Even mijn hart luchten. Mijn vriend en ik zijn al een tijdje aan het klussen voor ons eerste kindje (ronde 10) En eigenlijk was ik er redelijk relaxed onder (vond ik zelf). Maar nadat we gisteren een sms-je kregen dat een nichtje van m'n vriend zwanger is knapte er iets in me en heb ik er voor het eerst sinds het stoppen met de pil een fikse jankbui van gehad. En dat terwijl ik echt heel erg blij ben voor hun. Het is niet zo dat ik er heel intensief mee bezig ben, maar zowat iedereen in mijn omgeving lijkt ineens zwanger te worden en dan ga je er toch steeds meer over nadenken. Je gaat zelfs twijfelen over je eigen vruchtbaarheid, terwijl je eigenlijk "pas" tien maanden bezig bent. Gelukkig is mijn vriend zo'n lieverd dat hij me lekker laat uitjanken en me dan weer met beide benen op de grond zet. Onze tijd komt nog wel . Dat wilde ik gewoon even kwijt. Liefs Willes
Dit is heel herkenbaar voor mij. Na 14 maanden zou ik ook wel willen dat mijn tijd ook eens zou komen. Ik ben er zelf ook niet intensief mee bezig. Ik wist dat het lang ging duren omdat ik van de prikpil afkwam. Maar dan nog is het niet zo leuk om te horen dat het bij familie meteen lukt. Ik vraag me ook vaak af of ik wel ovuleer of vruchtbaar ben. Ik merk dan ook dat ik langzaam aan mezelf ga twijfelen. Om zeker te zijn dat ik ovuleer heb ik de Persona gekocht. Niet om gericht te kunnen klussen, maar om mezelf gerust te stellen. Soms is het een groot drama
Heeeel herkenbaar! Na mijn miskraam (eerste zwangerschap) en curretage eind november kregen we met oud en nieuw te horen dat een nicht van me vriend zwanger was en dat terwijl wij het dan tegen iedereen hadden willen vertellen. Heb zo zitten huilen op nieuwjaardag, en dat had niks met ze nicht te maken! Succes en ik hoop dat jouw tijd snel komt!
Hoi Willes, Hier ook herkenning hoor! Ik ben nu ook ongeveer 10 maanden gestopt met de pil en over het algemeen kan ik het redelijk loslaten. Maar in de afgelopen drie maanden zijn er twee vriendinnen en 1 vriendin van vriend van man zwanger geraakt en dat zijn momenten dat ik het ook even niet meer zie zitten, hoe blij ik ook voor hen ben. Alsof je dan met de neus op de feiten wordt geduwd ofzo. Lastig he, die tegenstrijdige gevoelens die je dan hebt. Hier krijg ik op een gegeven moment ook een schop onder m'n kont. Wel vind ik het lastig om uit te leggen aan m'n man hoe ik me dan voel. Hij bekijkt het veel rationeler en ook: onze tijd komt nog wel. Maar goed, dat zijn denk ik de verschillen tussen man en vrouw Ik wens je heel veel succes en inderdaad: onze tijd komt nog wel!
Hoi Willes, Hier ook herkenning hoor! Ik ben nu ook ongeveer 10 maanden gestopt met de pil en over het algemeen kan ik het redelijk loslaten. Maar in de afgelopen drie maanden zijn er twee vriendinnen en 1 vriendin van vriend van man zwanger geraakt en dat zijn momenten dat ik het ook even niet meer zie zitten, hoe blij ik ook voor hen ben. Alsof je dan met de neus op de feiten wordt geduwd ofzo. Lastig he, die tegenstrijdige gevoelens die je dan hebt. Hier krijg ik op een gegeven moment ook een schop onder m'n kont. Wel vind ik het lastig om uit te leggen aan m'n man hoe ik me dan voel. Hij bekijkt het veel rationeler en ook: onze tijd komt nog wel. Maar goed, dat zijn denk ik de verschillen tussen man en vrouw Ik wens je heel veel succes en inderdaad: onze tijd komt nog wel!
Ik herken het helemaal! Mijn vriend en ik zijn ook al een tijdje 'bezig' en vorige maand dacht ik echt dat het gelukt was. Helaas toch ongesteld geworden. Jammer natuurlijk, maar geen man overboord. Totdat mijn broer die dag vertelde dat zijn vriendin zwanger was... Tranen met tuiten! Ik zou zo graag (als oudste kind) mijn ouders hun eerste kleinkind schenken. Bovendien is mijn schoonzus per ongeluk zwanger geraakt (slordig met de pil). De relatie tussen haar en m'n broer is vaker uit dan aan en ze wonen ook niet samen... Tel daarbij op dat ik niet zo een hele goede verstandhouding met haar heb. Kortom; het ideale recept voor een avondje flink huilen. Gelukkig heeft mijn vriend me heel lief getroost. Ik heb er geen verdriet meer van, maar ik ben wel heel erg blij dat ik mijn schoonzus bijna nooit zie en dat mijn ouders het er eigenlijk ook nooit over hebben. Onze tijd komt écht wel!
Hier van hetzelfde...had toch echt een heel goed gevoel dat ik zwanger was. Tussendoor beetje bloed verloren..last van mij buik enzo. Vandaag een testje gedaan en negatief. FF flink uitgehuild vanmorgen, kon zelfs janken om een busreclame waar iets over een baby opkomst op stond.
