Grappig om te lezen. Ik begrijp het wel, maar ik kan me er werkelijk geen voorstelling van maken, omdat ik dat gevoel niet herken. Dat je het niet zou willen. Aan mijn zusje ook vaak genoeg de vraag gesteld "maar waarom dan niet?" Maar een gevoel is natuurlijk lastig uit te leggen. @Natas: gewoon bij je gevoel blijven! Als je niet wilt, is dat reden genoeg. Heb je bij je 1e ook meteen FV gegeven?
Hahaha ja en zo heb ik het juist andersom: ik snap niet dat je het fijn vindt om bv te geven, het niet vervelend vindt dat en plein public te doen, de enige 'bron' van voeding te zijn etc. Het gekke is alleen dat aan bv mama's nooit gevraagd wordt waarom, terwijl jouw zus zich wel moest 'verantwoorden' of iiig moet uitleggen waarom ze kiest voor fv, terwijl dat (fv) net zo normaal is, ookal wordt het wel eens anders gebracht
Iedere lactatiekundige, verloskundige of wat dan ook zal jou zeggen; dat de beste voeding voor het kind datgene is waar moeder en kind zich het beste bij voelen. Dus als jij je het beste bij flesvoeding voelt is dat de beste; tenzij je kindje bijvoorbeeld veel aanleg heeft voor allergieen (familiair); dan is het voor je kindje beter om toch borstvoeding te geven. Ik mocht 3 x geen borstvoeding geven vanwege medicatiegebruik; en als ik nu de kans krijg ga ik het wel doen. (met begeleiding) Ik heb zelfs in de rij aan de kassa commentaar gehad op het feit dat ik geen borstvoeding gaf. Trek je niks van anderen aan. Doe wat goed voelt! Ook met een flesje worden ze echt groot en gezond! (en ik kan het weten)
Tijdens de zwangerschap van mijn zoontje wist ik al dat ik geen bv wilde geven om dezelfde redenen die ts aangeeft. Eenmaal bevallen kreeg hij dus meteen fv en dat voelde goed, tot een paar weken na zijn geboorte. Ik kreeg ontzettend veel spijt dat ik het niet eens had geprobeerd! Tijdens de nacontrole bij de vk heb ik ontzettend gehuild en voelde me zo rot! Ik heb mezelf toen voorgenomen dat mochten we ooit nog eens een tweede kindje krijgen, ik volledig voor de bv zou gaan. En dat is dus gelukt! De eerste week was erg pijnlijk en het heeft me veel tranen gekost, maar m'n wil om het te laten slagen was groot. Ruim 6mnd heb ik mijn dochtertje zelf gevoed en wat ben ik blij dat ik die mooie ervaring heb mee mogen maken! Helaas moest ik stoppen ivm medicatie. Ik mis het nog steeds iedere dag, maar gelukkig doet m'n meisje het goed op de fv die ze nu krijgt, wat mij betreft een prima alternatief voor moedermelk!
Dan mag je wel gauw een kwispedoor aan gaan schaffen. Jij "drinkt" namelijk zelf ongeveer een liter speeksel per dag... die je helemaal zelf hebt aangemaakt!
Ho, nu schrijf je allemaal dingen aan me toe die niet kloppen Ik ben geen "typische" BV-mama. Ik heb 3 maanden gevoed en niet eens uitsluitend. Ik vond het belangrijk om te oefenen met de fles vanaf 6 weken en als ik niet genoeg kon kolven, gaven we af en toe een flesje KV tussendoor ipv afgekolfde melk. Ik heb nooit publiekelijk borstvoeding gegeven, vind dat dus echt helemaal niks he? Brr... Zelfs in de kraamtijd ging ik altijd naar boven om prive te voeden. Als we ergens heen gingen waar ik niet boven kon zitten (zoals familiebezoekjes), zorgden we dat we een flesje meenamen. Ik ben ook niet zo'n moeder die het superfijn vond. Ik vond het niet vervelend ofzo (anders had ik het niet gedaan), maar vond het eigenlijk best wel saai omdat ze zo lang dronk. Zeker in de eerste 2 weken had ik het gevoel alsof ik alleen maar aan het voeden was Dus nee, ik snap die mensen ook niet die overal zonder problemen hun tiet eruit gooien Wat betreft "verantwoording". Het wordt niet gevraagd, omdat BV toch echt het beste voor je kindje is. Zeker die allereerste weken. Nou doen baby's het ook supergoed op FV, dus dat is helemaal prima, maar die stofjes die in de BV/colostrum zitten, kunnen ze nog niet na maken. Maar je hebt een legitiem punt. Het doet me denken aan de thuisbevallingscultuur. Ik moest constant uitleggen waarom ik absoluut nooit en te nimmer thuis wilde bevallen. Terwijl je de keuze meestal niet hoeft uit te leggen als je wél kiest voor een thuisbevalling. Toch gek
Ik bedoelde niet jou persoonlijk hoor , maar zeker leuk om te lezen hoe je er ook in kan staan! Zulke bv mama's hoor ik niet vaak Sluit me aan bij je bevallingskeuzeverhaal...ook zoiets...
