Ik kan bij Benthe nu heel goed merken wanner ze "aandacht"wil dan jammert ze een beetje en vallen er ondertussen stiltes. ik laat haar dan ook gerust een half uurtje liggen Als ze echt wat wil zet ze het meestal op heel hard huilen dan ben ik wel heel snel bij haar. dan weet ik dat er echt wat aan de hand is.
Ik merk aan mijn kereltje dat hij ook dikwijls huilt van verveling. Hij heeft een hele mooie molen hangen met veel kleur en muziek. Daar kan hij hem efkes mee bezig houden maar na zo een half uurtje is hij dat beu en dan spelen we met 2. Hij begint dan te jammeren en dan probeer ik hem, terwijl hij in zijn box ligt, zijn aandacht op iets anders te vestigen. Dat lukt meestal goed en zo spelen we toch wel nog een tijdje door. Of ik leg hem in zijn jumper bij mij in de keuken, ver van de gevaarlijke plaatsen daar, en ben ik gewoon tegen hem aan het praten, vind hij ook leuk. Daarna word hij moe, neem ik hem effe vast, dan slaapt hij en leg ik hem in zijn ligzak. Ofwel de pamper. Ik probeer hem zo weinig mogelijk te laten wenen, desnoods ben ik met hem 4 u in de weer. Zo een kleintje heeft zoveel aandacht en knuffels nodig en die krijgt hij allemaal
Mij god zeg we leven niet meer in het stenentijdperk... Ik snap niet waarom jij je niet voor kan stellen dat moeders NET ALS IK hun kind wel eens laten huilen, ik laat me door niemand beinvloeden ( zoals jij denkt ) ik bepaal zelf wat ik doe en doe iets waarbij IK me goed bij voel en o andere het daar mee eens zijn of niet dat kan me geen reet schelen want het is mijn kind en ik voed die kleine op, maar ik ga gewoon niet bij elk huiltje die kleine oppakken kom op dadelijk raken ze er aan gewend en dan moet je bij elke krijs naast hun bedje staan... En ga niet zeggen dat kleintjes daar niet aan kunnen wennen want dat doen ze dus wel degelijk want mijn schoonzusje heeft een meisje die nu 1.5 is en die heeft ze dus ook al vanaf kleins af aan bij elke kreet uit het bedje gehaald en dat kind jankt nu om een scheet en als je dan niet snel genoeg bij dr bent dan word ze furies... Mijn ventje is een dik tevreden kereltje, lacht, speelt, geniet dus waarom zou ik dan die kleine elke keer eruit halen hij is er nu wel aan gewend hoor dat ik op een gegeven moment gewoon niet meer komt en dan stopt hij met huilen na een paar minuten... Dus waarom zou ik het dan anders gaan doen? alles gaat toch goed... Kom op die kleine van mij huilt al helemaal niet veel maar als tie huilt dan hoor ik snel genoeg of er iets is...En op een gegeven moment ( zoals al meerdere hier hebben gezegd ) hoor je wel wanneer er echt iets is want er zit wel een verschil tussen huilen en huilen hoor.... Maar goed het lijkt wel alsof sommige hier op het forum ons niet begrijpen want die denken dat hun manier van doen beter is dan doen van ons maar ja wij vinden het andersom beter... zo heeft ieder zijn ding.. Maar word er gewoon een beetje moe van dat iedereen dan maar gelijk zo doet alsof we slechte moeders zijn die hun kinderen niet goed opvoeden....
Chantal meiske, ik steun je zunne. Ik laat ons kereltje ook wel eens wenen. Als ik hem elke keer moet nemen als die weent dan loop ik de hele dag rond. Hij speelt heel veel en is heel gelukkig ma heeft soms ook zijn kuren. Nu duurt zijn wenen in de avond een uurtje of zo ma is dat is naar het schijnt ook normaal. Dat is afreageren. Hij weent zo nog een 10min of zo. ma dat is meestal ofwel van verveling en dan speel ik met hem, terwijl hij in zijn box ligt. Ofwel van vermoeidheid en dan leg ik hem in zijn bed. Er is niets verkeerds aan om een baby te laten wenen, echt niet.
@bumbaloe: elke baby is anders. En ik heb zelf gemerkt dat als ze huilde en ik er heen ging dat het dan alleen maar erger werd want dan trooste ik haar en als ik dan weer ging, dan ging ze nog veel harder huilen en als ik haar eventjes liet huilen 10/15 min dat ze dan zo in slaap valt. Tuurlijk vind ik dat huilen vreselijk en vaak laat ik ook een traantje maar als zij daardoor daarna heerlijk gaat slapen dan moet het maar. Zou ik haar elke keer pakken dan zal ze niet gaan slapen en daardoor slaap tekort komen. Daar heb je haar en jezelf alleen maar mee
IK ga er niks meer over zeggen. De meesten hebben dus danig vast omlijnde ideeen over alleen laten huilen dat het geen zin heeft om iets anders te zeggen want dat wordt accuut van de tafel geveegd met dooddoeners als "ieder kind is anders" of "anders gewen je ze". Als iemand het prima vindt dat een baby alleen huilt moet hij (zij) vooral naar dat idee handelen. Mijn idee is het niet en zal het ook nooit worden. Groetjes Yvonne mv 2 meisjes
ok nog 1 reactie dan. Het feit dat je je kind niet laat huilen betekent helemaal niet dat het later een jankerd wordt. Dat ligt aan veel meer dingen dan alleen dat. Mijn kinderen (4 en 2 jaar) huilden als baby enorm veel, maar nu echt niet meer alleen als er echt iets is. Ik ben van mening dat doordat ik ze geleerd heb dat we er voor ze zijn op momenten dat ze ons nodig hebben ze niet extra hoeven te huilen om aandacht te krijgen. Het is gewoon een kwestie van duidelijk zijn en ingaan op de behoeftes van het kind. O en by the way, ik ben geen super moeder, ik heb ook mijn momenten. Maar ik ben in sommige dingen wel erg principieel.
Ieder kind is anders, dat vind je een dooddoener? Grappig @Alkievalkie, klopt ik hou dat allemaal niet meer bij bij de maartmama's. Moet heel veel bijlezen en tegen de tijd dat ik dan zelf weer reageer ben ik alweer vergeten wat er allemaal geschreven was. En iedere keer over mezelf lullen vind ik ook niet echt wat