Meid wat verschrikkelijk dat je zoontje dit is overkomen! Overweeg echt om een melding te maken bij het AMK. Zij kunnen dit gezin waarschijnlijk de juiste hulpverlening bieden! Het is duidelijk dat dit gezin hulp nodig heeft met het omgaan met dat wat hun zoon is overkomen. Vergeet ondanks alles niet dat hij ook slachtoffer is...
Er zijn verschillende die erop reageren dat ts boos is op dat 8 jarige jongetje. Ik vind dat niet meer als logisch eerlijk gezegd. Of hij er nu wel of niet wat aan kan doen, hij is wel degene die jouw kind wat aandoet. Dus dan is het ook logisch dat je woede richting diegene voelt. Ook vind ik het logisch dat ze de ouders van het 4 jarige meisje heeft ingelicht. Stel dat jouw dochter iets overkomt en achteraf blijkt dat er al lang bekend was dat die jongen vaker dit soort dingen doet. Dan zou ik behoorlijk pissig worden als mij dat niet verteld was, dan had het jouw kind misschien bespaard gebleven. Ik vind ook dat de ouders van dat jongetje ervoor moeten zorgen dat hij hulp krijgt, zodat hij dit soort dingen (en erger) niet meer zal doen. En als ze dat niet doen, idd andere instanties inschakelen, zoals ts inmiddels heeft gedaan. ts: heel veel sterkte iig.
Maar dat kunnen ze weerleggen he? Omdat hij psy hulp krijgt (Voor zijn eigen misbruik) zegt dan dat hij hulp krijgt,maar daar naast doen de ouders niks om hem ervan te weerhouden om andere kindjes kwaad te doen.... Dit is erg moeilijk Heb contact gehad met CJZ en hun gaan de school maatschappelijk werk inschakelen Daarnaast word ik nogmaals gehoord door maatschappelijk werk zodat hun de correcte stappen kunnen ondernemen Ik kan verder ook niks meer dan dit...
Wat zou je doen als dat JOCH jou 8 jarige misbruikte zoontje was? Ik persoonlijk zou het verschrikkelijk erg vinden als mijn zoontje andere kindjes aan zou raken op een manier die absoluut niet gepast is. Maar ik zou er ook zeker niet blij mee zijn als er zo over mijn kind wordt gesproken en gedacht als ts doet. Ik begrijp dat ze haar zoontje wil beschermen, dat zou iedere mama doen. Maar ik zou zeker ook kunnen inzien dat dit jongentje van 8 zelf beschadigd is, en waarschijnlijk nog niet precies door heeft wat goed en fout is, en misschien wel ontzettend met zichzelf in de knoop zit. Ik zie dit jongentje net zoals de kindjes die hij heeft betast als slachtoffer, en niet zo zeer als dader. Hij heeft zeker hulp en uitleg nodig om te begrijpen dat zijn gedrag niet gepast is. Maar alsjeblieft behandel dat jongentje niet alsof hij het meest gruwelijkste wezen op aarde is (ookal zegt je gevoel van wel), hij is zeker fout met wat hij heeft gedaan maar dit is een gevolg van iets verschrikkelijks wat ook hem is aangedaan en waar hij het waarschijnlijk al harstikke moeilijk mee heeft. Begrijp me niet verkeerd, ik zou ook ontzettend boos en verdrietig zijn, maar denk met je ook met je verstand ipv alleen met je gevoel.