Ik dacht eigenlijk dat er best veel moeders waren zoals ik? Soort van "praktische" BV-mama's? Maar misschien vergis ik me. Ik vond een goede start belangrijk, maar ben daarna zonder problemen overgestapt. Ik heb nooit de ambitie gehad om langer dan 6 maanden te geven en ik wist dat het afhing van de haalbaarheid van kolven, wilde ik na 3 maanden nog geven. Mijn oudere zus is overigens wel een "echte" BV-mama. Mijn jongere zusje dus best wel anti, en ik zit daar een beetje tussen in Snap ze beide eigenlijk niet zo goed
Ik heb mijn dochter ook gelijk FV gegeven "zonder reden". Het hele idee van een baby aan mijn borst vond ik echt helemaal niks en bovendien leek het me een gedoe'tje dat borstvoeding geven. Inmiddels heb ik ook een zoontje en hij krijgt wel BV. Ik vond het ineens toch wel een raar idee als ik mijn borsten nooit zou hebben gebruikt waar ze voor gemaakt zijn, dus zodoende nu toch voor BV gekozen. Iedereen moet doen waar zij zich goed bij voelt, maar ik kan je wel vertellen (uit ervaring dus ) dat FV veel meer een gedoe'tje is dan BV. Bij mijn dochter moest ik met de nachtvoeding uit bed om een flesje te maken, als ik weg ging moest ik een thermos heet water meenemen, flesje koud water én bedenken hoe lang ik weg zou blijven en dan dus voldoende voeding meenemen. Onverwachts ergens langer blijven kon dus niet, want dan had ik niet genoeg bij me. Mijn dochter was nogal een hongerlapje, als ze eerder kwam voor een voeding moest ik dat rekken, omdat ze anders veel te veel voeding zou krijgen. Nu met de BV hoef ik met de nachtvoeding mijn bed niet uit, het maakt niet uit hoe lang ik ergens ben, ik heb de voeding altijd bij me en ik hoef een stuk minder mee te slepen en als Tobin ineens na 2 à 2,5 uur al komt voor een voeding ipv na 3 uur dan leg ik hem gewoon aan en hoef ik niks te rekken. Ik had mezelf dus (vind ik) een beetje vergist in wat nou eigenlijk een gedoe'tje is .
Leuk om te lezen dit, vooral de omslag van fv naar bij een tweede toch bv. Terwijl dit natuurlijk andersom ook gebeurt. @babyproject: Bij mijn dochter meteen begonnen met fv en dat gebeurt nu weer. Idd, een gevoel is gewoon lastig uit leggen.
Ik vind mijn reden niet 'geen reden'. Al zullen veel pro borstvoeders dat misschien wel vinden. Ik heb er helemaal niets mee. Het idee alleen al leek me vreselijk (voor mijzelf). Daarbij ben ik een controle freak... En ik vind het ook erg leuk voor papa dat hij dat ook kan/mag doen. Al doe ik het in de praktijk het meest. Maar dat doe ik graag! Ik heb er zeker wel heel erg over getwijfeld, toen ik eenmaal zwanger was. Maar ik ben heel blij dat ik mijn eigen gevoel gevolgd heb. Ik ben met mijn (twijfel)verhaal bij de vk geweest. Die hoorde het aan en zei: volgens mij weet je wel wat je wilt of niet? Maar ik vind het heel knap dat velen dat wel kunnen en doen (bv).
