Hallo meiden, Het is hier lekker druk zeg. Houd het soms niet meer bij. Maar vind het nog steeds super dat dit forum bestaat. Er blijkt genoeg behoefte aan te zijn! Mien, waarom hebben ze het zaad niet meteen gecontroleerd? Is toch zeker al 1 1/2 week geleden dat ze jou hebben gecontroleerd of niet? Raar dat het allemaal zo lang moet duren. Snap wel dat ze het erg druk hebben maar voor de patient is dit echt balen. Hoe is het verder met je? Trek je het nog allemaal? Vind je super positief maar ik kan me voorstellen dat je het soms even helemaal zat bent. Toke, eindelijk is het begin in zicht JOEHOE!!! Heb je toch bes lang gewacht, of niet??? Lili, Pfffff balen zeg! Tellen ze dit nu als een hele poging? Het blijft toch erg kwetsbaar allemaal. Een knuff van mij....... Merah, kun je het al een beetje bevatten allemaal? Ik vind het nog steeds onwerkelijk. Lukt het je nog om je eigen kleren te dragen? Die van mij zitten toch echt te strak! Heb al wat broeken gekocht en nu worden mijn truitjes ookal tekort. Ben benieuwd naar je antwoord van Mien (of jullie willen weten of het een jongetje of meisje is). Wanneer mag je terug voor controle / echo / medische echo..... Hele dikke kus voor jullie allemaal.....
Hoi dames, even tussendoor. Moet vanmiddag naar het zkh voor een echo om te kijken of ik mag starten. Mijn menstruatie is zo onduidelijk, beetje als doorbraakbloeding, heel weinig en bruin (excuse me). De gyn twijfelt of ik niet al moet beginnen en wil voor de zekerheid even kijken. Spannend, beetje bang nu dat ik gisteren had moeten beginnen....
Toke, goed dat ze even gaan kijken. Het zou jammer zijn als je straks te laat begint. Balen dat het bij vage afscheiding blijft. Kan me voorstellen dat je er onzeker van wordt. Hier goed. Gisteren bedacht ik me opeens dat mijn broeken nu toch echt wel wat strak worden. Gelukkig heb ik nog wat stretch-spul en rokjes. Heb nog niets gekocht. Mijn ontkenninsfase duurt een beetje lang, hahaha. Over anderhalve week heb ik mn 20-weken echo. we willen graag weten wat het wordt, maar gaan het vervolgens proberen aan niemand te vertellen!!! Hahaha, dat lukt toch vast niet...
Ben terug van het zkh. er valt in mijn baarmoeder niet zoveel af te stoten, baarmoederslijmvlies is dun, vandaar die vage afscheiding. Ik mag dus per nu beginnen met puregon en deca. Net gedaan, de vuurdoop zit erop.... Merah, wij zijn toch wel een uitzondering! dat anonieme forum kun je vast wel vertellen wat het wordt.....
zo ik sluit mij hier aan wij verwachten onze eerste ivf of icsi behandeling in okt , mijn man moet eerst zijn medicatie ronde af maken om zijn sperma te verbeteren, nog even wachten dus maar wel spannend.. ik vind het wel een soort vreemd of het geeft een raar gevoel. met mij is alles in orde, mijn man heeft in dermate lagen sperma / zaad productie dat we dus zeer moeilijk of niet zwanger kunnen worden maar ik moet alles ondergaan. hormoon behandeling ,controles , punctie enz enz en hij hoeft zich slecht enkel maar af te trekken en een kwakkie in te leveren. weet niet of de gene die in de zelfde positie zitten ook wel eens zo gevoeld heeft ? wel heb ik het erg graag voor over om onze liefdes baby eindelijk na 13 bijna 14 jaar relatie te kunnen en mogen dragen, maar het geef enig zins een vreemd gevoel. nou dames ik lees met jullie mee als ik het kan bij houden xxjes femssie
Hoi Bolly, welkom hier! Bij mij speelt dat niet, waar jullie mee tobben. Ik kan mij wel voorstellen dat het vreemd voelt om dan zelf van alles tot je te moeten nemen, maar dat er met jou niets is. Bij mij is ook niets gevonden, dus tot zover wel hetzelfde. Bij mijn partner echter ook niet, onverklaarbaar onvruchtbaar. Dus dan toch de hele trucendoos maar opentrekken. @ Manousch: inderdaad zijn we lang bezig, bijna 5 jaar! En nu eindelijk eens meer hoop dan anders!
