Eerder dacht ik dat het kopieerapparaat dé uitvinding van de eeuw was. Nu geloof ik dat dat de ruggenprik is hahaha! Eerlijk, wat heerlijk. Bevallen is vast bedacht door een man, de ruggenprik door een vrouw. Nee, voor mij nooit meer teveel onnodige pijn. Ik benijd de meiden die het allemaal goed hebben kunnen opvangen, maar zodra dat niet kan (bij mij door weeenopwekkers), niet twijfelen hoor. Ik heb er overigens niets van gemerkt dat ze hem gezet hebben. Ga in ieder geval niet denken dat je zonder móet, nergens voor nodig. Maar eerst proberen, niet bij voorbaat al beslissen. Zo zie ik het. Succes!
Bij de eerste een ruggenprik gehad omdat ik een weeenstorm kreeg door de inleiding. Ging direct als een gek en geen rust tussen de weeen in. Bij de tweede ging de vk er vanuit dat ik weer een ruggenprik zou willen. Heb 't toen zelf kunnen doen. Had toen ook geen inleiding. Is me zoveel beter bevallen zonder. Hopelijk gaat het me nu weer lukken om zonder ruggenprik te bevallen. (Bij de oudste had ik trouwens continue iemand bij me en bij de tweede waren mijn man en ik samen in de badkamer. Allebei de keren in het ziekenhuis bevallen op medische indicatie). Hier dus geen ervaring met meer begeleiding als je kiest om het zonder ruggenprik te doen. Er is gewoon gekeken naar wat ik nodig had.
Mijn onstluiting wou eerst niet vorderen en zoon zijn hoofdje wou niet verder na beneden komen, wat wou ik graag een ruggenprik!,, Dus toen de dokter het me aanbood en zei dat die zo terug zou komen en hem zou zetten en me daarna even kwam vertellen dat ik die niet mocht ivm mijn rug zag ik het echt even niet meer zitten, dus na 48 uur in de volle weeen raakte ik in paniek en was ik blij dat ze me een spoedkeizersnede gaven.
bij de 1e dus wel een ruggenprik, inmiddels bevallen van de 2e en daar zonder ruggenprik omdat het heel snel ging (in 2,5u tijd) Ik moet zeggen dat de 1e keer bevallen me een stuk beter is "bevallen" dan de 2e keer...De 2e keer was echt heel heftig voor mijn gevoel.
Een tweede bevalling is (over het algemeen) sowieso heftiger... maar wel weer korter..... hier 3x zonder ruggenprik of iets.... en was wel te doen... derde makkie.. heb wel ooit een ruggenprik gehad voor een operatie... en later weeeeeken last van mijn rug gehad... mijn moeder heeft bij twee bevallingen een ruggenprik gehad..en had hele heftige hoofdpijn in het kraambed als "complicatie"..... Tja.. ikzelf ben voor zonder ruggenprik.... tenzij iemand echt uitgeput raakt ofzo.....
Zo wat veel reacties, maar wat jammer dat sommige mensen hun oordeel al snel hebben klaar liggen over een ander. Ik wilde graag thuis bevallen, zag het al helemaal voor me, lekker onder de douche of in bad, leek me super. Helaas liep het anders en ben ik ingeleid omdat ik al bijna 72 uur met gebroken vliezen liep zonder weeen. Je kunt je voorstellen dat mijn man en ik in die 72 uur weinig slaap gehad hebben. Vervolgens ingeleid, op een gegeven moment weeenstorm die maar bleef duren, dan wordt je getoucheerd en denk je al heel wat ontsluiting te hebben na 5 uur heftige weeen opvangen en dan wordt je verteld dat je krap 2 cm hebt terwijl je begon met 1 cm. Het huilen stond me nader dan het lachen en toen heb ik aangegeven een ruggenprik te willen. (Gewoon gevraagd hoor en niet gesmeekt of gegild zoals eerder hier werd gesugereerd). Bij ons is er 24 uur p/d een anesthesist anwezig die de epidurale heeft gezet, ze waren heel vriendelijk en ik heb van die hele prik niets gevoeld omdat ik me moest concentreren op het wegpuffen van mijn weeen. Ongeveer 2 heerlijke uren volgde ik kon even rusten en ontspannen. Helaas kwamen de weeen er op een gegeven moment aan 1 kant weer doorheen en uiteindelijk kon de ruggenprik niet harder gezet worden maar de weeenopwekkers wel en kwamen de weeen er gewoon weer helemaal doorheen. Ik heb toen nog op eigen kracht de laatste 1,5 uur weeen weggepuft. Daarna mocht ik persen, maar ik had geen persweeen. Of dat nou door de ruggenprik kwam of door de ingeleide bevalling weet ik niet. Uiteindelijk is ons meisje geboren na 1,5 persen een knip en de vacuum. Ze had een apgar van 7 en moest even mee voor extra zuurstof, of dit door de ruggenprik kwam is niet bekend kan net zo goed door een combi van langdurig gebroken vliezen, vacuum, zware bevalling zijn geweest. De dag dat ik beviel was het super druk en de verpleegsters hebben hun best gedaan maar ik heb ook niet de constante begeleiding gehad die ik misschien wel nodig had gehad. Achteraf heb ik geen spijt van de ruggenprik, ik zou het zo weer doen. Ik heb een hoge pijngrens maar dit was echt niet meer te doen, vooral niet als het zo weinig resultaat geeft en je al uitgeput bent. En ik lees bij iedere vrouw die zonder pijnbestrijding is bevallen dat ze trots is op haar bevalling. Nou ik ben ook trots op mijn prestatie, ik heb het ontzettend zwaar gehad maar wel een prachtig kind op de wereld gezet, mag ik niet trots zijn omdat ik een ruggenprik heb gehad? Een groot deel is ook op eigen kracht gedaan. Het is echt niet zo dat je als je een ruggenprik krijgt de rest van je bevalling een piece of cake is. Edit: Een volgende bevalling, moch die mij gegund zijn, zou ik door de ervaring van mijn 1e bevalling denkik weer in het ziekenhuis doen. Of ik weer voor een ruggenprik zou kiezen hangt volledig van die bevalling af.
