Herkenbaar! Hier is de eerste een jongen en een wel eens gehoorde reactie was 'Oh leuk, wordt de familienaam ook doorgezet'. Rest van de familie zijn namelijk allemaal meisjes. Mijn motto is: als het kindje maar gezond is. Bovendien ben ik denk ik meer een jongens mama dan een meisjes-meisjes mama.
Goed topic!!! Het valt mij ook heeeeeel erg op hoe enthousiast de gemiddelde mens bij n meisje reageert en hoe anders dat is bij een jongen! Vind het echt irritant. Het is misschien mijn probleem, maar daardoor vond ik t zelfs moeilijk om te vertellen dat we n tweede zoontje krijgen!! ik ga even de rest vh topic lezen liefs
Misschien omdat, van de vrouwen, het (kleine) merendeel, als men kón kiezen, een meisje zou willen? En onder mannen is dat dan weer net andersom. Maar mannen zitten hier niet zoveel. Stel dat 60% een (heel) lichte voorkeur voor een meisje zou hebben, dan zijn dat toch een hoop vrouwen hier!
Wat een leuk topic om te lezen en heel herkenbaar! Ik begin nu zelf pas net, maar ik zie mezelf echt als een jongensmama.. Mijn schoonzus is zwanger en krijgt een zoontje, terwijl zij een lichte voorkaur had voor een meisje. Ze is nu omgeslagen als een blad aan een boom en we kunnen beide niet wachten tot de kleine man er is. Ik word vaak raar aangekeken als ik vertel dat ik mezelf als een jongetjesmama zie. En mijn mannetje vind zichzelf een meisjespapa, dus dat is helemaal grappig Nou, dat wilde ik gewoon even kwijt Ik hoop natuurlijk gewoon dat ik een gezond kindje mag krijgen (eerst maar eens zwanger worden)
Waarom weet ik niet maar dacht altijd meer een meisjesmama te zijn maar toen ik hoorde dat we een jongetje krijgen dacht ik gelijk, oh een stoer mannetje...heb vandaag een zak vol jongenskleertjes gekregen, leuk leuk leuk. Ik word een voetbalmama,olé
Ik denk ik ook. Twee collegas met wie ik zwanger ben hebben beiden na een jongen een meid gekregen, dus ik ben best bang voor commentaar.. Jullie nog goede tips met wat ik terug kan zeggen?
Hier een jongen en een tweede knul op komst. Ik had het wel erg leuk gevonden als de tweede een meisje was geweest. Maar ja als of je daar iets over te zeggen hebt. En dan toch maar cliche, als het maar gezond is he. De volgende opmerkingen heb ik gekregen: Kan je het wel accepteren dat het weer een jongen is :O:O:O Ik hoopte al dat het een jongen zou zijn, dan komt er misschien nog een derde (zei mijn vader :O:O:O) Ach is toch alleen maar handig, kan je alles hergebruiken. Ik vond jou toch geen meiden mama :O:O:O En zo kan ik wel even door gaan. Daar word ik wel boos/verdrietig van. Maar ben blij dat ik een gezond kindje draag
Wij hebben ook 2 jongens, nu verwachten we de derde en we weten niet wat het word maar hier ook heeeel veeeeel opmerkingen! Ik kan je vertellen dat 2 boys echt super is! Zou het niet anders gewild hebben, lijkt me ook echt leuk voor later! Mijn vriend en ik hebben beide alleen maar zussen, dus nu maken we allebei de broerrelatie mee, vind ik zo leuk! Had in het begin van deze zwangerschap zoiets van zou echt heel leuk zijn een meisje. Ook nieuwsgierig hoe dat zal zijn en op wie ze zou lijken want de 2 boys zijn echt sprekend mijn vriend. Maar nu heb ik zoiets we mogen blij zijn dat we nog een kleine mogen krijgen die zoals het nu lijkt gezond is! En dan maakt een jongen of meisje niet meer uit! Zou met beide even gelukkig zijn!
