Vandaag nog in de stad een aantal opmerkingen: "Slaapt hij al door?" "Ow, wat lief, is het een meisje? Nou hij draagt een t-shirt met 'grote jongen' er op, maar nee het is een meisje" Als hij ff jengelt, omdat iedereen 'koetjie koetjie' roept: "Ow, hij heeft honger he??" Och ja...
Het aller-allerirritantste qua ergernissen vanaf kraamtijd tot nu is toch wel die deurbel! En dan bedoel ik familieleden die echt wel weten dat onze kleine meid 's middags tussen 13 en 15 uur en na half 8 slaapt en dan nog aan die bel gaan hangen... pffff, heel irritant. Sowieso houd ik niet van onaangekondigd bezoek maar die bel is echt mn grootste irritatiefactor. En dan denk je: dan trek je de bel er toch uit. En dat doe ik dan ook geregeld, maar dan zul je zien dat je net de TNT post weer s mist of gewenst bezoek Bij de tweede ga ik in ieder geval 's avonds om 7 uur bel eruit trekken en de rolluiken dichtdoen. Ga echt niet meer iedere avond met onaangekondigd bezoek, zitten...
Mijn bel gaat eruit hoor. Hang een briefje bij de deur voor TNT: Bij geen gehoor mag het pakje in de schuur. Doe ik nu ook als ik weg ben. Wel erg dat je zo bent 'geterroriseerd' door onaangekondigd bezoek! Snappen die mensen het dan niet?? Wij hebben hier aan iedereen al heel duidelijk gemaakt dat we ALLEEN bezoek op afspraak willen. De rest horen we niet want dan is de bel er dus uit!
Als je steeds dezelfde opmerkingen hoort, gaan die wel errug vervelend worden Zeker als ze aansluiten op iets waar je je als moeder onzeker over voelt. Zo kon ik er echt slecht tegen als mensen zeiden dat onze dochter zo klein/slank voor haar leeftijd was / er jonger uit zag, want ik was erg onzeker over mijn borstvoeding en trok het me erg aan dat ze niet zo hard groeide. (Bleek gewoon haar bouw te zijn, maar dat wist ik toen nog niet )
Bij mij was het juist andersom.. Toen Jayden 5 maand was dachten sommigen dat hij al 9 maand was. En een klein meisje zei een keer 'kijk mama, een baby', waarop haar moeder zei 'dat is geen baby'. Dat was soms ook weleens vervelend maar ik ben wel blij dat hij goed groeit.
Terwijl ik zelf helder blauwe ogen heb en papa er niet bij is: "Oh, wat heeft hij blauwe ogen, die zullen nog wel bruin worden hoor."
Die heb ik niet echt.. Mensen die doorzeuren of ze hem mogen vasthouden, vind ik erg vervelend. Want ik wil dat gewoon niet. Colin kan slecht tegen veel indrukken.. dus die wil ik gewoon beperken.. Of doe ik dan moeilijk!? Ookal leg ik het uit dan zeggen ze: merkt zo'n kleintje heus niks van.. Uhh. JAWEL.
ik vraag ook weleens aan tweelinmama's of ze het niet ontiegelijk druk hebben. Bij ons in de familie komen oneindig veel meerlingen voor en ik ben zó blij dat ik 2x1 kindje krijg/heb gekregen, juist omdat ik in mijn familie zie hoe druk je het ermee kan hebben. vind het ook overdreven dat dat niet gevraagd mag worden, veel mensen hebben ook bewondering voor tweelingmoeders, en al zeker een hoop respect!!!!
Sommige dingen zijn ook onschuldig, maar het is dan net de druppel die het 'm doet. Ik probeer daar zelf wel een beetje voor te waken, dat ik niet bitchy ga reageren op iets wat eigenlijk heel aardig is bedoeld, alleen maar omdat ik het zelf 100 keer eerder heb gehoord. Kan die persoon ook niet weten natuurlijk Een echte ergernis is het niet, maar alle mensen zeggen hier altijd dat miniNooNoo zo klein is. Oooh wat een kleintje, of wat een klein popje. Of: Hoe oud is ze, 5 weken? Nee... bijna 8. Toppunt was iemand in de Prénatal, een Duitse vrouw.. Ik versta weinig tot geen Duits, maar toen ik "drei wochen?" hoorde sloeg ik haast stijl achterover. Kom op, zó klein is ze nou ook weer niet!?
Even van me afschrijven - Mijn man en ik zijn volgende week 1 jaar getrouwd en dit willen we graag met z'n 2tjes vieren. Nu mag ons zoontje 1 nachtje bij mijn ouders slapen. Mijn sm gisteren meteen "vindt je hem daar niet te jong voor". En dat als wij uiteten /film dat zij dan ook best wel in ons huis op hem wou passen. - Ons zoontje kon de afgelopen weken haast niet slapen overdag's. Dus in overleg met het cb hebben we nu een pucka baby en laten we hem eventjes huilen (hooguit 10 min.) Dit werkt goed bij hem. Maar het lijkt alsof iedereen wilt dat je tegen het cb in wil gaan. Want elke keer weer krijgen we te horen "je moet niet alles doen wat het cb zegt,je moet doen wat goed voelt" En als ik dan terug kaats dat dit juist goed voelt omdat het werkt. Dan kijkt men je aan alsof je de slechtste moeder der tijden bent.