Hé babyproject.. hier nog zo'n praktische bv mama en eigenlijk ken ik die alleen maar. Ik heb nogal wat vriendinnen die best lang bv hebben gegeven maar niemand doet er spastisch of ingewikkeld over. Volgens mij krijg je op een forum als deze altijd 'de crème de la crème' van alles en dus ook de excessen veel beter in zicht... Ik vind borstvoeding geven makkelijk en praktisch en goed maar vooral niet te lang en niet te ingewikkeld. Trouwens op het moment dat iemand langer dan een maand of 4-6 bv geeft, worden er juist weer heel veel vragen gesteld.... en daar heb je met kv weer geen last van. Ach, alles heeft z'n voor en tegens en iemand die daarvan het tegendeel beweert, leeft in Utopia.
Hier ook een FV mamma hoor en straks met de tweede zeker weten ook weer! Maar "zonder reden.." ?? Nope.... reden zat! De dingen die je noemt zijn al belangrijk genoeg, toch? Ik begrijp dat je soms het idee hebt je te moeten verantwoorden tegen over de "BV-maffia" maar luister naar je eigen gevoel hoor! Ik heb er ook nooit een seconde spijt van gehad het niet eens geprobeerd te hebben. Als ik er over praat heb ik geen seconde het gevoel dat dat voor mij bedoeld is of dat het over mij gaat. Ik voel er niks voor en heb er totaal niks mee. Die polonaise aan mn lijf.... Mn borsten zijn van mij ( en mn man, hihi) en als voedingsbron zie ik het gewoon niet. Voel me er ongemakkelijk bij, heb er geen romantische gevoelens bij, ik word al nerveus van het idee dat de voeding niet zou lukken, ik niet weet wat er precies in gaat qua hoeveelheid etc. Daarbij vind ik het ook hartstikke leuk en handig dan anderen straks ook de kleine drinken kunnen geven! En dat het slecht zou zijn voor de band of wat dan ook daar geloof ik echt niet in!! Natuurlijk weet ik dat BV het allerbeste is, op gebied van antistoffen/ immuun systeem ed, maar dat weegt voor mij niet zwaarder dan alle andere redenen die ik heb om het NIET te geven. Een happy en relaxte mamma is ook belangrijk! En ons zoontje is altijd erg gezond geweest, zeer weinig ziek. De FV van tegenwoordig is een zeer goed alternatief waar je je echt niet schuldig om zou moeten voelen. Ik laat iedereen in zn waarde hoor, en de moeders die wel voor de BV gaan: petje af, hardstikke mooi. Maar niet voor mij....
Ik vind het grappig dat je zegt: "zonder reden." Terwijl als er íets een reden is om ergens voor te kiezen wel je gevoel is. Voor mij een reden om te kiezen voor bv, voor een ander om te kiezen voor kv. Prima toch? Zou mijn keuze zeker niet gaan verdedigen als iemand dat bij je oproept. Doe ik ook niet als mensen gaan vragen hoe lang ik bv 'nog vol ga houden.' Lekker belangrijk wat een ander vindt. Je hebt alleen te dealen met jezelf en je kindje!
ik wil niet - dat lijkt me verder reden genoeg. Als ik geen cola wil dan zeg ik ook gewoon 'lust ik niet' en ga ik geen vertoog ophouden over hoe slecht het voor de tanden is of dat ik me niet lekker voel als ik het drink of zo. Op zich, persoonlijk vind ik het jammer als moeders hun kinderen niet willen voeden. Dat komt vooral omdat ik het zie als het logische vervolg op sex, zwanger zijn en bevallen. En het is gewoon goed voor je en voor je kinbd. Ik geloof niet in die bullshit van een goed in haar vel zittende moeder met een fles die beter zou zijn voor een kind dan een stressende borst. Als ik zou beweren dat ik liever met een gelukzalig gevoel elke dag met mijn kinderen in de McDonald zit dan dat ik met een ongelukkige kop boven het fornuis staat, dan wordt er toch heel vreemd gekeken. Maar goed, het is jouw lijf, jouw kind, jouw borst. Wil je je kind daarmee niet voeden, dan is het feit dat je dat niet wilt wat mij betreft reden genoeg. Daar hoeven mensen verder geen tralala bij te halen.
Ik snap en zie ook echt de voordelen en heb me er ook in verdiept. Het is ook niet zo dat ik anti bv ben o.i.d.Mijn beste vriending bijvoorbeeld geeft het wel en ik vind er niks raars aan. Het is daarom misschien ook lastig om het uit te leggen , want als je fv gaat geven word er toch vaak wel naar de reden gevraagd. Niet dat ik dat erg vind, maar mijn redenen kun je in principe allemaal weerleggen en dan kom je in zo'n discussie terrecht waar ik niks mee kan.