een goede vriendin van mij zit er even helemaal doorheen. ze heeft een hobby en dat is nogal veel geworden. ik kan het niet helemaal uitleggen wat het is, want ik weet niet of ze hier leest en of ze het goed zal vinden als ik achter haar rug om over haar "toestand" praat. maar kort uitgelegt, ze fokt met dieren, die kleine diertjes worden nu zo groot dat ze weg mogen, maar die zijn nogal wild op het moment, met elkaar. bijten elkaar tot bloedens aantoe. janken en piepen, snachts niet slapen. maar constant vervelend lopen doen. negeren is geen optie, ze zitten in huis, en ze kan zelf ook niet slapen daardoor en is ook bang dat kids wakker worden etc. man helpt niet mee, ze staat overal alleen voor. maar het einde is nu wel in zicht, maar als ik zo haar zie, dan zie ik gewoon dat ze in een depressie beland. ik probeer haar zoveel mogelijk te helpen. maar weet ook niet wat ik allemaal kan doen. tis toch uitzitten tot alle beestjes weg zijn. maar ja tot die tijd, ik wil haar niet "kwijt"raken, ik weet zelf maar al te goed wat een depressie is. leuke dingen doen kan niet, ze zit met die beestjes, dus er even tussenuit kan niet. ze heeft ook nergens zin in, eet niet meer, slaapt al weken bijna tot helemaal niet. wat kan ik toch doen? doet me pijn om haar zo te zien
De beestjes eens apart zetten 's nacht, dus ieders apart in een hok/bench? Weet niet wat voor dieren het zijn?
jeetje dat is toch ook wat, zoveel mogelijk helpen en als al die beestjes (wat zijn het voor dieren, mijn vriendin zit in een soortgelijke situatie, die heeft een nesje met honden) weg zijn, je vriendin vertroetelen, mee uit nemen. ook tegen haar zin in? ik heb zelf een postnatale depressie gehad, en snap dus ook wel hoe dat kan voelen. ik wilde ook niet weg, niks leuks doen. maar als iemand me meenam, er even uit. vond ik dat wel heel fijn.
ja ze heeft ook een nestje met honden, labradors. ze zet ze snachts al appart, maar wel in 1 ruimte, dus ze zien/horen/ruiken mekaar wel de hele tijd. ze gillen de hele boel bij mekaar, dus slapen ho maar, zowel voor de honden als mijn vriendin (en haar man) hun eigen slaapkamer is ook beneden, de kinderen slapen wel boven, dus of die er nou zoveel van meekrijgen weet ik niet. maar daar is ze wel bang voor, dat die ook wakker worden.
Er zal toch wel meer aan de hand zijn? Lijkt me sterk dat ze overspannen raakt van alleen een stel pups? Wat ze kan doen, misschien de moederdieren laten steriliseren?
Ik kan me ook niet voorstellen dat het alleen aan die beestjes ligt. Als ze er hobbiematig mee fokt is dit vast niet haar eerste nestje. Ik heb geen ervaring met een nestje hondjes, dus daar kan ik geen tip over geven. Misschien kan ze tips vragen bij een dierenarts. Ik denk eerder dat ze zich meer irriteert aan het feit dat haar man haar niet helpt. En dus zal ze met haar man moeten praten. Zo niet, dan ben jij misschien een goede uitlaatklep voor haar.