Met hoeveel weken is jullie premature/dysmature kindje geboren?

ook ik had bij beide zwangerschappen veel `lage rugpijn`. Uiteindelijk alletwee de keren al ontsluiting met 26 weken en ziekenhuisopname.

Bij beide bevallingen ging het erg snel.
de eerste daar ben ik in 2 uur en 10 minuten van bevallen en de van 2de en 3de in anderhalf uur, maar ik hoorde van de gyn dat het binnen 1 uur was (ik weet dat zelf niet echt meer).
De tweede is zelfs in 1 perswee geboren.
de derde moest, vanwege meezakken van de navelstreng, eruit worden getrokken. Na controle van de navelstreng bleek dat hij gelukkig geen zuurstoftekort heeft gehad.

Ik weet nog goed het moment hoe de verpleegkundige mij vol ongeloof aankeek toen ik zei dat ik persweeen voelde, maar dat ze me wel serieus nam. En dat 0,5 minuut later mijn vliezen braken en ik direct daarna een perswee kreeg en zij haar spullen probeerde klaar te zetten, tegen mijn man riep om op de groot alarm bel te drukken (waarna direct 15 man binnen kwam rennen) en vervolgens weer een minuut later mijn 2de (eerste van de 2ling) zoon werd geboren, en 3 minuten later mijn derde. Wat als zij mij niet serieus had genomen? het was nu al kantje boord.

mijn oudste is geboren met 27 weken en 6 dagen, met bijna 1800 gram. met 3,5 week heeft hij een levensbedreigende infectie gehad, deze ternauwernood overleefd.
Er was veel termijndiscussie (men dacht 29-31 weken op basis van reflexen en grootte) maar aan de hand van de echo foto`s met 6 en 9 weken wordt gezegd dat hij bijna 28 weken was bij de geboorte.
nu ben ik opnieuw bevallen van een tweeling die veel kleiner is. Dit keer met 27 weken en 4 dagen.
de een woog 924 gram en weegt nu 2200 gram, hij heeft NEC gehad, dan verrotten de darmen door zuurstoftekort in de darmen en dan moet er een stuk uit worden gesneden om de boel te redden, hij was toen 10 dagen oud. hij kreeg hierdoor een tijdelijke stoma. dit belemmerd zijn groei enorm, zit onder de onderste groeicurve. Hij weegt nu 2200 gram. Hij heeft ook een acute liesbreuk gehad toen hij 12 dagen oud was, en hieraan geopereerd. Hij had ook een open ductus en daar is hij met 5 weken aan geopereerd omdat hij niet van de volledige beademing afkon.
Hij krijgt binnenkort een herstel-operatie (dan worden zijn darmen weer aan elkaar gezet), maar wanneer dat is weten we nog niet.
De oudste van de tweeling woog 1060 gram en nu weegt hij 2700 gram.

Mijn oudste is helemaal gezond en heeft binnen een jaar en een beetje zijn achterstand ingehaald, maar mijn jongsten hebben in elk geval een longaandoening doordat zij nu nog zuurstof nodig hebben (BPD). ik hoop natuurlijk dat het allemaal verder voorspoedig gaat verlopen, maar ben al lang blij dat ze nog leven.

Ik krijg echt kippenvel als ik Patatje haar verhaal lees. Sterkte voor iedereen waarvan de kindjes zijn overleden.x

 

Onze jongen kwam met 31.5 wk ter wereld. Na een klein streepje bloedverlies en wat buikpijn werd ik eerst nog gewoon weer naar huis gestuurd toen e.e.à. Paar uur later steeds erger werd bleek ik al zover opweg dat de remmers niet meer werkten en de longrijping maar paar uur heeft kunnen werken. Ook hier met toeters en bellen naar zh met nicu gebracht. Week nicu en drie weken streekzh.

Onze jongen woog 1920 gram en werd geschat op 44cm. Met 17 maanden(dus eigenlijk 15) was hij 86 cm en 11.7 kilo. Een flinke reus geworden dus die met zijn lengte boven in de grafiek zit. Ook hier geen fysio of logo. Met 4,5 mnd eerste hapjes Gr. En Fr. Daarna al snel brood en met jaar met de pot mee. Met 15 maanden lopen en inmiddels klets hij er ook vrolijk op los met ruime woordenschat. Het
enige waaraan wij en de dokters trouwens ook nog kunnen zien dat hij te vroeg was zijn de littekens van de infusen.

