Meiden, ik zit met een probleem. Of liever mijn schoonzusje zit met een probleem. Mijn zwager, die we voor het gemak even Lars noemen, heeft vanaf zijn 12/13de suikerziekte. Op zich geen probleem zou je denken. Dat was de eerste jaren ook niet. Hij hield zich goed aan zijn dieet en zijn suikerwaardes waren keer op keer perfect! Een voorbeeld had de dokter gezegd. Dat veranderde toen Lars 17 of 18 werd en drank leerde kennen. En dan vooral bier. Geen goede keus voor iemand met suikerziekte. Maar hij had smoezen te over en dat hij wel drank mocht volgens de dokter. Diezelfde dokter had gezegd, je mag 1 keer in de week 1 (klein) glaasje bier. Of je mag 2 of 3 jenevertjes. Lars heeft er van gemaakt dat hij op zaterdag zich helemaal lam mag zuipen, want : 1 glas bier dat werd 1 fles bier. Lars mocht volgens hem 1 flesje bier per dag, die spaarde hij op tot zaterdag, dus mocht hij 7 flesjes en dat stond aan 14 glazen bier. Dus hij kon in zijn gedachten mooi dronken worden, want ja, dat had de dokter immers gezegd! Helaas heeft Lars een verschrikkelijke kwaaie dronk en word er niet leuker op. Hij word agressief en begint met liegen. Dat is de reden dat hij bij ons geen drank krijgt. Want ik wil niet dat mijn zoontje opgroeit met dronken mensen om zich heen. Nu is Lars 40 en heeft een zwaar drank probleem. Vrouw nummer 1 is er vandoor gegaan en heeft op een laffe wijze ervoor gezorgd dat hij zijn 1e dochtertje niet meer ziet. Op zich begrijp ik haar wel om weg te gaan, maar de manier waarop is zeer wreed. Lars is van haar gescheiden en tussendoor had hij aanstaande vrouw nummer 2 al. Een maand nadat hij gescheiden is, is hij weer getrouwd, met vrouw nummer 2, die ik nu Kim noem. Ze zijn dit jaar 2 jaar getrouwd en het gaat niet goed. En dat is zwak uitgedrukt. Vandaag belde een wederzijdse vriendin op om haar hart te luchten, want ze had al 2 nachten niet geslapen. Lars en Kim waren met hun dochtertje, de 2e dochter dus voor Lars, naar die vrienden gegaan om te helpen in de tuin. Kim is daar geknakt, alles kwam eruit. Over zijn drankverslaving, zijn rookverslaving, zijn kwaaie dronk. Maar ook over hun geldproblemen die ze nu hebben door zijn drankverslaving. Het gaat dus absoluut niet goed met Lars, zijn lever werkt niet goed meer, zijn nierfuncties zijn achter uit gegaan. Kim maakt zich dus vreselijke zorgen, en terecht! Want het is allemaal veel erger dan dat mijn man, mijn schoonvader en ik ooit had kunnen denken! Het is nu genoeg. Dit verdient Kim en haar dochtertje niet. Want straks doet Lars Kim nog wat aan of erger nog, hun dochtertje! We moeten dus hulp zoeken, want Lars doet dat zelf niet, hij denkt immers dat hij geen probleem heeft. Wie weet wie wij kunnen inschakelen? Want zo gaat dit niet langer en Kim is gewoon bang en ziet door de bomen het bos niet meer. Welke instantie kan ons helpen? Zo dat lucht al heel erg op. Ik maak me zo zorgen om Lars en Kim en ik wil ze zo graag helpen.
Helaas denk ik dat je weinig kan, zolang Lars zelf niet inziet dat niet langer door kan gaan... Maar hier een paar adressen: Anonieme Alcoholisten Nederland 24-uurs hulplijn 020-6817431 Statenweg 207 Rotterdam Postbus 2633 3000 CP Rotterdam Tel. 010-2430175 E-mail: adb@worldonline.nl Internetadres:www.aa-nederland.nl Al-Anon Familiegroepen Postbus 340 6900 AH Gouda Tel. 06-10271339 www.al-anon.nl Nationaal Instituut voor Gezondheidsbevordering en ziektepreventie (NIGZ) Alcohol-informatielijn:0900-500 20 21 (10 ct p/m) NIGZ Project Alcoholvoorlichting en preventie De Bleek 13 Woerden Postbus 500 3440 AM Woerden Tel. 0348-437639 E-mail:avp@nigz.nl Internetadres: www.alcoholvoorlichting.nl www.drankjewel.nl Informatie van het Trimbos Instituut
Dank je wel voor je reactie. Nee, Lars denkt dat hij geen probleem heeft en heeft dus ook geen hulp nodig. Ik zal eens de websites uitpluizen, misschien heeft hij daar wat aan. We willen met de vrienden en familie een soort interventie houden als laatste redmiddel. We hopen dat dat zijn ogen krijgt
Succes! Ik hoop voor jullie, maar ook voor hem, dat hij (snel) inziet dat drank echt meer kapot maakt dan je lief is. Je leven, je lichaam, je gezin, je geluk...alles.