waha ik was altijd anti ruggenprik..nee hoor ik neem geen ruggenprik hoe pijn het ook doet blabla...tja totdat ik werd ingeleid...direct in een weeenstorm terecht kwam met pauzetjes van een halve minuut tussendoor...en maar op 2 cm ontsluiting blijven hangen....mevrouw wilt u een ruggenprik, ik denk wel dat dat beter voor u is....jaaaaaa doe maaaaarrrr.... haha.. uiteindelijk heeft de ruggenprik helaas weinig zijn werk gedaan...omdat ik ineens 9 cm ontsluiting had dus (de vloeistof van de) ruggenprik kon weer uit na 20 minuten...pfffff en weer terug in de weeenstorm...maar gelukkig kon ik al bijna persen.. Ik was wel een paar dagen ziek na de bevalling..koorts, misselijk enz.. konden bijwerkingen zijn van de ruggenprik maar het kon ook te maken hebben met de GBS bacterie.. Zou ik weer voor een ruggenprik kiezen? liever niet maar als je in een weeenstorm terecht komt met hele korte pauzes tussendoor..graag!
Ik heb geen ruggenprik gehad en het is ook geen een moment in me opgekomen om naar iets van pijnstilling te vragen. Het was echt prima te doen, ik was er om 21:30 in het ziekenhuis en ze was er al om 23:53.. Heel snel dus allemaal. Zoals iemand al eerder zei 'ik vind me teen stoten meer pijn doen', zo denk ik er ook over. Ik roep altijd; 'ik zit langer te drukken op de plee....', sinds ik ben bevallen. Achja, iedereen is anders en sommige mensen boffen misschien meer wat betrefd hun pijngrens en bevalling. Ik zou er wel voor zorgen dat je ervoor kan kiezen mocht je het nodig hebben, die optie had ik ook.
Daarom maar het scheelt gewoon als mensen in een paar uur bevallen of dagen bezig zijn!! is gewoon erg individueel
Precies, als mijn bevalling een paar uur had geduurd had ik het ook wel volgehouden zonder, maar als je weeenstormen hebt en na uren haast nog geen ontsluiting zakt de moed je in de schoenen hoor.
MET!! Anders had ik het niet volgehouden! Heerlijk die vloeistof door je lichaam en ik heb zelfs gwn even zitten dommelen!
Dat bedoel ik. Ik was al 8uur bezig waarvan de laatste 2 uur weeenstorm in rug en bovenbenen,nou dan zeg je echt niet dat je teen stoten pijnlijker is hoor! Echt ik kon die man die de ruggenprik had gezet serieus wel helemaal afkussen!!!
Hier ook ruggenprik gehad. Wou hem in eerste instantie ook niet, dacht doe het lekker op eigen kracht maar door te vroeg gebroken vliezen en geen weeën werd ik ingeleid. Ook snel in een weeënstorm gekomen. Ontsluiting bleef ook steken en had al een paar nachten nauwelijks geslapen. Wat was ik blij met die ruggenprik, nog ff kunnen slapen zelfs. Ze hebben hem me in het ziekenhuis aangeraden en in eerste instantie wou ik hem niet. Maar ik was helemaal op en raakte door de weeënstorm af en toe in paniek. Ik hoop deze bevalling zonder te kunnen doen maar weet wel dat ik hem nu wel zelf vraag als ik het toch nodig vind.
Ik ben ook bevallen met ruggenprik, mijn ontsluiting wilde totaal niet vorderen en had hele heftige rugweeen die op mijn hernia sloegen. Ben begonnen om 11 uur 's ochtends en de weeen kwamen direct om de 3 minuten en een minuut lang. Om kwart voor 9 'savonds zijn in het zh mijn vliezen gebroken door de verlos. Om half 11 pas 4cm ontsluiting met weeen die ik niet meer trok. Uiteindelijk om 05:45 bevallen en ik had het ook echt niet zonder gekund, al was het alleen al door pure vermoeidheid dat ik niet zou kunnen persen... Vind het trouwens bullshit wanneer mensen zeggen dat je met ruggenprik niet 'echt' bent bevallen. Wie heeft er de eerste 12 uur dan weeen lopen opvangen? En het persen moet je alsnog zelf doen hoor, je voelt er alleen minder van misschien! Heb die opmerking nu 3x gekregen en kan daar echt pislink om worden!