Dat vraag ik me ook af. Ik begrijp echt dt je je wezenloos schrikt, ook omdat je weet dat deze jongen een traumatische verleden heeft. En natuurlijk heeft hij hulp nodig, om te kunnen verwerken wat hem gedaan is, en om te kunnen opgroeien tot een 'normaal' volwassene. En deze topic heb jij in alle woede opgeschreven, dat begrijp ik ook. Je zoontje is inderdaad op een ongepaste manier betast door een ouder kind. ik zou persoonlijk heel erg opletten met het woord 'misbruik'. Nu druk je een stempel op een zoon als een 'misbruikt kind'. Heb je dat gevoel ook echt? Want je hebt dit verhaal aan verschillende mensen (in de buurt) verteld lees ik. Zou je willen dat over 10 jaar iemand aan je zoontje verteld: Ik hoorde dat jij misbruikt bent toen je 2 was? Ik denk dat DAT een verschrikkelijke stempel zou drukken op het leven van je zoontje. En dat hij het voorval dat een jongen tegen zijn pamper duwde toen hij 2 was, niet echt als iets spectaculairs zou ervaren. En ik zeg niet dat het onschuldig is en niet erg! het is verschrikkelijk, maar voor je zoontje zou het beste zijn om er geen punt van te maken in zijn leven.
Dat is het zeker! En ts uit je laatste post maak ik uit dat je de juiste stappen aan het nemen bent en je klinkt ook al een stuk uitgeraasder(is dit een woord?) Heel veel succes, hou ons op de hoogte. Ik ga weer aan het werk. En een dikke knuffel voor je kleine manneke.
Ik denk dat ik even uitleg moet geven wat hij gedaan heeft : Hij lag op de grond had mijn zoon over hem heen getrokken en maakte seksuele bewegingen... Dus wreef mijn zoon over ZIJN kruis Hij had een rode kop en giegelde op een hijgerige manier,toen ik mijn kop stak in het raampje van mijn zoon zijn fort... Dus dit is wel erger dan dat mijn zoon gewreven is over zijn pampertje... Dan zou het niet zon impact hebben als dat het deed...
Ja dat snap ik, maar die impact heeft het op jou en op ons omdat wij weten wat het is, wat het jongetje ermee bedoelt en dat het iets is wat niet kan op die leeftijd. Dat het verkeerd is. Echter kan ik mij niet voorstellen dat je zoontje ditzelfde besef ook heeft. Hij zal denken dat het de normaalste zaak van de wereld is, een soort van stoeien en als jij er geen aandacht aan besteedt is hij het binnen no time weer vergeten. Maar juist als hij merkt dat mama er door van slag is en er zo op reageert dan voelt hij dat het misschien iets "verkeerds" is. En het zou zelfs kunnen dat hij het gaat imiteren omdat er op gereageerd wordt. Ik denk gewoon dat je je goed moet beseffen dat dit een impact heeft op jou en niet zozeer op je zoontje. Hij is het echt binnen no time weer vergeten en zal er heus niets aan overhouden.
ik sluit me aan bij de rest, melding maken bij het amk en niet je eigen zoontje een stempel geven door het aan de halve buurt te vertellen als dat jongetje weer met een ander kindje speelt..
Ik ben het hiermee eens. Een jong kind heeft daar nog geen besef van. Het jongetje van 8 vind ik wel een ander verhaal, daar moet duidelijk aan uitgelegd worden dat dit soort gedrag niet passend is en absoluut niet kan!! Bij niemand niet. Maar een kind van 2 heeft er geen besef over, wel zou je als je het bij hem zelf gaat merken hem beter direct corrigeren. Vind het wel sneu, want een kind van 2 kan zichzelf ook niet verdedigen, zeker omdat hij dat besef niet heeft. Dat jongetje van 8 heeft echt therapie nodig, en iemand die hem goed in de gaten houdt en uitlegt dat dit allemaal niet mag en niet normaal is.
weet niet of het hier genoemd is, maar probeer als ouder in het bijzijn van je zoon nie heel boos of verdrietig te reageren, dit zal hem bijblijven en hem het gevoel geven dat er iets heel ergs is gebeurd. Ze kunnen dan beter niet meer (zonder toezicht) spelen. Het kan zijn dat het 8-jarige jongetje iets heeft meegemaakt of gezien op tv bijvoorbeeld en daardoor denkt dat het een normaal iets is.
