ik hoop al 1,5 jaar dat ik per ongeluk zwanger word hahaha we hebben afgesproken dat we wachten tot onze 1e 4 jaar is maar ik tel de dagen af hoor, vond het zoooo heerlijk om zwanger te zijn.
O ik vond zwanger zijn helemaal niet leuk. Pijn, dik ( vooral heel erg dik, kom wel 30 kilo aan) en moe, misselijk Maar die kindjes zijn zo leuk. Daar zou ik er wel nog 10 van willen. Hoe vervelend ze soms ook zijn,
We delen het gevoel, het zwanger zijn opzich mag van mij ook wel achterwege blijven. Bllllgggg, dikke vochtpoten, je eigen sokken niet aan kunnen krijgen, moe neeehhh het is maar goed dat God hormonen geschapen heeft, anders zou ik er al nooit aan beginnen
Hier ook heel herkenbaar!! Wij hebben 4,5 jaar over ons prinsje gedaan en we wisten al snel dat we meer kinderen wilden. We hadden ook eigenlijk afgesproken als hij 1 jaar was. Maar we hebben voor de 28e deze maand een gesprek in ons zh en waarschijnlijk juli starten. En ik vond zwanger zijn heeeerlijk heb een hele fijne zwangerschap gehad tot op het laatst met de zw vergiftiging. maar over het mijn sokken niet aan kunnen doen en de vocht ( wat ik heel erg veel had vanaf 30 weken) nee hoor geen klagen
ja...ik had er echt last van, deed echt pijn, doet het nu nog. En ik heb geen zwvergiftiging gehad. Op het laatst had ik wel zwangerschapsallergie, jeuk, overal, helemaal gek werd ik.
super herkenbaar, ik kreeg dat gevoel heel snel al, maar met 2 mnd al heel sterk..heb er zelfs een topic over geopend! Tis dat ik maar niet ongesteld werd, anders konden we er eerder vor gaan, maar zoals je kan zien in mn banner...wordt dit de eerste ronde!
ik vond mijn zwangerschap ook niet zo leuk hoor heeel de tijd overgeven tot 5maand was in totaal 450gram aangekomen en jeuk op men buik en benen schimmelinfectie onder mijn oksels waar ik nu nog steeds niet vanaf geraak maar ach ik vind het dan weer fijn al die pijn en last en dan zo kleine schopjes en het rezultaat vind ik prachtig neem al de last en pijn er graag bij
Heel herkenbaar, maar hier door borstvoeding pas met ruim 12 (M) resp 13 (T) maanden ongesteld geworden. Bij M er direct weer voor gegaan (ronde 3 zwanger) en bij T toch besloten om een spiraal te plaatsen omdat Jan twijfelt over derde en omdat we baggernachten hebben, maar hier kriebelt het vollop. Ik denk echter dat dit bij mij nooit zal stoppen, of ik nu 2, 3, 4, 5, (...) kinderen heb Ik vind zwanger zijn ge-wel-dig (ondanks bekkenklachten bij T), bevallen een prachtige (edoch pijnlijke) ervaring (maar ik beval vrij snel en beide keren thuis) en baby's, dreumessen, peuters zalig (ervaring met oudere kinderen volgt )
Hier kwamen de kriebels toen ze ongeveer 1 werd. Wij hadden en hebben een jaar of 3 leeftijdsverschil in ons hoofd, dus ik moet nog even een paar maandjes wachten. Vond het eerste jaar echt pittig en Danique heeft KMA en soja allergie en krijgt nog bv. Voorlopig is ze nog afhankelijk van mijn melk.
Hallo Ik ben nieuw hier en zoals jullie kan ik niet wachten om terug zwanger te zijn. Ik heb een zoontje van 20 maand (september 2009).Ik ben gestopt met borstvoeding als mijn zoontje 1jaar en half geworden is,hij wou zelf niet meer. En dan begon het voor mij ook serieus terug te kriebelen om zwanger te zijn. Heb een fantastische zwangerschap gehad zonder enige echte kwaaltjes (behalve het misselijk worden in de auto ) en een super snelle bevalling...ik kan echt niet meer wachten... maar daarvoor moet je met 2 zijn en mijn mannetje wil voorlopig nog niet + ik heb een spiraal. Hopelijk mag ik met jullie mee kletsen en aftellen tot een nieuwe zwangerschap
Ik vond het zwanger zijn bij de eerste ook helemaal niet zo leuk, maar toen ik eenmaal bevallen was wilde ik alleen maar opnieuw zwanger zijn. Toch besloten te wachten totdat Amy rond de 10 maanden oud was, maar oh, wat kriebelde het. Het lot besloot anders en na een avondje bieren op een terrasje in Portugal....enfin jullie begrijpen het al. Onze dochters schelen 13,5 maand en ik ben er nu zo blij mee. Het is best zwaar, maar volgens mij is het dan ook als ze 2 jaar of meer schelen. De tweede zwangerschap heb ik ook echt veel meer genoten. Wilde de eerste maanden na de zwangerschap ook weer zwanger zijn, maar nu een derde is echt even teveel. Inmiddels zijn de hormonen wat gaan liggen en ben ik zo volop aan het genieten van mijn dames dat die derde echt nog even moet wachten.
