Hallo, ik heb ook een kz gehad in verband met een stuitligging die van mij lag met zijn kontje voor en zijn beentjes voor zijn buikjes en dan zijn beentjes overelkaar heen.. Ik heb met 36 weken een kz gehad, want ik werd met 33 weken opgenomen in het ziekenhuis ivm hoge bloeddruk, eiwitten en harde buiken.. dit was de zaterdag voor de kerst.. 1e kerstdag mocht ik eigenlijk naar huis toe en toen is `s nachts mijn vruchtwater geknapt.. dus dat werd 3 weken lang plat liggen, zonder van bed af te mogen dat was echt niet leuk hoor.. alle feestdagen plat op bed.. met 36 weken is het kind gehaald.. een lekker knulletje van 5½ pond
Hoi dames, Ik zou afgelopen dinsdag de ks krijgen, maar mijn vliezen braken de dag ervoor, dus is de ks een dag eerder gedaan. Ik ben er wel blij om eigenlijk: Deniz gaf nu zelf aan dat hij er klaar voor was. Ik was een beetje voorbereid hoe het allemaal zou lopen, maar toch is het heel gek als het je zelf overkomt. Ik heb echt tegen mezelf moeten zeggen: okee, wat er nu gebeurd is voor mijn kind, hier moet ik even mezelf uitschakelen (als je daar op de OK tafel ligt in je niksie en er komen steeds meer mensen binnen om mee te helpen/kijken...) Het rare dove gevoel in mijn benen na de ruggeprik vond ik heel absurd. De dag van de OK heb ik ook nog veel pijn gehad, maar al snel ging het beter. Ik was blij dat ik snel ook weer mocht eten, dat gaf krachten terug. En ik heb de kleine 2 nachten op de babykamer laten "parkeren", ik had mn rust echt nodig. Nu kan ik nog steeds niet veel, maar we zijn hartstikke blij met onze prachtige zoon Deniz! Ik heb absoluut geen spijt van mijn keuze gehad voor een ks!
Hebben jullie dat trouwens ook (gehad), dames die een ks hebben gehad, dat rare gevoel in de huid als je over je buik strijkt?
Heel herkenbaar. Ik had dat ook na mijn keizersnee. Het voelt allemaal nog een beetje 'dood' aan, maar dit trekt allemaal weer weg.
Ik heb het ook, maar ik vind het niet storend. Mijn gynaecoloog gaf aan dat het in een enkel geval zo blijft omdat de zenuwen niet meer aangroeien. Groetjes, Wendy
Ja absoluut herkenbaar! Heb ik nu nog steeds, en de ks is nu bijna 4 weken geleden! Het is net alsof er zenuwen zijn doorgesneden ofzo. Bij mij vooral aan de rechterkant van het litteken. Als ik het dan insmeer met Biodermal litteken creme (op aanraden hiermee aan t smeren gegaan voor beter herstel litteken; nog iemand anders ook als tip gekregen?) voelt het heel raar aan, bijna beetje pijnlijk... Ook lastig met ondergoed, draag nu nog steeds m'n zwangerschapsondergoed omdat ik gewoon weg niet weet wat ik anders kan dragen. Of m'n 'normale' ondergoed valt precies op, onder of boven het litteken. Op allemaal gevoelige plekjes dus... lastig Maar ik begrijp hier gelukkig dat het dus nog wel goed komt?!
hallo meiden Duveldraakje gefeliciteerd met Anouk en Cimbomlu gefeliciteerd met DEniz. Wat een leuke namen........ Heb trouwens een vraagje. Vloei je na een keizersnee ook zoals bij een normale bevalling? twinny
Bij mij was het wel minder. Bij mijn vorige ('normale') bevalling heb ik veel langer gevloeit. En ook meer. Ik verloor echt stolsels toen, en dat heb ik nu niet gehad. Na een klein weekje vloeide ik al amper meer.
