Aanranding en misbruik...

Nou ik vind dit een hele vreemde reactie. Misschien omdat het bij jou wat gevoeliger ligt qua verleden maar ook ik heb het meegemaakt, van mij van een volwassen man, geen kind. en als ik daarna als 7 jarig meisje straf krijg omdat ik nieuwsgierig ben naar het andere geslacht maakt me dat alleen maar kapot ipv dat het me helpt. Ik snapte namelijk werkelijk niet dat ik fout zat.

Hij waarschijnlijk ook niet! Hij is zelf misbruikt en vind het een lekker gevoel, niet snappend dat het fout is. Als je als sommige rond je 14e in een fase komt waarin je gaat ontdekken wat lekker is qua seksualiteit bij jezelf ga je ook dingen ontdekken die je lekker vind. Dit jongetje is daar door schuld aan andere, veel eerder aan toe en iemand heeft hem ook hiervoor gebruikt dus hij ziet geen kwaad om hier ook iemand voor te gebruiken.

Enige wat je kunt doen is professionele hulp inschakelen die daarmee om kan gaan en het jongetje gewoon lekker onder toezicht met je kind te laten spelen. Op het moment dat er zoiets gebeurd gewoon uitleggen dat jullie zo niet spelen in jou huis en dat jullie graag andere spelletjes doen.

Die jonge heeft het zwaar zat als hij er werkelijk achterkomt wat er nu gebeurd is. Dit vat hij nog helemaal niet!!!

 

ik vind een kind van 8 eerlijk gezegd niet te vergelijken met een vent van 50.

ts, veel sterkte met alles, hopelijk kom je eruit en werken de instanties mee aan hulp voor jullie en de ouders en het 8 jarige jongetje

 

Ik heb ergens opgepast waarbij het meisje (7 jaar) ook vroeger als klein meisje misbruikt is door haar vader. Ze zat gewoon in geuren en kleuren te vertellen dat ze met pappa's piemel moest spelen. Enige wat ik heb gedaan is over een ander onderwerp beginnen en doen alsof mn neus bloedde.

Toen ik de ouders hiermee confronteerde (ze was al gescheiden van die man en had een vrouw ontmoet waarmee ze samen verder gegaan is) Hebben deze het verhaal uitgelegd en verteld wat er met haar en haar vader gebeurd is. Dat dit ook de reden is dat ze haar vader niet meer ziet en dat ik goed gehandeld hebt. Ze kreeg hier ook al hulp bij en daar liet ik het verder bij. Elke keer als ze het daarna opbracht praatte ik erover heen. Ik ben geen psycholoog dus heb het zo opgelost. Zo zie je wel dat ze totaal niet weet dat het fout is, dus dat jongetje van 8 ook niet.

 

dit begrijp ik wel heel goed hoor, ik ontplof al bij de gedachte dat er iemand aan mijn dochtertje zit.

 

Als het met mijn dochter zou gebeuren zou ik ook het gevoel hebben dat ik niet goed opgelet zou hebben en dus gefaalt zou zijn als moeder, ookal weet je diep van binnen dat het niet zo is. Is een hele natuurlijke reactie hoor!

Maar vind wel dat je het verschil moet kennen tussen een vent die heel goed weet waar hij mee bezig is en een jongetje die zelf slachtoffer is en niet weet waarmee hij bezig is.

Ben wel erg blij dat jou oudste er weinig last van heeft, ik heb er wel veel last van gekregen op latere leeftijd. Ik wilde nooit sex en nog steeds kan ik tijdens de sex ineens niets meer en begin ik te huilen uit het niets. Mijn vriend weet ervan en stopt dan direct. Ik kan het niet helpen. Soms als ik mn ogen dicht doe zie ik dingen die ik niet wil zien. tevens geniet ik 9 van de 10 keer totaal niet van sex, heb het liever niet. Je moet maar net iemand ontmoet hebben die daarmee om weet te gaan.

