pff wat heftig Roes.... kan me voorstellen dat je daar mee bezig bent.... ! zoiets zet je ind weer met beide benen op de grond. gelukkig heeft je zoon er niet alteveel last van
och meis... wat erg..... ik weet wat het is meis... ( 2lingzus van erwin) het is iets verschrikkelijks... je kan niks voor haar doen, toekijken hoe zo'n ziekte bezit neemt van je dochter en haar verandert.... onherkenbaar soms.... heel veel sterkte meis!!!! het enige wat je kunt doen is er voor haar zijn, ook al merk je misschien niet eens dat het haar wat doet,mijn sz was soms echt heel boos op ons, was jaloers op ons geluk en onze gezondheid.... maar nu het beter gaat geeft ze aan dat ze zo blij is dat wij haar toen niet hebben laten zitten....houd je vinger op de pols bij klinieken/instellingen.... er gaat daar ook veel fout en wees mondig, maar dat ben je wel schat ik zo in..... dikke knuf leutje! hoop dat de medicijnen snel aan gaan slaan en weinig negatieve effecten hebben
och leutje....meid wat zal jij je onmachtig voelen!!! hopen dat opname je dochter verder helpen kan,het klinkt en is vreselijk je kind daar naar toe te brengen maar ik denk dat dit voor nu even de beste oplossing is. ziektebeeld kan daar het best onder conrole gebracht worden, uitgaande van proff personeel/hulpverleners.En laat je wil/stem als moeder horen daar!! knufffffff..............
Het gaat, heb haar met heel veel pijn en moeite in handen van de hulpverleners gelaten Vanavond start ze nog met anti-depressivia
Heeft ze een crisisplek ergens, open of gesloten? Nogmaals sterkte meid, zoiets lijkt me heel erg naar!
@leutje> heel veel sterkte met je dochter! Weet zo weinig anders te zeggen maar zou zo graag veel wijze troostende woorden willen hebben @ego> vandaag bij de internist geweest en mijn schildklierwaardes zijn dusdanig dat hij denkt dat het zich toch niet meer gaat herstellen en dat ik de rest van mijn leven aan de medicatie vast zit nu eerst de mallemolen van het instellen in en de komende maanden heb ik alweer allerlei dates staan daar in het zh, word er al moe van als ik er aan denk.. oh nee ik ging juist voor die moeheid
Jullie zijn allemaal lief bedankt !!!!!! Ik loop met mijn ziel onder mijn arm maar ik heb ook bedacht dat vandaag dag 1 is op weg naar herstel... Zogelukkig ze is niet op een crisisafdeling maar gewoon opname afdeling...Op zich is het een open afdeling maar voor dat soort patienten is het, om hun veiligheid te waarborgen, beter de deur naar buiten op slot te houden... In principe is het de bedoeling dat ze er 2 weken blijft, de medicatie slaat pas aan na 4-6 weken maar de grootste onrust moet na die 2 weken verdwenen zijn...Dan kunnen we ambulant verder...Of het moet zo zijn dat de artsen daar het nog te onveilig vinden dan moet ze blijven.....Ik kwam er vandaag ook achter dat ze zichzelf wederom snijdt....
koffie.....logisch dat je met je ziel onder je arm loopt meis.... je wil niet dat je kind dit allemaal door moet.... moed houden meis!!! mijn sz is echt een chronisch psychiatrisch patient..... heeft 1 x 6 maand in de isoleer gezeten..... sneed zich zelf ook.... een paar keer net voor de trein weggetrokken.... maar nu . ze snijd niet meer, woont op zich zelf , krijgt wel begeleiding van een psyciatrisch team om haar heen..... ze is in middels weer begonnen met voorzichtig wat vrijwilligerswerk te doen.... en hoewel ze zich soms heel eenzaam voelt en ook nog wel eens terugval heeft, maar niet meer zo diep als een paar jaar terug....heeft ze weer een leven en doet leuke dingen, ze heeft meer vrienden dan ik! moraal van dit verhaal.... het gaat beter worden, het is ind dag 1 van het herstel!! dikke knuf....
Hier een enorme K-dag. Ik jank omdat ik Pim niet voel, vervolgens jank ik omdat ik hem wel voel. Ik jank als lief vraagt hoe het met me gaat vandaag, en ik jank nog harder als hij er vervolgens niet echt op ingaat. Net in bad gelegen. Nu al in pyama op de bank. Vanavond maar vroeg naar bed. Morgen weer een dag.
koffie, ik heb hier (gelukkig) geen ervaring mee.maar pfoe zeg wat lijkt me dat heftig als je je eigen kind op een gegeven moment niet meer kan beschermen en al helemaal niet tegen zichzelf. ik hoop dat de medicatie aanslaat en een iets relaxter leven tegenmoet kan gaan zien. ik wil je heel veel sterkte wensen in deze erg moeilijke tijd en zit echt hier met tranen in mijn ogen,vooral als ik mij zou voorstellen als het 1 van mijn kinderen zou zijn. maar ik denk dat je een hele sterke vrouw bent!! dikke knuffffff
Lieve Koffie, wat moet dit enorm zwaar zijn. Mijn stiefdochter had een tijd terug ook hulp nodig (zij sneed zich ook o.a.), maar lang zo heftig niet als het traject wat jouw meisje nu in is gegaan. Dit zal je niet in de koude kleren gaan zitten, dikke knuf! Arme Lies, echt een dag om vroeg naar bed te gaan en zo veel mogelijk rust te pakken.
Leutje: een dinsdagochtend knuffel speciaal voor jou. Dit moet verschrikkelijk zijn om zo je kind te zien. Heel veel sterkte.
Hier ben ik ook weer eens maar met positief nieuws voor de verandering.Ik heb gisteren een MRI gehad en ik heb gelukkig geen hernia! Ik had zelfs een hele mooie MRi voor iemand van mijn leeftijd Het advies is nu om andere pijnstillers te gaan gebruiken,te starten met Mensendieck-therapie en ik begin volgende week weer met 2 keer 2 uurtjes therapeutisch werken.Ik ben blij dat ik dit kan zeggen al ben ik er natuurlijk nog lang niet. Vanmorgen even een bakkie op mijn werk wezen doen en dat voelde weer erg goed en ze waren blij me weer eens te zien.(altijd leuk om te horen toch ) Ik wil Leutje,Roes en Lies heel veel sterkte wensen! Het leven is some enorm moeilijk en er gebeuren dingen die onbegrijpelijk zijn. weet dat ik aan jullie denk en een flinke knuffel vanuit mij naar jullie!