Hebben jullie hier last van gehad? Ik wel na mijn eerste zwangerschap. De zwangerschap verliep heel goed, nergens last van en de bevalling ging heel goed. En ook na de bevalling alles koek en ei zeg maar. Ik miste het zwanger zijn ook niet direct, maar pas toen ik weer aan het werk ging. Op mijn werk opende ik bijvoorbeeld een document op de pc, een document die ik had aangemaakt tijdens mijn zwangerschap en op zo'n moment dacht ik aan mijn zwangerschap en dan miste ik het zo erg dat ik er verdrietig van werd. Raar he? Ik wist me er ook geen raad mee. Elke keer als ik aan mijn zwangerschap herinnerd werd raakte ik verdrietig, had ik er een soort heimwee naar. Niet naar helt getrappel in mijn buik maar puur het zwanger zijn. Ik denk dat het komt omdat het de eerste keer was, zo speciaal, veel aandacht van mensen omtrent de dikke buik etc. Een hele nieuwe fijne ervaring en dat was na 9 mnd weg. Ik kan het verder ook niet goed uitleggen. Nu ben ik zwanger van de tweede en deze zwangerschap verloopt qua ontwikkeling van de baby heel goed, maar ik heb wel veel lichamelijke klachten (bekken en rugklachten). Ondanks dat geniet ik wel enorm hoor. Nu ben ik wel bang dat ik na deze zwangerschap ook weer dat gemis zal voelen. Helemaal omdat dit de laatst zal zijn. We hebben dan 2 kindjes en daar zijn we heel tevreden mee. Het gemis toendertijd voelde echt heel rot en ik wil dat niet nog eens. Ik begrijp dat het heel logisch is dat je het even mist om zwanger te zijn, het is immers een speciale tijd, maar de manier waarop ik het miste was wel extreem vind ik. Erop terugkijken mag niet gepaard gaan met een verdrietig gevoel vind ik en dat had ik wel. Ik moest dit even kwijt en wou zien of er dames zijn die zich hierin herkennen. Ik zal wel een rare zijn denk ik
ik had hetzelfde gevoel. Het liefste was ik een week na de bevalling al weer zwanger geweest . Het gevoel is gebleven, tot ik na bijna 1,5 jaar weer zwanger raakte. Ik denk zelf dat ik dat gevoel ook na deze zwangerschap weer terugkrijg. Ik heb verder geen tips, waar je bent echt niet de enige!
hoi Bibi, ik herken het heel erg hoor, dus dan zijn we in ieder geval allebei raar ! en ik had niet eens prettige zwangerschappen, voelde me toen ik zwanger was helemaal niet goed, en ook niet mooi oid, de extra aandacht op straat vond ik ook niet prettig en toch mis ik het nu stiekem....apart he. Dus ook na deze (en laatste) zwangerschap heb ik dat "nostalgische gevoel'" weer. Net als jij zijn wij compleet met 2 kinderen, dat dit echt mijn laatste zwangerschap was maakt het gevoel nog wel wat erger. Hoop dat het je helpt dat je niet de enige bent, geniet nog even van je dikke buik en straks lekker genieten van jullie 2 kleintjes!
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Ik denk ook dat ik het gevoel wel weer zal krijgen, maar misschien niet in de mate als toendertijd. Juist omdat ik al een peuter heb en met de komst van onze tweede het cirkeltje zeg maar rond is. Daarbij verheug ik me erop me weer te concentreren op mijn lijf, hoe ik het weer in vorm krijg enzo. Nou we zien het wel, ik voel me in ieder geval al rustiger nu ik weet dat er meer vrouwen zijn die dit gevoel hebben (gehad).