Hier ook zwanger van de derde JONGEN en 1 van de vreemdste opmerkingen die ik kreeg was dat ze het zo sneu vond voor me, alweer een jongen?!!! Nou ja!!!!!???? Ik sta niet zo snel met een mond vol tanden, maar toen wel. Alsof we graag een 3e uk "willen" in de hoop op een meisje, nee dus, gewoon omdat voor ons 3 heel erg leuk en compleet lijkt! Maar inderdaad je hebt echt het idee dat je je moet verdedigen...... groetjes
Ik krijg een meisje, de 4e Maar ik had wel een lichte voorkeur voor een jochie. De oudste is een jongen dus voor hem had ik een broertje wel leuk gevonden. Maar het maakt eigenlijk geen drol uit Wel vind ik dat TS gelijk heeft. Alsof je met een jongen niet zou kunnen doen wat je met een meisje doet en andersom... Ik lig regelmatig op de grond te rollebollen met de meiden en de oudste bakt net zo lief koekjes, speelde (hij is nu 11) met poppen. De jongste heeft voor haar verjaardag een garage gekregen omdat ze graag met autootjes speelde. Op mijn oudste dochter na klimmen mijn dochters overal op maar kunnen ze ook lekker tutten.
Ik vind het ronduit belachelijk als mensen opmerkingen maken zoals: "wat jammer dat je weer een jongen/meisje krijgt" Ik zou dan reageren: "wat jammer dat jij zo'n domme opmerking maakt over zoiets wonderlijks als een 2e/3e..kindje op komst dat zo gewenst is. Ik ben net zwanger van de 2e en heb al een dochter. Ik hoop heel erg op een zwangerschap die goed blijft lopen, daarnaast hoop ik dan op een gezond kindje. Toch heb ik een lichte voorkeur voor een 2e meisje en waarom weet ik echt niet. Het typische is dat ik tijdens mijn werk bij de kinderopvang altijd de grootste klik heb met jongens en dat ik juist heel erg houd van de no-nonsense mentaliteit van jongens/mannen etc. etc.. Een meisje ben ik nu gewend en dat gaat me goed af en bij een jongen moet ik het nog afwachten?! Misschien zit zoiets er achter ofzo. Ik ben geen meisje-meisje dus daar zit het em niet in. Tja.. Uiteindelijk ben ik heel dankbaar en blij dat we na bijna een jaar weer zwanger zijn en het geslacht van de baby is dan bijzaak. Kunnen jullie het nog volgen? Nee? Ik ook niet
Ik zou best aan iemand kunnen vragen of ze het niet jammer vinden geen meisje te krijgen.. Naar mijn mening is dit een heel eerlijke en begrijpelijke vraag. Ik ken meerdere mensen die het (in eerste instantie) jammer vonden weer een jongen te krijgen, en ook dat vind ik begrijpelijk.. Zo'n vraag hoeft echt niet te betekenen dat het maar zo hoort te zijn.. Als ik zoiets zou vragen, zou dit echt zijn om interesse te tonen..
Wij zijn superblij terug een kindje te hebben, gezond en vlotte zwangerschap tot op heden. Piemeltje of geen piemeltje maakt me niet uit! Wij krijgen een tweede zoon Toegegeven, vroeger wilde ik dolgraag een dchter, maar als je hoort dat er zoveel mensen zijn die moeilijk zwanger raken, kus ik beide handjes dat wij een kindje krijgen Wij kregen trouwens ook de reactie : oei, weer een jongen... Vond ik jammer, alsof we niet tevreden zouden zijn...
En wijz ouden na 2 meiden toch echt wel graag een jongetje willen maar wederom wordt het een meisje. Op het werk hoor ik vaak moeders die graag meiden kleding zouden kopen maar alleen maar jongens hebben, ik wil jongens kleding kopen maar hoef ik hier niet te doen.
