Hoi meiden, Ik ben 20 weken zwanger en heb al een dochtertje van 2,5 jaar. Hebben onlangs de 20-weken echo gehad, alles helemaal goed met de kleine! Joepie! Ik vroeg nog even naar het geslacht, we gingen er beiden echt totaal vanuit dat het 'n meisje zou worden (bij de 11 weken echo vermoedde de vk nl ook 'n meisje), maar wat zagen we daar! 'N piemeltje + toebehoren! De echoscopiste wees 't aan, en ik reageerde echt: "'N PIEMELTJE? 'N JONGETJE? HEH? Ohja Kicken!". We waren beiden echt helemaal perplex, liepen echt 'n uur lang "oh ja, 'n zoontje, haha". Als je 20 weken lang 'n meisje denkt te krijgen is het echt gek om te horen dat je 'n ventje draagt! Supergaaf, maar aan de andere kant is het ook zo raar, en soms zelfs 'n klein beetje slikken, om afscheid te nemen van die leuke meisjesnaam die we hadden, om afscheid te nemen van het idee van 2 meiden. Ik vind het (hoe leuk ook) ontzettend wennen! Maar het is ook weer super om te beseffen dat we straks 'n zoontje en 'n dochtertje hebben! Zo bijzonder! Beetje herkenbaar voor sommigen? Liefs, Anouk
Voor mij heel herkenbaar.. Ik ben zwanger van de eerste, ik had voor de twintig weken echo nog geen idee wat het zou worden. We hadden allebei geen voorkeur. Toen bleek dat het een jongetje was, waren we daar heel blij mee. Maar tegelijkertijd had ik later ook zoiets van: dus niet lekker met de haartjes frutselen, geen schattige jurkjes, niet gezellig samen winkelen later. Zeg maar: een beetje afscheid nemen van wat voor je gevoel bij een meisje hoort. Mijn man had dat net zo: geen schattig meisje... Dit heeft een paar dagen geduurd. Ik denk dat het precies zo was geweest als het een meisje was geworden, dan hadden we afscheid moeten nemen van de jongensdingetjes. Je hebt twee mogelijkheden en een van die twee wordt opeens afgesneden. Ik denk dat het een beetje hoort bij het al voor de geboorte weten wat het wordt. Als je het pas bij de geboorte weet wat het wordt, komt er zo veel over je heen, dan heb je waarschijnlijk geen tijd voor dit soort dingen....
Mijn man en ik dachten zeker te weten dat wij een jongetje zouden krijgen. Zelfs mijn (schoon)familie dacht dat. Dus toen we met de 20-weken echo te horen kregen dat we een meisje kregen, moesten we ook wel even wennen. Dat duurde overigens maar een paar uur, toen waren we er al aan gewend en waren we opeens helemaal into roze, roze en nog eens roze.
haha ja idd, dat hadden wij (vooral ik) ook! ik ging er ook van uit een meisje (weet niet waarom) gewoon een gevoel denk ik, en iedereen in mn omgeving dacht dat ook, heeel raar..maar met de 20weken echo bleek het gewoon een klein ventje te zijn! vriend helemaal blij natuurlijk! maar ja dat was ff wennen ja, maar wel errug leuk en later bij de pretecho werd het weer bevestigd, dus wij krijgen een ventje! super!
Toen ik zwanger was van mijn dochter was ik ervan overtuigd dat ik een jochie zou krijgen.. tot de pretecho. Ze wilde haar benen niet uit elkaar doen dus had ik zoiets van "Dan zal dit wel een meid zijn" en ik had gelijk. Ik heb drie weken nodig gehad om het stoere jochie idee uit mijn hoofd te zetten! Nu heb ik er één van beide en vind het helemaal geweldig!