oef dat lijkt mij ook heel vervelend onverklaard bare vruchtbaarheid ( en al 5 jaar ).. inderdaad dan maar de trukendoos open gooien, gelukkig hebben we dat nu in deze tijd.anders waren veel stellen kinderloos gebleven.. we zijn erg positief in omdat er eerst zoveel onduidelijkheid was en na over stap van kliniek was alles duidelijk binnen een half uurtje en kwamen gewoon opgelucht naar buiten. hoop dat jullie ook positief blijven anders mag je wel wat van ons lenen xxjes
Wij zijn ook heel positief en relaxed, momenteel. Maar zaterdag had ik het wel even moeilijk: Ik was met mijn zus in de stad en die ging voor haar dochtertje vol enthousiasme allemaal leuke kleren kopen. Op een gegeven moment kreeg ik daar wel moeite mee, doet het toch weer zeer, het idee dat ik dat misschien nooit zal kunnen doen (die kleertjes waren echt allerschattigst!). Ik ben toen op een andere afdeling gaan kijken om het niet moeilijker te maken. Ik kan het niet echt gebruiken om zo onzeker te worden nu ik aan deze behandeling begin. Een beetje afstand (letterlijk en figuurlijk) hielp mij zaterdag wel. Wel vreemd dat een overstap naar een andere kliniek zoeveel verschil maakt, Bolly. Waar ligt dat dan aan?
mmm dat kan ik helemaal begrijpen dat je dan even weg loop, ik vermijd op het moment alle baby zaken of baby afdelingen. gewoon om te pijn te vermijden. ik zat eerst in het emc en ze zeiden niet alles en waren heel onvriendelijk en niet behulpzaam, zitten nu bij de maasstad kliniek en alles werd duidelijk bijv de zaad cellen van mijn man dat die eigenlijk heel slecht zijn,, dit had emc kliniek nooit aan ons vermeld zo ook het behandeling plan was erg vaag bij hun,, ging altijd jankend en deprie naar huis . bij de maasstad dus niet ,, we kwamen vrolijk en positief naar buiten. ze legde alles goed uit aan ons en vriendelijk en mee levend, en mijn man begreep er niets van en heeft ze alles apart met plaatsjes uitgelegd ( ja typisch man he ihih ) hij wist niet dat het zo erg was en wat ivf en icsi in hielt. emc was onduidelijk, niet respect vol naar hun patiënt toe en ik owu iets niet hebben maar hun negeerde dat gewoon ECHT ECHT heel slecht .. blij met de overstap dus en voortaan een vast arts waar we altijd terecht kunnen. ik raad echt het emc af, is dat ik er al zat van wegen een hersen operatie in 2010 en nog onder controle sta, dat dit makkelijk leek voor ons ( neurochirurg en gyno in een ziekenhuis ) maar niet dus. xxjes
Jee, dat klinkt allemaal wel erg onprofessioneel zeg! Aslof ze maar wat hebben zitten aanklooien en niet echt wisten waar ze het over hadden. Hoe kan zoiets? Je zou toch zeggen dat al die specialisten hetzelfde hebben geleerd en dat je niet op zo'n afdeling mag werken als je niet wat wat en hoe. Niet in de laatste plaats omdat er mensen komen die hun privacy en laatste hoop in jou handen leggen!
Bolly, ik herken je gevoel helemaal. In eerste instantie had alleen mijn man een probleem. En ik had alle ellende. Daarbovenop rookt mijn man behoorlijk en ik vond het dus totaal niet eerlijk dat ik alle hormonen, echo's en behandelingen moest ondergaan en dat hij niet bereid was te stoppen met roken. En dan ook nog opmerkingen als: 'Nou, het in een potje doen is ook geen pretje hoor!' Dat vond ik echt zo erg! Maar goed. Op een gegeven moment heb ik me er wel bij neer kunnen leggen, maar ik heb me er ook wel eens heel eenzaam door gevoeld. Alsof ik het allemaal alleen moest doen...
p.s gefeliciteerd met je zwangerschap ))) oo dames ik vroeg mij nog iets af bij de maasstad kliniek plaatsen 2 bevruchte eitje terug .. is dat bij iedere kliniek zo 2 stuks ?? dacht eerst dat er 3 zijn maar misschien zijn de regels veranderd of heb ik dat verkeerd gelezen. xxjes femmsie
Wat bij mij ook pijn deed was het gevoel dat hij het er niet voor over had. al snap ik dat het moeilijk is te oordelen als je zelf geen verslaving (in ons geval roken) hebt. Voor mij ging het om wilskracht. Ik wil zo graag een kind, als een arts tegen mij had gezegd: 'Ga 24 uur op je kop staan en je wordt zwanger', dan had ik dat gedaan. Ik ben/was bereid daar heel ver in te gaan. Een paar jaar geleden is mijn man heel veel af gevallen. Met een streng dieet en een streng programma op de sportschool. Met wilskracht heeft hij eigenlijk in een hele korte tijd heel veel kilo's verloren. Maar waar was die wilskracht dan nu? Als een arts zegt: 'U kunt beter stoppen met roken, dat verbetert jullie kansen aanzienlijk.', waarom dat dan niet doen? Wil hij het niet graag genoeg? Soms voelde het alsof hij al mijn effort aan het boicotten was... Grrrr. Hopelijk komen jullie er samen uit!