Ik ben er heel eerlijk in: ik had de voorkeur voor een meisje en tijdens de geslachtsbepaling dacht ik stiekem zelfs "geen piemel,geen piemel,geen piemel". Ik moet er wel bij zeggen dat ik een sterk voorgevoel had dat er een klein meisje in mijn buik zit en dat mijn intuitie mij niet vaak in de steek laat. Natuurlijk had ik met een jongetje ook blij geweest maar ik geef ook eerlijk toe dat ik daar wel eventjes aan had moeten wennen. Toen er gezegd werd dat het een meisje is voelde het meteen goed en was ik (en nog steeds) compleet in extase..
hallo ik ben beppie ! mijn 3de zoon is op komst , en ik krijg elke keer treurige blikken als ik het aan mensen vertel! ik en mijn man zijn super blij met een derde zoon en ik ben daarom ook al een paar keer flink uit me slof geschoten als ik weer eens rare reacties krijg! het lijkt idd ook of de vrouwen zo iets hebben van ja maar een meisje is leuker! ik snap het niet , denk dat ik op mijn aankomend babytje net zo verlieft word dan als dat het een meisje zou zijn of als mijn 1ste en 2de knul! mijn schoonmoeder heeft me in het begin van mijn zwangerschap heel de tijd achter volgt en zei elke keer bid om een meisje! ten 1ste ben niet gelovig en ten 2de zei ik om jou te pesten word het een jongen en ja ik had gelijk hahahahaha
Ja hier sluit ik me bij aan. Wij hebben ook een jongen en nu ik weer zwanger ben hoor ik ook alleen maar " zou leuk zijn een meisje he?!". Raar hoe mensen reageren, het maakt ons helemaal niet uit!
Leuke topic, en heel herkenbaar! Ik heb ook twee knullen, en bij de 2e zoon merkte ik zo sterk dat de reacties iets minder positief waren. Alsof ik niet aan het ideaalplaatje voldeed, zo voelde het. Soms vond ik het best wel pijnlijk. Ik moet zeggen dat ik een meisje ook hartstikke leuk had gevonden (ook al ben ik veel meer een jongensmama. Met name om al die schattige kleertjes...! Maar nu, heb ik twee van die knullen thuis, en wat is het genieten! Het is echt superleuk. Mocht er ooit een derde komen, dan zou ik een zusje voor de knullen leuk vinden. Maar een derde knul is ook van harte welkom. Zolang ze lekker gezond zijn, en zolang wij gezond genoeg zijn om ze op te voeden, ben ik super dankbaar! Hoe interessant is een geslacht dan....
Grappig dit topic. Het blijft een issue, dat merk ik wel. Voordat ik zwanger was van de oudste zag ik mezelf ook als meisjesmoeder (kom ook uit een meidengezin, vandaar misschien). Maar mijn vriend wilde zoooooooo graag een jongen, dat ik het ook wel een beetje zag aankomen. En ja hoor, de geslachtsbepalende echo liet duidelijk een zoon zien. Ik was dus ook wel een beetje in shock, en moest wel even wennen, maar dat was meer omdat ik gewoon niet zo'n ervaring had met jongens. Nu kan ik (natuurlijk!) niet blijer zijn met mijn zoon. Hij lijkt verschrikkelijk op mij, qua uiterlijk en innerlijk, en is het allermooiste wat me ooit is overkomen. Nu bij de tweede hoopte ik stiekem wel een beetje op een meisje. Maar dat komt ook doordat iedereen om mij heen (al mijn beste vriendinnen!!! Serieus, allemaal...) meisjes krijgt. Of ik hoopte dan in ieder geval dat een van hen een jongen zou krijgen. Mijn zoon is namelijk heeeel erg een jongen: ontzettend actief, ondernemend, en die meiden van mijn vriendinnen zijn allemaal tuttebellen. Verder maakte het mij ook geen snars uit. Zoals al eerder gezegd: ik ben blij dat ik zwanger ben. Ik zie ook andere situaties om mij heen, en wie ben ik dan om te gaan klagen over het geslacht, terwijl wij gewoon weer zo'n mooi kindje krijgen? Maar toen de echo uitwees dat het een jongen was, was ik (ik verbaasde mezelf, haha) zo ontzettend blij! Ik denk vooral dat het voor de jongens samen heel fijn is dat ze straks met z'n tweetjes zijn. Ik denk dat twee kinderen van hetzelfde geslacht toch een sterkere band hebben, of dat ik hoop ik tenminste. En anders kunnen ze sowieso vast beter met elkaar spelen. Misschien komt er ooit wel een derde (misschien ook niet), en misschien wordt dat wel een meisje. Maar eigenlijk lijkt me het voor de derde op dit moment leuker om ook een jongen te zijn. Anders valt er toch een buiten de boot.