Bij onze oudste wisten we het niet en het werd een jongen. Bij de tweede wilden we het ook niet weten en het werd opnieuw een zoon. Mijn man was even lichtelijk teleurgesteld, hij had echt op een meisje gehoopt. Nu ben ik zwanger van de 3e en we wilden het toch wel graag weten, om de teleurstelling voor te zijn. En............weer een jongen! We vinden het absoluut niet erg, hoor! Het gaat er toch maar om dat hij straks gezond geboren wordt. Mijn man zegt nu: Het is misschien maar goed ook, want ze zou geen leven hebben. Ik zou veel te bezorgd zijn, zeker als ze op een gegeven moment zou uitgaan. Straks zijn we dus een gezin met 4 mannen! Anja
Voor mij klinkt dit ook heel herkenbaar. Ik was er dus van overtuigd dat we een meisje zouden krijgen. Wij hebben al een zoontje, dus een meisje zou echt geweldig zijn! Had ik hele andere kwaaltjes dan bij mijn eerste zwangerschap, dus dat moest wel een meisje zijn.... Ik had het rose kamertje al helemaal ingericht en de naam wist ik ook al. Maar toen bleek met de pretecho en later met 20 weken echo dat het toch echt een jongetjes was, was ik echt teleurgesteld. Het klinkt zo ondankbaar als ik het opschrijf en zo voelt het ook. Ik ben echt heel erg blij met een gezond kindje en zal er ook net zoveel van houden als van de eerste, maar het idee en alles wat met een meisje samenhangt is toch een gemis.
Hier precies hetzelfde verhaal: bij de 12 weken echo een meid. Jurkjes gekocht. Bleek bij de 20 weken echo toch een jongen te zijn. Ik heb een paar dagen alleen maar gelachen: zo klein en toch al zo eigenwijs. Helemaal leuk. Nu kast vol met stoere jongenskleertjes. Groetjes, Sjaak
Met 12 weken kunnen ze toch nog helemaal niks zien? Het duurt toch even voor die geslachtsorganen zijn gerijpt, zal ik maar zeggen? Maar goed, ik vind het een erg boeiend topic, omdat ik het zo herken...
wij dachten ook een jongetje maar het word dan toch een meid en ondanks dat ik altijd heb gezegd ik ben een jongensmoeder (heb al een zoon van 6) en liever geen meid vond ik het geweldig om te horen dat ik dan nu toch een meid krijg heb gister het eerste roze pakje gekocht samen met mijn man en thuis snel verstopt want wij zijn nog de enige die het weten en willen dat zo houden. maar ik ben zo blij een MEID
Ook ik herken het en voel me er een beetje schuldig over. Eigenlijk dacht ik altijd dat mijn eerste kindje een meisje zou zijn.. en op dit moment heb ik zelf heel sterk het gevoel dat het een jongetje wordt (omgeving ook).. En eigenlijk vind ik het een beetje jammer.. Hoewel het natuurlijk ook heel leuk zou zijn. Maar zit me zo te verheugen op het tutten en al die leuke kleertjes.. Voel me zo schuldig, want het belangrijkste is natuurlijk dat het kindje gezond is.. Maar goed, met de 20 weken zullen we het zien! Spannend! Kunnen we eindelijk de eerste kleertjes gaan kopen!
Je ziet dan nog een piemeltje of schaamlipjes, maar het stuitbeentje maakt bij elk geslacht 'n andere buiging of zoiets. Het op deze manier bekijken geeft 'n zekerheid van ong 70%
Ik heb zaterdag te horen gekregen dat we een zoontje krijgen, dat terwijl ik hoopte op een meid en een meid had verwacht! Mijn gevoel...ken je die reclame van macdonalds (een meisje?) nou dat omschrijft het goed hihi helemaal verbaast maar we zijn het nu gewend en ik ben super blij met een gezond kindje
Hihih, Ik herken me ook in deze verhalen. Ik heb vorige week de 20 weken echo gehad en heb een dochter van 7. Ik ging er echt vanuit dat het weer een meisje zou zijn, maar niks was minder waar, want we krijgen een zoon! Ik heb dus ook het volgende uur constant lopen lachen! Zo ongelofelijk, zo fantastisch! Maar wel ff omschakelen!
Sjit, iedereen weet al wat ze krijgen! Ik wil ook, ik wil ook! Onze baby was tijdens de 20 weken echo erg preuts en hield de beentje stijf tegen elkaar! Het maakt mij niks uit, maar ik kan me voorstellen dat het omschakelen is als het niet is wat je gevoel al maanden zegt. Liefs Kari
Dat hadden wij bij onze dochter ook! Ze lach met haar benen overelkaar, dus konden we niet zien wat ze was. Bij mijn dochter had ik ook het gevoel dat het een meisje was, dus bij haar was omschakelen niet nodig! Misschien een pretecho Kari?