Ik denk echt dat het iets van mannen is. Mijnes zit ook echt af te dingen wanneer hij geen bier meer mag drinken tijdens de behandeling. Natuurlijk het liefst helemaal niet, maar dat zit er hier echt niet in! Ik wil er ook niet over gaan ruzieën, dat geeft ook weer een negatief sfeertje en dat helpt de boel ook niet. Ik laat het er maar bij. En ja, hij vindt het feit dat hij zijn zaakje op comando in moet leveren ook een hele bijdrage! Gelukkig ziet hij wel dat mijn offers een stuk groter zijn. Hij stond er gisteren echt bij te griezelen toen ik mezelf moest injecteren, dat was ook wel weer geinig!
oo ja brrrr lijkt mij zo eng als ik het moet doen , maar mijn ventje heeft al belooft dat hij het zal gaan doen omdat ik anders ga trillen . hij heeft daar geen moeite mee. ben al blij dat die van mij niet rookt en niet drinkt dat scheelt heel veel,, hopelijk na zijn behandeling beter zaad cellen en kunnen eindelijkkkkkkkkkkkkkkkkk aan de gang . ik laat het maar lekker over mij heen komen en denk er maar niet teveel over heb ik ook gedaan met mijn hersen operatie ,, niet denken je moet toch dus onder ga het maar gewoon ( nou ja gewoon gewoon, zal wel een traantje laten bij de pijn , maar ja kan je zeggen als je uit een operatie komt waarbij je hersen pan is open gelegd en je hersen voor een gedeelte zijn opgetild en stukje is weg gehaald, als je die pijn hebt ervaren als je wakker word pffffffffff weet niet of iets dan het ook maar kan toppen , hoop het niet althans heb over morgen weer een controle mri voor eventuwele tumor aangroei ,, duimen jullie voor mij want het is van belang dat ik gene terug groei heb om oo door te gaan met de behandeling .. ga zo'n knaller van een feest houden als er geen tumor meer is ,op 9 juni ben ik dan 1 jaar tumor vrij xxxjes
Jee Bolly, wat heftig, die operatie! Dan ben je echt een survivor als je daar doorheen komt! Kun je vast alles aan... Zou knalgoed zijn als je een jaar tumorvrij bent! Gezondheid is het allermooiste goed. Ik duim voor je, maar volgens mij zit het wel goed. Gek genoeg voel ik een soort kick als ik mezelf die prikjes heb gegeven. Vooraf beetje tegenop zien, maar echt trots als het achter de rug is!
Ik duim voor je Bolly! Het is wel zuur eigenlijk dat je na zo'n nare tijd ook nog voor een vruchtbaarheidsbehandeling moet gaan... Alsof je nog niet genoeg hebt doorstaan.
Bolly, wat een verhaal zeg! Hoop ten eerste dat alles goed gaat met je gezondheid en je helemaal tumorvrij bent en blijft! En in oktober starten met ivf....spannend. Hoe is jullie traject tot nu toe gelopen? Was het allemaal wel te combineren? In iedergeval welkom hier. Toke, super.....aan de spuiten . Hoe gaat het tot nu toe? Merk je er al iets van? Hoop dat je heel veel goede eitjes gaat aanmaken!!!! Wat betreft manlief van ieder. Bij ons was ik duidelijk het probleemgeval. Ik maak geen hormonen aan (progesteron) en mijn inwendige milieu is zaadkillend. Manlief noemde mij dan ook een zuurpruim (iets waar ik gelukkig ontzettend om kon lachen). Verder is hij wel heel lief voor mij (geweest) hoor. Maar volgens mij staan de mannen er niet altijd bij stil wat dit voor ons vrouwen betekent. Hebben jullie je weleens uitgesproken naar je man hoe je je voelt? Ze kunnen ons namelijk niet in de kop kijken en hebben waarschijnlijk geen idee. Manousch
Och... dat heb ik al zo vaak geprobeerd. En dan zegt hij: 'Ja, dat snap ik ook wel...' Maar de volgende dag...