 

Mijn mannetje is met 35+3 geboren, eigenlijk volledig onverwacht, mijn vliezen braken maar verder gebeurde er niks dus ik krege al blij te horen in het ziekenhuis wat het beleid was en dat men met 37 weken in ging leiden en zo ineens kreeg ik buikpijn, ik herkende het ook echt niet als weeen want het kwam zat alleen onderin en ging niet weer weg. 2 uur later waarvan 1 uur persen was mijn mannetje er. Hij woog 3176 gram en was 45 cm. In vergelijken met de andere op de couveuseafdeling kids dus een echte reus . Na 5 dagen mocht hij van de couveuseafdeling af en gewoon bij mij op de kraamafdeling en precies 1 week oud gingen we samen naar huis. De ka hoefden we nooit weer heen voor controle want ze vonden hem onvoorstelbaar sterk en hij heeft geen problemen gehad. We hebben toen hij 3 maand oud was een tijdje fysio gehad ivm voorkeurshouding maar verder doet hij het perfect hij groeide vanaf het begin super hard en zit met lengte en gewicht constant rond de +2 en soms net er boven. Ontwikkelingsachterstand merken we tot nu toe niks van, volgens het cb loopt hij met alles voor dus wat dat betreft zijn wij tevreden. Wel had en heb ik het gevoel dat het voorkomen had kunnen worden omdat ik bepaalde klachten had die niet serieus werden genomen en die heel makkelijk op mijn reuma werden gegooid en omdat ik elke controle te horen kreeg dat mijn bm veel te groot was voor de termijn de kleine constant voor liep op de groei maar iedere vk en gyn het maar voor zich uit schoof en riep bij de volgende controle moeten ze maar even kijken of we verder moeten kijken.

@ Ons kleintje, je kindjes maken heel wat mee in hun jonge leventjes, hopelijk gata het snel nog beter met ze.

 

Hier zijn ze geboren met 29+1. met ruim 24 weken heb ik een laserbehandeling aan de placenta vd meiden (eeneiig) gehad ivm TTS. Bij controle de volgende dag bleek ik pre-eclampsie te hebben. Hiermee heb ik nog ruim vier weken in het zh gelegen voor mijn vliezen braken. Ook hier niet erg serieus genomen: ook toen ik weeën kreeg bleven ze doorgaan met weeënremmers en drie uur later toen er eindelijk weer een arts kwam kijken omdat ik voor de derde keer had aangegeven dat het erg hard ging, bleek ik al volledige ontsluiting te hebben. Hun, kinderartsen, neonatoloog opgetrommeld en anderhalf uur persweeen wegpuffen later werden onze kleintjes met een ks geboren.

R was 1317 (normaal voor die termijn), A 1190 en N 997 (dus te klein; door de TTS had zij een flinke achterstand). Ze zijn gelukkig zonder infecties hun ziekenhuisperiode doorgekomen. R heeft wel een infarct gehad in zijn rechter hersenhelft en N heeft twee keer aan de doxapram gelegen omdat ze steeds vergat zelf te ademen, ook met CPAP. N heeft bijna 4 weken op de IC gelegen, À en R anderhalve week IC en een week HC voor ze naar een streekziekenhuis gingen. Een week voor de uitgerekende datum zijn ze mee naar huis gegaan.

Nu, bijna vier maanden oud, weegt R 3735, A 3440 en N 3660. Lengtes nu zijn 52, 52, 50. Hoeveel dat was weet ik niet, ongeveer 35.

Ze beginnen nu net te lachen en kijken naar bewegende dingen en slaan ernaar, herkennen mij en mijn stem. Lopen dus voor de kalenderleeftijd achter, maar lopen hard in

 

Ons mannetje is met een spoedsectio gehaald toen ik 31+2 was en woog 1440gr, wat behoorlijk licht is.
Inmiddels al ruim 34 weken zwanger van nummer 2 en ook dit kindje blijkt klein te zijn (1650 met 33 weken). Na dat ik opgenomen ben geweest ivm met weeën toen ik 28 weken was, is het gelukkig vrij rustig gebleven en ben ik zo blij dat ze er nog in zit!!
Waarom m'n ukjes klein zijn voor de draagduur weten ze niet, maar gelukkig hebben we een geruststellend voorbeeld aan mijn zoon (nu 2 jaar en 12 kilo) die zijn achterstand helemaal ingehaald heeft !

 

Ik ben bevallen met 26,4 weken door loslatende placenta. Gebroken vliezen had ik vanaf 23 weken. Kindje was 820 gram en 30 cm (geschat) Nu ruim 2,5 jaar en 9500 gram en 82 cm.

 

Na een voorbeeldige zwangerschap plotseling met PE+HELLP opgenomen in ziekenhuis. Dag tevoren nog heerlijk zorgeloos gewerkt.