Dit terwijl ik er dus op jongere leeftijd geen last van leek te hebben.

(en nog presteer ik het om 2 keer een kindje "kado" te krijgen hahaha)

 

Meiden, wat een vreselijke verhalen....
Dit zou niemand moeten meemaken, niet zelf en niet als ouder. Het laat zo verschrikkelijk diepe sporen achter.

Bij zo'n 12-jarige dader die al ik weet niet wat heeft uitgevroten is het in elk geval goed misgegaan. Die is z'n onschuld wel kwijt ja. Hoe vroeger je erbij kunt zijn met adequate begeleiding en sturing, hoe groter de kans dat zo'n jongen toch nog goed terecht komt. Maar soms is het toch gewoon te laat, althans zo lijkt het voor mij als leek.
Het zal je kind maar wezen....

 

Ik was zelf 4 toen het begon en bijna 6 toen een vriendin van mijn moeder erachter kwam tijdens het ophalen en het mijn moeder vertelde. Ik vond het totaal niet erg want ik wist niet dat dat niet hoorde, net als sommige dingen die je niet fijn vind maar gewoon moeten. Je brood opeten bijvoorbeeld als er vieze kaas op zit. Zo zag ik dat. Dat het niet meer hoefde vond ik wel fijn maar nogmaals, ik wist niet echt wat er nu werkelijk gebeurde.

Toen ik een leeftijd van 7 kreeg en dus een jaar niet meer bij die man was geweest werd ik toch wel nieuwsgierig en ging ik spelletjes spelen op mn kamer waarbij iedereen zijn/haar geslachtsdeel moest laten zien. Geweldig vonden we het, en dan snel weer broek omhoog als er iemand de trap op kwam. Ik dacht ook dat iedereen meemaakte wat ik meegemaakt had. Verder is het nooit gekomen met de nieuwsgierigheid en het ontdekken.

Op mn 13e kreeg ik voor het eerst sexuele voorlichting op school en toen pas ging het malen en kwam ik erachter wat er nu werkelijk gebeurd was. Ik heb dan ook nooit sex gewild want dat linkte ik aan hetgene wat gebeurd was en wat dus fout was. Ik vond het vies en niet horen.

Tot ik een vriendje kreeg op mn 16e die het niet pikte dat ik geen sex wilde en me uiteindelijk na het ruim een jaar volgehouden te hebben toch dwong. Ik heb namelijk nooit gezegd waarom ik het niet wilde en hij snapte daarom niet dat het niet aan hem lag. Uiteindelijk heb ik het nog 6 maanden volgehouden en ben toen gevlucht en heb aangifte gedaan tegen hem. Hij had zowiezo nogal losse handjes maarja lang verhaal.

en toen ben ik in een razend tempo in het uitgaansleven beland, en de eerste de beste gozer die me een speciaal gevoel gaf gaf ik mijzelf. En zo ontstond ook mijn oudste dochter. Toen ontmoette ik mijn huidige vriend en ik heb hem ook nooit verteld waarom ik toen dan weer geen sex wilde (nu wist ik dat er kinderen van kwamen haha) En hij dacht dat het door de bevalling kwam e.d. Pas later heb ik hem uitgelegd wat er gebeurd was in het verleden en hij heeft me altijd vrij gelaten hierin. Hoefde nooit iets en dat gaf me het vertrouwen om zo nu en dan toch toe te geven aan het gevoel.

en zie hier het resultaat, kadootje nr 2 komt ergens in September haha. Ook dwars door de pil heen.


Ik heb overigens nooit hulp gehad voor wat er gebeurd was. Ook nooit straf voor wat ik gedaan heb in mijn "spelletje". Ben wel heel erg op mn hoede met mn eigen dochter door wat er met mij is overkomen en moet heel erg mn best doen om het kdv niet 100 keer te bellen of alles goed is en ik wil perse dat ze een legging onder haar rokje draagt ipv alleen een onderbroek. Stel je voor dat mannen of jongens zo langs haar onderbroek kunnen kijken... De leiding van het kdv doet nog wel eens haar legging uit omdat ze het te heet vinden en dan zorg ik dat ik hele dunne panty-leggings koop zodat ze toch iets aan heeft daaronder en druk ik nogmaals (tot grote ergernis van de leidsters haha) op het hard dat ik ECHT wil dat ze die aan heeft onder haar rokje.