Mijn vader voor lange tijd alcoholist is op 57 jarige leeftijd overleden aan leverkanker. Ik zou denk ik eerder in eerste instantie met je schoonzusje praten (of dat je man dat doet), want het is een heel vervelende situatie voor hun kind en haar. Ik vind, dat je met alles in je vermogen kinderen moet beschermen. En van daaruit het alcoholprobleem aanpakken en dan is het te hopen, dat je zwager dat wil.
Zoals Liesben al zei als Lars zelf niet wilt kun je vrij weinig, hij zal dan misschien voor een korte periode stoppen maar valt dan net zo hard weer terug, en wat instanties en dergelijken denk ik dat je al een heel end komt met de lijst wat Liesben had neergezet. Hoop voor jullie dat ie snel zelf gaat inzien wat ie aanricht.
Ik krijg als het goed is Lars zijn vader hier (mijn schoonvader dus) En die ga ik eerst alles vertellen wat ik vandaag te weten ben gekomen. Woensdag is mijn schoonzusje vrij en alleen, dus daar ga ik dan even een goed gesprek mee hebben. Want ze is gewoon overspannen door Lars en alles er om heen.
Een verslaafde kan alleen zichzelf helpen. Op het moment dat hij niet inziet dat hij een probleem heeft dan sta je als familie machteloos. Helaas weet ik er alles vanaf
als Lars zelf niets ziet dat hij een probleem heeft, gaat er niets veranderen. Als vrouw van een alcoholist (en kan ik me dus met je schoonzusje identificeren) wil ik je op je hart drukken dat je mening opdringen en mededelen dat je van alles vindt, avenrechts kan werken op je schoonzusje. Ze KAN zich aangevallen voelen, zich aangetast voelen in haar geloof en misschien liefde voor Lars. Geloof me, ik weet er alles van. Geef aan dat je je zorgen maakt, maar ga alsjeblieft niet over op overhaal tacktieken als je schoonzusje niet direct aangeeft dat je gelijk hebt, of boos wordt (en die kans is reeel aanwezig). Een partner van een verslaafde moet ook dingen voor zichzelf gaan inzien, en ook dat kan die partner alleen zelf doen. Dus roepen "ga weg daar" en "waar ben je mee bezig" en "hou je wel van hem?" e.d. vermijden. Geef aan dat je je zorgen maakt, en dat je wil helpen waar mogelijk e.d. Geef haar die ruimte om zelf die beslissing te maken. Ik ben er heel kwaad over geweest, mijn hele familie vond dat ik maar moest doen wat zijn dachten (weggaan dus). En ik dank god op mijn blote knietjes dat ik mijn eigen plan heb getrokken. Het is moeilijk geweest, bij tijden ronduit zwaar, maar we zijn er doorheen gekomen en mijn man drinkt al 4 jaar niet meer. Succes!
Ze houd van Lars en wil oud worden met hem. Maar als Lars zo door gaat zit dat er niet in. Hij zit 's nachts tegen coma aan, omdat hij suiker heeft en te veel drinkt. Ze wil hulp, ze weet alleen niet waar ze het zoeken moet. Want als Lars niet gedronken heeft is hij lief voor haar en is hij de man waar ze verliefd op is geworden. Dus ik ga woensdag gewoon met haar praten in de zin van haar laten praten. Zij gaat hier aan onderdoor. Ik wil graag eerst haar helpen en dan samen een oplossing voor dit grote probleem zoeken. En dan niet dat ze weg bij hem moet o.i.d. want dat wil ze echt niet.
Doorgaans gaan verslaafden pas inzien dat er iets goed fout is, als de dieper dan diep zijn gezakt. Grote kans dat Lars zelf ook wel weet dat hij een probleem heeft, alleen toegeven is een brug te ver meestal. Maar wat precies is je doel van je gesprekken met de schoonvader en schoonzusje? Want Lars dwingen iets te doen is onmogelijk. Opname in klinieken is alleen als de alcoholist zelf de keuze heeft gemaakt (en geloof me, de keren dat ik de crisis dienst heb gebeld zijn ontelbaar en ze zijn 2 keer gekomen en weer weggegaan, omdat hij niet belde maar ik (overstuur, huilend en vrezend voor zijn leven). Je kunt hooguit een interventie plannen, maar iedereen moet meewerken en dan nog is het aan Lars om er iets mee te doen.