he get, wat je daar omschrijft daar zou ik ook buikpijn van krijgen als moeder (of erger). al ben ik het er wel mee eens dat je terughoudend zou moeten zijn (ben je misschien ook wel) met hoeveel mensen je daar op wat voor manier over vertelt, en in de manier waarop je er naar je zoontje toe mee omgaat. zelf in elk geval niet gaan verkrampen in de normale verzorging en omgang van je kind; zijn piemeltje is niet ineens een stukje lijf geworden dat nooit bloot mag zijn en dat nooit aangeraakt mag worden. (op de goede manier dan he...) ik hoop dat je het een plek kunt geven, dat je zoontje er inderdaad niet veel van heeft meegekregen (en er in elk geval niks aan overhoudt) en dat de jongen van 8 de hulp krijgt die hij nodig heeft, juist om te voorkomen dat hij straks zo'n onbegrijpelijke goorlap van een kerel wordt die niet van kleine kinderen af kan blijven.... nu is hij gewoon een jongen met wie een tijd geleden iets vreselijks is gebeurd. met de juiste begeleiding kan hij goed terecht komen! sterkte!
Beste mensen, Wat een (te begrijpen) emoties roept een dergelijk onderwerp op. Er valt voor mij weinig extra toe te voegen. Ik ben erg blij dat er zo veel verstandige reacties worden gegeven (o.a. Bri. Rono, Johannal, Yummi) en ik hoop dat je hier wat aan hebt bij de verwerking van je eigen gevoelens. Het is echt belangrijk dat jij het een plekje geeft. Hoe moeilijk het is, met je emoties richt je meer schade aan dan dat je goed doet. Kinderen voelen het als jij boos bent, niet weet wat je hier mee aan moet of je zoon niet meer ontspannen wast... (het meest onwenselijke kan hier juist uit voortvloeien: schaamte bij je zoon en het idee dat seks/zijn lichaam vies is). Uit ervaring weet ik dat kinderen enorm veerbaar zijn, dat dit in de ogen van kinderen zeer waarschijnlijk onschuldig gedrag is en dat ze hier niet per definitie een trauma's door oplopen als de omgeving niet te extreem reageert. Wees ook niet te hard voor de ouders van dit jongetje; ze staan niet stil...ze hebben hulp ingeschakeld. Zij worstelen ongetwijfeld ook met het feit dat hun zoon is misbruikt en dat ze nu zien dat hij ongepast gedrag laat zien. Jij hebt op dit moment -hoe hard het ook klinkt- alleen te maken met je eigen zoon en dat zijn leventje gewoon blijft (want dat is het nog steeds). Mocht je echt twijfelen aan de opvoedcapaciteiten van deze ouders, dan moet je een melding maken bij het AMK. Het AMK zal dan een onderzoek starten of er extra hulp in de thuissituatie nodig is. Voor iedereen die seks en seksueel gedrag een lastig onderwerp vindt om te bespreken met kinderen op een neutrale manier (dus niet op een manier waarop kinderen het idee krijgen dat alles wat met seks, ontdekken en masturbatie slecht is) wil ik de volgende boekentip geven: Het Vlaggensysteem van Movisie. Vlaggensysteem - MOVISIE "Op basis van zes criteria wordt seksueel gedrag van kinderen en jongeren beoordeeld en ingedeeld in vier categorieën of vlaggen, van aanvaardbaar seksueel gedrag (groen) tot zwaar seksueel grensoverschrijdend gedrag (zwart). Bij elk type gedrag (groen, geel, rood, zwart) wordt een aangepaste reactie voorgesteld." In dit boekje valt te lezen dat heel veel seksueel gedrag gezond is (dit voorval zal daar niet onder vallen, maar valt ook zeker niet onder 'rood' of 'zwart' gedrag). Sterkte! Vriendelijke groet.