Nee dat heb ik totaal niet maar ik heb dan ook en erg zware zwangerschap gehad met enkel en alleen stres, angst en verdriet, tot werkelijk de laatste dag. Gelukkig ging het achteraf allemaal goed en hebben we een prachtige dochter maar de angst was zo intens, al die maanden, dat ik dat echt niet mis. Het getrappel vond ik wel prachtig maar dat weegt nog niet 1/100ste op tegen haar kunnen knuffelen, vasthouden en kussen . Wel vond ik mijn kraamweek fantastisch (ondanks dat ik nouwelijks geslapen heb ) en dat zou ik nu al weer graag over doen!
Ik mis het zeker en ondanks dat het nu niet goed uitkomt hoop ik dat ik snel weer zwanger ben. Heerlijk dat gevoel als je zwanger bent en ook heerlijk als zo'n klein wondertje er dan is. Weet niet of mijn 2e zwangerschap ook m'n laatste zal zijn (denk het eigenlijk niet, maar ik weet de mening van manlief niet).
bij de eerste had ik dat ook heel erg, ikmiste ook de buik heel erg, een draagzak vond ik zalig want dan kon ik het kontje weer vasthouden... nu na de 2e mis ik het niet. Ik ben er te druk en te moe voor ook denk ik, en deze zwangerschap was lichamelijk ook veeeel zwaarder...
Ik had het ook heel erg. Ik was ook het liefst zo snel mogelijk weer zwanger geraakt maar ik realiseerde me toen gelukkig ook dat een nieuwe zwangerschap het niet beter had gemaakt. Het gekriebel bleef wel hoor en toen de kleine bijna een jaar was kon ik niet wachten. Gelukkig was ik ook snel zwanger. Nu gaat de tijd ook zo snel dat ik inderdaad ook bang dat ik er straks weer moeite mee ga krijgen. Ik geniet nu zoveel mogelijk maar ja, met al een dreumes en wat lichamelijke klachten ontglipt het me weleens helaas.
Ik miste het na de 1ste ook heel erg en was bijna jaloers op andere zwangere vrouwen terwijl ik nog helemaal geen 2de wilde. Ik weet dat dit mijn laatste zwangerschap is en ben bang dat ik het na de tijd ook weer zal missen. Maar ik geniet nu nog volop van mijn buik en het getrappel
Ik heb het na mijn eerste zwangerschap niet gehad. Ik was blij dat baby eruit was. Ik had een zware zwangerschap en een helse bevalling. Nu gaat de zwangerschap totaal anders en ik mag hopen dat de bevalling ook anders gaat. Ik kan nu meer genieten van de zwangerschap en vind het ook heel gezellig om zo'n kindje in je te voelen. Ik denk dat ik het na de bevalling wel ga missen.
Zwanger zijn mis ik absoluut niet, kan nu al niet wachten tot ik me weer normaal voel. Bij de eerste heb ik een super zwangerschap gehad maar was blij toen ik weer normaal kon eten en bewegen. Bij de tweede en nu weer heb ik een zwangerschap waar ik zo snel mogelijk klaar mee wilz ijn. Wil gewoon weer mijn eigen lijf terug en weer normaal kunnen eten zonder er misselijk van te worden.
ik herken het zeker, ik heb maanden het getrappel gemist! Ik kon ook jaloers worden op zwangere vrouwen! Ik ben zo blij dat ik nu weer zwanger ben, vind het heerlijk. Tuurlijk ook mijn klachten, maar het genot wint gewoon! Ik wil er ook nog niet aan denken dat dit mijn laatste zwangerschap is dat benauwd mij heel erg, dus voor ons staat het gewoon open, we zien wel wat we willen na onze 2e. Ik heb het ook bij natuurlijke bevallingen op tv op verhalen, dan voel ik zo'n warm gevoel, en roep altijd ik wil ook!! Ik heb een ks gehad, en dat was allemaal zo snel en accuut dat ik de zwangerschap van mijn dochter nog steeds niet helemaal heb afgesloten, denk dat het moet slijten. Ik zit mezelf nu al te verheugen op weeen, bevallen, baby op mijn buik, ik hoop zo dat het niet een tegenvaller word als ik weer ineens ziek word!
