Ik ben zooooo blij. Mijn lieve lieve kat is al weg sinds 19 mei jl. Dus al 2,5 maand! Ik heb twee weken lang elke avond 3 uur lang alles in de buurt afgefietst. Zn naam geroepen, in alle sloten gekeken. Elke twee weken de dierenasiels bellen, Amivedi bekijken, dierenartsen bellen en zelfs de gemeentereiniging. Nu had ik de hoop wel opgegeven. Maar toen...gisteren om 22 uur werd ik gebeld door Amivedi dat iemand dacht mijn kat gevonden te hebben. Ik was daar om 23 uur maar had niet verwacht dat hij het zou zijn want dit huis was ruim 6 km bij mij vandaan. Maar jawel! Het was mijn lieve kater. Een paar kilo lichter en een vieze vacht maar verder gezond! Ik ga deze mensen nog heel erg bedanken dat ze hem uiteindelijk eergisteren naar binnen hebben gehaald en zo lief voor hem zijn geweest. Wat heeft dat beestje allemaal beleefd de afgelopen 2,5 maand?? Sorry voor mijn lange (en voor velen saaiie ) verhaal maar ik ben gewoon zo blij!
meid saai verhaal? welnee!!! wat een onwijs fijn bericht!!!! daa worden we alleen maar vrolijk van!!! (oké lijkt mij dan haha) toppie! en fijn dat die mensen zo gehandeld hebben, al een idee dan hoe je ze gaat bedanken? lekker genieten van het poezebeest!!!
Nee eerlijk gezegd nog niet. Ze waren helemaal weg van hem. Hij zat al een een week of twee steeds bij hun voor de deur en ze gaven hem steeds eten. Eergisteren kwam hij dan eindelijk binnen en was lekker wezen kroelen met die vrouw. Zij wilde hem zelf houden maar vond het toch wel nodig om eerst te kijken of ze de eigenaar kon achterhalen. Gelukkig maar!! Maar ze vond het gewoon moeilijk dat ie gisteren weg moest en ze heeft wel 20 keer gechecked of hij echt wel van ons was en of we hem ech terug wilden haha. Zo lief! Misschien dat we ze maar een keer te eten vragen oid. Het waren echt hele leuke en lieve al wat oudere mensen.
oohhwww dat geeft een mens hoop! mijn poes is net ergens achtergebleven tijdens een wandeling met mn zoontje. Hij is nu ruim een uur niet meer in zicht (terwijl ze altijd in de buurt van ons huis is of reageerd als ik roep)Ze is wel gechipt maar er moet wel iemand zijn die het beestje opvalt... Knuf je beessie maar lekker,die zal ook wel blij zijn dat ie weer op zn vertrouwde stek is!
Wel fijn dat ie goed verzorgd is! Wij hadden ook een keer dat onze poes meer dan een week vermist was. Overal gezocht in de buurt. Flyers door de brievenbussen met foto van haar. En eindelijk na anderhalve week kwam er een oude mevrouw, van een paar huizen verderop, melden dat er waarsch een poes in haar garage zat, omdat ze ontlasting had gevonden. Ik riep haar naam daar en ja hoor! Kwam ze aangerend,heel mager en hongerig, zo zielig!
Knuffelen doe ik zeker. Hij wijkt niet van mijn zijde. Hij loopt CONSTANT met me mee. Naar de badkamer, naar de wc, naar de slaapkamer. Normaal mogen ze niet bij ons slapen, maar vannacht voor 1 keer wel. Alleen hij herkent zn broertje nog niet helemaal geloof ik. Hij blijft maar naar hem blazen. Hoop dat dat snel overgaat want ze waren al 8 jaar samen bij ons! Z'n broertje is wel heel blij dat ie er weer is en wil dus steeds bij hem liggen alleen laat hij dat nog niet toe....ach ja.
Oh wat kan ik mij voorstellen hoe jij je voelt ! (zo wel voor als na het nieuws) onze kat is vorige maand ook 2,5 week kwijt geweest (niet zo lang als die van jou maargoed) en ik had de hoop ook al opgegeven. Telkens als iemand belt en je gaat kijken is hij of weg, of het is een ander. En als je hem dan vind.. mijn god wat een opluchting zou die mensen ook ECHT heel dankbaar zijn echt heelf ijn voor je geniet van je kater!