Het valt me bij dit topic op dat de mensen die met een ruggenprik zijn bevallen daar wel allemaal heel uitgebreid bij uitleggen waarom ze dat hebben gedaan, hoe lang ze al zonder hebben geprobeerd en hoe verschrikkelijk alles was, een beetje alsof ze zich proberen te verontschuldigen! Daar lees ik toch een beetje in wat een taboe het in Nederland nog is om met ruggenprik te bevallen! Het lijkt me toch dat niemand behalve jijzelf kan beoordelen of je pijnstilling nodig hebt, en dat jij toch ook echt de enige bent die kan beslissen hoeveel pijn je moet/kan/wil verdragen. Ik ben zelf nog nooit bevallen hoor, dus ik heb geen flauw idee waar ik het over heb . Ik ben ook in principe gewoon van plan om het zonder te gaan proberen, maar het idee dat de mogelijkheid van een ruggenprik er wel is geeft mij wel heel veel rust.
Ik bevallen met ruggenprik! eerlijk gezegd het beste wat ik ooit in mijn leven gehad heb Met 4 cm ontsluiting dacht ik dat ik tegen het dak omhoog liep, zoveel pijn... Ik vond het heerlijk! Uiteindelijk toen in een paar uur tijd op 10 cm. Helaas bleek het sterrenkijker, waardoor ik alsnog met keizersnede ben bevallen. Maar ik kijk erg positief terug op de ruggenprik. Ook totaal geen complicaties of nare zaken ervaren!
ik heb geen leuke eerste bevalling gehad, vreselijke weeenstorm die ik niet op kon vangen en ben uit ellende naar het zh gegaan. Eenmaal daar 6 cm ontsluiting dus kreeg geen ruggenprik meer en ook geen pethetine omdat hartslag van zoon teveel schommelde. Uiteindelijk dus onder pijnstilling gedaan en dan vond ik niks. Ik had dus meteen na die bevalling besloten dat als ik weer eens moet bevallen, ik me in ieder geval heel goed laat informeren over de ruggenprik. Nu bezig voor de 2e en wil zeker in het zh bevallen (ben niet meer zo zorgeloos als voor mn bevalling). Je weet gewoon vantevoren niet hoe je bevalling gaat verlopen en dat maakt het ook lastig om te bedenken wat je wilt. Laat je in ieder geval goed voorlichten door je vk/gyn en informeer ook zeker in het zh hoe zijn erover denken en of er iemand is die de ruggenprik kan zetten, ook weekend en nacht. Je hoeft er geen gebruik van te maken, maar dan heb je wel een goeie backup want die mistte ik dus vorige keer. Daarbij, als je te laat (met teveel cm ontsluiting) in het zh komt, krijg je em alsnog niet. sterkte ermee!
Ben ik met je eens, in dit topic merkte ik er ook al iets over op naar aanleiding van een vervelende opmerking van iemand; Er wordt weleens gezegd dat er een taboe rust op een ruggenprik, op verdoving tijdens een bevalling. Dat vrouwen excuses zoeken en maken voor het feit dat ze er voor gekozen hebben. Ik heb maar zo het idee dat dit soort kortzichtige opvattingen er alles mee te maken hebben...
Ik vroeg me al af wanneer iemand dit zou opmerken. Ik kreeg ook een beetje het gevoel me te moeten verontschuldigen omdat hier vrouwen zijn die bevallen vergelijken met je teen stoten en tsja als je daar een ruggenprik voor wilt ben je een watje volgens een aantal van hen. En ik denk dat ik en velen met mij hier uitgebreider reageren om te laten 'zien' dat er ook andere bevallingen zijn dan alleen die volgens het boekje en dat er daarom voor een ruggenprik gekozen wordt. Maar goed er rust inderdaad nog steeds een taboe op, en dat zal altijd zo blijven zolang er mensen rondlopen met weinig inlevingsvermogen voor een ander.
ik heb bij de eerste een morfine pompje gehad en opzich was dat heerlijk..heb ook lekker kunnen slapen maar werd er zo ontzettend suf van en ben ook grote delen van de bevalling kwijt, dat weet ik gewoon niet meer. de bevalling ging prima maar het herstel was een hel, ik had geen gevoel en wist niet waar ik naartoe moest persen met als gevolg dat ik hele pijnlijke aambeien kreeg, duurde toch wel bijna een maand voordat ze een beetje weg waren. bij de tweede geen pijnstilling gekregen en ja het was een vervelende pijn die weeen maar absoluut niet onhandelbaar ook het persen ging prima, dat heeft me helemaal geen pijn gedaan. na de bevalling nergens last van! geen scheur geen knip geen aambei helemaal niks! mocht er oooooooit nog een kindje komen dan doe ik het echt weer zonder pijnstilling