Een documantaire over 'the bloods' in Nederland. Player omroep.nl Het valt mij op dat deze jongens wel van alles verwachten van de maatschappij....maar dat de maatschappij niks van hun terug mag verwachten. Altijd anderen de schuld geven van de shit waar je in zit....maar (bijna) nooit jezelf een schop onder de kont geven en er iets van proberen te maken. Vind het wel een mooie documantaire. Ik werk zelf o.a. met zulke jongens en vond het erg herkenbaar.
Interessante documentaire ... Ik ben nu nog steeds aan het kijken! Ben nu op het stuk waar de documentairemaakster belt met de hulpverleningsinstanties.. ik ben gewoon verbaasd Nergens wordt er opgenomen en ik hoor iemand zelfs zeggen 'ik geloof dat er nazorg is..' Weten ze dat niet eens .. jeetje, vind het echt slordig hoor! Ik ga even verder kijken.
Ik heb net de documentaire ook even bekeken. Dit soort dingen werken natuurlijk 2 kanten op. Deze jongens hebben waarschijnlijk allemaal een moeilijke jeugd gehad, waarin ze altijd hun eigen boontjes hebben moeten doppen. En ja, het wordt is een keer tijd dat ze wakker worden en inzien dat dit niet het leven is wat je de rest van je leven moet willen leven. En als je verandering wil, dan komt dit niet zomaar aanwaaien wat sommigen van hen wel lijken te denken. Ook denk ik dat hun omgeving, en vooral vrienden een hele slechte invloed op hen hebben. Elke dag blowen en door handelen aan je geld komen lijkt de makkelijkste weg, helemaal als je niet beter weet. Maar ik moet zeggen dat ik me het ook wel kan voorstellen wanneer je elke keer van de kast naar de muur wordt gestuurd bij instanties, scholen, en tijdens het zoeken naar werk dat dit verre van motiverend werkt. Verder vond ik het echt schandalig dat de reclassering beloftes doet aan de jongeren en ze vervolgens niet na komt, hetzelfde geld voor de andere instanties. Waar mijn mond trouwens helemaal van open viel was dat de jongen die in het laatste stukje vrij kwam pas na een HALF JAAR!! een afspraak had met de reclassering! Dat vind ik echt erg slecht!
Ik heb hem afgekeken .. Tja, wat kan ik er over zeggen! Ik heb er een beetje een dubbel gevoel bij.. De titel van de documentaire is goed uitgezocht .. 'verloren jongens' die zich verschuilen achter hun 'gang'. Om een beetje het gevoel te hebben dat ze er toch toe doen .. dat ze er mogen zijn! Ergens zie ik wel dat ze het proberen .. zoals die Demo, maar dat hij inderdaad van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Hij heeft een opleiding, een baan en het lijkt wel of daar niet naar gekeken wordt! Aan de andere kant, ik vind dat dit soort 'gangs' wel hard aangepakt mogen worden. Dat geladen pistool jeetje zeg ... en alle drugs!! Ook de hulpverlening mag wel een beetje meer zijn best doen in deze situaties. Wat ik uit die documentaire gezien heb, vind ik ze maar laks overkomen. :x Hebben ze daar tegenwoordig wel goed geschoolde mensen zitten? Het was interessant om te kijken. Maar blijf wel een beetje met een dubbel gevoel zitten.
Ik vond het een mooie documentaire, heel herkenbaar vooral. Ik werk ook met onder andere zulke jongeren. Het is triest om te zien dat je blijkbaar zo tussen wal en schip kunt vallen in deze maatschappij... Geen hulpverlener die naar je omkijkt, niemand die zich voor je inzet. En dat je hele leven al. Zoals al gezegd werd, deze jongens hebben alleen elkaar Niet zo verwonderlijk dat ze het verkeerde pad op gaan.. Het brengt maar weer eens in beeld hoe slecht de hulpverlening is geregeld. En bij de medewerkster van de reclassering kreeg ik echt een plaatsvervangend schaamtegevoel. Als je het mij vraagt zeker niet geschikt voor dit werk. Wat die jongen op dat moment nodig heeft is een duidelijke uitleg wat de reclassering kan betekenen, maar vooral ook duidelijke grenzen. Tot hier en niet verder. Geen discussie aangaan en hem zeker ook niet de gelegenheid geven om steeds zijn eigen daden goed te praten!! Ik vond haar hele houding nogal apart en timide. Met alleen ja en amen zeggen kom je er niet mee bij deze jongens!! Zo kweek je ook weinig vertrouwen. Trouwens, petje af voor deze jongen, die een HBO studie is begonnen en het blijkbaar erg goed doet. Hij lijkt me wel iemand die het gaat redden als hij er 100% voor gaat. Kop met hersens en doorzettingsvermogen. Al is het dan met vallen en opstaan.
Inderdaad! En dat voor een jongen die net 18 is geworden, zo'n ernstig delict heeft gepleegd en geen ouders/verzorgers heeft die een oogje in het zeil houden. Teruggegooid in dezelfde uitzichtloze situatie waar hij al in zat, niets te verliezen. Dat is toch vragen om moeilijkheden!!
Er zit bij zo'n documentaire altijd nog een andere kant aan het verhaal dat we niet zien. Als zulke jongens een normaal leven willen dan moeten ze daar vooral zelf voor vechten en niet verwachten dat een ander het helemaal kan regelen. Kan me heel goed voorstellen dat wanneer afspraken niet worden nagekomen je dat op een gegeven moment zat bent..maar ja dat werkt bij de hulpverleners net zo goed zo denk ik dan maar..de eerste stap moeten de jongens zelf maken. Zorgen dat je clean op het rechte pad blijft. Als dat lukt en je kan een baan vinden dan ben je al op de helft..dat werken tegen een laag loon niet motiverend is begrijp ik ook nog, maar wat verwachten ze dan?
Vond die vrouw van de reclassering erg vervelend, zo'n rare grijns op der gezicht. Verder ga ik me niet te veel uit laten over deze jongens hun leven. Keur hun crminele activiteiten zeker niet goed, maar ik vind het dieptriest dat er geen gepaste zorg en mogelijkheden zijn voor dit soort mensen. En dat de zorg vaak niet gepast is, en er weinig tot geen mogelijkheden gecreeerd worden voor hen, bewijst deze docu.