Na 6 dagen met 34+5 bevallen (inleiden, uiteindelijk keizerssnede). Zoon was 1840 gram en 44 cm. Geen medische zorgen maar door afwezigheid zuigreflex toch 4 weken ziekenhuis gehad.

 

Hoi wat leuk dat je nu al rond snuffelt voor je stage! Super!

Mijn meiden (2-eiig) zijn met 34w en 5 dagen geboren nadat ik al een maand in het zh had gelegen ivm PE en een groei achterstand van de meiden, wat uiteindelijk Hellp is geworden dus ben ingeleid en uiteindelijk toch spoedkeizersnee.
Ze waren 1920 en 1930 gram Lengte is niet gemeten maar maatje 44 was na een week nog te groot dus ze waren kleiner als 44 cm.

Na 4 dagen couveuse waren ze beide dipvrij en mochten ze in een wiegje en ik mocht eindelijk naar huis maar helaas zonder mijn meisjes. Na 7 dagen in het wiegje mochten ze met de sonde naar huis ze wogen toen 1950 en 1960 gram. (mocht je meer metingen willen hebben ik heb ze nog! Ook van toen ze al thuis waren en nog wel sonde voeding kregen en wij de prefoszuster langskregen)

Inmiddels zijn ze dik 6 maand en 6500 gram en 65 cm ze lopen dus kwa groei wel achter maar verder lopen ze voor.

Ze eten braaf vanaf 4 maand pap en fruit en inmiddels is een groente hapje ook een dagelijks terugkomend hapje.

Ze hoefde beiden een maand na het ontslag nog maar 1x terug te komen bij de ka en dat was het. Inmiddels lopen ze beide weer bij de ka voor heamangiomen waar ze nu medicatie voor krijgen.
En heeft 1 nu een beugel voor de beentjes de andere moet straks (over 6 weken ook) maar dat heeft niks met de te vroeg geboorte te maken maar met een aangeboren afwijking die ze helaas van mij hebben geerfd.

Tips.... blijf mensenlijk en neem de zwangere serieus. Dan kun je jezelf achteraf nooit kwalijk nemen als er iets onder jou hoede mis is gegaan. En als je stage moet gaan lopen in een zh ga naar het sophia in Zwolle een wereld zh met heel veel lieve zusters, gyn's en artsen. Ondanks mijn zwangerschap met veel complicatie's (tot 24 weken extreme misselijkheid, vanaf 18 weken bekkenpijn ivm heupafwijking, vruchtwater te kort vanaf 26 weken en de groeiachterstand van de meiden vanaf 26 weken (wat je in je hoofd niet in de koude kleren gaat zitten) ben ik in dat ziekenhuis met liefde behandeld en ook mijn meiden op de hc en mc. De zuster hadden altijd een luisterend oor en fijne en lieve adviezen waar ik veel aan heb gehad. En ook mijn gyn was een wereld kerel! En een lieve man met het hart op de goede plaats!

Als je nog meer wilt weten mag je me altijd een pb sturen. Sucses met je studie!

 

Zoey is geboren met 34 weken precies de reden is nooit achterhaald
Ze was ong grof geschat 42 cm en 2090 gram
Ze heeft een minimale achterstand maar is dit nu aan het inhalen.

Weeen: nou ik had wat dat betreft een pracht bevalling.
Ik liep al een week met rare rug pijn ik werd soms zo strak als een plank maar geen harde buiken en tja je hoort van iedereen weeen voel je wel.
Ik na 1 week naar de HAP want ik dacht dat ik blaasontsteking had maar werd opgenomen met uitdrogingsverschijnselen nou ik dronk genoeg. Maar na elke rugpijnscheut moest ik plassen.
Na 1 dag van ondervragen en onderzoeken toch erachter gekomen dat ik weeen had.
ALleen ik voelde ze niet in me buik maar in me rug en ze deden geen eens zeer.
Na weee remmers gekregen te hebben die niet werkte.
Werd zondag rond 4 uur smorgens me vliezen gebroken en ik mocht gelijk persen tja erg leuk hoor zonder voelbare persween.
Gelukkig waren me moeder en vriend net op tijd en werd Zoey om 4:48 geboren na echt de geweldigste bevalling . Geen pijnstillers ofzo nodig gehad. Ja nadien voor de knip dat viel tegen hahaha.

Ik mocht 1 week in het ziekenhuis blijven en ZOey heeft er 2 weken gelegen
1,5 dag couveuze en de rest ging nog sneller alleen kon ze niet zelfstandig drinken . Maar dit ging gelukkig ook heeel snel goed in 2 dagen had ze het door en mocht ze nog in het weekend mee naar huis.