Ik doe dat ook niet hoor...ik hou mijn kleintje zoveel mogelijk bij mij of mijn partner. En ja sommige mensen begrijpen dat niet, nou dat is dan lekker hun probleem denk ik dan het is toch ons kindje dus wij bepalen en niemand anders!
Ook dit herken ik zo! Wij kregen weinig negatiefe opmerkingen van het cb. En ze hebben ons heel goed geholpen als we ergens vragen over hadden. Nou de reactie's van mensen over het cb! En als je dan zegt dat je geen problemen hebt met het cb of dat je veel aan hun tips hebt. Kijken ze je aan of ze vuur zien branden. Hoe durf je ADVIES aan te nemen
Ja als ik naar het CB had geluisterd had mijn kind ondervoed geweest en nu nog steeds doof dus wat dat betreft ben ik het wel mee eens dat je je EIGEN gevoel moet volgen, advies vragen kan geen kwaad maar niet zomaar klakkeloos doen wat iemand van het CB zegt want een moeder weet het beste denk ik altijd.. Ik heb eigenlijk nooit echt naar commentaar gehad alleen maar complimenten over hoe wij opvoeden e.d. dus dat scheelt en ik irriteer me ook niet zo snel als mensen iets goedbedoelds zeggen en niet meteen verstand van hebben, die laat ik gewoon lekker gaan dan die opmerking en weet dat het uit een goed hart komt...
Eigen gevoel volgen klopt. Maar helaas snappen sommige mensen het niet dat mijn eigen gevoel toevallig het zelfde is als wat het cb zegt en mij dan aankijken alsof ik o zo slecht ben. Maar kan het ook wel begrijpen als je zelf zoiets negatief met het cb hebt mee gemaakt dat je ze dan niet meer geloofd
Ja CB is niet "evil" haha ik heb er toevallig wat slechte ervaringen mee maar goed nu in een nieuwe woonplaats weer wat goede, dus we houden het op neutraal, ik vraag altijd advies en als ik me erin kan vinden denk ik ja kan ik proberen of ik probeer een soort van eigen versie en als ik het niets vind dan schud ik gewoon ja en doe nee Maar idd je moet zoiezo lekker schijt hebben aan mensen het is jullie kindje, als iets niet mijn manier zou zijn dan kan het voor jullie nog wel werken toch? geen een kind en gezin werken hetzelfde...
Hi meiden, Ons zoontje is vandaag exact 5 maanden oud, heerlijk ventje. We genieten volop van hem. Ik heb jullie reacties nog niet allemaal gelezen maar ergenissen die ik heb ervaren na de bevalling waren: - mijn man is een actieve papa. Wij hebben vanaf dag 1 alles samen gedaan,besproken etc. Het viel mij op dat wanneer men met goedbedoelde adviezen komen in geval er iets niet goed gaat of beter kan volgens hun (schoonmoeder, tantes, cb, 2 verschillende kraamhulpen, schoonoma) dat ze dan helemaal een gezicht naar mij draaien en tegen mij beginnen te praten. "doe jij dat en dat dan niet zoo?? of jij moet hem in het vervolg meer op zijn buik leggen etc. Dat vind ik zo vervelend. Ok ik was toenterdtijd met verlof. Maar wij doen alles samen. Tijdens mijn verlof waren de avonduurtjes en de weekenden zoveel mogelijk voor manlief. maar kreeg altijd het gevoel alsof ik alleen er verantwoordelijk voor word gehouden want ik ben de moeder, en ik ben degene die thuis zat etc. - mijn schoonzusje die haarzelf, haar vriend en nog twee andere stellen bij ons thuis had uitgenodigd om gezellig met z'n allen te chillen. Ons ventje was pas 6 weekjes oud. Ik heb tot 4weken na de bevalling amper voor ons kind kunnen zorgen. ik was toen iets van 2 weken weer beetje op de been. We hadden toen 2 a 3 kraamvisites per week. En nu is madame (nog steeds) boos op ons omdat wij dat hebben geweigerd en volgens haar eigen zeggen is ze niet welkom bij ons thuis. Het ging haar niet om haar neefje, dat was een bijzaak. Wij hadden anders 6 man mogen bedienen de hele dag/avond. Dit was wel de grootste ergenis. wordt nog steeds helemaal nijdig als ik terug denk aan dat moment. Ze had namelijk de andere stellen indirect al uitgenodigd, kwam ik 2 maanden later achter via haar facebook
Mijn tante vroeg ook 2 weken na mijn bevalling; ben je dik geworden? Uh, nee ik ben net bevallen weet je nog?! Erg vreemd. En die kleine van mij is echt een kind uit het boekje. Huilen alleen als hij honger, kramp, slaap heeft. Maar soms heeft hij gewoon zijn dag niet, dat hebben we allemaal wel eens he? En daar komen alle adviezen; hij kan niet tegen drukte, je moet zacht doen als hij slaapt, je moet hem zo en zo leggen. Nee, ik weet wat mijn kind nodig heeft en mijn kind kan prima tegen drukte, stofzuigen, kletsen. Maar soms heeft hij er geen zin in. Dat kan toch??!!!! Nog zo'n ding; Je moet pas bijvoeden als hij 6 maanden is.. HALLOOOO. Dat bepaal ik toch zelf wel? Hij is bijna 3 maanden en ik ga hem nu echt geen hele maaltijden voeren hoor. Maar bemeoi je lekker met je eigen zaken. Daarnaast al dat opvoedadvies. Als ik advies nodig heb vraag ik het zelf wel hoor