Tevens zou ik een mannelijke kdv leider of oppas niet accepteren denk ik en ik weet nu al hoeveel moeite ik heb als S. zometeen bij iemand gaat spelen waarvan de moeder er even niet is maar de vader wel. Weet niet of ik er ooit overheen groei in die zin. Mijn eigen vriend hou ik onbewust ook in de gate, hij weet dit uiteraard niet want ik schaam me er kapot voor en vertrouw hem 100% met mn dochter maar toch kijk ik goed tussen haar beentjes als het rood en geïrriteerd is. Maar dan blijkt het uitslag of een schimmelinfectie te zijn. en met sudo creme of met een zalfje tegen schimmelinfecties is het dan ook zo weer over. mijn schuldgevoel naar hem toe blijft altijd blijven.

Het is gewoon een litteken in je hoofd waar je mee moet leren leven. Ik hoop dat dit jongetje daarom snel hulp krijgt want jongetjes kunnen het inderdaad wel anders gaan ontwikkelen.

Wel blijf ik bij mn statement dat dit jongetje bij mij nog steeds welkom zou zijn zolang ik die 2 kan zien spelen. Ik laat mn dochter never nooit bij hen thuis. Ze zullen dus bij ons in de huiskamer moeten spelen als ze dit willen. Anders niet.

 

en als toevoeging voor misschien alle jongetjes"daders" in dit verhaal; toen ik erachter kwam wat er met mij gebeurd was op mn 13e kwam ik er natuurlijk ook achter wat die spelletjes van mij inhielden en ik vond mezelf vreselijk vies dat ik zoiets gedaan heb. En dan heb ik nog niet eens andere kindjes aangeraakt zoals dat jongetje van 8 in het verhaal van TS.

En als je er eenmaal achterkomt wat er nu gebeurd is en dat je zelf ook zulke dingen gedaan hebt, moet je eerder hulp hebben bij wat jezelf gedaan hebt dan bij wat er gebeurd is. Uiteindelijk kan ik mijzelf er namelijk wel overheen zetten dat ik niet schuldig was aan wat er met mij gebeurd was. Zoveel hersens heb ik dan wel. Maar dat ik zelf andere kindjes erbij betrokken had door zulke spelletjes te spelen vond ik heel moeilijk en ik voelde me heel schuldig.

En ik had ook geen hulp van mn moeder, terwijl ze van alles afwist. Ze was (en is nog steeds) veel te druk met zichzelf.

 

het spijt me om dat te horen, dat is niet iets dat je graag hoort als je zo'n verhaal neerzet.

Dikke knuffel voor jou dan!


(mijn dochter komt net thuis met mn schoonouders dus ik sluit dit topic af, ik kijk verder in deze middag nog even in het topic)

 

Wil het toch even kwijt. Hier is na het bekent worden van zulks bij een kindje alles gewoon doorgegaan met de rest. totdat er een tweede bekent werd en de ouders samen het verder zijn gaan vertellen. Kan je niet aardig vinden naar dat jongetje, maar die ging ondertussen gewoon door met misbruiken. er viel bij alle ouders een heleboel op zijn plek. Eigenlijk is het vreselijk dat er verder niets mee is gebeurt. (hier was vooral een hele grote doofpot en een enorme bierkaai) Daar heb je vooral het kleine dadertje mee (die was hier nog jonger). En ik denk dat het heel logisch is dat je boos bent op zo'n kind, al kan je heel goed ook bedenken waarom dat niet helemaal terecht is. Maar ik vind dat je niet de privacy van een kindje moet beschermen ten koste van veel andere kindjes.