klaas jan is morgen 5 maanden maar ik heb het normale gevoel in mijn buik nog steeds niet terug, dus ik denk zomaar dat je toch altijd een raar gevoel zult hebben mij maakt het niet uit
Ik vloeide ook niet heel heftig na mijn ks en na 4 weken helemaal niet meer. En wat het dove gevoel betreft, dat kun je heel lang houden hoeft niet. Erger vind ik af en toe die verschrikkelijke jeuk van het litteken. Gr. Suusje
Ik doe ook even mijn verhaal hier, lijkt me wel de geschikte plek... Tot vandaag dachten we namelijk een normale thuisbevalling te gaan krijgen van een kindje dat goed ligt. Ik ben zondag as uitgerekend. Vanochtend vk controle, alles was goed, bd was redelijk netjes 140/80 maar bij het voelen begon ze te twijfelen aan de ligging, en wel of het nou een koppie of een kontje was wat beneden lag. Ze vroeg of ze me inwendig mocht onderzoeken maar toen wist ze het nog niet zeker. Ze heeft daarom even het zh gebeld of ik even langs kon komen voor een liggingsecho om het zekere voor het onzekere te nemen. Ze hebben nl zelf geen echo apparatuur. Ik dacht, nou even een echo, dan zien we het koppie beneden liggen en dan kan ik weer naar huis. Nou dat pakte helaas ff anders uit. De vk in het zh en de assistente dachten met voelen ook dat de billen bovenin zaten, maar de echo gaf een verrassing; koppie ligt omhoog en de beeb ligt overdwars in mijn buik! Met de vk van het zh ook een gesprek gehad over stuitligging en eventueel een keizersnede en het lezen van een folder hierover was ik nog niet veel wijzer want het leek wel of ik totaal geen info meer kon opnemen in mijn hersenen. Ondertussen dat ik aan de ctg lag heeft de vk overleg gehad met de gyn. Normaal doen ze geen draaipoging meer na 38 weken maar omdat mijn buik zo soepel is, dacht de vk dat het misschien toch mogelijk was. Ik ben toen met haar meegegaan naar de gyn alwaar ik even tussen de afspraken door mocht komen. Na giga veel pijnlijk geduw en getrek op/aan mijn buik en nog een echo, heeft hij besloten dat een draaipoging zeker nog kans van slagen zou hebben. Hij zou smiddags naar me toekomen op de verlosafdeling. Toen ik de kamer uitliep begonnen de tranen rijkelijk te vloeien, van de schrik/pijn en alles tegelijk. Gelukkig was het een hele lieve vk die met haar arm om me heen mij troostend is teruggelopen naar de verloskamers. Daar heb ik Michel gebeld om te zeggen dat hij moest komen. Hij heeft op zijn werk alles laten vallen en is op zijn fiets naar het zh gekomen. Na een tijdje kwam de gyn weer, ik kreeg eerst een injectie om de baarmoeder te ontspannen. Nou het leken wel drugs want ik begon als een gek te shaken en te trillen. Na +/- 15 minuten kwam de gyn voor de echte draaipoging... wat een helse pijn zeg! Het leek wel alsof hij mijn buik binnenstebuiten probeerde te keren Ik lag te janken als een klein kind en toen ik iemand hoorde zeggen dat ik moest ontspannen stond ik op het punt op een schop te geven. Hoe kun je nou ontspannend als zo'n beul met zijn kolenschoppen je kind vastheeft en probeert om te keren! De draaipoging is helaas niet gelukt want de kleine floepte steeds meteen weer terug. Baby ligt ook in dermate scheve toestand dat het niet mogelijk is vaginaal te bevallen. Ik krijg dus sowieso een keizersnede. De gyn heeft meteen met de planning contact opgenomen maar morgen zaten ze al vol. Maandag zal dus de grote dag worden! Ik moest daarna weer naar de pre operatieve poli voor formulieren en uitleg over de ruggeprik. En eindelijk was ik dan vanmiddag om half 4 weer thuis... Zondag moet ik voor intakegesprek, bloedprikken ed weer naar het zh en dan hoor ik hoe laat ik maandag wordt opgenomen. Mijn reguliere vk heeft me nog gebeld en was ontzettend geschrokken. Ze vroeg ook of ik boos was op haar. Nou natuurlijk ben ik dat niet! Als ook de vk en de assistente en de gyn in het zh eerst denken dat het koppie beneden ligt, waarom zou ik dan boos op haar zijn! Maandag heeft ze ziekenhuisdienst en dan komt ze even bij me langs zodra de keizersnede achter de rug is.
Dankjewel Kwebbel... weet ik dat ook weer Moet nu natuurlijk in hele korte tijd omschakelen en dan komen er zoveel vragen naar boven
Gewoon lekker vragen hoor. En geniet nog maar even van je weekend met z'n tweeen. Succes voor maandag. kwebbel
Jeetje wat een verhaal zeg manuela! Ik vond mijn geplande keizersnee al heel wat om aan te wennen, maar dit zeg pfff Dit is echt op het aller aller laatste moment. Wens je alle succes van de wereld, en vraag wat je vragen wilt hoor!