 

Onze zoon is geboren met 27+2 weken en woog bij zijn geboorte ruim 600 gram. Hij was dus niet alleen ernstig prematuur maar ook dysmatuur. Mijn zwangerschap verliep perfect maar bij de 20 weken echo werd al gezien dat het kindje wat klein van stuk was en om die reden werd een extra echo gedaan bij ruim 26 weken. Toen bleek hij nagenoeg niet te zijn gegroeid waardoor ik acuut in het ziekenhuis werd opgenomen. Vanwege een dreigende zwangerschapsvergiftiging en slechte ctg's van onze zoon, is besloten hem te halen dmv keizersnede. Hij werd zwaarder geschat maar bleek toch maar ruim 600 gram te wegen. Heb gelukkig longrijpingsinjecties gehad die hun werk hebben gedaan, beademing is in het begin niet nodig geweest. Onze zoon bleek een vechtertje maar kreeg na ruim 2 maanden een liesbreuk. Een operatie volgde, en toen is er een heleboel misgegaan, te wijten aan het ziekenhuis helaas :x. Na bijna 5 maanden ziekenhuis(en) mocht onze kanjer eindelijk naar huis. Eenmaal thuis wist hij niet hoe hij lekker baby kon zijn en werd een huilbaby die bijna niet sliep. Met veel geduld, liefde en doorzettingsvermogen hebben we nu een vrolijk en relaxt mannetje . Zijn groei en ontwikkeling gaan goed maar hij volgt de lijn op basis van zijn gecorrigeerde leeftijd, dus minus 3 maanden. Bovendien krijgt hij fysiotherapie en gaan we starten met logopedie omdat hij vanwege reflux geen stukjes eten kan wegkrijgen. Over een paar weken moet hij geholpen worden aan een hypospadie, een direct gevolg van de vroeggeboorte/dysmaturiteit. Wordt een heftige tijd maar als we dat gehad hebben, hopen we een ziekenhuisvrije en zonnige tijd tegemoet te gaan. Ik vat het hele verhaal nu enorm kort samen want de gevolgen van prematuriteit/dysmaturiteit zijn veel uitgebreider . En dan heb ik het nog niet over de mentale klap die je krijgt als ouder en de emotionele achtbaan waar je maanden lang in zit. Ik heb een uitgebreid (Prius) onderzoek gehad om te zien of er bij mij een oorzaak te vinden was voor de dysmaturiteit en wij weten nu dat het een combinatie van factoren was. En de prematuriteit is een gevolg van de groeiachterstand. Als dat niet aan de orde was, op mijn verhoogde bloeddruk na, had ik de zwangerschap misschien wel kunnen uitdragen.

 

Ons dochtertje is een randprematuur ze is geboren met 36 weken en 5 dagen. Ze was bij de geboorte 3180 gram en 49 cm. Ik ben ingeleid met 36 weken en 4 dagen aangezien ik was opgenomen met zware zwangerschapsvergifiting en het aan het overslaan was naar hellp. Met de kleine meid gaat alles prima. met mij helaas nog niet..

 

mijn eerste dochter is geboren na een zwangerschapsduud van 25+5. had s`ochtends rond 7 uur soms last van een harde buik maar verder niets. naar mijn werk gegaan. daar werd het langzaamaan wat erger qua buikpijn en rond 10.00 uur liet verloor ik bloed..meteen met mijn vriend naar het z.huis. ik had volledige ontsluiting. longrijping injectie en weeenremmers gehad. met flinke weeen snel naar het AMC gebracht en daar werd Yindee om 14.15u geboren. ze had een goede start! maar de volgende dag was er al een kleine hersenbloeding te zien. en de 2de dag was het al een forse bloeding. niet lang daarna had ze ook een grote bloeding aan de andere kant van de hersenen. ze had een longbloeding en het schotje tussen de hartkamers was nog niet gesloten waardoor arm en rijk bloed door elkaar heen konden vloeien. na een onmenselijke beslissing hebben we haar zelf na 9 dagen laten gaan ..ze zou ernstig gehandicapt zijn. ze woog bij de geboorte 600gr en was 32cm. na 9 dagen woog ze 732gr en 34cm. geen gevolgen van de vroeggeboorte gevonden.