Er gaat niet veel veranderen als hij dat zelf niet wil, vrees ik. Mijn schoonvader is alcoholist. Als allerlaatste redmiddel verbraken we allen het contact met hem. Mijn schoonmoeder is al lang weg bij hem en nu ziet hij ook zijn 2 zonen en 4 kleinkinderen nooit meer. En hij ziet nog steeds niet in dat er een probleem is! Of hij wil het niet inzien. Wij hebben het opgegeven en ja nu zal hij moederziel alleen sterven. Tja...
Misschien ziet hij wel in dat hij een probleem is of misschien niet. Maar we hopen dat we hem in kunnen laten zien dat hij niet alleen zich zelf er mee heeft, maar dat hij anderen ook mee neemt in zijn dal. Zoals mijn schoonzusje en straks als mijn nichtje oud genoeg is (en hij nog leeft) haar ook. Ik hoop dat hij onze hulp kan accepteren voor het te laat is. Het is echt niet de bedoeling om hem te beschuldigen van alles wat hij doet of heeft gedaan. Wij willen hem de helpende hand geven en we hopen dat hij deze aan pakt. Maar ik weet niet wat we er mee gaan bereiken, maar er MOET gewoon iets gebeuren.
In principe heeft Lars zich alleen zichzelf ermee. Dat anderen meegaan in zijn dal is in principe de keuze van die "anderen". Klinkt hard, en het heeft ff geduurd voordat ik het inzag, maar ik stond mijzelf toe om mee te gaan in zijn ellende. Natuurlijk je krijgt er altijd iets van mee, natuurlijk is het niet makkelijk en erg pijnlijk, maar dat is iets waar Lars niet verantwoordelijk voor is. En pas op met een gesprek met Lars. Een verslaafde zal ALLES aanzien als een vingerwijzing aan zijn adres, ook als je het niet zo bedoelt. "Het is zijn schuld dat zijn vrouw er onderdoor gaat" en "het is zijn schuld dat er een geldprobleem is" ... Hij zal alles op zichzelf betrekken, kwaad worden en alles gewoon ontkennen.
Mijn ex had en heeft ook een kwade dronk, ik heb het twaalf stappen plan bij al-anon gedaan. Speciaal voor partners en mensen die dichtbij een alcoholist staan. Al-Anon Misschien hebben jullie er wat aan.
het welzijn van de kinderen natuurlijk voorop die kiezen er niet voor in een nare thuissituatie te zitten...dus het lijkt mij dat de keuze van je zus in de eerste instantie gericht moet zijn...op rust en zekerheid voor de kleine..
Wat hier al vaker gezegd is....als Lars het zelf niet erkent, zal er niks veranderen. We hebben het bij mijn oom gezien. Hij ging wel naar een afkickkliniek, omdat we gesmeekt hebben iets te doen. Om van het gezeik af te zijn is hij gegaan. We hebben daarna een mooi jaar gehad, waarin hij gezellig was en netjes van de alcohol afbleef. Langzamer hand kwam hij steeds minder langs en wisten wij dat er stront aan de knikker was. Mijn opa en oma hebben toen alles van hem geblokkeerd (rekening, spaarrekening enz.) hij kreeg van hen zakgeld. Dit hadden ze beter niet kunnen doen.... het werd alleen maar erger, hij werd opstandig en hij kwam via een omweg wel aan zijn drank. Helaas had hij geen vrouw en kinderen die hem hieruit konden trekken. Uiteindelijk is hij overleden. (kreeg ook ineens suiker) Ik denk dat je beter je schoonzus kan helpen en vooral een luisterend oor bieden. Misschiem dan Al-Anon (wat fairy11 als tip heeft) haar hier bij kan helpen en misschien kunnen zij handvatten aanreiken om Lars in te laten zien dat het zo niet langer kan.
Al-Anon is er niet om de verslaafde te laten zien dat hij/zij tot inkeer moet komen maar leert de naaste van de verslaafde hoe je met je gevoelens om moet gaan en dergelijke. Het is dus echt bedoeld voor partners, familie en vrienden etc. TS en of "Kim" kan het altijd proberen, is het niets dan stop je er gewoon mee. En het kostte mij toen (2005) niets. Ik weet niet hoe dat nu is.
Nog steeds niets, helemaal vrijblijvend en het kan zeker helpen. Al is het alleen maar om een luisterend oor te hebben in een groep met mensen die met dezelfde problemen kampen. Doen dus! Ik heb er destijds erg veel aan gehad. En ik ben ook zelf met mijn neus op de feiten gedrukt ...