Herkenbaar! Hier zullen de kindjes 17 maanden schelen qua leeftijd. Eerst wilde we het beide. bij één kindje houden maar zijn toch van gedachten veranderd. Toen we dat eenmaal hadden besloten zijn we ook gelijk begonnen. Dochter was toen 8 maanden. Bij haar hebben we er 9 rondes over gedaan dus gingen nu weer van minimaal 6 rondes uit maar bleek gelijk zwanger! Het zal best pittig zijn om 2 jonge kinderen te hebben maar als ze wat ouder zijn zullen ze veel met elkaar kunnen spelen enz. Persoonlijk moet ik er niet aan denken om 4 jaar.leeftijdverschil te hebben, lijkt mij veel zwaarder (mits de natuur he toelaat)...
Ik vond het allemaal zo verschrikkelijk.. zwanger blijven (2 miskramen) zwanger zijn (BI, eiwitten en glucose, wat allemaal maar stress met zich meebracht) een verschrikkelijke bevalling (tangverlossing) een verschrikkelijke kraamtijd (zoontje vlak na bevalling met spoed naar ander zh op geopereerd te worden) de eerste maanden ( alleen maar huilen en zorgen omdat hij een dwangstand en scheefgroei had) na een half jaar een helmpje, wat allemaal reuze meeviel In januari 2 zh opnames ivm uitdroging ve buikvirus.. daarna ging het allemaal stukken beter vorige week een week opname ivm uitdroging van het rotavirus.. Al met al, we willen heel graag een 2de.. maar ik durf niet meer.. alsof ik weer anderhalf jaar geen leven meer heb.. ik stel iedere maand tijdens mijn ei het klussen uit.... Vooral in het begin waren de zorgen groter dan de liefde die we ervoor terugkregen.. klinkt onlogisch, maar zo voelden we het ook.. en dan zijn we ook zeker geen goed voorbeeld van hoe het ook kan nu dik een jaar later krijgen we natuulijk veel meer liefde terug dan dat ik ooit had durven dromen.. maar het idee om weer vanaf vorenaf aan te moeten beginnen... terwij het dit keer mischien wel heel erg mee zou kunnen vallen.. het idee gewoon... vind het zo leuk als ik lees dat meiden zo van alles hebben kunnen genieten.. dat lijkt me wel de uitdaging..
Kan me dat goed voorstellen... Het kan heel leuk zijn, maar als het zo moet dan is het ronduit slopend. Ik hoop dat als je de moed voor een 2e hebt verzameld dat je dubbel ervan kan genieten!
EENS!! Nee, ik vond het zwanger zijn op zich he-le-maal niets aan! Ok, het was leuk om het kindje te voelen bewegen, maar niet meer toen hij er bijna uit kon, want maagzuur, niet normaal meer, ik lag ervan te kwijlen 's nachts. En MOE, zo vaak. Bovendien had ik bij 34 weken vaginale bloedingen, een week in het ziekenhuis gelegen en daarna bijna niets meer kunnen/mogen doen, dus NEE, die zwangerschap was niks. En ook de tijd na de geboorte vond ik retezwaar. Pas nu begin ik echt te genieten van alles. Dus, wij wachten en zien wel of het moment nog een keer komt dat we allebei weer net zo graag willen als bij de eerste. Want anders beginnen we er niet aan, hormonen of niet .
Ja, dat lijkt mij dus ook. Er zijn zwangeren die zich vooral super voelen, dan is het inderdaad een eitje. Dan zou ik het denk ik ook zo weer doen. Ik had ook het gevoel dat ik geen leven meer had, maar misschien zat dat vooral tussen m'n oren.....
ik heb ook erg fijne zwangerschap gehad, geen kwaaltjes alleen last van dat ik niet zoveel on eten op t laatst..maar voor de rest,lekker genoten. en nu ook wel als ik dan van die zwangere vrouwen zie(zoals gister bij een dagje zwemmen in centerparcs hihi) dan heb ik zoiets van ..mmm toch wel weer leuk! Maar we wachten nog even, we wilden zo rond oktober miss wel voor de 2e gaan. maar ja je weet t allemaal niet hoe het dan gaat... we zien het wel.komt vast goed.