Dat is het inderdaad. ze moeten opvallen. Onze kat viel dus op omdat ie elke avond bij die mensen bij de achterdeur zat en de brokjes opat die ze voor een egel hadden neergelegd. En ze zochten eerst op Amivedi steeds maar tot een maand terug en daarom vonden ze hem niet. Gisteren dacht ze dat ze maar eens wat maanden verder terug moest kijken en toen kwam ze mij tegen. Hopelijk komt jouw poesje ook snel weer thuis want die onzekerheid is zooooo naar!! Sam32; aaaah dan heb je echt geluk dat iemand dat heeft opgemerkt zeg. Zielig dan he. Mijn ouders hun kat heeft ooit een week in de kelder van de buren opgesloten gezeten. Sindsdien durft ie niet meer naar buiten. Maar gelukkig wel allemaal positieve verhalen met een goed einde
Wat fijn dat de kat weer terug is! Het is zo erg als je niet weet wat er precies gebeurd is, en of hij nog leeft of niet. Toen ik met vakantie was is onze kat ook ontsnapt vanaf het balkon op 7-hoog! Hij heeft daar zijn eigen verblijf, maar had door de verveling geleerd om de haakjes open te peuteren!!! Gelukkig hadden we een hele goede kattenoppas, die de halve flat langs is gegaan om aan mensen te vragen of ze hem gezien hadden. Hij bleek nog bij onze buurman binnengezeten te hebben, die bij ons had aangebeld, en hem uiteindelijk weer buiten had gezet omdat hij allergisch was. Hij voelde zich er heel schuldig over, want hij vertelde dat hij de kat later die avond over de reling van het balkon zag lopen!!! Die is echt 5 cm. breed. Doodeng! Uiteindelijk is hij beneden in de hal van de flat terechtgekomen. Iemand had hem daar 's avonds zien zitten, en 's ochtends weer, en die heeft toen de dierenambulance gebeld. En omdat hij gechipt was konden ze toen ons adres achterhalen. Onze oppas heeft hem opgehaald en het deurtje van zijn buitenverblijf helemaal dichtgebonden. Uiteindelijk werden wij pas gebeld toen alles al opgelost was! Dat was best fijn Later heb ik de kat dus zelf een haakje open zien peuteren... Dus hij heeft nu mooi nieuwe, die hij zeker niet open kan krijgen!
Onze kat is trouwens aan de overkant van de straat gevonden! daar zat ik dan 2 km verderop te zoeken. Hij was in een schuurtje van de overburen gekropen en de buurvrouw van die mensen had hem zien zitten daar. Heb ze ook een grote bos bloemen gebracht. en wat traantjes gelaten van opluchting. De dierenarts zei tegen ons trouwens dat je de eerste tijd even extra goed op hem moet letten omdat ze buiten wel eens wat opgelopen kunnen hebben.. dat komt dan weer aan het licht als ze gaan ontspannen laat maar zeggen. Hoop dat de broertjes elkaar ook weer vinden. Maar echt blij dat hij terug is!
Jeeeeej niet verwacht zeker! Wat ontzettend fijn voor jullie. Hier na ruim 2 jaar nog steeds een lieve poes kwijt. Was onze enige poes, voor de rest alleen katers. Dus was ons meisje (L) De buurvrouw naast ons, had een oudere vrouw die psychisch niet in orde is van verderop gezien met een touwtje bij onze katers en poes. Ze wilde 1 van de katten meenemen. Mijn buurvrouw toen der tijd gelukkig meteen gezegd dat dat niet mocht. Paar weken later weer dezelfde vrouw die een praatje aanknoopte met mijn moeder. Dat 1 van onze katers van haar was, en al jaren weggelopen is. Niet het geval want deze kater hebben wij van een boer gehaald toen het nog een kitten was zoveel 10tallen km verderop. Uiteindelijk dus onze poes kwijt, en zij schoot als eerst door mijn hoofd. Kwamen haar tegen op straat, na posters ed opgehangen te hebben, ook amivedi ingeschakeld. En ze zei 'ben je je poesje kwijt? Ik heb haar verstopt'. Onze buurman de politieagent naar haar huis gegaan, en via de ramen met groot licht geschenen. Aangebelt, binnen geweest, ze liet 1 kamerdeur angstvallig dicht. Zelf nog 10tallen keren aan de deur gestaan. Buurman nog een keer binnen geweest huis doorgekeken. Geen poes te bekennen. Tot de dag van vandaag weten we niet, of ze gwn weggelopen is en zij haar herkende van de posters. Of dat ze echt iets gedaan heeft.
Fijn te horen dat je kater terug is. Als het een 'complete' kater is, denk ik wel te weten wat hij de afgelopen maanden gedaan heeft