mijn 2de dochter is geboren met 30 weken. ik had s`avonds 1 harde buik maar verder was het rustig. ik was daar erg allert op. het bleef rustig dus ben ik gaan slapen. om 2.10u word ik wakker met een harde buik. moest erg nodig plassen dus ik hoopte dat dat de druk gaf..maar nee. ik zit nog niet eens of ik verloor weer veel bloed. meteen weer gaan leggen, vriend, moeder en 112 gebeld. kwam rond 02.45u aan in het ziekenhuis. en ik had weer volledige ontsluiting! ook weer longrijping en weeenremmers gehad. hiep niks en om 04.20u is Miley geboren. met een gewicht van 1390gr en 40cm. ze werd de eerste paar uur beademd maar al gauw kon ze daarvan af. de had last van de bekende prematuur kwaaltjes. maar ze heeft ook een huidinfectie opgelopen waar ze enorm ziek van is geweest. ze lag toen erg op het randje. maar gelukkig sloeg de antibiotica goed aan en was ze er snel weer bovenop!
ze heeft 3 weken op de NICU gelegen en daarna nog 4 weken high/medium care.
we hebben het eerste jaar wel wat achterstand gemerkt en haar 2 maanden gecorrigeerd in veel dingen. maar elk kindje heeft zijn eigen tempo denk ik maar.
het gaat nu super met haar en er is niks meer aan haar te merken! ze is nu een gezonde peuterpuber van ruim 2!
en ook nog grote zus...

mijn 3de dochter is geboren met een zwangerschapduur van 38 weken! we hebben daar wel veel voor moeten doorstaan. heel veel controles, bedrust en opname in het ziekenhuis.
ging ook weer heel snel! ik kreeg om 20.00u mijn eerste wee en om 00.40u is Djesmay geboren! 2580gr en 47cm.
mocht meteen mee naar huis..en dan voelde heerlijk om dat ook eens mee te maken!!
sorry voor mijn lange verhaal.
en succes!

 

oja..uiteindelijk weten we ook dat de oorzaak bij mij ligt. baarmoeder insufficientie.

 

goh ik vind het wel een heel bijzonder verhaal.

 

ja het was ook een heel heftige tijd..maar we hebben onze wens kunnen vervullen. prachtige kindjes! en yindee blijft onze eerste meisje..

 

Pffff heftige tijden geweest zeg voor jullie! En je eerste kindje vergeet je uiteraard niet, ook zij hoort er bij.. Geniet maar van jullie meisjes!

 

De 1e 2 zwangerschappen vertel ik liever niet in het openbaar (beide doodgeboortes), dus als je die verhalen wilt weten pb me maar.

3e zw-schap met 37+5 geboren, gewicht 2640 gram en 48 cm.
Geen complicaties, geen achterstanden.

4e zw-schap met 37+5 geboren (had met 36 weken volgens echo 3 weken groeiachterstand). Gewicht 2285 gram en 45 cm.
Qua gewicht was de dus dysmatuur.
Ze is via een keizersnede geboren (geplande ks) en zat helemaal onder de huidsmeer (dus eigenlijk te vroeg), maar had wel hele lange vingernageltjes!
Ze hoefde niet in de couveuse en mocht na 2 dagen al mee naar huis samen met mij! (hele sterke meid)

Kleine meid is nu bijna 1 jaar en heeft absoluut geen achterstand in niks (ook nooit gehad).
Zegt aantal woordjes, loopt aan 1 hand, staat los, is met haar gewicht en lengte nu boven het gemiddelde van de curve! (bijna 10 kilo en 75 cm). En heeft al 7 tanden!
Kroop al met 6 maanden, trok zichzelf op tot staan met 8,5 maand,
Een vlotte meid!

 

1e zwangerschap op 20w (kindje is vlak na de bevalling overleden)
2e zwangerschap mocht slechts 7w duren
3e zwangerschap op 33w (gezonde dochter 2kg, na 3w thuis, nu flinke kleuter)
4e zwangerschap op 37w (opnieuw gezonde dochter 3kg, direct mee naar huis, joeppie!!!)

Oorzaak was (behalve bij de vroege miskraam, daarvan kennen we de oorzaak niet) telkens cervix insufficiëntie. Bij de 3e zwangerschap kreeg ik een noodcerclage, bij de 4e een preventieve cerclage.

 

Hier geen prematuur, maar dysmatuur bij 39,1 wk 2510 gram en 47 cm. Liep precies 6 weken achter in groei, meteen in de couf en aan de maagsonde en infuus ivm suikerdips en warmte, maar na 2 weken mocht hij naar huis. Enkele weken later een acute liesbreuk + operatie. Cognitief ontwikkeld hij zich heel snel, lichamleijk ontwikkeling lijkt het soms of hij nog wat kracht mist (tijgeren doet hij nog amper) en het blijft een fijn mannetje qua bouw

oorzaak en inimini palcenta door hoge bloeddruk