Hoi meiden, Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die af en toe deze gevoelens heeft. Ik hoop dat jullie allemaal snel zwanger mogen worden. We blijven gewoon positief . Liefs Willes
wat was ik eigenlijk een aansteller zeg! Wij hebben er maar drie maanden over gedaan , maar na 1 keer menstruatie vertelden mijn zwager en schoonzus ook dat ze zwanger waren, ik janken s'avonds!Omdat ik het ook wou NA 1 MENSTRUATIE! respect voor de vrouwen die zo lang moeten wachten, ik zou echt gek worden, echt knap van jullie! Als ik een wens kon doen of zou kunnen toveren dan toverde ik jullie allemaal zwanger..
Hoi, allemaal herkenbaar! Wij zijn vanaf eind nov bezig en bij ons ook veel zwangeren om ons heen. Ik ben bang dat ik zo ook een dipdag ga krijgen! Ik denk dat ik ongi ga worden.. Dan is de cyclus wel weer 2 dagen opgeschoven, van 36 naar 34. ik hoop dat het voor ons allemaal ook een keertje komt....
Jullie zijn niet alleen. Mijn vriend en ik zitten ook al in de 10de ronde zonder resultaat. Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, het kan soms frustrerend zijn en hoe langer het duurt hoe meer je erover begint te piekeren en dan zie je meestal in de omgeving opeens dikke buikjes, das hier ook ineens het geval. Een vriendin van me is 3 maanden zwanger en ik moest toch ook even slikken toen ik het nieuws vernam maar waarom treuren, onze tijd komt ook nog wel. Ze zeggen toch hoe meer je er naar verlangt des te schoner het geschenk
Jullie zijn niet alleen. Mijn vriend en ik zitten ook al in de 10de ronde zonder resultaat. Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, het kan soms frustrerend zijn en hoe langer het duurt hoe meer je erover begint te piekeren en dan zie je meestal in de omgeving opeens dikke buikjes, das hier ook ineens het geval. Een vriendin van me is 3 maanden zwanger en ik moest toch ook even slikken toen ik het nieuws vernam maar waarom treuren, onze tijd komt ook nog wel. Ze zeggen toch hoe meer je er naar verlangt des te schoner het geschenk
Jullie zijn niet alleen. Mijn vriend en ik zitten ook al in de 10de ronde zonder resultaat. Ik begrijp heel goed hoe je je voelt, het kan soms frustrerend zijn en hoe langer het duurt hoe meer je erover begint te piekeren en dan zie je meestal in de omgeving opeens dikke buikjes, das hier ook ineens het geval. Een vriendin van me is 3 maanden zwanger en ik moest toch ook even slikken toen ik het nieuws vernam maar waarom treuren, onze tijd komt ook nog wel. Ze zeggen toch hoe meer je er naar verlangt des te schoner het geschenk
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik emotioneel kan worden als ik teveel op deze site lees, maar het is aan de andere kant ook erg leuk om te lezen dat het een heleboel vrouwen uiteindelijk toch gegund is! Een hele goede vriendin van mij had ik verteld dat ik was gestopt met de pil. Zij vertelde ook dat zij voor een tweede kindje gingen. Op dat moment had zij hele heftige relatie problemen, er was zelfs een ander in het spel. Zij was direct zwanger en zei zelfs tegen mij dat het beter bij mij had kunnen gebeuren en dat het bij haar even had kunnen wachten, maar ja. Je hebt het niet voor het kiezen.
Hai, Ben de tel kwijt hoelang we precies bezig zijn. Het enige is dat ik weet al 3 jaar gestopt te zijn met de pil. Maar we zijn niet meteen actief bezig geweest en ik wist ook helemaal niet niet wanneer mijn vruchtbare dagen waren. Heb zoiets gehad als het komt is het ok. We zien wel. Inmiddels is zo dat ik wel weet wanneer het handig is om te klussen Maar tis de kunst hoor er zo ontspannen mee om te gaan. Elke ronde dat je ervoor gaat lijkt eeuwig te duren. Ik heb er niet zoveel problemen mee andere mensen te horen over zwanger zijn. Ik vin het leuk voor ze en ben er standvastig (hoop ik) in dat mijn tijd wel zal komen
He Willes, Ik snap helemaal hoe je je voelt. Het is net of het iedereen heel makkelijk af gaat en als het op jezelf aankomt lijkt het of je de enige bent die er moeite voor moet doen. En dan nog lukt het niet. Wij zijn ook al bijna 10 maand bezig. En iedere keer als ik niet ongi wordt hoop ik stiekem heel erg dat het raak is. Maar ben tot nu toe alleen nog maar teleurgesteld. Doordat vriendinnen van mij ook net kindjes gekregen hebben is bij mij een tijdje terug de sterke drang naar kinderen ontstaan. Eerst voelde ik me altijd gelukkig voor hun. Ik gunde ze de kindjes echt voor 3000%. Alleen hoe langer het bij mij (ons) duurt voelt het soms toch even anders. En ja daar kan je soms een behoorlijke huilbui aan over houden. En op die momenten gun ik mijn vriendinnen hun kindjes nog steeds, maar verlang toch wel echt naar mijn (onze) eigen kindjes. Snap helemaal wat je voelt...leef met je mee. xxxies