Oh ik had/heb dat ook zo erg.Bij de eerste was het nog erger.Ik kon ook wel janken dat mn dikke buik weg was.Ik was ook zo fantastisch zwanger,ik heb 9 maanden gestraald,zelfs mn stoelgang probleem was gewoon weg.Voelde me toen heel erg "leeg",manneke was heel erg beweeglijk.Nu na mn tweede mis ik het ook,maar niet zo extreem meer.Was ook iets minder goed te pas en wbt aandacht van anderen was ook minder.De tweede is dan minder interessant blijkbaar..Voor ons niet.En hopenlijk mogen we het over een tijd nog een keer meemaken,maar dan is het daarna echt afgelopen!Het gevoel vervaagt wel met de tijd.
Ik herken het ook heel erg! Ik was blij dat ik bevallen was en van alle kwaaltjes af was! Maar wat heb ik dat gevoel van zwanger zijn gemist! Het is gewoon heel speciaal. Liep nog maanden lang als ik thuis was met m'n hand in mn broek op mn buik hihi en wat was het dan leeg en stil..... Ik voelde me gewoon leeg en alleen en niet meer compleet! Terwijl we juist heel erg compleet waren met ons kleine wondertje erbij het is erg dubbel hihi! Ik ben er nu ook zooo zat van,alles doet me pijn en ik kan niet meer! Maar aan de andere kant ik weet hoe vreselijk erg ik het ga missen en misschien is dit wel de laatste keer dus ik probeer heeel erg te genieten en dan denk ik laat nog maar even duren hoeveel pijn enzo ik ook heb haha!!
ik miste het ook , wel het getrappel en het gegolf in me buik! vond het heerlijk met het kleintje te spelen dat in me buik zat
Dat heb ik zelfs en ik ben wel natuurlijk bevallen. Ik ben ingeleid v.w. zwangerschapsvergiftiging. De kleine man lag niet goed en ik had een hele vervelende vk van het zkh die mijn bevalling écht tot een rotervaring heeft gemaakt. Misschien is het een beetje ijdele hoop maar ik hoop nu ook zo erg op een mooie en vooral 'fijne' bevalling. In alle rust en zonder al die poespas eromheen.
Nou dames, ik bereid me erop voor dat ik het weer ga missen, maar misschien dat het niet zo extreem zal zijn omdat ik nu een ander leven heb als toen de eerste geboren werd. Nu loopt er al een jochie rond die allemaal ontwikkelingen doormaakt (zindelijk worden, straks naasr school etc.) en ik denk (hoop) dat ik straks niet veel tijd heb om het heel erg te missen Nogmaals fijn om te lezen dat er toch best veel vrouwen zijn die mijn gevoel herkennen!
Ik mis het ook heel erg! Terwijl ik toch een hele zware zwangerschap heb gehad en met HELLP geeindigd ben. Ik kan niet wachten om weer een wondertje in mn buik te mogen dragen. En ook het jaloerse gevoel naar zwangere vrouwen herken ik. Het is zo bijzonder! Ben ook bang dat het na een 2e weer zo zal voelen. Alleen mogen wij dan niet meer kindjes krijgen helaas. Hoop dus maar dat het na de 2e niet meer zo voelt.
nope! heb het echt niet gemist na de zwangerschap. het enige wat ik wou was mijn dochtertje vasthouden. en was zoooo blij toen het eindelijk zo ver was. ik heb een goeie zwangerschap gehad, helaas de laatste paar weken een vergiftiging gehad. Maar dat vond ik niet zo erg....alleen achteraf lang aan het herstellen geweest. Deze zwangerschap vind ik zowieso wat zwaarder. heb nu last van rug en bekkenklachten. en met een peuter erbij is dat wel zwaar. ben nu nog blijer als ik eindelijk mijn kleine knulletje in de armen kan houden! gelukkig lijkt de zwangerschap nu sneller te gaan dan de vorige keer!