Lastig dat je niet de 'hulp' kan inschakelen waar je op hoopt. Het AMK is geen instantie die kinderen bij de ouders weghaalt ed. Ze gaan in gesprek met ouders en zorgen dat de ouders en het kind de juiste hulp krijgen. Voor jezelf maak je het jezelf wat te stressig denk ik en ik denk, maar dat dacht je zelf ook al, dat je zoontje daar op jou/jullie reageerde, jullie stress. Hij heeft zelf echt niet door wat er gebeurd is. Ik zou zeggen, sluit het af. Maak een melding bij AMK, laat het verder ook bij het CJB liggen en als het je zelf nog dwarszit (psychisch) zoek dan ook hulp voor jezelf.
Hier ben ik het helemaal mee eens! En ook heeft 'dat joch' er zelf ook helemaal niet om gevraagd! Vergeet dat ook niet!
Als je zo klein bent weet je niet dat het fout is. Ik was 4 toen het bij mij gebeurd en het is me pas duidelijk geworden dat het fout is toen ik in de 2e klas van de middelbare school sexuele voorlichting kreeg. Daarvoor wist ik wel dat het niet hoorde want ik mocht niet meer bij hem "spelen" omdat hij dat gedaan had en ik vond het prima maar pas toen ik begreep wat er werkelijk gebeurt was was ik 13 en ben ik lijkwit overstuur de klas uitgerend en opgevangen door maatschappelijk werk. Wellicht is dit jongetje zich ook van geen kwaad bewust. Je kan hem wel vertellen dat dat niet mag maar dan moet je maar mazzel hebben dat hij daarnaar handelt want snappen doet hij nog niet. Ik zou ze gewoon lekker laten spelen binnen je zicht, en als je zoiets ziet kun je gewoon zeggen dat jou zoontje dat niet zo fijn vind dus dat hij met iets anders moet gaan spelen. Hij heeft het al moeilijk zat. (oh en nog even als toevoeging: Ik was daarna ook erg nieuwsgierig naar het andere geslacht en deed spelletjes waarbij ieder zijn geslacht moest laten zien e.d. Puur omdat ik al wat verder was, betekend niet dat ik andere kindjes wil misbruiken en misschien hij ook niet, gewoon nieuwsgierigheid. Heb ook nooit het geslacht van iemand aan durven raken, zien was voor mij al genoeg toendertijd.)
Door dit topic te lezen komen er weer herinneringen boven... Ik begrijp werkelijk waar niet dat de zedenpolitie er niets aan doet. Ik heb het 2x meegemaakt binnen ons gezin, beide keren heb ik aangifte gedaan waarvan de eerste keer de dader is opgepakt en in een jeugdinrichting is geplaatst. Ook kreeg hij een straatverbod opgelegd voor als hij de weekenden thuis was. En dan kan men wel zeggen dat de dader het ook moeilijk heeft gehad, en dat de kinderen het wel een plekje geven en/of vergeten. Maar als je als moeder dit meemaakt met je kind wil je niets liever dan de dader bij zijn haren pakken en hem eens flink door de stront vegen. (sorry) Je hebt het idee dat je als moeder hebt gefaald, en dat doet zeer! Te danken aan een knulletje van 8 in geval van TS en in ons geval aan een knulletje van 12...... Vergeten doe ik het nooit meer. TS Sterkte!!!
fairy, ik begrijp wat je voelt, zo ging het mij ook destijds... wij hebben de dader (een vent van rond de 50) wel bijna half dood geslaan... en ik heb er geen beetje spijt van, moest ie maar met zijn gore vingers van mijn (toen) 5 jarig jongentje blijven... Nog tegenwoordig praat hij er vaker van..; weet wel niet meer wat er juist gebeurd is, maar we spreken er wel nog over... Ik hoop dat jij en je gezin en vooral je kind het een plekje kan geven... Je moet begrijpen dat JIJ niet gefaald hebt, integendeel, die persoon had van je kind moeten afblijven!