allemaal! En tuurlijk hebben we naast onze ellende, verdriet en frustraties ook wel plezier hier met elkaar, het is een fantastische plek om alles te uiten! Hoe gaat het nu verder janneke maak je kans met ifv om wel goed zwanger te worden en wil je dit? sterkte liefs jette
[/quote] Dank je wel jette! En lachen kan ik gelukkig ook nog steeds, dus dan komt het wel goed, naast het verdriet. Mijn lichaam wisselt alles precies in de goede hoeveelheden af. Lachen,boosworden,huilen,lachen,etc... Ik wil inderdaad graag proberen via ivf, maar ik hoor het pas over 5weken als ik bij de gynaecoloog ben geweest hoe het verder gaat. Ze heeft nog niks kunnen zien of er iets mis was met mijn baarmoeder. dus we houden hoop. janneke