echt niet tegen op zien als het toch zo zal zijn, mocht het zo komen accepteer het meteen en geniet van je kindjes en je kraam tijd. en ook tijdens die tijd mag je huilen en mag je soms helemaal een rot voelen want je ben mens en je ben vrouw. kijk je gewoon naar je kleine en geniet weer verder, dan maar samen met je kinderen alleen en genieten van het leven dan een leven met een man die je niet wilt zoals je bent. xxjes en heel heel heel heel heeeeeeeel veel sterkte
Wat een aparte reactie Meid heel veel sterkte, en probeer ondanks al het verdriet te genieten van je kindje. Ik heb ook mijn kraamtijd alleen door gebracht, ik wist alleen wel vroeg in de zwangerschap dat dat zou gebeuren. Het zal niet altijd makkelijk zijn, maar probeer er zoveel mogelijk van te genieten wan die tijd komt niet meer terug!
Pff meis! wat verschrikkelijk allemaal wat er nu gebeurd..daar zit je niet echt op te wachten! Ik hoop dat jullie er samen uit komen.. Doe rustig aan en vraag anders bijv. je moeder of ze bij je bevalling en bijv kraamweekwilt zijn? Dan ben je daar mis. wat rustiger over.. omdat je weet dat er iemand bij je is.. als je vriend nog niet thuis is?! Sterkte meis.. liefs
Och jemig, wat heftig om te lezen allemaal! Poeh! Ten eerste wil ik zeggen dat je PRACHTIG bent... Dat kan niet anders want je bent zwanger, je draagt een kindje, een nieuw leven in je, mooier kan niet!!!! Verder wil ik je heeeeeeeeeel veel sterkte en wijsheid wensen! Maak geen overhaaste beslissingen oid... Pak wel je rust, want je hebt straks wel nog een kindje erbij! Ik hoop oprecht dat alles goed mag komen!! Ook ben ik wel erg benieuwd hoe het nu met je gaat!!! Liefs en digi-knuffel vanaf hier!! xx
Hoi TS, ik ben even door je posts heengelopen en als ik het goed begrijp is je vriend de afgelopen jaren veranderd? Hij is nu, na een tijdje stiekem gedrag te vertonen, vertrokken met de mededeling dat jij hem maar moet vertrouwen? Nu logeert hij ergens, je hoort vrienden op de achtergrond als je belt? Hij maakt rotopmerkingen en vraagt niet naar zijn zoontje? En dit is wel vreemder dan hij de afgelopen jaren was? Het klinkt misschien raar, maar is je vriend mentaal stabiel? Heeft hij een geschiedenis van mentale stoornissen (depressies, burn-out, psychoses, ofzo)? Ik bedoel dit niet sarcastisch. Het zou best kunnen dat je vriend de druk van een eigen bedrijf en de spanning van een kindje op komst niet goed kan verwerken en hij dus (tijdelijk) tja, gek is geworden (een psychose oid heeft). Je zou jullie huisarts eens kunnen bellen om te vragen of die er iets mee kan. Die kent hem waarschijnlijk ook al wat langer? Als dat het niet is laat ik maar even in het midden wat ik wat je vriend vind. Dat doet er weinig toe en het is niet erg aardig. Ik zou dan iig mijn conclusies trekken en liever single door het leven gaan... maar ik ken jullie situatie niet goed genoeg om daarover te oordelen.
@zilvervosje, daar zat ik ook aan te denken... Inderdaad een goede tip om de huisarts eens te bellen en langs te gaan met je verhaal TS. @TS Ik ben eigenlijk ook heel erg benieuwd hoe het met je gaat.. Heftig om te lezen, een klein ventje, een kindje in je buik, en dan dit.... Ik hoop dat het een moment is en dat jullie er samen uit kunnen komen!
Dit verhaal van Zilvervosje klinkt heel goed. Ik hoop dat de huisarts jou/hem/jullie ver kan helpen! En verder doen de oordelen over hem er niet toe, het gaat erom hoe jij het verder op gaat pakken met je kindjes. Ik wens je veel sterkte de komende tijd, hopelijk horen we wat van je!