Hallo allemaal! Ik wou me even voorstellen, want ik ben nieuwe op deze site! Ik heb een nogal heftige bevalling meegemaakt; ik had namelijk een totaal ruptuur. Het leek me leuk/interessant om daar met anderen over te praten die daar ook ervaring mee hebben gehad. Mijn dochtertje is nu bijna 8 weken oud, wat gaat dat snel zeg! Maar elke dag lekker aan het genieten.. Jammer dat het weer zo slecht is, wandelen zit er voor eerst nog niet in geloof ik.. Toedeloe!
Hoihoi, zoals je al had kunnen lezen hier ook een totaal ruptuur. Het moest gehecht worden op de O.K, onder narcose, omdat ik geen ruggenprik kon krijgen. Ik werd na de bevalling na 15 min al weg gereden naar de O.K. Daar heb ik het naderhand vrij moeilijk mee gehad. M'n bevalling heeft 11,5 uur geduurd. Omdat m'n bmm nog niet rijp genoeg was, moest die eerst gerijpt worden met gel, wat al een hele dag geduurd had. Dus in totaal 2 dagen op de verloskamer gelegen. En dan beval je, na al die uren, pijn, tranen, etc. En dan wordt je min of meer al gelijk weer van je kind weg getrokken. Ik heb voor m'n gevoel al gelijk zoveel gemist, zoals dat m'n dochter is gewogen, nagekeken, etc. Ik heb d'r maar heel even vast kunnen houden. En toen ik weg werd gereden, kwam net m'n moeder de hal in lopen. Ik kon d'r nog maar net gedag zeggen en 'ze ligt daar'. Hoe heb jij dat ervaren?
Oh jeetje, dat is wel heftig zeg! Ik ben thuis bevallen, ik moest op de baarkruk van de VK. Maar ze heeft later dr excuses aangeboden omdat ze in had moeten grijpen toen ze een lichtelijk scheurtje zag en dat heeft ze niet gedaan. (Achteraf weet ik niet wat beter is, want als ze in had gegrepen moest ik keizersnee) Ik had de dag ervoor vanaf 6 sochtends echt voorweeen en die nacht erna om half2 verloor ik de prop. Die voorweeen waren best vervelend, slechte nacht gehad en tóen begon het eigenlijk nog maar net. Die nacht dus ook niet geslapen, met als gevolg dat ik op de baarkruk in slaap viel toen ik moest persen. Kreeg ik energietabletjes enz, een en al drama... Ik vond de weeen nog wel 'meevallen' maar het persen lukte bij mij niet. Ik was al een dik uur aan het persen en het zette niet door. Toen 'dreigde' de VK met ziekenhuis en toen kreeg ik wat meer kracht. Toen mn dochtertje geboren was zei ze; oh ik bel de ambulance.. Grote paniek natuurlijk want ze legde het niet goed uit; dus tja je ligt helemaal happy in bed omdat je dat toch mooi even gefikst heb om dat kind eruit te krijgen en dan; hoezo ambulance??! Ik was om 13.30 in ziekenhuis en ik moest met de benen omhoog blijven en om 16.45 kwamen ze me ophalen.. Ik was hier ook echt boos over; ik was dan wel geen spoedgeval maargoed zolang is toch raar?? Ik vond het ook heel, heel erg om mijn dochtertje zo achter te laten. Jou geval is nog wel anders/heftiger vind ik hoor.. Want ik heb natuurlijk thuis nog wel wat meegemaakt van dat wegen enz.. Dat van de visite vond ik trouwens ook niet heel erg fijn. Ik kwam net van de OK en de hele kamer zat vol visite en ik had zelf niet-nauwelijks mn dochtertje gezien/vastgehouden enz.. Hoe is het nu met jou dan? Herken jij ook een zwaar-drukkend gevoel aan d onderkant, vooral als je langer staat?